I awakened when I felt that he was moving, I looked up and smiled genuinely toward him, kinusot-kusot ko naman ang aking mga mata mula sa pagkakanulat ng mga 'to. "Good morning, Mr. Carreon, how was your sleep? Ayos naman ba? Wala bang masakit?" bati ko.
Titig na titig naman siya sa akin.
"Bakit ako naandito?" muli niyang tanong na tila ba ay nagtataka bilang tugon, "what am I doin' here? Where is my wife, where are my twins? Nasaan sila? Gusto ko silang makita." He acts like a flabbergasted one. "Doc., nandito ba sila? Puwede ko bang makita si Ava at ang mga anak namin?"
Mas lumapit pa ako sa kaniya at hinaplos ang kaniyang buhok. "It is me, Ava. Remember? Ako 'to, 'yong misis mo. Ikaw si Cael, ang mister ko. Nandito lang ako sa tabi mo, I won't leave you, okay?"
Sa hindi mabilang na pagkakataon. "Are you my wife?" muli niyang tanong. I just nodded and gave him a smile, a smile na nandito lang ako p
Sa araw-araw na pagpapaalala ko sa kaniya, there were so much improvements unlike nang una niyang uwi sa bahay namin, unti-unti na niyang naaalala ang pinagsamahan namin but he never stopped calling me Catricia---his first love. I just let him, hinayaan ko lang siya sa kung ano ang gusto niya, kung ang pagtawag niya ng pangalang Catricia ang tanging paraan para maalala niya lahat, ayos lang, ayos lang kahit ako na si Ava, ayos lang basta maalala niya akong tuluyan at bumalik sa dati ang lahat.Nanlaki ang mga mata ko nang bigla niya akong yakapin. "I love you, love," bulong niya.We already have 2 children but untill now, I still admire him. Everytime he says how much he loves me, my heart melts. Mula noon hanggang ngayon, naappreciate ko pa rin ang lahat sa kaniya.I hugged him back. "I love you too, Cael. I always will."Ilang buwan din ang lumipas, at ngayon ay ikakasal na siya, muling ikakasal, i
Cael's POV.Sa araw-araw na pagku-kwento sa akin ni Catricia, unti-unti kong naaalala ang lahat. Ginagawa niya lahat para gumaling ako nang tuluyan. She never failed to make me adore her even more. Sobrang saya ko nang malaman kong siya si Catricia, siya 'yong kababata ko, she's my great, great love. Ang babaeng una at huli kong mamahalin.I was playing with our kids when I noticed that she was poring at me. Iba 'yong kislap ng kaniyang mga mata, mukhang malungkot at may pag-aalinlangan."Mga anak, dito lang muna kayo, ha?" pagpapaalam ko sa kambal namin."Why, daddy? Where are you going?""I'll be back, may sasabihin lang si daddy kay mommy, 'wag mag-aaway, 'kay?""Yes, daddy.""Behave.""Yess po." Napangiti naman ako sa sagot nila.Hinalikan ko muna ang mga noo nila."Balik
"And now I got three kids, they are you, Christina, Christine, and Christian. You are the best gifts we had received. You were the great results of our great romance. I love you, my babies," pagtatapos ni mommy sa kuwento niya.And then she hugged us, sa araw-araw na pinapakita niya sa amin; pag-aaruga, pagmamahal, no wonder why she won our daddy's heart.That was our parents' story, best story of all, isn't it? Imagine how dedicated mommy was, from then until now I never tired of listening to mommy and daddy's story even though she tells us their story in a very detailed way, everytime I hear their story I can't help but to admire them, for how strong and faithful they are to one another. How many times have we heard that, we have even memorized all their lines but we are still fascinated by the sweetness of the two of them, still like teenagers.By the way, I'm Christina Carreon, the one of the twins, we're still and w
