Ilang minuto pa ang lumipas ng mag-umpisa ang klase nila. Maayos naman siyang nakapagaral. Kahit na naninibago siya dahil hindi siya sanay sa ganito.Hanggang sa natapos ang ilang subject niya.
Pumasok sila sa Cafeteria, gaya kanina. Tahimik ring kumakain ang mga ito at walang ni isang nagsalita ng masama sa kaniya.
Mag oorder na sana siya kaso naaalala niyang wala na siyang pera.Kaya tinignan siya ng nagtataka ni Chillet.
"Beshy? Tara na! Don't tell me na wala kang baon?" sabi ni Chillet.
Ngumiti naman siya. Actually, fifty pesos na lang ang pera niya. Juice lang ang maibibila niya rito. Hindi naman siya nag baon ng pagkain.
Nagulat siya ng hilahin siya ni Chillet sa isang sulok.
"Hoy gaga! Anong walang baon?! Ang yaman ng asawa mo walang baon? niloloko mo ba ako?" sabi niya kay Brie.
"Alam mo naman na wala na akong trabaho--"
"So hindi ka nga binibigyan ng pera ni Mr. Claveria?" tanong niya ulit kay Brie.
Hindi siya sumagot. Hindi naman talaga siya binibigyan nito dahil dineretso nito sa bank account niya.
Akmang paalis si Chillet ng pigilan niya ito.Ipinakita niya ang BDO card niya.
"Ito ang binibigay niya sa akin. Kaso ayoko namang gastusin ito."
Nagulat si Chillet ng makita iyon.
"Wow! Iba ka na besh! Ako nga wala pa niyan eh! Ilan laman niyan?" namamanghang sabi nito.
"100,000"
Halos mapasigaw si Chillet ng marinig iyon.
"Seryoso ka ba?! Big time ka na beshy! Libre mo naman ako!" sabi nito habang hininila si Brie.
Wala siyang nagawa kundi ang kumuha sa Card niya. Nabawasan lang naman ng 500 iyon.Dahil nilibre niya si Chillet.
"Thank you beshy ah?"
Ngumiti siya sa kaibigan.
"Kulang pa nga yan besh eh. Ang dami mong nilibre sa akin noon." sagot niya.
"Edi sa susunod naman besh.Joke!" natatawang sabi niya.
Ilang oras ang lumipas at pauwi na si Brie. Mag c-commute sana siya ng makita si Lanche na nakatayo sa gate.
"OMG! Si Mr. Claveria oh! Ang hot niya!"
"Si Captain! Kyaah!"
Mabilis siyang lumapit rito.
"You're fifteen minutes late."
Mabilis naman siyang pumasok sa kotse. Ayaw niyang marinig ang bulungan ng mga tao kaya minabuti na niyang pumasok.
"Akala ko ba aalis ka?" tanong niya sa asawa.
"I Cancelled my appointment. I just want to fetch you." sabi niya.
Hindi niya maiwasan na kiligin. Lalo na ng titigan siya ni Lanche.Nakarating naman sila sa mansion.
"Your professor told me that next week is your sembreak right? So I planned to vacation."
"Eh, seryoso ka ba?" nagtatakang tanong niya.
"Yeah. And our flight is on sunday."
Hindi niya alam kung bakit ganon kabilis mag decide ang lalaki.Hindi na siya nakipagtalo pa. After nang kumain, nagbihis na siya dahil pupuntahan niya ang mga kapatid niya.
"Ill go with you."
Natigilan naman siya ng sabihin iyon ni Lanche at tumayo ito para magbihis. Tahimik lang sila habang nag drive si Lanche papunta sa kanila.
"Hindi naman ako tatakas eh." bulong niya dito.
Ilang oras lang ay nakarating naman sila sa dating bahay ni Brie. Masaya siyang sinalubong ng mga kapatid nito. Inilabas naman ni Lanche ang mga pasalubong nila na ibinili nila kanina habang nasa biyahe.
"ATE BRIEEEE! I MISS YOU!"
Niyakap niya ang mga ito.Ang daming ikinwento ng mga kapatid niya tungkol sa kabaitan ni Lanche dito.
"That is not all."
Napalingon naman sila ng magsalita ang lalaki.
