Nandito sila sa isang rest house. Nakita niya ito kanina bago sila pumunta dito ng driver.
"S-sayo yan?" hindi makapaniwalang tanong niya kay Lanche. Hinila lamang siya ng lalaki,subalit dahil mahaba ang gown niya, binuhat na lamang siya ni Lanche. Hindinniya maiwasang hindi mapatingin dito. Lalo na at malapit ito sa kaniya. Napakagwapo niya lalo na sa malapitan, kaya hindi na siya nagtataka kung ma in love si Lauren dito.
"You'll free to stare at me whole night." sabi niya habang naka tuon ang paningin sa daan.
Bahagya siyang umiwas ng tingin. Hindi niya napansin na nakatingin sa kaniya si Lanche.Hindi niya rin ito maiwasan isipin.Isa na siyang Claveria. Hindi na siya isang ordinaryong babae ngayon, dahil nakadikit na ang apelyido ni Lanche sa pangalan niya. Isa na siyang Mrs. Claveria. Pumasok sila sa pinto. Sadyang maganda ito kumpara sa mansion. Hindi man kasing laki ng mansion pero nakakarelax. Tanaw mo ang mga building sa ibaba. Tanaw na tanaw rito ang kabilang bundok na sobrang sarap sa mga mata kung titigan mo ito sa palubog na araw.
Naglakad-lakad pa siya at nilibot ang buong rest house. Napakaganda nito, hindi niya inaasahan na makakarating siya sa ganitong lugar. Hanggang pangarap lang niya ito noon, subalit heto na. Nagulat siya ng hilahin siya ni Lanche papunta sa kwarto. Isinandal siya nito sa pader na mas lalong ikinakabog ng dibdib niya. Hindi niya alam ang gagawin dahil wala pa siyang experience sa ganito.Tanging paghinga lang ni Lanche ang dumapo sa leeg niya. Amoy niya ang pabango. Napapikit na lamang siya.Subalit naramdaman niya ang pag tigil ng binata sa paghalik sa leeg niya.Huminga ito ng malalim bago tuluyang lumayo sa kaniya.
"S-sorry,you may sleep here. I Sleep outside." sabi nito at lumabas na ng kwarto.
Nabunutan siya ng tinik sa dibdib.Hindi niya alam kung bakit ganon ang ginawa ng binata. Kung bakit hindi nito itinuloy ang gusto nito sa kaniya.Hindi pa talaga siya handa kaya mas minabuti na lamng niya ang mag shower. Dama niya ang maligamgam na tubig na tumatama sa balat niya. Gustuhin niya mang kausapin si Lanche, subalit nahihiya siya dito. Para kasing si Lanche pa ang nag a-adjust.Nahiga siya sa kama matapos mag shower.Ilangboras ang lumipas subalit hindi siya makatulog.Lumabas siya para silipin ang binata, timambad sa kaniya ang namamaluktot na si Lanche mula sa sofa. Tulog na ito at mahimbing na natutulog. Hindi niya sinayang ang pagkakataon para tignan ito ng malapitan. Dumako ang tingin niya sa labi nito na mapula. Sa matangos na ilong at mahabang pilik mata. Hindi niya rin maikaila na sobrang gwapo nito lalo na sa malapitan. Kaya naman ay napaisip niya. Mayaman, gwapo at may respeto. Ano pa nga bang kulang dito para hindi siya tuluyang mahulog sa mga ipinapakita nitong kabutihan sa kaniya at sa pamilya niya?
Bigla na lamang siya na curious kung bakit nagawang iwanan ni Lauren ang binata Sa anong dahilan? Kung ano ang dahilanat naghiwalay silang dalawa. Gayong alam niya na mahal na mahal nito ang isa't-isa.
"L-lanche?"
Bahagyang namulat ang binata at nagulat ito ng makita siya sa tabi niya.
"Malaki naman ang kama, pwede ka don matulog. Malamig dito sa labas, baka magkasakit ka."
Maski siya ay giniginaw sa sobrang lamig dito. Wala pa ito sa labas, nasa poob pa sila at nakalock ang mga pinto at bintana pero tagos pa rin ang lamig dito sa loob.
"Im fine here--"
"You're not. Kaya sige na. Baka magkasakit ka pa rito. " sabi niya at ngumiti. Tinitigan lang siya ni Lanche dahilan para mapatayo siya para hindi niya makita ito.