"Hi, Mr. Carreon. Good morning" naka-ngiti kong bati sa kaniya pagka-pasok na pagka-pasok ko pa lang sa room namin, and then I winked. Greeting him everyday used to be my daily routine. Sanay na sanay na ako sa pagpapapansin.Since then, may crush na ako kay Cael. Hearing his name is already intriguing, what more when you see his actual appearance? He's a tall guy with a kissable lips, beseeching eyes, pointed nose and a fierce-looking man. He is well known as a university basketball player, kaya gano'n na lamang siya pag-agawan at pagkarandapaan ng kababaihan, sa loob or labas man ng university na pinapasukan namin. Bihira mo lang siyang makikitang ngumiti, that's why it feels heaven when you see he does. May pagka-masungit. He easily get annoyed over small things. Nonetheless, he's still the reason why I'm enjoying those disgusting slash boring subj
Matapos kong i-seen ang huling chat ni Cael ay agad kong cinontact ang mga kaibigan ko.Contacting...Fatie joined the video call."Ano na naman ba 'yon? Matutulog na 'yong tao, oh?" bungad niya.Sheena joined the video call."What's goin' on? Bulabog naman. I'm talking with my bebe, eh" sambit niya naman."Ang sasama ng ugali niyo, ha? May chicka nga kase akoo," sambit ko't saka t
Cael's POV.Simula nang iwan ako ni Catricia, naging ilag na ako sa mga babae. Catricia was my childhood friend, she's sweet, too jolly, sobrang kulit niya. She left me 13 years ago. Hindi ko na siya natagpuan. I tried to find her in any social media flatforms but I couldn't find anyone who has the same name with her. I haven't got a chance to know why she did not even bid a goodbye. I know we were still young that time but I know it was love, kaya gano'n na lamang kalaki ang impact ng biglaan niyang pagkawala. Growing up without the girl I first loved beside me was never been easy not untill I met this girl, Ava.I do not know why but everytime I see Ava, I see Catricia. She is makulit too, sweet and super caring like Catricia used to be. Alam mo 'yong feeling na parang kilalang-kilala na niya ako? I don't know pero kahit naman hindi ko pinapansin 'yon, nakagaanan ko na rin ng loob, siguro dahil na rin sa pangungulit niya araw-araw.
Cael's POV.After that night, I was too excited na pumasok, that crazy girl made feel so energetic.Humarap ako sa salamin na dati ay hindi ko naman ginagawa. Napapakanta ako habang inaayos ang aking buhok. Tinitigan ko ang aking sarili. "Ayan, g'wapo mo na naman, Cael." Nilinis ko ang buong k'warto ko bago ito tuluyang nilisan. Nakakapanibago ang araw na 'to, alam mo 'yong hindi ka nakararamdam ng pagod kase alam mo sa sarili mong masaya ka? I still can't identify my cause of euphoria. Hindi ko alam, is this because of Ava? Ngayon lang ulit ako nakaramdam nang ganito mula ng iwan ako ni Catricia.Ibang-iba ang araw ko ngayon, I do not know why pero sobrang aliwalas talaga._________________As I entered the classroom, bumungad sa akin ang isang babae; nakaub-ob sa desk, I know it was her. Pakiramdam ko ay parang mas lalo pa akong sumigla. "Aga, ah," whispered I. Bahagya kong nasampal ang aking pisngi. Fuck! Para a
Imagine, the man I've been crushing for so long is now my bestfriend.From that day when he chucked my shoulder and sat beside me, asked me if he could borrow the other pair of my earphones, when he told me a small details about him, from that day we became so close from each other.We went to different places. We're having deep talks everynight. We talked about our favorite foods, the places we want to go to as we finished our studies and once get a stable job. We talked about our favorite colors and those people we hate the most. We talked about our favorite teachers and best experiences. We talked about childhood memories that we won't ever forget. I felt like I found a home with him. Pakiramdam ko'y nagkaroon ako ng kakampi in every day that is passing by and in all the things I do. Through month, ang dami na naming napagsaluhan. Umiyak pa nga ako sa kaniya dahil sa lessons na hindi ko maintindihan. Halos lahat yata ng tungkol sa akin, n