ULTRA FOUR

Isang malakas na pagsabog ang umugong sa paligid kung kaya't napabalikwas ako ng bangon at bumilis ang tibok ng aking puso, na wari'y nakipaghabulan ako sa kabayo. Nilakbay ko ng tingin ang aking paligid at tila nandito ako sa walang hanggang gubat; madilim at puro nalantang puno ang na sa paligid.

Hindi ko alam kung nasaang lugar ako napadpad sa aming bayan, kaya naman naisipan kong tumayo at hinanap ang daan pabalik ng aming bahay. Tumakbo ako ng walang humpay dito sa isang masukal na gubat habang tumutulo ang mga pawis sa aking noo.

Tanging tunog ng tuyong dahon ang maririnig at mga kuliglig na nakakalat sa paligid. "Excuse me may tao ba dito?"sigaw ko ngunit eko lang ang sumagot sa akin.

Binalot ako ng kaba at takot dahil walang tao sa paligid, at wala akong ideya kung paano ako nakarating dito. Muli akong tumakbo at nilakbay ang paligid ngunit tila na eengkanto ako dahil parang bumabalik lang ako kung saan ako nagmula.

Ilang sandali pa ay mas lalo akong nagulantang noong gumapang ang hamog sa aking paa na nagbibigay ng kakaibang lamig sa aking binti. "Lolaa! Mama! Nasaan kayo?"bulalas ko dahil sa puntong ito ay binalot na ako ng takot at kaba.

Muli nanaman akong tumakbo at halos mapatid ang aking hininga, wala akong ibang inisip kundi tumakbo at makaalis sa gubat na'to. Naramdaman kong nanunuyo ang aking lalamunan kaya naman tumigil ako dito sa ilalim ng lantang puno at sinalampak ang aking katawan sa basang lupa.

Sumandal ako at pikit mata kong hinabol ang aking hininga.

Tahimik

Bumuga ang malamig na hangin at niyakap nito ang pawisan kong katawan. Muli kong minulat ang aking mata at sa pagkakataong ito ay bumungad sa aking harapan ang malaking tatsulok. Sa gitna nito ay may punong nagliliyab at kulay berde ang apoy nito.

Napasingap ako noong mapansin kong kaparehas ng tatsulok ang marka sa aking dibdib. "Kung hindi ako nagkakamali, ito yung marka sa aking dibdib."bulong ko at hindi ko maitago ang pagtataka sa nakita. "May tao ba dito? Yohoo, kasi imposibleng may campfire dito kung walang tao."

Agad akong tumayo at kusang gumalaw ang aking mga paa palapit sa nagliliyab na puno. Noong makalapit ako ay biglang lumaki ang apoy at kasabay nito ang paglitaw ng anyo ng isang dambuhalang Soro.

Umawang ang aking bibig sa pagkamangha dahil sa may tatlo itong nagliliyab na buntot maging ang katawan nito. Ngunit, nakakatakot ang titig ng soro at tila nanlilisik, "Pa-Panaginip ba ang isang 'to? Binabangungot ba ako? "tanong ko dito at nagitla ako noong naglakad ito palapit sa akin.

"Hi-Hindi mo naman ako susunugin 'diba? Huwag kang lalapit please ayoko pang matusta."utos ko ngunit patuloy parin ito sa paglalakad habang nakatitig sa aking mga mata.

Umatras at luminga ako sa paligid, at pinulot ang isang maliit na sanga saka ko ito tinutok sa kanya. "Huwag kang lalapit! Sa oras na lumapit ka ay hindi ako mag aatubiling labanan ka. Panaginip ka lang at gawa ka ng aking utak! Hindi mo ako matatalo dahil buhay ako."pagbabanta ko.

Ngumisi ito kung kaya't nakita ko ang mga matatalim nitong pangil, kasinlaki ito ng kutsilyo kaya naman halos mapalunok ako ng walang laway. Sigurado ako na isang sakmalan lang ang gagawin ng dambuhalang soro sa akin, kung sakali.

"Hindi mo naman ako lalapin 'diba?"tanong ko pa at tila nangatog ang aking mga tuhod dahil sa takot, kaya naman napaupo ako sa damuhan.

Patuloy ito sa paglapit sa akin habang umaangil. Noong makalapit ito ay inamba niya ang malalaki nitong kuko na nagliliyab, kaya naman napapikit ako at hinarang ang aking kamay.

