Share
Chapter 39
Bretta's P.O.V.
"Nagawa niyo na ba assignment natin sa Home Economics?"
"Good morning Bretta!"
"Sana wala si Madam ngayon noh!"
"Anong na rank mo sa ML pre?"
At the moment, nandito ako ngayon sa loob ng laboratory namin. Kahit wala pa yung professor namin, pumasok na kami at kumuha ng plastic na upuan para rito na lang kami sa loob maghihintay sa kaniya. Para kung dumating siya, edi, at least we're comfortable and ready para makinig sa lecture niya for today.
"Pag lumagpas na ng fifteen minutes at wala pa rin si madam! Sinasabi ko sa inyo, lalabas na talaga ako. Wala pa nga akong kain dahil sobrang nagmamadali akong makarating dito sa school. Tapus hindi man lang
Kaugnay na kabanata
One Fifty (Tagalog) Chapter 40
Makita ko si Calvin papasok sa loob ng Jollibee. What is he doing here? Bakit pinapasok siya ng guard, eh hinarang nila ako kanina. So, I check my watch and found out na it's eight a.m. na pala. Kaya bumaba muna ako ng car at bumalik sa loob to order some foods to eat. Since nag coffee lang naman ako kanina.Diretso lang akong pumasok sa loob without giving some looks sa guard. Hindi naman niya ako pinigilan. Open na nga sila dahil may mga employee na silang nakapwesto na. Pero pinagtataka ko, bakit wala dito sa loob si Calvin. I just saw him entering here kanina, hah. Pano yun nawala? Baka nasa comfort room. So, nag order na lang muna ako ng burger and fries with drink. Hihintayin ko na lang siya dito sa table na sentro lang sa comfort room. Makikita ko siya dito agad paglabas niya.
One Fifty (Tagalog) Chapter 41
"Timothy! Wake up!""What is happening to him?""He's just dreaming," a voice coming from nowhere. I tried to find those voices. Until I felt something hurtful sa mukha ko. At unti-unti kong dinilat ang aking mga mata, sabay hawak sa pisngi ko."Ouch, that hurts!""What happened to you? You're dreaming like being possessed by something," as mommy describe me nung naniginip ako."It was nothing. I'm just tired." I answered.
One Fifty (Tagalog) Chapter 42
"I'm so sorry about this Bret. I can't do anything para salbahin ang relasyon niyo ni Cyrus. Wala akong magagawa kundi sundin rin ang gusto ni Tita. I owe her a lot, even my life. Utang ko sa kaniya lahat-lahat ng meron ako ngayon. Nung namatay si mama. Si Tita na ang bumuhay sa akin simula nung napangasawa ni Tita yung amo namin ni Cyrus. We have nothing without Tito. Dahil sa kaniya nagkaroon kami ng chance upang mamuhay bilang isang marangal na lalaki at tao. Kaya ang matutulong ko lang sa inyo ngayon ay ang paghiwalayin kayong dalawa. Pag nag-usap na kayo ni Cyrus. Siya na mismo ang sasagot at magsasabi sayo lahat-lahat ng mga bagay, at katanongan diyan sa isip mo. I am really sorry talaga Bret. Goodbye Bret."At umalis na siya.Wala akong maisagot sa sinabi ni Calvin. Ang tanging nagawa ko lang ay ang umiyak ng umiyak. I am not prepared. Bigla-bigla na lang kasi itong nangyari. Hindi ko 'to nakit
One Fifty (Tagalog) Chapter 43
"I'm so sorry ma. Ang sakit-sakit lang kasi talaga.," habang umiiyak ako. Naramdaman kong nababasa na ang left shoulder ko. Umiiyak rin ba si mama? Mas sumikip tuloy ang dibdib ko. I grabbed her back shirt hugging her so tightly."Ate," biglang dumating si Letecia.Lumingon ako para tingnan siya. Kitang-kita ko rin sa mukha niya ang lungkot, nakikiramdam dahil kapatid niya ako."Bakit anak?" Tanong ni mama."May gustong kumausap kay ate. Si Kuya Cyrus po. Nandito na po siya. Naghihintay sa baba." Sagot naman niya habang nakatayo lang sa gilid ng pinto.Tumingin ako sa mga mata ni mama. Umiiyak rin nga siya. Hinihintay ko ang magiging response niya sa sinabi ni Letecia. Kung baba b
One Fifty (Tagalog) Chapter 44
A day before the Party sa bahay nila Cyrus. Noong una niya akong dinala sa bahay nila para ipakilala sa parents niya."Tita? Sigurado po ba kayo sa desisyon niyo?" Tanong ni Calvin."Oo. I know na magiging mahirap para sa anak ko. Pero ito ang makakabuti kung hindi natin susuwayin ang kagustuhan ng husband ko. He done too much for us."A month before nagkakilala si Bretta at si Cyrus."Hon.""Ano yun hon?""I have something to tell you very important."Lumapit ang mommy ni Cyrus sa husband niya kung saan nakaupo sa kama nila.