"Anong ibig mong sabihin?" takang tanong ni Brie habang nakatingin dito.
Maya-maya ay dumating si Meshua.
"Si Kuyang pogi!"
"Captain, ito na.Andiyan na ang lahat pati titulo." sabi ni Meshua habang inabot ang isang envelop.
Sinilip naman iyon ni Lanche bago ibigay kay Brie.
"Ano ito?" naguguluhang tanong ni Brie.
"Open it."
Naguguluhan niyang inabot at dahan-dahang binuksan ang folder.
"2,300,000?!" tanong niya ng makita ang price. Sunod niyang binuklat ang second page. Andon ang titulo ng bahay at lupa.Sobrang gandang bahay nito. Hindi man ganon kagmyaman ang style pero masasabi mong mayaman pa rin dahil sa modern design nito.
"D-dine..."
"Your new house is already finished. You can move there." nakangiting sabi ni Lanche sa mga kapatid niya.
"Pero Dine sobra-sobra ito--"
Hindi siya pinakinggan ni Lanche at hinawakan lang ang kamay nito.
"S-salamat."
Nahihiyang sabi niya habang nakatingin sa titulo.Naiiyak siya sa sobrang tuwa.
"Yehey! May bago tayong bahay!" masayang sabi ni Becky.
"Maraming salamat Boss--"
"Im your daughter's husband. Tito..."
Sa sobrang tuwa nayakap ng papa niya si Lanche.
"Hindi ako nagkamali, aalagaan mo nga siya." naiiyak na sabi niya.
"What are you waiting for? The car is waiting."nakangiting sabi ni Lanche.
"Paano ang gamit namin?" tanong ni Brie kay Lance.
"May gamit na don Madame. Bagong bili ni Captain last week. Sila na lang ang kulang." sabi ni Meshua.Hindi maitago ni Brie ang kasiyahan niya.
Sobra-sobra ang kaibitan naipinapakita ni Lanche sa kanila.Hindi niya alam kung deserve niya si Lanche dahil sa sobrang swerte niya rito.
"From now,Your father is working on my shop. "
"Maraming salamat talaga hijo!"
Hindi na sila nagtagal pa at umalis na sila.Lumipat na sila sa bagong bahay na ipinagawa ni Lanche sa loob ng dalawang buwan. Ito dapat ang magiging rest house niya pero naisip niya na ibigay ito sa pamilya ni Brie.
After nilang makapag bonding magkakapatid, umuwi na rin sila sa mansion.
"Salamat talaga Dine." nakangiting sabi ni Brie. Nadito sila sa garden,naabutan niya kasing nandito si Lanche.
Nagulat siya ng hawakan ni Lanche ang kamay niya.
NOW PLAYING: NOTHING'S GONNA CHANGE MY LOVE FOR YOU
If I had to live my life without you near me
The days would all be empty
The nights would seem so long
With you I see forever, oh, so clearly
I might have been in love before
But it never felt this strong
"Do you love me?"
Hindi niya inaasahan na itatanong ito ng lalaki.Kaya naman hindi agad siya nakasagot
"Elle..."
First time na may tumawag sa kaniyang Elle. Kaya naman mas lalo siyang natouch.
"Our dreams are young and we both know
They'll take us where we want to go
Hold me now, touch me now
I don't want to live without you"
"I know you love me. But I want to hear from you."
Tinitigan niya ito. Hindi niya maiwasan na mainlove lalo dito. "Bukod sa gwapo na, sobrang bait pa. Sino nga bang hindi maiinlove sa kaniya?" Bulong niya sa sarili.
"OO Dine. Mahal na kita."
Pagkatapos niya masabi iyon ay mabilis siyang niyakap ni Lanche. Unti-unti itong bumitaw at idinikit ang noo niya sa noo ni Brie.
"Nothing's gonna change my love for you
You oughta know by now how much I love you
One thing you can be sure of
I'll never ask for more than your love"
Hindi maiwasan na titigan din siya ni Brie. Halos magkalapit na ang mukha nila sa sobrang dikit ng mga noo nila.
"Promise me. That, YOU WILL NEVER LEAVE ME." seryosong sabi ni Lanche habang unti-unting inilayo ang noo nila. At inilapit ang mukha sa isa't-isa.
