Halos hindi siya nakatulog magdamag dahil iniisip niya ang mga mangyayari kinabukasan.
Kaya pagka-umaga agad siyang tumayo at naligo, may pasok din naman siya ngayong araw.Iniisip niya kung anong idadahilan niya sa mga magulang niya na late siyang makakauwi. Usapan kasi nila ni Dylan na magkikita sila ngayong araw at baka ma late siyang umuwi, ngayong araw magaganap ang dapat maganap.
Pinakatitigan niya ang hitsura sa salamin at halatang tila di siya nakatulog sa magdamag. Nanlalalim kasi ang mga mata niya at tila matamlay ang mga dating ng mga ito.
Kinuha na niya ang kanyang bag, at bumaba na sa may sala para magpaalam sa mga magulang. Di na rin siya kakain dahil wala siyang gana.
"Goodmorning ma, Goodmorning dad." Bati niya sa mga ito na nakabihis na rin.
"Goodmorning, ang aga mong nakabihis baby?" Puna ng kanyang ina, matapos siyang halikan sa pisngi. Nag-iwas siya ng tingin sa ina.
"May tatapusin mo kasi kami sa school bago ang 1st subject namin." Dahilan niya sa ina. Ang kanyang ama ay tahimik lang na nakaupo sa sofa at busy sa pagtipa sakanyang cellphone.
"Osige, pero kumain kana ba?" Usisa ng kanyang ina sakanya. Umiling siya at ngumiti.
"Sa School na lang mommy." Sabi niya habang iniisip niya na kung ano ang sasabihin para magpaalam.
"Eh mommy baka mamaya po male-late akong umuwi kasi po may nira-rush kaming project and kailangan namin tapusin bago ang graduation." Pagsisinungaling niya. Patawarin siya ng Diyos.
Napatango-tango ang kanyang ina.
"Anong oras ka makakauwi?" Ang kanyang ama naman ang tumingin sakanya. Binundol siya ng kaba dahil dahil hindi siya sanay na nagsisingungaling sa mga magulang.
"Mga 7:30 na po Daddy, but don't worry i will bring my car." Nakangiti niyang sagot, tumango-tango na din ang ama, hudyat na pumayag na rin ito.
Dali-dali siyang lumabas ng mansion at dumiretso sa garahe para kunin ang kanyang kotse. Kailangan niyang dalhin iyon para mamayang pag-uwi niya.
------------***********"
"Himala dinala mo ang kotse mo?" Ang bungad ni Tasia sakanya na hinintay siyang makababa sa kanyang kotse.
"Ahh.. nahihiya na ako sayo eh, lagi mo na lang akong hinahatid." Palusot niya sa kaibigan na lumawak ang ngiti.
"Buti na-realized mo 'yon noh? Charr!" Biro nito na ikinatawa niya. Sabay na silang naglakad papunta sakanilang room.
Tila gusto niyang bilisan ang oras, at tila naman ayaw niya. Nasasabik siya pero at the same time nakakaramdam ng takot at kaba.
Kung ano man ang kalalabasan ng kabaliwang gagawin niya at haharapin niya dahil ginusto niya. Kagustuhan niyang lahat kung ano man ang mga nangyayari ngayon.
----------***********DYLANPalakad-lakad siya sa kanyang kwarto habang inihimas ng baba, iniisip niya ang mga magaganap sakanya. Pwede pa niyang pigilan ang sarili pero damn tila ayaw niya.
Those lips, those curve and that round breast of her. Damn! He's craving of those.
Parang droga ang mga iyon na tila gustong-gusto niyang balik-balikan at tikman.And oh God! He loves her innocence. How can he resist Rowy? When his body was craving to touch her and have her?
Inakit siya ni Rowy. Tama ganoon na lang ang iispin niya para hindi siya makunsensya sa mga magaganap sakanila, sa mga bagay na kukunin niya sa dalaga.
They were too young, but the lust was hard to fight and the urge of having her is powerful. He must have her or else he would going to have blue ball everytime.
Hindi siya pumasok ngayon, well as usual. Mabibilang nga lang sa daliri ang pagpasok niya sa school eh, mukhang di nga siya makakasama sa mga ga-graduate next month. Who cares anyway, hindi naman na niya kailangan magtrabaho dahil mayaman naman na sila.
Atsaka parte ito ng pagrerebelde niya, napatingin siya sa side table sakanyang kama at nakita doon ang isang frame kung saan andoon ang larawan nila ni Alexa. Lumapit siya sa kama at umupo sa gilid nun.
Inabot ang larawan at pinagmasdan. Kapwa sila nakangiti ni Alexa sa camera, akbay akbay niya ito. Kuha ito noong nanood silang dalawa sa sinehan at totong napaka saya ng ala-alang iyon.
His Alexa left him..
Tila kumirot nanaman ang puso niya sa pagka alala sa pag-alis nito. Hiniling niya na sana si Alexa ay si Rowy na lang. Siguro iba ang mararamdaman niya kapag ganun. It should be her.