One Fifty (Tagalog) Chapter 45
Sumunod ako sa abroad kung saan nakatira si Tito Carlos. Dahil nga sa nangyari sa amin ni Cyrus. Kailangan kong mag move on. Kahit mahirap, kailangan kong maging matatag. Nagbabasakali rin ako na sa pagpunta ko sa ibang bansa kung saan mas malayo sa lugar na parati kong maiisip ang mga memories naming magkasama ay mas madali ko siyang makakalimutan. At para madala ko rin ang aking pamilya pag naging successful ako sa pagtatrabaho dito.Mag o-one-year na ako dito sa Canada. Hindi ko na gaano naiisip si Cyrus. Nung sinabi niyang, sana hindi mawala ang communication namin. Binura ko lahat ng puwede magconnect sa amin. I chose not to hear anything from him. Para sa ikakabuti ng lahat.I've been dat
One Fifty (Tagalog) Note
"Warning: this ????? occasionally contains strong language (which may be unsuitable for children) and unusual humor (which may be unsuitable for adults).Ang iyong matutunghayan na mga chapters ay naglalaman ng mga malalaswang lenggwahe at imahinasyon. Kung hindi mo kayang magbasa nito ay maaari ka ng umalis dito at mag-aral ng mabuti. Pero kung ikaw ay may malawak na kaisipan, puwedeng-puwede ka magpatuloy. Ihanda mo na ang iyong isipan at mata. Matutunghayan mo na ang kuwento ng buhay ni Bretta Margareth Barreto.This work of fiction. Names, characters, business, places, events, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.Philippine copyright law is enshrined in the Intellectual Property Code of the Philippines, officially known as Republic Act No. 8293. The law is partl
One Fifty (Tagalog) Chapter 1
It was a very cold night. Magdadalawang linggo pa lang ng pasukan ay may mga asignatura nang ibinigay sa amin upang e-research daw namin. Pagkatapus kong gawin lahat ng gawaing bahay ay nagdesisyon akong umalis at nagpasama ako sa kapatid kong babae para pumunta sa internet cafe, which is very far sa bahay namin.Kakailanganin pa naming dumaan ng sapa para makarating doon. Nasanay na rin kasi kami na ganito ang paraan para makapunta kamin doon. Kailangan naman kasi naming gawin 'to para may assignment ako o 'yung kapatid ko kaumagahan.Nagmamadali na kaming naglalakad ngayon papunta sa destinasyon namin dahil baka maabutan kami ng gabi. Mahirap na't wala kaming malaking ilaw upang makita namin ang daan. Tanging ilaw lang ng cellphone kong myphone, kulay yellow. Nabili ko 'to dahil sa perang natanggap ko sa scholarship ko."Yes! Nandito na tayo," wika ng kapatid ko na sobrang hingal."Oo nga. Sige pasok na tayo at baka wala ng bakanteng unit."Pagpasok namin ay sobrang daming tao at ha
Pinakabagong kabanata
