Chapter 8

BYEONGYUN’S POV

“Galit ka ba?” tanong ko kay Deborah na hindi pa rin natitinag sa mga pagtawag ko sa kaniya.

Hindi ko kasi alam kung kanino na ba talaga siya galit, doon sa guard, sa akin, o kay Soobin?

Bahagya akong lumapit sa kaniya saka itinapat ang aking bibig sa kaniyang tainga.

“Remember,” bulong ko, “I’m too cute to be ignored, midget. I’m telling—”

“Look at them!”

“Omg!”

Nakita ko kung paano nanlaki ang mga mata ni Deborah matapos maglapat ang aming labi nang lingunin niya ako.

Sa gulat ko ay hindi rin agad ako nakagalaw.

“Everyone, eyes on me!”

Nang biglang dumating ang aming guro ay kapuwa kami napaayos ng aming upo.

“Alright. I think, we... we should just talk later,” sabi ko na lamang at hindi na siya tinapunan pa ng tingin.

Buong oras ng klase ay hindi ako kinausap