"Nothing's gonna change my love for you
You oughta know by now how much I love you
The world may change my whole life through
But nothing's gonna change my love for you"
"Just promise me Elle."
Hindi agad siya nakasagot. Masiyadong mabilis ang lahat. Hindi pa siya handa sa ganito.Kahit na asawa niya na ito. Nahihiya pa rin siya dito, pero matapos niyang umamin. Bigla na lamang nawala ang lahat ng doubt at hiya niya.
"I Promise Dine." sabi niya habang ngumiti.
"If the road ahead is not so easy
Our love will lead the way for us
Like a guiding star
I'll be there for you if you should need me
You don't have to change a thing
I love you just the way you are"
Hinalikan naman ni Lanche ang noo niya. Na nagpagaan ng loob niya.
"Mahal na mahal kita Elle."
Tagos na tagos sa puso niya dahil sinabi ni Lanche sa kaniya. First time niya itong marinig mag tagalog kaya naman sobra siyang natatamaan.
"So come with me and share the view
I'll help you see forever too
Hold me now, touch me now
I don't want to live without you
Nothing's gonna change my love for you
You oughta know by now how much I love you
One thing you can be sure of
I'll never ask for more than your love"
Ito ang araw na mas lalo niyang napatunayan sa sarili niya, na mahal din siya ng lalaki. Ang unang lalaki na nagpatibok ng puso niya. Ang unang lalaki na umamin na mahal din siya nito.
Pauwi na galing sa school si Brie. Hindi na siya nag abalang magpasunod pa kay Mang Kanor dahil late na rin naman siya. Kaya naman nag taxi na lang siya.Nakarating siya sa mansion. Pero nagtaka siya ng may isang kotse doon. Pumasok na lamang siya sa loob.Pero habang papasok siya naririnig niya mula sa sala ang paguusap ni Lanche. Hindi niya alam kung sino ang kausap nito."Hanggang ngayon masarap ka pa rin magluto."Pag pasok niya sa kusina, nakita niya si Lauren at Lanche na masayang nagluluto. Nakaramdam siya ng selos.Nakita niya kung gaanon alagaam at kasaya si Lanche habang tinuturuan si Lauren. Ni minsan hindi nila nagawa ang ganitong bagay. Kaya naman sobra siyang na
Umuwi sila at nakinig sa lahat ng paliwanag ng asawa. Nagka-ayos naman sila dahil mali rin ang naisip niya sa nakita niya. Napatid ito kaya tinulungan niyang tumayo.Maaga siyang nagising, wala si Lanche sa tabi niya. Hindi niya namalayan na dito siya nakatulog sa kwarto ni Lanche. Bumangon siya at naghilamos.Bumaba siya ng maamoy niya ang mabangong adobo. Nakita niyang busy sa pagluluto si Lanche. Niyakap niya at patalikod."You're awake honey." sabi niya at hinalikan si Brie."Gusto ko rin matuto magluto." sabi niya.Tinuruan naman siya ni Lanche mag luto ngunit patapos na ito.Masaya silang kumain.Ilang oras ang lumipas
MONTHS PASSED.Sa loob ng ilang buwan na pagsasama ni Brie at Lanche, hindi niya akalain na lalo siyang mahuhulog sa asawa. Napagpasiyahan na rin niya na magsama sila sa iisang kwarto, kahit na hindi pa siya nagagalaw nito.Marami siyang natutunan sa lalaki sa loob ng maraming buwan. At ngayon, pauwi na sila galing sa batangas. Kailangan na nilang bumalik dahil maguumpisa na ng klase si Brie.At kailangan niya nang pumasok.Magkahawak sila ng kamay habang naidlip sandali si Brie.Hindi binitawan ni Lanche ang kamay niya.Ilang minuto ang lumipas ng magising si brie dahil sa bako-bakong daan.Minulat niya ang kamay niya. Ilamg sandali pa ay tinahak na nila ang daan patungong manila.Subalit
Ilang araw pa ang lumipas. Mula ng mawalan siya ang paningin niya ay madalas na niyang kasama si Lauren. Dahil ito lang ang kayang magpahinahon sa kaniya sa tuwaing magwawala siya."Hija, Ayokong nakikitang ganito si Lanche. Mula pa noon, kayo na talaga ang nagmamahalan hindi ba? Bakit hindi niyo ipagpatuloy iyon?" sabi ng mommy ni Lanche."Tita sorry po, pero kasal na siya. Gustuhin ko man but I can't. She love his wife," sabi ni Lauren."I know you still love him. "Hindi umimik si Lauren at nanatiling tahimik. Buong magdamag siyang nag isip. Gusto niyang mapasaya si Lanche. Pero alam niya na mahal ni Lanche ang asawa. Kahit na alam niya rin na may nararamdaman pa ito sa kaniya. Ngunit wala siyang balak sirain ang relasyon ng dalawa.