"Huwag please! Huwag mo akong patayin!"sigaw ko. Ilang segundo ang lumipas ngunit wala akong naramdamang kakaiba, kaya naman inalis ko ang pagkakaharang ng aking kamay at minulat ang aking mga mata.

Pagmulat ko ay tumambad sa akin ang isang lalaki na nababalutan ng kulay berdeng apoy at awra. Nakasuot ito ng nagliliwanag na Yukata at medyo kita ang matipuno nitong dibdib. May berdeng lubid na nakabalot sa baywang na nagsisilbing sinuturon nito.

Ngumiti ang lalaki. "Wala ka sa mundo ng panaginip, ngunit tinitiyak kong nandito ka sa dimensyon ng mga espiritu. Ang iyong kalulwa ay naparito dahil namarkahan ito ng simbolo ng kapangyarihan."paliwanag nito dahilan para kumunot ang aking noo.

"Nasaan yung naglilyab na dambuhalang soro? Bakit nawala siya anong nangyari? Tinaboy mo ba?"sunod-sunod kong tanong sa lalaki habang lumilinga-linga ako sa paligid.

Tumawa ito ng marahan, "hindi ko siya tinaboy batang kalulwa, dahil ang nakita mong soro ay ang aking tunay na anyo."sagot nito.

"Weh? Pero since wala na yung beast na yun, pwede ko bang malaman ulit Kung nasaan ako? hindi ko ma gets e, paano ako nakarating dito? I mean bakit napunta ako dito sa kabilang dimensyon. Tsaka ano ba yung simbolo ng kapangyarihan?" naguguluhan kong tanong.

Ngumisi ito at muling nag liyab ang apoy sa katawan."Ang hugis tatsulok ay nangangahulugan ng kapangyarihan. Ang iyong kalulwa ay naghahanap ng basbas upang hindi ito mapaso, mainit ang markang nasa dibdib mo at hindi ito kakayanin ng iyong katawang lupa."salaysay ng lalaki.

"O-Oo Tama! May tatsulok sa dibdib ko at parang nasusunog ito. Pero sino ka ba?"

"Ako si Kitsune, isang higit sa karaniwang nilalang, ako ay tinaguriang alamat sa bansang Hapon."sagot nito.

"Kitsune? Ano naman ang ibig sabihin non?"muli kong tanong.

"Ang kitsune sa tagalog ay soro. Upang mas maliwanagan ka ay making ka. Naaalala mo ba yung nahulog na bulalakaw noong nasa athletic field ka? Iyon ang dahilan kung bakit nagagawa ng iyong kalulwa na maglakbay sa oras at espasyo upang makapunta ito sa kabilang dimensyon. At tungkol naman sa tatsulok sa'yong dibdib, epekto yan ng pagkakasubsob mo sa lupa. Noong bumagsak ang bulalakaw ay nagdulot ito ng kakaibang reaksyon sa buong kalupaan. At kung sino ang napiling tao ng naturang reaksyon ay malalagyan ito ng mark ng Power of Human Sacrifice. Sa totoo lang, ako mismo ang naghulog ng bulalakaw upang hanapin ang magiging tagapangalaga sa aking kalulwa. At ikaw yun Bata."salaysay ni Kitsune kaya halos mapalunok ako ng walay laway.

"Wait naaalala ko yung Human sacrifice anik anik na 'yan. Ano bang ibig sabihin non? Please hindi ko maintindihan."

Natawa ito. "Ang Power of Human Sacrifice, ito ay isang kapangyarihan upang mamayani ang kapayapaan sa mundo, ang sino mang may marka nito ay nangangahulugang tagapagligtas at taga hawak ng espiritu ng maalamat na nilalang. Pero, ang taong may ganoong marka ay kailangan nitong isakripisyo ang kanyang buhay alang-alang sa kapayapaan. Sa madaling salita, ikaw ay magiging tagapagligtas ng inyong mundo."sagot ni Kitsune dahilan para matawa ako.

"Duh! masiyado pa akong bata upang maging isang tagapagtanggol. Kung isasakripisyo ko ang aking sarili ay baka mas maaga akong ma tigok. Sorry pero hindi ko kaya."tugon ko naman saka ako tumayo at nag pagpag ng shorts, lumipat ako at umupo dito sa tipak ng bato.

"Siguro nga bata ka pa. Pero ito ang tatandaan mo. Hindi sa edad, hitsura at estado ng buhay ang pagiging bayani. Depende ito sa iyong kakayahan magtiwala ka lang sa'yong sarili."wika naman ni Kitsune kung kaya't natahimik ako.

