"Pumunta ako sa inyo ng araw na 'yon, tinawagan ako ng mama mo para ihabilin ka sa'kin. Ng araw na rin 'yon tinatanong niya sakin kung paano sasabihin sa'yo na aalis siya ng bansa. Pero pagpasok niya sa kwarto mo, nakita ka nalang namin na walang malay." Kwento ni tita bago hinawakan ang sugat ko.
"Wala akong anak, pero ramdam ko ang mama mo ng araw na 'yon. Wala siyang tigil sa pag-iyak, hawak niya lang ang kamay mo hanggang makarating tayo sa hospital. Hindi siya mapakali, sinisi niya ang sarili niya dahil sa nangyari sa'yo, kahit anong alo ko sa kanya wala akong magawa kaya hinayaan ko nalang siya." pagpapaliwanag niya.
"Tita, bakit aalis si mama?" maayos naman ang trabaho niya.
Kasya ang kita niya para sa'min sa bahay. Kahit hindi sunod ang lahat ng luho ko ay naibibigay niya ng paunti-unti, kaya bat pa siya aalis?
"Hindi ba sinabi ng mama mo sa'yo kanina?" umili
"A problem will get heavier when the only person carrying it is you."Chapter 9"Tita, hindi po ba pupunta si mama?" dismayadong tanong ko."Busy ang mama mo ngayon, monica. Hindi siya nagsabi kung kalian siya babalik, pero sigurado naman ako na bibisitahin ka rin niya." Napabuntong hininga nalang ako sa sinabi ni tita.Pangalawang araw ko na dito sa hospital. Sa dalawang araw na rin na 'yon ay hindi ko pa nakikita si mama, pagtapos niyang umiyak sa harap ko ay iyon na ang huling pagkikita namin.Alam kong busy si mama. Palagi naman siyang busy pero ngayon, kailangan ko siya.Muli akong bumuntong hininga, bago nahiga. Kahit paano ay kumakalma ang sarili ko habang nandito ako, pero sa tuwing naalala ko ang mga pinagdaan ko ng nakaraan ay halos di ko na kayanin ang sakit ng dibdib ko.Ang bigat,
"Depression is a mood disorder that causes a persistent feeling of sadness and loss of interest. Also called a major depressive disorder or clinical depression, it affects how you feel, think, and behave and can lead to a variety of emotional ang physical problems. Nang tinanong kita mrs, ang sabi niyo ay sinaktan siya ng ama niya bago siya pumasok sa school,"What? Sinaktan ni Kuya Harold si Monica bago pumasok? Kaya ba ang dami niyang pasa ng makita ko siyang walang malay?Tumingin ako kay ate, marahan lang siya tumango at pilit na pinipigilan ang luha niya."At pag-uwi niya ay may binigay s'ya sa inyong grade at nagkaroon kayo ng ilangan. Base on that situation, kahit saan tignan ay siguradong pressured ang anak niyo when it becomes to study, sa bahay niyo naman ay may problema din that gives her a trauma. May sinasabi po ba siya sa inyo about her life? Sa nangyayari sa buhay niya sa pang
Chapter 11"Anong ginagawa mo rito?" aniko ko.Hindi ko siya kilala, dalawang beses lang kaming nagkita. 'yon ay ang sa banyo ng umiiyak ako sa ginawa ng mga kaibigan ko, at ng araw na sinagot ko ang lahat ng pag-aakusa na tinatapon nila sa'kin.Hindi niya pinansin ang tanong ko. Seryoso lang s'yang tumingin sa'kin at sa kamay ko kung saan ang benda na nakalagay ang sugat ko.Unti-unti ay lumapit siya sa pwesto ko, dala ang isang plastic na may laman na kung ano sa loob."Bakit mo ginawa 'yan?" tanong niya.Umiling nalang s'ya sa'kin. Wala pa rin nagbabago sa ekspresyon niya, wala pa rin kahit emosyon ang mukha niya kahit pa tignan ang mga mata niya ay wala kang mababasa."Sagutin mo muna ang tanong ko, anong ginagawa mo rito? At sino ka ba?" Mga tinuring ko ngang kaibigan hindi akong magawang
Buong-buo kong sabi, habang ang daliri ko ay malakas na dumadaloy ang dugo. Hindi ko sila papatawarin sa ginawa nila sa'kin, ginawa nila akong bato.Ginawa nila akong masama, pwes ngayon. Tignan nila."Hindi sa gano'n ang gusto kong ipa-""Monica anong ginagawa mo!?" Hindi niya matapos ang gusto niyang sabihin, at sa sobrang gulat ko ay nabitawan ko ang hawak ko.Napatingin ako sa pinto. Si Tita."Bakit ngayon ka lang po, tita?" normal kong tanong sa kanya na parang walang nangyari.Mabilis siyang lumapit sa'kin at sumigaw para tawagin ang nurse na agad din pumunta sa kwarto ko. Tahimik lang ako, habang ginagamot ang daliri ko pati na rin sa babaeng nandito sa kwarto ko."Anong pangalan mo ija? Kaibigan ka ba ng pamangkin ko?" tanong niya sa kasama ko."Greza. Greza Sa
Masakit pala na i-hate mo ang tao na gusto mong i-keep. Pero mas mahirap palang maging tanga, may masabi lang kaibigan.Malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko. Mas mabuti nang kumain nalang muna ako, kesa ang i-stress ang sarili ko sa mga bagay-bagay na hindi nam
Chapter 14Habang bitbit ko ang aso kong si Meowmeow sa mga kamay ko ay marahan akong pumunta sa malapit sa pinto.Sa tingin ko ay luto na ang tinola ni tita, at ako nalang ang hinihintay niya.Ang laki nang bahay niya, pero siya lang mag isa. Si tita ay nag ka-pcos dati, mga bukol sa ovary na naging dahilan para hindi na siya magka-baby at mas pinili nalang maging mag isa kahit mag asawa.Kung mag aasawa pa naman siya ay mas iniisip ni tita nab aka iwan din siya, dahil sa hindi niya kayang bigyan nang anak ang magiging asawa niya.“Aakyat palang sana ako para tawagin ka,” nakangiting sabi ni tita habang nilalapag sa hapag ang mga pagkain, “pero mas mabuti nang bumaba ka at dala mo si…”“Meowmeow po,” sabi ko habang nakangiti.“Si Meowmeow, para
CHAPTER 15“Bukas po” sigaw ko mula sa kumakatok.
Chapter 16Tapos na ang lahat kumain. Gabi na at ako na ang nag prisinta na mag hugas ng pinagkainan.