Chapter 7: PARTY

LEOPORD'S POV

I was lying on my bed watching the sealing blankly when someone knocked my door. I was about to open it when it suddenly opens.

"Let's eat." Usal ni Rayne. Tumango ako at tumayo. Sinarado niya ito at agad akong pumunta sa banyo. I washed my face and headed straight to the dining area.

Pagkadating ko ay magsimula ng silang kumain. Umupo ako sa tabi ni mommy at kaharap si Lazarth. Tahimik kaming kumakain hangga't sa isa sa mga mades namin ay may inabot na maliit na envelope kay dad. Binuksan niya ito at binasa kasabay ng pagtango niya.

"Okay." Usal ni dad sabay buntong hininga. "We we're invited in sevilla's party." Malakas na tugon nito. "Birthday party ni Senior" usal nito sabay subo sa pagkain.

"When is it?" Biglang tanong Rayne. Pagkatapos ngayain ni dad ang pagkain ay tsaka pa ito sumagot.

"Sasusunod na araw na kaya we should be prepared." Usal niya at tumango naman si Rayne.

"What if Family Romualdez will be there?" Tanong ni mom at natigilan kamin lahat.

"Let's just be professional. Hindi tayo pupunta doon para manggulo." Usal ni dad habang inaayos ang salamin niya. Tumango lang kami kasabay ng pagtingin ko kay Rayne.

Halata sa mukha niyang nagalit siya sa sinabi ni dad. Nagdadabog sa pagkain niya na para bang hindi nagustohan ang pagkain. Pinagpatuloy ko lang ang pagkain ko ng biglang...

BLAAAG!!

Tumayo si Rayne at mabilis na umalis. Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa makalabas siya sa bahay.

'What's up with that attitude lysia rayne?!'

Mabilis kong tinapos ang pagkain ko at sinundan siya sa labas. Nakita ko siyang nakasandal sa pader ng gate. Mabilis ko siyang pinuntahan at..

"What's wrong with you?!" Agarang tanong ko. Nakita ko ang mabilis na pagkunot ng nuo niya at bumaling saakin.

"Please, leave me alone." Kalmadong tugon niya.

"Alam mo ba kung paano nagalit si mom at dad sa inasal mo?!" Mahinang sigaw ko para hindi nila marinig.

"I said, please, leave me alone. Mahirap bang intindihin yun?!" May bahid na galit ang usal niya.

"Rayne, will you stop acting like you're older than me?! And answer my question!" Galit na usal ko. Bumuntong hininga siya pero galit parin ang itsura niya.

"There is nothing wrong with me at kung meron man, hindi ko lang rin naman sasabihin! Kaya please! Leave. Me. Alone!" Pagdidiin niya sa mga salitang iyon.

'How disrespectful Rayne!'

"Is that how you act infront of elders Rayne?!" Galit na usal ko.

"Oh, please! Hindi ka pa ba nasanay?! Ganito na ako noon pa! Bakit ngayon ka lang umaarte diyan?!"

"Hindi kita kokonsintihin dahil lang sa kapatid kita! Kundi dahil sumusobra ka na!" Sigaw ko sakanya at agad siyang natigilan. "Nasasaktan si mommy dahil sa mga inasal mo! And you think hindi siya umiiyak kapag umiiral yang ugali mo?! Can't you respect your family?! Ganyan ba kahirap sa 'yon?!--"

"Oo!" Biglang sigaw niya. Kunot nou ko siyang tinignan. "Dahil hindi niyo ako masisisi kong ganito ang ugali ko! Dahil simula't sapul kayon ang dahilan kung bakit ako nagkaganito!" Agad akong natigilan sa mga sinabi niya kasabay ng pagtulo ng mga luha niya.

'Nagbago na talaga siya.'

Bigla siyang umalis. Yumuko ako sa kahihiyan. Hindi ko akalaing ganun ang epekto sa paghihiwalay nila. Ako ang pumilit na mag hiwalay sila dahil alam kong malalaman din ito nang mga pamilya namin at magkagulo na naman.

Una palang ayokong nakikipag relasyon siya kaya nagalit ako nung nalaman kong may karelasyon siya. Pinasundan ko siya hangga't sa malaman kong si Ziv allenon Romualdez ang karelasyon niya.

Kaya pinilit ko siyang makipag hiwalay sa lalaking yun. Hindi parin siya tumigil hangga't sa umabot sila ng limang taon nang patago lahat ng ginagawa nila. She was young nung naging sila ng Ziv na 'yon. She was 12 and Ziv was 15.

