AGAD akong sinalubong ni James nang makapasok sa loob ng Art Gallery na pagmamay-ari niya. Bakas sa kanyang mukha ang tuwa. "Mabuti naman at nakarating ka."
I smiled. "Actually..."
"Kasama niya ako," rugtong ni Zaito na nasa likuran ko ngayon.
NAPATINGIN ako kay Alfred na nasa harapan ko. Abala siya ngayon sa kanyang pagkain. Nasa isang restaurant kami ngayon at kami lang dalawa ang customer. Ganito rin ang ginawa ni Andrey no'ng kumain kami sa restaurant nito. Siguro sinadya niya 'to para walang ibang makakita sa 'min. Mahirap na kapag malaman ng media ang tungkol sa dinner date namin ngayon.
"EH?" Napaawang ang aking mga labi dahil sa aking narinig."Please," pagpapa-cute na pakiusap ng art club vice president habang hawak ang dalawa kong kamay.Bago pa man ako makapasok sa classroom, sinalubong niya ako. She's inviting me to join on her club. Nakita niya raw kasi ang p-in-ost ni An
PINULOT ko ang isa sa mga punit na papel na nasa sahig. Nanlaki ang aking mga mata nang makompirma kong parte 'yon ng isa sa mga in-sketch ko noon. Hindi maaari 'to. Agad kong pinulot isa-isa ang mga punit na papel sa sahig. Mayamaya pa, biglang sumikip
"AYOS ka lang ba talaga?" nag-aalalang tanong ni Alicia. Pangalawang beses na niya itong tanong sa 'kin. Nandito kami ngayon sa cafeteria.Tumango lang ako. May laman kasi ang bibig ko ngayon."Talaga bang wala siyang ginawang masama sa 'yo?" Bakas pa rin sa kanyang mukha ang pag-aalala.
SA sobrang pagkapahiya ko parang ayoko ng lumabas pa. Nandito ako ngayon sa changing room na ginawa ng mga kaklase ko dito sa loob ng classroom namin. Suot ko ngayon ang maid uniform na tinahi ng mga kaklase ko na naka-assign sa mga damit.Sa totoo lang, ayoko talagang suotin 'to dahil nahihiya ako. Hindi naman kasi bagay sa akin ang mga ganitong damit at saka hindi ako mahilig magsuot ng maiikling damit. Nasanay kasi akong magsuot ng palda na lagpas sa tuhod. Isinuot ko lang ito dahil ako na lang ang hindi pa nagbibihis. Kani
"I'M sorry," mahinang sabi ni Zaito."Para saan?" tanong ko habang hindi inaalis ang tingin sa labas ng bintana. Pinagmamasdan ang mga nadadaanang establishment."Sa lahat ng mga nagawa ko," tumigil muna siya saglit sa pagsasalita. "Habang naglalakad kami papuntang school ground kanina, narinig
NATIGILAN ako sa paglalakad ng maalala ang huling sinabi ni Marco sa akin kanina."Sa kanila. Hindi mo alam kung sino talaga sila, Mila.""Sino ba talaga sila?" tanong ko sa aking sarili.
"OTANJOUBI omedeto, Zaito-chan," nakangisi kong pagbati sabay abot ng regalo ko sa kanya. Agad naman niya itong kinuha. [Translation: Happy Birthday, Zaito] "A-arigatou," nauut