Chapter 2

They were having fun killing the dude with different kind of weapons. I smiled crazily, Dad really knows what I want.

I slowly step out in the corner. Mukhang naramdaman naman nila ang presensya ko kaya huminto sila at napatingin sa akin. Lahat sila ay nagtaka sa aking itsura.

"Who are you? From what gang are you?" Tanong sa akin ng isang may hawak ng dagger his eyes are scanning me and my presence.

I chuckled.

Dahil tago ang aking mukha maliban sa mata at suot ko rin ang jacket na may simbolo na scythe at buwan tuwing may mission ako. Hindi rin nila matutukoy kung babae ako o lalaki dahil sa kayang paibahin ng mask ko ang boses na lumalabas. I am using a distorted voice.

"Just call me The Judge because right here and right now your fate will be mine." May halong biro kong sabi ngunit alam kong sa sarili kong hindi ako nagbibiro ngayon.

Mukhang hindi nila nagustuhan ang sinabi ko dahil ang babaeng may hikaw sa ilong ay bigla akong sinugod.

She's rushing her enemy without thinking.

I effortlessly lunged her at ayun na comatose sa sahig. I pulled out my dagger from the pocket and skinned her she screamed in pain as her skin is slowly pulling out away from her body. Tinaas ko ang balat na hiniwa ko at inamoy ko ito.

Tsk! I can smell the fresh perfume na pinaligo niya. Nakita ko ang pagsama ng timpla ng mukha nila. Pinunas ko ang balat ng babae sa mukha niya at nilagyan ito ng perdible para hindi matanggal kita ko ang sakit sa mukha niya dahilan upang tumawa ako ng malakas.

The blonde man attacked me I slit his throat at binaon ang dagger ng mas malalim habang iniikot ito. Oh! There you go may linya na leeg niya kaso hindi straight.

"Yaaahh!!!" Lumingon ako sa likod kung saan ng galing ang madramang sigaw. He was pointing the knife at me aiming my stomach.

Tch! Hindi niya alam kung paano humawak ng kutsilyo. I slap his hand making it loose and grab the knife away from him. Tila nawalan ito ng dugo sa mukha dahil wala na itong gamit nakatingin siya sa hawak kong kutsilyo.

"Listen carefully sweetie, I will show you how to use a knife." I sweetly said and cut his wrist. Sinubukan kong saksakin siya muli ng mahuli niya ang kamay ko at sinubukan niya itong pigilan.

Napasilip ako sa repleksyon ng kutsilyo ng may narinig ako at nakita ang lalaking may barbed wire na susugod. I ducked immediately kicked his leg. Napaluhod ito saka ko inagaw sa kanya ang bat na nabitawan niya.

"Can I use this to homerun?" Nakangisi kong tanong saka hinampas sa ulo nito ng sunod-sunod ang baseball bat. Uminit ang ulo ko ng hindi matanggal ang wire dahil nasa anit niya ito.

Takte! Dumikit pa!

Sinipa ko ang ulo nito dahilan upang sumama ang buhok at balat niya sa wire kita ko ang bungo nito na nakalabas kaya hinampas ko ito ulit. Napatingin ako sa itsura ko at napangiwi sa dugo na tumalsik sa akin. Bumalik ang tingin ko sa bangkay na hindi na makilala.

He's dead already. He's already useless.

Tumalikod ako at tinignan ang lalaki kanina. He was holding his wrist trying to stop the blood flow coming out.

"Hmm... need any help?" I hummed at lumapit dito kita ko ang takot sa mukha nito but his reaction doesn't reach his eyes. He's only acting. Pumalakpak ako ng dahan dahan dito.

"You know what? You should get an oscar award. The Actor of The Century but ended up being dead dahil hindi ako napaniwala. Nice right?" Itinarak ko ang kutsilyo sa leeg niya na agad nabawian ng buhay. Ang hina naman.

Tinignan ko ang buong paligid at napairap ako dahil sa dumi nito.