Binuksan niya ang drawe sa mesang iyon at itinago ang larawan. Hindi magandang nandoon iyon mamayang may maganap sakanila ni Rowy.
Sa totoo lang sobrang nami-miss na niya si Alexa, Well wala namang araw na hindi. Kahit galit siya dito hindi pa rin maaalis ang pagmamahal niya sa babaeng una niyang minahal. Ang babaeng pinangarap niyang makasama at magiging ina ng kanyang mga anak. Wala siyang ibang mamahalin at gugustuhin maliban kay Alexa.
-
---------****************ROWYIlang minuto na lang at lalabas na sila, ang kabang nararamdaman niya ay lalong kinakain ang sistema niya. Kinakabahan siya pero may pananabik.
"Oy Rowy!" Untag ni Tasia sakanya. Nagtatanong ang mga matang tinignan niya ito.
"Anong regalo mo sa akin? Malapit na ang birthday ko." Sabi nito. Inismiran niya ito.
"Kung sasabihin ko, hindi na surprise." Sagot niya sa kaibigan na nakanguso.
"Pwedeng si Gil na lang?" Anito na tila nangangarap ng gising. Si Gil kasi ang basketball team captain ng varsity ng kanilang paaralan. Totoong napaka gwapo ni Gil pero snob.
"Hindi. Nunkang papansinin ka nun." Pambabara niya sa kaibigan.
"Ang sakit mo namang magsalita ha? Ikaw nga si Dylan di ka pinapansin ginanyan ba kita?" Kunway nagtatampo ito na tinawanan niya na lang.
Gusto niyang sabihin na pinansin na siya ni Dylan, hindi nga lang sa paraan na pinangarap niya.
Hayun nanaman pamilyar na sakit na matagal na niyang nararamdaman. Ang sakit ng katotohanang hindi siya mamahalin ni Dylan.
Matapos ang huling subject nila ay nagpaalam na si Tasia sakanya, Siya naman ay binaybay na ang daan patungo sa burol kung saan magkikita sila ni Dylan.
Nang makarating siya doon ay wala pa ang binata kaya hindi na siya nag abalang bumaba sa kanyang kotse dahil marami pang college student na nakatambay. Ilang minuto pa ang lumipas nang tumunog ang kanyang cellphone.
"Hello?" Nauutal pa niyang sagot kay Dylan.
"Saw your car. Sundan mo na lang ang kotse ko." Sabi nito bago pinatay ang tawag, napatingin siya sa kanyang kaliwa at nakita ang kotse ni Dylan na paandar na kaya sinundan niya ito.
Nanlalamig ang kanyang mga kamay, At pinag iisipan kung itutuloy pa ba niya o hindi? Pero huli na para umatras.
Dylan's car stopped at an expensive condo in Libis Quezon City. When they parked their cars, She did not get off immediately.She waited for him to get off and approached her car. He knocked on the driver's seat window, and she immediately got off.Damn! She is still in her uniform. Halos gusto niyang manlambot nang makita muli ang napaka gwapo nitong mukha. "Blink." Untag nito sakanya."Huh?" He said, but she blushed when she realized that she did not blink as she watched him.She was stunned when he suddenly put his hand around her shoulder. They were too closed to each other almost hugging."Come with me." He said then they walked towards the entrance.Wala namang problema until they got on the elevator because the staff there seemed to know him.Dylan removed his hands, when they were inside the elevator. She was even more restless because they were just two inside of it at kung anu-ano na ang kanyang naiisip na mangyayari mamaya lamang. "Are you nervous?" Dylan asked her. On the
Nang matapos na sila sa mainit na sandali, pabalibag na inihiga ni Dylan ang sarili sa tabi ni Rowy.Hindi naman alam ni Rowy kung ano ang sasabihin o gagawin pagkatapos ng tagpong iyon sa kanilang dalawa. Hindi rin kumikibo si Dylan at nakatingin lang sa kisame na tila malalim ang iniisip.Ibinalot niya sa sarili ang makapal na blanket at umupo,"Aalis na ako." Ang tanging nasambit niya sa binatang nakatitig pa rin sa kisame.Ano? Nagsisisi na ba ito?"Okay." He said without any emotions.Bakit parang gusto niyang maiyak? Sabagay ano ba ang i-e-expect niya? Umaasa ba siya na matapos siyang angkinin ni Dylan eh magkakagusto na ito sa kanya? Fool of her!Kinalap niya ang mga nagkalat niyang kasuotan sa sahig at may pagmamadaling nagbihis.Pagkaraa'y naglakad na siya patungo sa pinto, alam niyang madilim na sa labas kaya kailangan na rin niyang makauwi.