Pumasok silang dalawa sa kwarto ng walang ni isang nagsasalita. Humiga siya sa kanang bahagi habang si Lanche naman ay nasa kaliwang bahagi nito.
"Why are still awake?" tanong nito.
"H-hindi ako makatulog eh." sagot niya at marahang pinikit ang mata. Hindi na muling nagsalita pa si Lanche. Pinipilit niyang matulo, at hindi rin ngtagal ay dinalaw na siya ng antok.
Nagising na lamang siya ng nakayakap sya kay Lanche. Tumambad sa kaniya ang gwapong mukha nito na nakapikitm Napatayo siya ng mapagtanto niya ang posisyon nila. Dahilan oara magising si Lanche.
"S-sorry heheheh" sabi niya at nagmamadaling tumayo ng magsalita si Lanche.
"Why are you saying sorry?That is a normal for the newly wedded."
Hindi niya alam pero may konting kilig siyang naramdaman. Nagalakad na lamang siya palabas habang may ngiti sa labi. Nagsimula na siyang gawin ang routine niya.Palabas na siya ng maamoy niya ang niluluto ni Lanche dahilan para sundan niya ang amoy na iyon, naabutan niya si Lanche na busy sa pagluluto.
"Sit there. I will cook." nakangiti nitong sabi.
First time niya makita itong nakangiti sa kaniya kaya naman mas lalo siyang nahulog sa ginawa ng lalaki. Sa ilang panahong pagsasama nila ngayon lamang niya nakita iyong ngumiti.
Ilang minuto lang ay natapos rin ito magluto at pinaghain siya sa mesa.
"A-ah, A-ano pala dapat ang itawag ko sayo?" pagtatanong niya.Napatingin sa kaniya ang binata.
"Ayaw mong tinatawag ka sa name mo hindi ba? Dahil baka may makaalam. So ano ang gusto mo itawag ko sayo?"tanong niya ulit.
"Anything you want." sagot nito habang nakatingin sa kaniya.
"Dine. I will call you dine." sabi niya at ngumiti.
"Dine? tanong ng binata na ikinalaki ng pagnvmgiti niya.
"You're name is Lanche, So I will call you dine."
Mukhang na gets naman ng lalaki dahilan para pumayag ito.Habang nakain sila, hindi niya maiwasan tignan ito dahil napapangiti ito ng wala sa oras kahit hindi naman sila nag uusap.
Napaisip na lamang siya kung para saan iyong ngiting iyon. Matapos silang kumain, nagulat siya ng nagiimpake ito.Kaya naman tinanong niya ang lalaki.
"Were going to vacation. On baguio" sabi niya at ngumiti.
Madalas na itong nangiti kaya naman nakakapanibago sa paningin niya. Nagimpake na rin siya,nagulat na lamamg siya ng nakaready na ang gamit niya.Ipinadala pala ito ni Lanche para hindi na sila umuwi sa mansion.
Ilang oras ang lumipas at nakarating sila sa baguio. Sadya siyang namangha sa ganda ng tanawin doon. Una nilang pinuntahan ang strawberry farm dahil yon ang una niyang nakita sa internet Halosagtitinalon siya ng makta ang farm ng strawberry. May dala silang basket ni Lanche. Habang busy sila sa paglalakad at pamimitas ng strawberry.
Tinuturuan rin sila ng tour guide nila kung paano ang tamang pagpitas ng mga ito. Saglit lang ay natuto na sila. Hindi naman niya pinalampas ang pagkakataon. Masaya silang namimitas ni Lanche. Gusto niyang pasayahin ito,dahil alam niyang hindi niya nagawa ang best niya kagabi as their honeymoon dahil lang sa hindi pa siya handa kaya nais niyang bumawi kahit sa simpleng bagay na ito mapasaya niya ang binata.
Sumunod naman ang Bahong Flower Farm.Mahilig siya sa mga ganito lalo na noong nasa probinsya pa lang sila ay namimitas na sila ng mga prutas. Jaya naman namiss niya ang mga farm.
Maraming lugar silang pinuntahan sa Baguio. Sa unang araw nila doon, hindi nila napansin ang oras. Masaya lamg silang namamasyal na para bang mag asawa na nagmamahalan.