Someone' s POVNakatingin ako sa isang babaeng nasa kwarto ko ngayon. May mga galos at pasa pa rin ang kaniyang katawan. Pati na ang ilang parte ng kaniyang mukha. Hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kaniya. Nakita ko lang siya na palutang-lutang noong nag camping kami. Nagmadali kaming umuwi dahil kailangan ko siyang dalhin sa hospital.Tinitigan ko ang kaniyang mukha.And I can't deny na napakaganda nito. Ilang minuto ang lumipas ng gumalaw ang kaniyang kamay. Kasunod niyon ang pagdilat ng kaniyang mga mata."Miss?" tanong ko sa kaniya habang hinihintay ang pagresponse niya.Dumilat-dilat lang siya bago ako nilingon. Tumingin siya ng may pagtataka sa akin."Are you okay?" tanong ko s
Maaga siyang nagising dahil na rin sa hindi siya makatulog kagabi. Maaga siyang pumasok,hinatid siya ni Vinz sa hotel. Masaya naman siyang sinalubong ni Kyla."Shishi mabuti at andito ka na!" sabi niya.Dumiretso sila sa reception. Inilagay siya bilang receptionist ngayon araw dahil marami ang mga tourista na bibisita sa mga beach resort ngayon."Shishi! Ayan siya!" nagulat siya ng ituro ng kaibigan ang isang lalaki. Ito ang lalaking tinulungan niya kahapon."Yang gwapong yan! Siya si captain Claveria. Ang anak ng may ari ng hotel na ito. Sayang lang at bulag siya dahil naaksidente siya. Pero balita ko ay aalis na siya sa sabado papuntang states para sa operation," sabi ni Kyla kay Brie na nakatitig sa lalaki na papalapit sa kaniya.
Ngayon ang uwi ni Lanche galing sa America. Ilang buwan din ang lumipas bago siya bumalik sa Pinas."Good morning sir," nakayukong sabi ng mga maid. Dumiretso na lamang sila. Dumiretso siya sa kwarto ni Brie. Ang sabi ni Meshua, may maganda siyang balita sa kaniya. Ngunit hanggang ngayon ay wala pa rin si Meshua maski isang text ay wala ito."Babe. Halika na sa baba?" aya sa kaniya ni Lauren. Tumingin lang siya dito bago siya sumunod.Pagkababa niya, isang welcome party ang nadatnan niya. Masaya man siya dahil successful ang operation niya, subalit may malaking kulang naman na hanggang ngayonbay hinahanap niya. Si Brie.Hindi sinabi ni Meshua ang tungkol sa asawa. At hanggang ngayon ay umaasa siya na makikita niya ito.
Ilang araw ang lumipas at umiwas na si Brie kay Vinz dahil sa nangyari.May hinala siya na ay tinatago sa kaniya si Vinz kaya mas lalo siyang naging alerto.Hindi parin tumigil si Lanche sa pagsusuyo kay Brie. Pilit niya itong tinataboy palayo. Hanggang sa isang araw, hindi niya inaasahan ang lahat."Elle please. Makinig ka muna sa akin." Pagmamakaawa ni Lanche kay Brie. Gya noon, andito siya sa labas ng bahay ni Vinz."Lanche umalis ka na please lang," sabi nito. Hindi niya rin alam kung bakit hindi niya pa pinapakinggan ang paliwanag ng lalaki. At hindi pa rin siya nagpapakita sa pamilya niya."Bakit ba ang kulit mo? Ayaw mong tantanan ang girlfriend ko?" sabi ni ng kalalabas na si Vinz.