Nang matapos na sila sa mainit na sandali, pabalibag na inihiga ni Dylan ang sarili sa tabi ni Rowy.Hindi naman alam ni Rowy kung ano ang sasabihin o gagawin pagkatapos ng tagpong iyon sa kanilang dalawa. Hindi rin kumikibo si Dylan at nakatingin lang sa kisame na tila malalim ang iniisip.Ibinalot niya sa sarili ang makapal na blanket at umupo,"Aalis na ako." Ang tanging nasambit niya sa binatang nakatitig pa rin sa kisame.Ano? Nagsisisi na ba ito?"Okay." He said without any emotions.Bakit parang gusto niyang maiyak? Sabagay ano ba ang i-e-expect niya? Umaasa ba siya na matapos siyang angkinin ni Dylan eh magkakagusto na ito sa kanya? Fool of her!Kinalap niya ang mga nagkalat niyang kasuotan sa sahig at may pagmamadaling nagbihis.Pagkaraa'y naglakad na siya patungo sa pinto, alam niyang madilim na sa labas kaya kailangan na rin niyang makauwi.
"Anong oras ka dumating kagabi?" Usisa ng kanyang ina nang naghahapunan na sila.Natigilan siya at naging mailap ang mga mata."Po? Maaga pa iyon mommy. Tulog na tulog kayo ni daddy 'nung puntahan ko kayo sa kwarto." Paliwanag niya habang naghahalo sa loob niya ang kaba."Ganoon ba? Malapit na pala ang birthday ni Tasha, anong ganap?" Nagpasalamat siya nang iniba ng kanyang ina ang topic."Hindi ko pa po alam my, naguguluhan kasi si Tasha kung party o kumain na lang po sa labas." Sabi niya habang ipinagpatuloy ang subo. Tumango-tango ang ina at ang kanyang ama ay tahimik lang na nakikinig sa kanila habang kumakain ito.Kabang kaba talaga siya at baka mapansin ng mga ito na nagsisinungaling lamang siya.Binilisan niya ang pagkain upang maka-akyat na siya sa kanyang kwarto.Pagkatapos kumain, dali dali na siyang nagpaalam sa mga magulang na aakyat na at maliligo.
Nasa harapan ng kanilang gate noon ang dalagitang si ROWYNA DE JESUS habang nakaupo. Ganitong oras kase dumarating na ang kanyang ama at ina galing opisina at sasalubungin niya ang mga ito.Ngunit napatingin siya sa mamahaling kotse na tumigil sa matayog na gate ng kanilang kapit-bahay, ang mga SALVATIERA.Hindi niya alam bakit hindi niya maalis ang tingin sa kotseng iyon at lalo ng makita ang isang binatilyong bumaba doo
3 years later..Busy ang lahat sa paghahanda dahil mamaya ang party sa mansion ng mga De jesus. Debut ni rowy."And i love your gown, the color and all." Daldal ni alexa sakanila ni tasia habang nasa kwarto niya ang mga ito. Palakad-lakad ito sa kama at si tasia naman ay nakahiga sakanyang kama habang nagseselpon. At siya naman ay inaayusan at nakaharap sa vanity mirror.The next month ang debut naman ni tasia,"Where's dylan by the way?" Alangan niyang tanong kay alexa."Ewan ko ba sa lalaking iyon." Ani alexa habang palakad-lakad pa din e wala naman patutunguan.Kung inaakala niyong magkaibigan na kami ni dylan, hindi. Iniiwasan siya nito at hindi pinapansin. Ramdam niyang kinakausap lang siya nito dahil na rin sa pakiusap ni alexa.Masyado siyang nasasaktan sa dahilang bakit tila ayaw na ayaw sakanya ni dylan?It's be
Natapos ang party niya ng walang dylan na pumunta, napaka-lungkot. As kaibigan man hindi ito pumunta ano pa nga ba aasahan niya? Di nga kaibigan turing nito sakanya."He's unbelieveable." Alexa's reaction telling her she was really pissed about dylan's absence. Nasa garden sila ng bahay nina tasia noon, after school napagpasyahan nilang tumambay."Hayaan mo na baka busy yung tao, huwag obligahin" sabi niya habang iniinom ang juice. Clap for her acting as if it is nothing." Baka busy sa mga babae niya?" Nguso ni alexa sakanila. May kudlit na selos sa tinig nito.Hindi niya alam kung manhid si alexa o ano, di ba nito napapansin ang paghanga dito ni dylan? Samantalang sila pansin iyon.."Maybe."
"May sakit daw si alexa." Imporma ni tasia sakanya habang kausap siya sa telepono."Huh? Dalawin natin siya. Mag-isa lang iyon, hindi maasikaso ni aling martha." Sabi niya na biglang nag alala.Ang mga parents kase ni alexa ay nasa europe. Doon ang talaga ang mga ito bale pauwi uwi lang sa pilipinas."Oo nga. Natapilok at napilay siya eh iyon ata ang ikinalalagnat niya. " Sabi pa ni tasia.Aspiring model kase si alexa, iyon ang pangarap nito noon pa. Ang maging isang super model na kikilalanin sa larangang iyon.Matapos mapagdesisyonang pupuntahan nila ang dalaga agad na siyang naligo at nag ayos. Susunduhin siya ni tasia sakanila. Habang hinihintay ito wala sa sariling tumanaw siya sakanyang bintana. Sarado ang mga bintana ng kwarto ni dylan..Maaring tulog ito o nagbulakbol?Katok sa pinto ang nagpa-putol sa iniisip niya,
DYLAN"Saan ka nanaman galing?" Bungad ng ama niya na nasa sala na tila hinihintay siya. Napailing siya.Here we go again."Dylan, kailan mo ba aayusin ang buhay mo?!" Galit na ito."From your grades, records on the school, bisyo and all. Ano? Sisirahin mo ba buhay mo? "Dagdag pa ng ama. Lagi na lang ganito simula umuwi siya ng pilipinas."Dad, let me enjoy my life. I'm too young." Sabi niya dito na naiinis. Pinipilit siya ng ama na maging matured e 21 pa lang siya. He should let him enjoy."Too young your face! Dumaan sa ganyang edad si lucas pero hindi siya ganyan. He was responsible and look, kaya na niya--"" Stop it. Stop comparing me to my brother. Iba ako iba siya at sana maisip niyo
"Destiny isn't something you make as you're told. By overcoming difficulties, life and this whole world can advance forward that's what destiny is for."-Aladdin- shinobu ohtaka.------******************DYLANFR: MY BESTFRIENDMeet me at 3pm in our favorite cafe.Hindi niya alam bakit tila may urgent itong sasabihin, 2 pm pa lang pero nagbyahe na siya papunta doon sakay ng kanyang ducati motorcycle.Nakarating siya doon ng mga 2:35 dahil medyo traffic. Kumuha siya ng pwesto doon sa may sulok baka mahalaga kase pag-usapan nila.Wala pang 3pm nv dumating si alex