Kaya nung naghiwalay sila biglang nagbago ang ugali niya. 
Bumuntong hininga ako dahan dahang pumasok. Dumiretso ako sa kwarto ko nang hindi sila nililingon.

Binagsak ko ang katawan ko sa kama. Ayokong may kagalit sa mga kapatid ko kaya pipilitin kong ayosin yung pagtatalo namin ni Rayne. Ako parin ang may kasalanan kung bakit siya nagkaganon at ang pinagpapasalamat ko ay hindi siya nagloko. Naging basagulera ngalang pero nag bisyo. Kahit pa mag subok siya ako parin ang haharang sakanya.

Minsan rin napapaisip akong baka nasasakal ko na siya. Napipigilan ko ang mga kaligayahan niya pero, ginagawa ko rin lang naman 'to para sa kabutihan niya. Agad kong pinikit ang mga mata ko at natulog.

K I N A B U K A S A N

8:10 AM

Dumiretso ako sa banyo at naligo. Pagkatapo kong maligo ay agad akong nagsipilyo tsaka dumiretso sa baba. Agad na bumungad saakin ang nag bibusyhang mga katulong. Kunot nuo akong bumaba at hinanap si mom.

"Where's mom?" Agarang tanong ko sa mga katulong.

"She went to buy a new dress for the party" tinignan ko ang likod ko kung sino ang nagsasalita. It was heidi sucking a lolipop.

'Pfft... how childish'

I nod as a respond. She continued at agad kong lumabas. Hinanap ko naman si dad kaya bumalik ako para tanongin si heidi.

"And dad?" Tanong ko. Umangat siya nang tingin at umakting na parang nag-iisip.

"May meeting with his co-owners in the company. Hindi lang rin naman magtatagal yun." Tatango tangong usal niya. "Why are you finding them?" Takang tanong niyang nakakunot ang nuo.

"Bawal ba?" Pamimilosopo ko. Umirap siya at nagpandikwatrong pambabae.

"I'm not used to you acting like that." Maarting usal niya.

"I'm not acting here." Usal ko at umirap na naman siya. "Pumunta sana sa likod yang mata mo kakairap." Bulong ko pero alam kong maririnig niya.

"Hoy! Ang sama mo!" Usal niya sabay tapon saakin ng unan sa sofa. Tumawa lang ako at umiling. Dahan dahan akong tumalikod at pumunta sa pool.

Napagtanto kong mainit kaya bumalik ako sa bahay. I don't have any choice kaya bumalik ulit ako sa kwarto. Tinatamad akong gumala dahil wala akong kasama. Nang makaabot ako ay pumunta ako sa terrace ng kwarto ko.

'Wala talaga akong gagawin.'

Kinuha ko nalang ang cellphone ko at nagsimulang kumuha ng litrato sa mga tanawin. I love taking pictures lalo na pag maganda ang view or maganda ang reflection ng araw. I took several photos a day but none of them were posted on social medias.

Dad always said that avoid talking or chatting to strangers kaya hindi kami gumagamit. We use them but, for family instances only. Ayaw namin ng maramin nakakaalam sa pamilya namin dahil baka ito pa ang sanhi ng gulo.

I have friends but, i want to make sure na kilala sila ng mga magulang namin. It's a bit difficult pero nasanay na rin kami. Pagkatapos kong kumuha ng litrato ay agad ko itong tinransfer computer ko at nag simulang mag edit.

KNOCK!! KNOCK!!

May biglang kumatok sa pinto kaya tumayo ako at pinagbuksan yun. Bumungad saakin ang malawak na ngiti ni Lazarth. I smiled and let him enter my room.

"Anong ginagawa mo?" Tanong nito.

"Editing stuff." Sagot ko. He's my older brother pero, 2 years lang ang gap namin. He's more childish than me kasi sumunod siya kay heidi. Parehong silang isip bata. Kami naman ni Rayne ang medyo mature kesa sa kanilang dalawa kahit sila ang mas matanda. He sat on my swivel chair and started ruining my works.

"Hey! What are you doing?!" Usal ko habang papalapit sakanya. "Hey! Stop it! Sinisira mo!" Sigaw ko sabay alis sa kanya sa upuan ko. Nung aktong pag-upo ko ay napansin ko lalong gumanda ang litrato.

"Matuto kang gumamit ng filter hahahaha." Natatawang usal niya.

"I'm not used to filters." Usal ko at agad siyang ngumiwi.

OZAIS LEOPORD BUENCAMINO