ANDRIETTE
I am staring at my wrist watch while silently walking at the corridor. I rolled my eyes when the bell rang. Late na naman ako.
Ugh, whatever. Bahala na!
I rolled my eyes when I felt an arm on my shoulder. Alam ko na agad kung sino siya dahil siya lang naman ang kayang magtangkang umakbay sa akin.
"Ano na namang kailangan mo, Dixon?"
He laughed. "Chill, wala akong gagawing masama."
ANDRIETTE"Hindi ba puwedeng hindi ako sumama?" I whined."Hindi na nga sasama si Keith, pati rin ba ikaw?" I secretly rolled my eyes as I went inside our car."Bakit mo po pinayagan si Keith na hindi sumama? Parehas lang naman naming ayaw sumama," pagdadahilan ko pa.I picked a piece of lint from my dress before pouting. Kita ko namang tumingin sa akin si Mom at marahang umiling.Tahimik lamang ang naging biyahe na
ANDRIETTE"Anong sabi ng pusit noong nagalit siya?"I propped my chin on my hand while boredly looking at Alexis. I yawned before I answered, "What?""E'di, pushit!"My expression darkened as I cringed. "Hindi nakakatuwa," I stated.She laughed mirthlessly before pouting. "You're mean."
ANDRIETTE"I won't."I blew out my cheeks, trying to calm myself. I shut my eyes together and inhaled a large amount of air.Nang mag-mulat ako ay kapwa ko silang tiningnan ng masama. Claude raised his brow while Dixon gave an apologetic smile."Bibitiwan niyo ako o magkakasakitan pa tayo rito?"Claude sighed before letting go of my wrist. Tiningnan ko naman si Dixon na
ANDRIETTEI woke up late today so obviously, I am late again for my seven o'clock class. Actually, it's already nine o'clock. But who cares? Obviously no one. Nag-text si Adhaya kahapon na wala naman daw masiyadong gagawin kaya naman naisipan kong magpalate muna. It's better late than never, right?"Mom, I'm really sorry, okay? And besides, that's my money," I lazily said to my Mom. Kanina ko pa siya kausap habang naglalakad ako papuntang classroom pero hindi siya tumitigil sa pagrereklamo.&nbs
ANDRIETTE"Three laps more!" malakas na sigaw ng teacher namin sa Physical Education. I rolled my eyes and wiped the beads of sweat on my forehead. The heck, pang-walo na ata naming laps 'to tapos tatlo pa? May balak ba siyang patayin kami? Ang laki kaya ng buong field!May mga nahimatay na rin sa mga kaklase kong babae kasi hindi sanay sa ganoong pagod. Hindi rin naman ako sporty pero medyo sanay naman ako sa pagtakbo.
ANDRIETTE"How's school, Andriette?"I almost choke and looked closedly at my mother. She raised her brows whuch made me gulped."She's asking you, Ate." My brother nudged my arm and looked at me.I cleared my throat before drinking my water. "I'm... I'm doing well, I guess?" I lied.My mom nod before continuing to eat. Nakahinga naman ako ng maluwag. I bit my lower lip before I rose from my seat.
"So, what's your plan?" "I don't know. I just don't want to tell my mom about this issue. She would be dissapointed at me." I shrugged my shoulders and sipped on my coffee."Kaya ka nakauniform ngayon?" tanong nito na sinagot ko naman ng tango. "Isn't it obvious?" pambabara ko. He just sighed as a sign of defeat."I'll try to talk to the head master, baka mabago ang desisyon niya," dugtong nito na ikinailing ko."Sa tingin mo, babawiin niya pa 'yun? Hindi ako mapapabalik sa school unless, umamin na yung totoong may sala na alam ko rin naman na hindi niya gagawin," sagot ko at muling sumimsim sa binili kong kape."If you're not the one who stole that crest, then who? Bakit hindi mo masabi?" "I can't tell you that. And besides, mayroon rin naman akong kasalanan dahil hindi ko siya sinuway," I answered reminicsing the scenario when Claude put that crest inside Dixon's bag. Why did he do that?"Then, paano napunta sa bag mo ang crest? Imposible naman na ilagay mo iyon mismo sa bag mo,
ANDRIETTE"You're expelled?"It's weird how a minute felt like an eternity when Keith suddenly barged into my room.Adhaya and I were stunned for a moment. After a couple of seconds, I cleared my throat."A-Ah... Ganito kasi 'yun... A-Ano...""Alam na ba ni Mom?" he cut me off.I sighed before shaking my head. "Hindi ko pa nasasabi.""Hindi mo pa nasasabi o wala ka talagang balak sabihin?" I bit my lower lip and looked away.Sa sitwasyong ito, parang siya ang mas matanda sa akin. Ugh! Why am I like this? I dissapointed him once again!"Mom would get mad at me so...""So you pretended that everything is going well? You even went to school earlier. Don't tell me, that's part of your act?"&nbs