// "Will you accept everyone's secret even though they lied to you?" \\
___
Nakakapagtataka man pero hindi niya maiwasang malungkot. Hindi niya alam na ganito pala kalaki ang epekto nito sa kaniya. Masyadong nasasaktan ang damdamin niya sa ginagawa ng binata.
Nakasanayan na niyang makasama ito at ganun na lang ang lungkot niya sa biglaang paglayo nito. Naisip niya, maayos naman sila noong nakaraang araw. Niyaka
// "Will you still stay, when you found out their secrets that full of darkness?" \\___"GOOD MORNING, EINVER!" Masiglang pagbati ni September nang makapasok siya sa loob ng opisina at nakita niya ang binatang naka-upo lang sa upuan nito. Mukhang malalim pa ang iniisip nito't hindi siya napansin kung hindi pa siya nagsalita.Umangat ang tingin nito at may munting ngiti ang kumawala sa labi nito. Tumayo naman ito at bahagya pa siyang nagitla ng humalik ito sa pisngi niya."Hi. Good morning too." bati nito. Ilang siyang ngumiti na napansin nito."Hindi ka pa ba nasasanay sa ginagawa ko? It's been 2 weeks, September." may halong maliit na tawa nito. Sumimangot siya."Tsk! Sorry po. Hindi naman kasi ako kagaya mo
// "Sometimes, label isn't needed when two persons want to know each other." \\___"SAAN KA NA NAMAN NAGPUNTA, EINVER?" May halong inis na saad ni Israel sa kaniya nang makarating siyang muli sa hospital.Kumunot ang noo niya. "Why?" Napabuga ito ng marahas na hininga."She was awake an hour ago and she's looking for you but you're not here. And guess what?! She looks sad earlier knowing the fact that you promised not to leave her but you didn't stay with her!" Mahabang lintanya nito at halata ang inis sa boses. Napabuntong hininga naman siya."I'm sorry for that." umiling ito."Sa kaniya ka humingi ng tawad." Saad nito at naglakad na paalis ngunit tumigil ng makalapit sa may pintuan.
// "You musn't trust a person too much like how you trust yourself." \\___"THE AMBIANCE is really creeping me out." mahina niyang saad sa sarili at pinalibot ang dalawang kamay sa magkabilang braso at hinaplos haplos ito, tipong niyayakap ang sarili habang binabagtas niya ang madilim na pasilyo ng ospital na kinaroroonan.The lights are off so the moon outside the place is the only one who's giving light just enough for the person to see the dark corridor of the place. The patients are probably sleeping right now nor the presence of the nurses and doctors in night shift. &n
// "Don't fall to hard or you'll break trully apart in the end." \\___MCNAMARA. DID HE HEARD it right? McNamara? But how? How did she know that he's a McNamara? Sinabi na ba niya? Nasabi niya ba yun o kaya ay may nagsabi ba dito?Sh*t! He cursed himself in annoyance through his mind. Maingat niyang inihiwalay ang dalaga sa kaniya at medyo lumayo dito. Kunot noo niya itong tinignan."September.. H-How did--""Liar." He gasp."Sept--" He stilled. A tear roll down from her right eye. She's crying."September.." unti-unti siyang nakaramdam ng pagsikip ng dibdib. Parang may humahawak na sa puso niya ngayon at unti-unti itong hinigpitan dahilan para makaramdam siya ng pagsikip sa di
// "Hate can blind the love that you are feeling, and it'll make you turn into another person." \\___"DO YOU KNOW what does Sixteen in Sobejana mean?"Mas lalong kumunot ang noo niya ng marinig ang pinagsasabi ni Min."I don't understand--""Victims." natigilan siya. "It's not the 'Death Of Ten', your majesty. Her name-- Sixteen, it is."Doon na siya tuluyang natigilan."The five victims.." bigla niyang naalala sina Vanessa, Aria, Jerra, at iba pang mga naging biktima."This is the continuation of her game, your majesty.. and maybe the last."
// "Devils should be punish but they deserve humanity." \\____STABS TO LASHES. KICKS TO PUNCHES. Iyan ang mga nararanasang tama ng doktora makalipas ang mga araw na hinatulan ito.It's been a week since she was caught as the suspect, chained and tortured until death.Ito ang nabalitaan ni Einver na nangyayari ngayon sa doktora. Sa loob ng isang linggo ay pilit niyang binabalewala ang iba niyang nararamdaman para dito. Parating nasa isip niya lamang ay tama ang ginawa nila. Na dapat talaga nitong naranasan ang lahat ng ginawa sa mga naging biktima."She's tough." saad ni Chester. Kasalukuyan silang nasa library ng organisasyon kasama sina Min at Chille. Nagbabasa lamang siya ng libro ng bigla itong sabihin ni Chester, ang bun
// "There are things that should be left unsaid even if it's the hardest thing to hide." \\___BLANK. HIS MIND became blank as he stared at the doctor who's currently unconscious. Nasa loob ng kulungan si Min at iba pang mga tauhan upang gamutin ito. Kanina pa ito nahimatay at kung hindi nga lang sumulpot si Min sa tabi niya ay wala paring tumutulong dito. Dahil nanatili lang ang mga mata niya sa walang malay nitong estado katulad ng buong katawan niyang parang naparalisado at hindi makakilos.He should be happy, right? Maaaring hindi na ito makaligtas ngayon dahil sa mga natamo nito. At dapat ay hindi ganito ang nararamdaman niya, dapat hindi blanko, dapat ay may sumisilay ngayon na ngiti sa mga labi niya habang tinitignan itong nawawalan na ng buhay ngunit
// "Even death can't.." \\__AMONTH IN PRISON is purely hell for Sobejana. Pinaparusahan sa bawat araw at sa gabi lang pinapahinga. Araw-araw na nakatatanggap ng iba't ibang hampas, suntok, sipa, at latigo sa buong parte ng katawan. Nakakapagod at nakakapanghina ngunit sa kabila ng mga natanggap ay nanatili siyang buhay.. o mas tamang sabihin ay gusto pa niyang mabuhay.Sa ilang taon niyang buhay ay halos purong sakit at hinagpis lamang ang naranasan niya. She want to experience the positivity of life but how can she do that? Ni hindi na nga niya halos maigalaw ang katawan dahil sa mga natamo.She's tired, exhausted, depressed, and alone. How can she find light when she already drowning in dar