Chapter Seventy

ILANG araw ang lumipas ay pinagbigyan na si Kendra na makalabas sa kanyang silid. Nagawa niyang muling tumayo ng paunti-unti sa pagdaan ng mga araw.

Dahil sa ilang Buwan na coma siya ay humina ang senses niya. Tila bumalik siya sa pagkabata na muling nagsasanay na makapaglakad.

"Sige pa Mama, ihakbang mo pa." Pang-uudyok ni Zain na nasa harapan ni Kendra. Nakahanda itong saluhin siya oras na mawalan siya ng balanse.

"Tama iyan Mama, ganyan nga nagagawa mo na ng maayos. Ipagpatuloy mo lang hanggang sa masanay kang muling makapaglakad," saad naman ni Halls.

Si Oreo naman ay tahimik lamang sa isang tabi habang nag-e-strum sa gitara nito.

Mula ng gumising sila ay naibalik na rin sa kanila ang kani-kanilang pagmumukha.

Mas gusto naman nila iyon dahil mas kumportable sila sa dati nilang kaanyuan.

Tumayo na si Oreo matapos niyang itabi ang hawak na gitara.

"Hindi pa ba kayo tapos diyan, tayo naman ang magsanay!" Pag-aya niya sa dalawa.

"Ikaw na lang Oreo, tatapusin pa namin ang session kay