Share
KABANATA 32
Napabuntong-hininga ako at inilapag ang inumin sa may sink. Nandito ang mga kaibigan ko ngayon sa bahay. Hinayaan ko na lang din sila dahil nakokonsensya na ako sa ginagawa kong pag-iwas sa kanila.
Kami lang ni Cristel ang nandito sa kusina dahil gumagawa kami ng nachos. As usual, hindi mawawala ang paggawa niya ng iced coffee.
Si Nicole at Joyce na naman ang kulang. Si Joyce ay hindi raw nila alam kung nasaan. Magta-tatlong buwan na raw'ng wala si Joyce. Matagal na rin daw iyong pinahahanap pero hanggang ngayon ay wala pa rin. Hanggang ngayon tuloy ay hindi ako mapakali kaiisip sa babaeng ’yon. Si Nicole ay nasa ibang bansa pa rin at hindi ko pa siya nakakausap ulit.
Ilang years ba kasi ang kakailanganin bago maging Doctor? Mag-iilang taon na rin siya roon, ah? Wala rin kaming boys na kasama dahil hindi ako pumay
Kaugnay na kabanata
Owner of a lonely heart KABANATA 33
Napangiti ako habang pinagmamasdan sina Marga at Luis na magkahawak ang kamay habang kinakausap ang wedding planner nila. Tatlong buwan na ang lumipas at last week lang ay nag-propose na si Luis kay Marga. Kinuntsaba niya pa nga ako. Ngayon ay pinaghahandaan na nila kaagad ang kasal nila pero alam ko ay next year pa magaganap dahil gusto nila bongga. Marriage... Isa iyon sa pangarap ng mga babae. Hindi lahat, pero maraming babae ang nais maranasang ikasal. Ako? Isang tao lang naman ang nakikita ko noon na kasama ko palapit sa altar pero alam kong imposibleng mangyari ’yon dahil... Tapos na. Tapos na kami, dahilan kung bakit hindi ko na makita ang sarili kong nakasuot ng puting gown at naglalakad palapit sa taong mahal ko. "Thank you po," nakangiting sabi ni Marga sa wedding planner nila at hinatid ito sa labas dahil n
Owner of a lonely heart SIMULA
I bitterly smiled as the cold midnight breeze blew my curly bleach daze hair. Wherever I go, I would always feel the panic and anxiety lingering inside me. I wonder if there are also other people who might be experiencing the same thing that I am currently going through. Lonely, missing someone's presence, and secrets I kept to myself for long as I can remember. I feel so lost and empty as I held the railings tightly, while looking at the blinding city lights. Would this be the end of me? I asked myself. Will they look for me if I ever disappear? Will this end my suffering? Will this make them love me? I could finally give them what they have always wanted. I stood firmly as my tears started running down my cheeks. Remembering when was the last time I felt genuinely happy. I'm so exhausted, fighting my own silent battles no one could hear but myself. I hate this, I hate this feeling. I always
Owner of a lonely heart KABANATA 1
Wearing a black tank top with black jacket crop top partnered with high waisted maong shorts and my favorite black leather chunky heels, I climbed in the van we're going to use on our trip. My friends and I are going to a beach. Gumawa pa sila ng pangalan ng grupo namin which is... FOUREVER B'S. Sounds corny but I find it unique and solid. Since mahilig kami magbeach at siyempre hindi mawawala ang beers, beats, and boys. ’Yun ang dahilan kung bakit ganiyan ang name na naisip nila. "Good morning, bitches! Are you ready for the trip?" ganadong-ganado na tanong ng isa sa mga kaibigan kong si Cristel. Siya ang pinaka-maingay sa amin. "Sana may pogi!" nangangarap pang sabi ni Nicole, ang tinaguriang laiterang ghoster. "Paramihan tayo mahahakot later, oh?" hamon ni Denise. "Pass," tanggi kaagad ni Althea, ang mabait masyado sa grupo namin. Sasambahin ko na
Owner of a lonely heart KABANATA 2
"Pucha, ang sakit ng ulo ko," sabi ni Nicole na kakalabas lang ng CR. Maarteng lumayo si Cristel sa kaniya nang tabihan siya nito. Kadiring babae. Guess what? Nakatulog lang naman siya sa CR! At ngayon ay kakagising niya lang. Natawa ako nang maalala kong pinic-ture-an siya ni Joyce na nakasalampak sa bathtub. "Arte ko, hindi ka pa nga nag-to-toothbrush," sabi sa kaniya ni Nicole. "Kaysa naman sa ’yo, sa CR natulog," pakikipagtalo ni Cristel. Ilang beses pa silang nagtalo ulit bago namin napagpasyahan na maligo na. Hinayaan naming mag-unahan ang tatlo dahil nag-aalmusal pa kami ni Althea. "Joyce, breakfast muna," paalala ni Althea. Maalalahanin na kaibigan si Althea; parati niya kaming kinakamusta at pinag-sasabihan tungkol sa health namin. "I don’t eat breakfa