Napaisip ako sandali.

Gumalaw ito at naglakad palapit sa akin. "Ang lahat ng bagay ay dumadaan sa isang pagsasanay, kung gusto mong mahubog ang iyong kakayahan ay dumaan ka sa training."ani'to.

Maya-maya ay napatingin ako sa marka ng aking dibdib dahil tila nagliliwanag ito. "Bakit nagliliwanag itong tatsulok sa dibdib ko?"nagtatakang tanong ko dahilan para lumapit si Kitsune.

"Kailangan ka na ng iyong katawang lupa. Ang iyong bangkay ay hinahanap na ng iyong espiritu, tandaan mo, sa oras na hindi ka nakabalik sa iyong katawang lupa ay mauuwi ito sa kamatayan. Isa pa'y madaming ligaw na kalulwa sa inyong dimensyon, kaya mag ingat ka at baka agawin sa'yo ang iyong katawan."tugon nito at hinawakan ni kitsune ang aking dibdib. Maya-maya ay uminit ito kaya napangiwi ako sa sakit.

"Teka sinusunog mo naman ata ako."pagmamaktol ko nang gumapang ang kulay berdeng apoy ni kitsune sa aking katawan.

"Wait bakit na t-transfer yung apoy sa akin!"sigaw ko habang nilalamon ng berdeng apoy ang aking katawan.

Ngumisi si Kitsune, "Wala na tayong oras, sa susunod nating pagkikita ay ipangako mong handa ka nang lumaban para sa'yong mundo. Binibigay ko ang basbas ng aking marka upang hindi mapaso ang iyong katawang lupa. Nawa'y magawa mo ang iyong tungkulin bilang isang tagapagtanggol ng mundo."Sabi nito sa akin at binalot ako ng nakakasilaw ng liwanag.

Tahimik

"Joneel! Gumising ka na diyan. Hoy bakla! Mag m-mall tayo."narinig kong pagiingay ni Larra mula sa baba kaya naman unti-unti kong minulat ang talukap ng aking mata. Bumangon ako at umupo pansamantala sa gilid ng aking kama.

Noong nasigurado ko nang gising na ang aking diwa ay pumanhik ako pababa ng hagdan.

Suray-suray akong naglalakad nang makita ko si Larra na nakikipag kwentuhan kina lola at mama, doon sa salas. Agad akong nagtungo sa lababo at nagmumog.

"Oh bakit anong sadya mo?"tanong ko dito.

"Hi siswang goodmorning. Ako na ang nag initiate na pumunta dito e kasi naman tulog parin si Julian, tapos ikaw tulog din."sagot nito.

"Bakit saan ba tayo pupunta at ang aga mong dumalaw dito sa bahay. Nakakairita sa tainga ang tinis ng boses mo."pagmamaktol ko.

"Like d! Talagang ganito yung boses ko no. Maligo ka na at may lakad pa tayong tatlo."ani'to at napansin kong makapal ang kolorete nito sa mukha..

"Ano 'yan? Bakit ang kapal ng concealer ng mukha mo tsaka ang kapal ng blush on. Para kang inembalsamo at sinampal ng padakot."sabi ko dahilan para sumimangot si Larra.

"Grabe ka naman! This is my own style kaya maligo ka na dahil umaalingasaw na yang amoy mo"depensa naman nito na ikinatawa ko.

At iyon nga ang plano. Pagkatapos kong maligo ay nagtungo kami sa bahay nila Julian. Hindi naman magkakalayo ang bahay namin kumbaga walking distance lang naman.

Pagdating namin ni Larra dito sa tarangkahan nila Julian ay wala kaming makitang tao dito sa labas. Kaya naman nagtawag si Larry samantalang ako ay kinuha ko yung phone ko sa aking bulsa upang tawagan si Julian.

"Hi tita nandito ako ulit yohoo! Nandiyan pa ba kayo?"pagtatawag ni Larry ngunit wala itong nakuhang sagot. Kaya naman napahawak ito sa gate.

"This is over, kanina pa siya hindi sumasagot. Hoy Juliana gumising ka na, ano na wala kang balak bumangon ganern!"galit na sigaw ni Larry sabay kalampag ng tarangkahan nila Julian.

"Itigil mo nga 'yan as if namang maririnig ka e ang laki ng mansion nila."suway ko naman at muling tinawagan ito ngunit cannot be reach ang linya.