"Lahat sila patay na kaso gusto ko may design eh." Sabi ko sa sarili ko. Habang ginagawa ko ung design sa kanila ng biglang nagvibrate phone ko.

Its 11:45pm. Naglakad na ako pabalik sa kwarto. Luckily, naabutan kong tulog na si Kamie and buti onti lang yung dugo sa suot ko.

Ano kaya reaksyon nila bukas? Better be nice or papasabugin ko yung buong campus.

"Hihihi." I chuckled silently at kinain na ng antok.

-------

Nagising ako ng maramdaman ang init ng sinag ng araw. Good Morning Hell Day!

Bumangon ako para mag-ayos ng sarili at gamit. Napatingin ako sa salamin suot ang uniform namin. It's a white blouse and a navy blue pleated skirt may logo ung blouse and a name tag yeah basta ganon.

Napasimangot ako nung makita ang puting hibla ng buhok ko. Tss.. it's returning so fast already to orginal ones. Kailan ko kaya 'to papakulayan ulit?

Huwag nalang pala nakakatamad.

Bata palang ako ay puti na talaga kulay ng aking buhok. Which is certain, dahil sa buhok ni mama at lolo.

"Haxielle!" Tawag ni Kamie sa akin. Agad kong binaling ang tingin sa pinto na biglang bumukas. Hinanap ng paningin nito ako ng makita ay dali-dali itong lumapit sa akin.

"Kala ko hindi kapa gising." Gamit-gamit niya ang tono ng pang nanay. Pinagmasdan ko ang suot nitong apron at halatang galing sa kusina dahil sa amoy ulam ito.

"Halika ka na, Haxielle. I just cooked our breakfast since it's your first time here." Kamie said and walk back to the kitchen.

"Opo, Nay." Sinigurado kong maririnig niya ito dahilan para sumigaw ito.

"Hoy, Haxielle bata pa ako! Huwag mo akong gawing matanda!" Napatawa ako sa mga pinag-sasabi nito.

Maayos ang naging umagahan. She keep asking me some questions about myself. Sinagot ko to ng walang pag-aanlinlangan ngunit iniiwasan kong huwag magsalita tungkol sa pamilya ko.

Sabay kaming pumasok at mukhang parehas lang kami ng klase kaya hindi na ako nahirapan maghanap.

Sari-saring tingin ang tumitingin sa amin. Umupo ako sa tabi ng bintana dumampi sa akin preskong hangin. Makakatulog na sana ako ng lumakas ang bulungan ng nasa labas.

"Have you heard the whole gang got killed by only a person?" A student asked. My brow raised at patuloy na nakinig dito habang nakapikit.

"Yes, sa ang alam ko tumaas ang rank nito sa 20th kahit solo lang siya."

"You can see the same carving on their body. It's something like a moon with scythe at may nakalagay din sa dingding yun ata yung pangalan niya. Ano nga yon? Grim? Basta may Grim." I let out a thin smile.

"Grim Reaper. Yes, that's Grim Reaper."

"Boy or girl?"

The girls just shrugged.

The students rushed to got to their classroom ng dumating ang guro.

Napahikab ako habang nakikinig sa klase. That's more boring than I expected. I ditched the next class at nag-ikot ikot. May nakita akong puno na maganda at malaki at natulog doon. The hideous one.

"What are you doing?" Idinilat ko ang aking mata nang makarinig ako ng lalaking boses. Naramdaman kong umupo ito sa baba ng puno.

"Isn't obvious? I am sleeping here. Who are you?" I asked not bothering to look at him.

"I'm Ash. Who are you?" He asked back. Umupo ako sa sanga at tinignan ito mula sa taas. I can see his chestnut hair and a white skin.

I was about to answer when the school bells rings. Tumalon ako paibaba at nagsimulang lumakad palayo sa kaniya. Huminto ako saglit bago makalayo sa kaniya.

"Haxielle." Sagot ko nang hindi tumitingin sa likod. I doubt he heard that.

I was about to make a step on the cafeteria ng hinarangan niya ko.

Hays... Dolly the Barbie bully pagtripan kaya kita ngayon...