Umuwi sila sa hotel, halos hindi na siya maghilamos dahil sa pagod. Agad siyang nakatulog sa sofa. Lmapit naman si Lanche ng makita ito sa sofa. Napangiti na lamamg siya habang binubuhat ang dalaga papunta sa kama nila.Dahan dahan niya itong ibinaba at pinagmasdan. Nakita niya kung gaano kaamo ang mukha nito. Ilang minuto niya iyon tinitigan. Iyon lang ang pagkakataon niya para titigan ang dalaga ng malapitan.Kaya naman ay susulitin na rin niya.Hinaplos nito ang buhok ng dalaga bago niya kumutan. Wala siyang balak galawin ito kahit na kasal na sila. Kahit na isa na itong Mrs. Claveria.Malaki ang respeto niya sa dalaga kaya hindi niya kayang gawin iyon. Alam niya rin na wala pa itong karanasan o naging boyfriend kaya napaka swerte niya ditoDahilan para lalo siyang na motivate na alagaan at mahalin ito ng patago. Kahit alam niya na may gusto sa kaniya ang dalaga.Hindi na siya magdadalawang isip pa na angkinin ito sa tamang panahon. Ngunit sa ngayon, ay kailangan niyang respetuhin ito gaya ng pagrerespeto niya noon sa ex niya. Ayaw niya rin ito pilitin kahit na gustong-gusto naniya galawin ang dalaga. Sadyang napamahal na nga siya dito noong unang kita pa lamang niya. Mula ng mabangga niya ito sa daan, hindi na it nawala pa sa isipan niya.Palagi niyang iniisip ito kaya naman ng malaman niyang doon ito nagt-trabaho sa shop niya, ay natuwa siya. Nagkaraoon siya ng pag asa para alamin ang lahat tungkol dito. Hindi niya rin hahayaan na mawala pa ito. Hindi niya hahayaan na masira ang lahat ng ginawa niya para lang makuha ang babae.
Ilang araw ang lumipas, masayang namamasyal ang sila Brie at Lanche sa benguet. Hindi nila napansin na habang natagal ay lalo silang nahuhulog sa isa't-isa.Nag stay sila sa benguet ng ilang linggo pa. Pauwi na sila ng Manila ng puno ng masayang ala-ala. Balik sa normal ang lahat ng makabalik sila. Maagang umalis si Lanche. Ngayon lamang niya napagtanto na isa itong Piloto. Captain siya ng airlines. Kaya naman lalo siyang naging proud dito. Habang si Meshua naman ay isang First Officer at malapit na mag senior officer.Dahil tapos na ang weekend,naghanda na siya para pumasok. Kailangan niyang pumasok kahit kinausap na ni Lanche ang mga prof at dean ng school nila. Marami pa siyang itsi-tsismis kay Chillet.Nang makarating sila sa parking lot ay sobrang daming student na nakakalat sa labas kaya naman nah
Ilang minuto pa ang lumipas ng mag-umpisa ang klase nila. Maayos naman siyang nakapagaral. Kahit na naninibago siya dahil hindi siya sanay sa ganito.Hanggang sa natapos ang ilang subject niya.Pumasok sila sa Cafeteria, gaya kanina. Tahimik ring kumakain ang mga ito at walang ni isang nagsalita ng masama sa kaniya.Mag oorder na sana siya kaso naaalala niyang wala na siyang pera.Kaya tinignan siya ng nagtataka ni Chillet."Beshy? Tara na! Don't tell me na wala kang baon?" sabi ni Chillet.Ngumiti naman siya. Actually, fifty pesos na lang ang pera niya. Juice lang ang maibibila niya rito. Hindi naman siya nag baon ng pagkain.Nagulat siya ng hilahin siya ni Chillet sa isang sulok.