"Anong oras ka dumating kagabi?" Usisa ng kanyang ina nang naghahapunan na sila.Natigilan siya at naging mailap ang mga mata."Po? Maaga pa iyon mommy. Tulog na tulog kayo ni daddy 'nung puntahan ko kayo sa kwarto." Paliwanag niya habang naghahalo sa loob niya ang kaba."Ganoon ba? Malapit na pala ang birthday ni Tasha, anong ganap?" Nagpasalamat siya nang iniba ng kanyang ina ang topic."Hindi ko pa po alam my, naguguluhan kasi si Tasha kung party o kumain na lang po sa labas." Sabi niya habang ipinagpatuloy ang subo. Tumango-tango ang ina at ang kanyang ama ay tahimik lang na nakikinig sa kanila habang kumakain ito.Kabang kaba talaga siya at baka mapansin ng mga ito na nagsisinungaling lamang siya.Binilisan niya ang pagkain upang maka-akyat na siya sa kanyang kwarto.Pagkatapos kumain, dali dali na siyang nagpaalam sa mga magulang na aakyat na at maliligo.
Nasa harapan ng kanilang gate noon ang dalagitang si ROWYNA DE JESUS habang nakaupo. Ganitong oras kase dumarating na ang kanyang ama at ina galing opisina at sasalubungin niya ang mga ito.Ngunit napatingin siya sa mamahaling kotse na tumigil sa matayog na gate ng kanilang kapit-bahay, ang mga SALVATIERA.Hindi niya alam bakit hindi niya maalis ang tingin sa kotseng iyon at lalo ng makita ang isang binatilyong bumaba doo
3 years later..Busy ang lahat sa paghahanda dahil mamaya ang party sa mansion ng mga De jesus. Debut ni rowy."And i love your gown, the color and all." Daldal ni alexa sakanila ni tasia habang nasa kwarto niya ang mga ito. Palakad-lakad ito sa kama at si tasia naman ay nakahiga sakanyang kama habang nagseselpon. At siya naman ay inaayusan at nakaharap sa vanity mirror.The next month ang debut naman ni tasia,"Where's dylan by the way?" Alangan niyang tanong kay alexa."Ewan ko ba sa lalaking iyon." Ani alexa habang palakad-lakad pa din e wala naman patutunguan.Kung inaakala niyong magkaibigan na kami ni dylan, hindi. Iniiwasan siya nito at hindi pinapansin. Ramdam niyang kinakausap lang siya nito dahil na rin sa pakiusap ni alexa.Masyado siyang nasasaktan sa dahilang bakit tila ayaw na ayaw sakanya ni dylan?It's be
Natapos ang party niya ng walang dylan na pumunta, napaka-lungkot. As kaibigan man hindi ito pumunta ano pa nga ba aasahan niya? Di nga kaibigan turing nito sakanya."He's unbelieveable." Alexa's reaction telling her she was really pissed about dylan's absence. Nasa garden sila ng bahay nina tasia noon, after school napagpasyahan nilang tumambay."Hayaan mo na baka busy yung tao, huwag obligahin" sabi niya habang iniinom ang juice. Clap for her acting as if it is nothing." Baka busy sa mga babae niya?" Nguso ni alexa sakanila. May kudlit na selos sa tinig nito.Hindi niya alam kung manhid si alexa o ano, di ba nito napapansin ang paghanga dito ni dylan? Samantalang sila pansin iyon.."Maybe."
"May sakit daw si alexa." Imporma ni tasia sakanya habang kausap siya sa telepono."Huh? Dalawin natin siya. Mag-isa lang iyon, hindi maasikaso ni aling martha." Sabi niya na biglang nag alala.Ang mga parents kase ni alexa ay nasa europe. Doon ang talaga ang mga ito bale pauwi uwi lang sa pilipinas."Oo nga. Natapilok at napilay siya eh iyon ata ang ikinalalagnat niya. " Sabi pa ni tasia.Aspiring model kase si alexa, iyon ang pangarap nito noon pa. Ang maging isang super model na kikilalanin sa larangang iyon.Matapos mapagdesisyonang pupuntahan nila ang dalaga agad na siyang naligo at nag ayos. Susunduhin siya ni tasia sakanila. Habang hinihintay ito wala sa sariling tumanaw siya sakanyang bintana. Sarado ang mga bintana ng kwarto ni dylan..Maaring tulog ito o nagbulakbol?Katok sa pinto ang nagpa-putol sa iniisip niya,
DYLAN"Saan ka nanaman galing?" Bungad ng ama niya na nasa sala na tila hinihintay siya. Napailing siya.Here we go again."Dylan, kailan mo ba aayusin ang buhay mo?!" Galit na ito."From your grades, records on the school, bisyo and all. Ano? Sisirahin mo ba buhay mo? "Dagdag pa ng ama. Lagi na lang ganito simula umuwi siya ng pilipinas."Dad, let me enjoy my life. I'm too young." Sabi niya dito na naiinis. Pinipilit siya ng ama na maging matured e 21 pa lang siya. He should let him enjoy."Too young your face! Dumaan sa ganyang edad si lucas pero hindi siya ganyan. He was responsible and look, kaya na niya--"" Stop it. Stop comparing me to my brother. Iba ako iba siya at sana maisip niyo