Ilang sandali pa ay lumabas ng bahay yung mama ni Julian at tila katatapos lang maglaba dahil basang-basa ang damit nito. "Sandali lang, naliligo pa kasi si Jul, halikayo at antayin siya sa loob."wika nito sabay bukas ng tarangkahan.

Pumasok kami dito sa bahay nila Julian at nakiupo pansamantala dito sa kanilang couch. Puro mga painting na naka kuwadro at mga larawan ang makikita sa bawat pader, may mga babasagin din silang pigura na nakalagay sa kanilang cabinet. Ngunit, isa ang pumukaw sa aking atensyon, yun ay ang devider nila na naglalaman ng mga iba't-ibang libro.

"Maiwan ko nalang kayo dito dahil magluluto pa ako, antayin niyo nalang dito si Jul."wika ng ina ni Julian at nagtungo ito sa kanilang kusina.

Tahimik

Tanging tunog lang ng aircond ang maririnig..

"Bakit ang tagal ni Julian mahigit dalawang minuto na tayong nag aantay dito a."reklamo ni Larra habang nagkakamot ng singit.

"Puntahan kaya natin?"tanong ko dahilan para manlaki ang mata nito at tumango.

At iyon nga ang plano, nagtungo kami sa banyo nila Julian. Pagtapat palang namin dito sa babasagin nilang pintuan ay narinig namin itong humihingig. Hindi mo agad masisilip ang loob dahil sa disenyo nitong "baku-bako" at Isa pa'y may shower curtain na nakaharang.

Noong buksan namin ito ay mabilis naming hinawi ang kurtina at tumambad sa amin si Julian na nakahiga sa bath tub habang naliligo. Nilalaro nito ang tubig na kulay puti at bumubulabula pa ito.

Humalukipkip ako at sumandal sa hamba ng pintuan. "Kaya naman pala hindi ka matawagan dahil busy ka dito sa aquarium mo, balyenang to."nakataas kilay kong wika.

Napatingin ito sa amin at tila nagulat pa kaya naman tinakpan nito ang kanyang dibdib gamit ang kanyang kamay. "A-Anong ginagawa niyo dito! Lumabas nga kayo mga namboboso."sigaw nito sa amin.

"Huwag mo ngang takpan 'yang dibdib mo! Wala ka namang dede dahil fats lang 'yan."pangaasar naman ni Larra dahilan para umirap ito.

"Pero, In fairness! Nag mi-milk bath si Sissy. Anong sabon ba 'yan? Naks kaya naman pala baby skin ka at amoy gatas."saad ko dahilan para kumunot ang noo nito

"Hindi ito sabon kundi Milk powder, tsaka Nido ang ginagamit ko."sagot naman niya at nilaro yung tubig. "Gusto niyong tikman?"alok pa nito dahilan para ngumiwi kaming dalawa ni Larra.

"Tapusin mo na nga 'yan dahil may lakad pa tayo, antayin ka namin sa salas"sabi naman ni Larra at kapwa kami bumalik sa salas.

Hinintay namin si Julian dito sa salas nila, at pagkatapos nitong maligo ay dali-dali kaming nagtungo sa paradahan ng traysikel para sumakay. Dito ako sa back seat samantalang si Larry at Julian ay doon sa sidecar.

Nagtungo kami dito sa Hyper Mall, ewan ko kung anong gagawin namin dito pero agad kaming hinatak ni Larra sa isang Adult store dito sa ikalawang palapag ng mall.

Pagpasok namin ay bumungad ang mga sex toys na naka display sa shelves. May mga poster ng mga babae na nakasuot lang ng bra at meron naman sa lalaki na walang brief, at tanging kamay lang ang takip sa ari nito. Nilibot namin ang buong store, halos lahat ata ng gamit pang BDSM ay nandito.

"Aanhin mo 'yang condom bakla?"tanong ko dito kay Larry habang inuusisa ang mga brand ng condom dito sa may istante—condoms and silicon penis section.

Tumingin ito sa akin at ngumiti. "Ayon sa old superstition ang mas mahal na brand ay mas madaming swerte na papasok sa'yo, once na nilagay mo ito sa pitaka mo."sagot naman nito habang hawak ang isang karton ng Durex.

"Superstition ka diyan. Hindi naman yun pamahiin! Haka-haka lang ang bagay na yun tsaka umalis na tayo dahil tayo lang ang naiiba dito."sabi ko naman.