Owner of a lonely heart KABANATA 3
"Hmm.. magpapa-deliver ka ba or drive thru?" litong tanong ko. Eh kasi he asked me what I want, ’di ba? Nangunot ang noo niya bago nag-iwas ng tingin. Mahina siyang tumawa at umiling. Tila ba musika sa aking tenga pati ang kaniyang pag-tawa. "Damn, ang tanga," dinig kong bulong niya kaya nanlaki ang mata ko. Sinamaan ko siya ng tingin at hinampas siya sa braso na ikinagulat niya. "Sinong tanga, huh? Ako ba? Sinong tanga!" malakas na sambit ko. Iritado siyang tumingin sa akin. "So noisy." "Hoy, Nicholas! Huwag ko nga akong matawag-tawag na tanga riyan! Malay ko ba sa ibig mong sabihin? Pakilinaw, please!" inis na sigaw ko pa sa kaniya pero hindi na niya ako pinansin. Nakasimangot kong sinabi sa kaniya ang address ng condo ko nang hingiin niya ito para doon niya ako i-drop. Kinulit ko pa siya tu
Owner of a lonely heart KABANATA 4
"Moni oyats?" yaya ko sa mga kaibigan ko habang kumakain kami ng street foods. Kakatapos lang ng huling klase ko ngayong hapon. "May class pa kaming tatlo," sagot agad ni Cristel. Iba ang school ni Althea sa amin, do'n ba sa school ng mga magpipiloto, FA at kung ano anong may kinalaman sa lintek na eroplano na ’yan. "Ikaw, Joyce?" I asked, raising an eyebrow. "May kailangan pa akonh ipasa," she answered. Since ’di ko pa rin nahahanap yung phone ko, pinuntahan ko pa si Jinx sa room niya. Nadatnan kong tutok na tutok siya sa professor. Sa desk niya ay may makapal na librong paminsan-minsan ay sinusulyapan niya. Naghintay akong matapos ang klase niya at nang matapos ay nagulat siya nang makita ako. "Woah! Miss mo ’ko?" salubong niya sabay akbay sa akin.
Owner of a lonely heart KABANATA 5
Kahit anong pilit kong alisin sa utak ko si Levi, hindi ko magawa. Kusa na lamang siyang pumapasok sa isip ko at naiinis ako! It's already 7pm. Wala akong pasok ngayon kaya hindi ko pa rin makausap si Aaron kung ano na bang nangyari. Nag-aalala rin kasi kami sa kaniya at baka may problema siya. Hindi siya nag-o-online at hindi rin sumasagot sa mga tawag o texts namin. Nagsuot lang ako ng croptop na peach at high waisted maong shorts tapos peach flip flop slippers na Nike ang brand. Sa labas nalang ako kakain dahil tinatamad akong mag-luto. Agad kong kinuha ang susi, wallet at phone ko. Pagkarating ko sa malapit na mall ay agad akong bumaba. Meron namang convenient store sa baba ng condo pero mas prefer ko sa isang fast food nalang kumain. Um-order lang ako ng chicken fillet with fries and coke tapos naghanap na akong ma-uupuan. Napalinga-linga ako sa paligid pero ganoon na lamang ang panlulum
Owner of a lonely heart KABANATA 6
"Birthday na bukas ng bebe mo, ah?" sabi sa kin ni Althea na kumakain ng fries. Nandito ulit kami sa kainan ng street foods. "Oo nga. Invited ba kayo? Sa bar gaganapin," sagot ko. Nagtext kasi sa akin kahapon si Jinx at in-inform ako na sa bar nga gaganapin. Simabi niya rin kung saang bar. Buti naman at hindi ganoon kalayo iyon. "Nope. Hindi naman kami i-close para imbitahan niya. Pero sana naman i-invite niya kami, ’no? Ayaw niya ba i-close ’yung mga kaibigan ng future asawa niya?" tuloy-tuloy na sabi ni Cristel. Nabilaukan siya sa dami niyang sinasabi kaya inagawa niya ang ni Nicole. "Future asawa, ampota. May girlfriend ’yun, ’di ba?" takang tanong ni Nicole. Umirap ako. "They broke up. Nasabi ko na sa inyo last time, ah! Tska nung sila pa, umiiwas naman ako."
Pinakabagong kabanata
- Owner of a lonely heart KABANATA 33
- Owner of a lonely heart KABANATA 32
- Owner of a lonely heart Kabanata 31
- Owner of a lonely heart Kabanata 30
- Owner of a lonely heart Kabanata 29
- Owner of a lonely heart Kabanata 28
- Owner of a lonely heart Kabanata 27
- Owner of a lonely heart Kabanata 26
- Owner of a lonely heart KABANATA 25