Pauwi na galing sa school si Brie. Hindi na siya nag abalang magpasunod pa kay Mang Kanor dahil late na rin naman siya. Kaya naman nag taxi na lang siya.Nakarating siya sa mansion. Pero nagtaka siya ng may isang kotse doon. Pumasok na lamang siya sa loob.Pero habang papasok siya naririnig niya mula sa sala ang paguusap ni Lanche. Hindi niya alam kung sino ang kausap nito."Hanggang ngayon masarap ka pa rin magluto."Pag pasok niya sa kusina, nakita niya si Lauren at Lanche na masayang nagluluto. Nakaramdam siya ng selos.Nakita niya kung gaanon alagaam at kasaya si Lanche habang tinuturuan si Lauren. Ni minsan hindi nila nagawa ang ganitong bagay. Kaya naman sobra siyang na
Umuwi sila at nakinig sa lahat ng paliwanag ng asawa. Nagka-ayos naman sila dahil mali rin ang naisip niya sa nakita niya. Napatid ito kaya tinulungan niyang tumayo.Maaga siyang nagising, wala si Lanche sa tabi niya. Hindi niya namalayan na dito siya nakatulog sa kwarto ni Lanche. Bumangon siya at naghilamos.Bumaba siya ng maamoy niya ang mabangong adobo. Nakita niyang busy sa pagluluto si Lanche. Niyakap niya at patalikod."You're awake honey." sabi niya at hinalikan si Brie."Gusto ko rin matuto magluto." sabi niya.Tinuruan naman siya ni Lanche mag luto ngunit patapos na ito.Masaya silang kumain.Ilang oras ang lumipas
MONTHS PASSED.Sa loob ng ilang buwan na pagsasama ni Brie at Lanche, hindi niya akalain na lalo siyang mahuhulog sa asawa. Napagpasiyahan na rin niya na magsama sila sa iisang kwarto, kahit na hindi pa siya nagagalaw nito.Marami siyang natutunan sa lalaki sa loob ng maraming buwan. At ngayon, pauwi na sila galing sa batangas. Kailangan na nilang bumalik dahil maguumpisa na ng klase si Brie.At kailangan niya nang pumasok.Magkahawak sila ng kamay habang naidlip sandali si Brie.Hindi binitawan ni Lanche ang kamay niya.Ilang minuto ang lumipas ng magising si brie dahil sa bako-bakong daan.Minulat niya ang kamay niya. Ilamg sandali pa ay tinahak na nila ang daan patungong manila.Subalit
Ilang araw pa ang lumipas. Mula ng mawalan siya ang paningin niya ay madalas na niyang kasama si Lauren. Dahil ito lang ang kayang magpahinahon sa kaniya sa tuwaing magwawala siya."Hija, Ayokong nakikitang ganito si Lanche. Mula pa noon, kayo na talaga ang nagmamahalan hindi ba? Bakit hindi niyo ipagpatuloy iyon?" sabi ng mommy ni Lanche."Tita sorry po, pero kasal na siya. Gustuhin ko man but I can't. She love his wife," sabi ni Lauren."I know you still love him. "Hindi umimik si Lauren at nanatiling tahimik. Buong magdamag siyang nag isip. Gusto niyang mapasaya si Lanche. Pero alam niya na mahal ni Lanche ang asawa. Kahit na alam niya rin na may nararamdaman pa ito sa kaniya. Ngunit wala siyang balak sirain ang relasyon ng dalawa.
Someone' s POVNakatingin ako sa isang babaeng nasa kwarto ko ngayon. May mga galos at pasa pa rin ang kaniyang katawan. Pati na ang ilang parte ng kaniyang mukha. Hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kaniya. Nakita ko lang siya na palutang-lutang noong nag camping kami. Nagmadali kaming umuwi dahil kailangan ko siyang dalhin sa hospital.Tinitigan ko ang kaniyang mukha.And I can't deny na napakaganda nito. Ilang minuto ang lumipas ng gumalaw ang kaniyang kamay. Kasunod niyon ang pagdilat ng kaniyang mga mata."Miss?" tanong ko sa kaniya habang hinihintay ang pagresponse niya.Dumilat-dilat lang siya bago ako nilingon. Tumingin siya ng may pagtataka sa akin."Are you okay?" tanong ko s
Maaga siyang nagising dahil na rin sa hindi siya makatulog kagabi. Maaga siyang pumasok,hinatid siya ni Vinz sa hotel. Masaya naman siyang sinalubong ni Kyla."Shishi mabuti at andito ka na!" sabi niya.Dumiretso sila sa reception. Inilagay siya bilang receptionist ngayon araw dahil marami ang mga tourista na bibisita sa mga beach resort ngayon."Shishi! Ayan siya!" nagulat siya ng ituro ng kaibigan ang isang lalaki. Ito ang lalaking tinulungan niya kahapon."Yang gwapong yan! Siya si captain Claveria. Ang anak ng may ari ng hotel na ito. Sayang lang at bulag siya dahil naaksidente siya. Pero balita ko ay aalis na siya sa sabado papuntang states para sa operation," sabi ni Kyla kay Brie na nakatitig sa lalaki na papalapit sa kaniya.