Napatingin ako kay Julian at napansin kong may hawak itong libro. "Ano yan?"taas kilay kong tanong.

"Ateng! Ito ay limited edition na Yaoi manga, hindi ko alam na dito pala ako makakahanap ng R-18 manga. I think my life complete."hindi maitago ang saya ni Julian habang binubuklat sa aking harapan ang naturang libro.

Maya-maya ay naramdaman kong may kumalabit sa aking balikat kaya nilingon ko ito at si Larra pala. "Siswang tutal bata ka pa para sa booking, heto muna mamili ka kung anong bet mo, large o medium?"tanong nito sa akin at may hawak sa magkabila nitong kamay na titing gawa sa silicon.

"Baka naman monstercock ang gusto ni Jonel."sabad naman ni Julian at tumaas baba ang kilay nito.

Samantalang ako ay napairap sa ere. "Hindi ko kailangan ng ganiyan, tsaka nagugutom na'ko dahil hindi pa ako nag agahan. Susunduin niyo ako ng maaga tapos dito pala tayo pupunta."reklamo ko naman at iniwan sila dito sa loob.

"Ayan nag walk out tuloy."wika ni Julian.

Pagdating ko dito sa labas ng Adult store ay namataan ko si Ian sa may escalator papunta dito sa ikalawang palapag. Kaya naman agad akong nag ayos ng sarili at kinuha ang cologne sa bag ko, saka muling winisikan ng pabango ang aking damit.

Pagtunton niya dito sa second floor ay luminga-linga pa ito sa paligid at biglang dumapo ang tingin nito sa aking kinatatayuan. Samantala, kunwaring nagmumuni ako dito sa labas hanggang sa mapansin ko itong nakatingin sa akin habang inaaninag ako. Patuloy ako sa ginagawa ko, nang gumalaw ang paa nito at nakita kong palapit ito sa akin.

"Jonel? Anong ginagawa mo dito sa labas ng adult store?"nagtatakang tanong ni Ian noong makalapit sa akin.

"Ah, diyan ba? Wala inaantay ko kasi sina Larry at Julian bumili kasi sila ng ice cream."palusot ko dahilan para kumunot ang noo nito.

"Ice cream ba kamo? E sa unang palapag mo makikita yung mga ice cream vendors. Bakit ang layo naman ata?"

Napalingon ako sa paligid at nakita ko ang toilet cleaner sa loob ng household store. "Hahaha, kasi ano... bumaba sila kasi naiihi si Julian tapos nagpabili ako ng ice cream sa baba. So ayun hehe"namamawis noo kong palusot.

Napakamot naman si Ian at tumango nalang. "Ikaw ba anong ginagawa mo dito may bibilihin ka ba?"pabalik kong tanong.

"Ah wala, si Lee kasi ipapakilala niya sa akin yung pinsan niya. Katuwaan lang naman, kakain tapos mamamasyal ganon."tugon naman nito at luminga sa paligid.

Bigla naman akong nalungkot sa tinuran ni Ian, ewan pero bakit may pumapasok sa isip ko na baka magka-develope-an sila ng pinsan ni Lee. Parang ang advance naman ng isip ko para maisip ko ang ganong bagay. Alam ko naman imposibleng mapasakin si Ian, pero bakit autosad ako sa tuwing may kausap siyang magandang babae.

"Sige maiwan na kita dito, enjoy!"nakangiting saad nito nang biglang lumabas si Larra at Julian dito sa Adult store.

"Hi fafa Ian! It's a small world."entrada ni Julian habang hawak ang paperbag na naglalaman ng pinamili niya.

"Aba, kaya naman pala nandito si Jonel dahil kasama niya pala si fafa Ian. By the way, binilhan ka namin ng Manga book R-18, alam kong nag iinarte ka lang kanina, thanks to me."dagdag naman ni Larry sabay abot sa'kin ng paper bag.

Basag! Pa'no na? Wrong timing ang labas niyo.

Gumawad ako ng pilit na ngiti kay Ian noong nakatingin sa'kin na wari'y nagtataka kung bakit nandoon sila Larry at Julian.

"Ay! Ako pala yung naiihi sige kita kits sa practice niyo Ian at enjoy sa lakad mo."nagmamadali kong wika at mabilis akong nagtungo sa escalator pababa ng second floor.

Samantala kamot ulo ang tatlo noong mapansing nagmamadali akong umalis. Shiyete nakakahiya!

Itutuloy...