After a day of mental break down, I manage to be calm again. I most likely to move on easily of the things happened yesterday. Kapag nailabas ko lahat ng hinanakit ko ay hindi lilipas ang isang o dalawang araw ay limot ko na ang mga nangyari, hindi man ang buong pangyayari pero, alam kong kaya ko nang bumangon at magsimula ulit ng panibagong umaga.
Mag-isa pa ako ngayon sa kwarto ko kaya may oras pa ako para mag-isip.
I thought about my parents. How would they look like and how would they treat me if i was in thier hands. I am curious of everything about them. I really want to know them better pero, may parte sa puso ko na ayoko ko silang makita. Kasi takot ako. Takot ako sa katotohanang baka hindi nila ako tanggapin o balewalain nila ang presensya ko.
I tried not to believe in everything they've said yesterday pero, hindi ko maiwasang maisip na posibleng mangyari yung sinasabi nila. Kaya nga nilang ibigay ako sa ibang pam
RAYNE'S POVAng sabi ng mga doktor pwede na akong umuwi bukas. Ang ayoko ko lang ay uuwi ako sa bahay. Gusto ko sanang mapag-isa pero wala akong magagawa dahil hindi din naman sila papayag sa gusto ko. Lalo pa't kakaopera ko lang.Wala akong masyadong kaibigan maliban sa kaibigan ng pamilya namin kaya wala ako mapaglilipasan ng gabi kapag aalis ako ng bahay."Rayne?" Biglang bumukas ang pinto at nahagip ko ko si dad. Bumuntong hininga ako pinapasok siya. Umupo ito sa paanan ko tiningnan ako sa mata. "Do you want to see your parents anak?" Bumilis ang tibok na puso ko sa gulat. "They are waiting for you outside, papasukin ko ba?" Hindi ako nakasagot at tanging titig lang ganti ko sa sakanya.Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksiyon ko sa sinabi ni dad. Parang nagbuholbuhol ang utak ko sa agarang pagsabi nito."Rayne, don't be s
RAYNE'S POV"Are you ready to go?" Sambit ni dad sakin. Ngumiti lang ako. Inayos nito ang mga bag sa likod ng sasakyan at sabay na kaming pumasok.Hindi ako gaanong masaya na nakaalis na ako sa hospital. I still have hesitations dahil takot akong harapin sila. May kaunting galit parin ako nararamdaman kaya pinipilit kong iwasan muna ang dumudulot noon. Kaso wala akong magawa. Ayokong masaktan si dad dahil sa nararamdaman ko."Will you be ok? Ayokong may galit kang babalik sa bahay." Nagulat ako sinabi ni dad. I thought he would force me to deuce with them kahit ayaw ko muna, but this cought me off guard."A-akala ko po magagalit kayo kapag sabihin kong ayaw ko munang umuwi." He smiled that gave chills."Rayne, im no longer that guy you imagined. The guy you used to know. I guess we always have time to change
RAYNE'S POVI arrived at the place twenty minutes early kaya pumunta ako sa counter at nag order nalang."Orange juice please." Parang nagdadalawang isip ang bartender sa order ko ngunit sinunod din ito."Here's your order ma'am." Inabot niya saakin ang isang maliit na baso ng orange juice. I was expecting a normal size of drinking glass pero parang kalahati lang ng baso ang sinerve nila dito. Isang lagok lang sakin ang juice dahil sa sobrang liit nito, kaya umorder ako ulit.Nang binigay na saakin ang pangalawang drink ay may biglang kumalabit saakin. Napalingon ako doon at nakita ang isang lalaki."Rayne?" Lumawak ang ngiti nito at umupo sa tabi ko."Mark?!" Doon ko lang nakita ang kabuoan niya nang napailalim ito sa ilaw."Rayne! Kamusta ka na? I haven't heard about you in awhile ah.""I'm fine, ikaw? How's y
LUTHAIRE'S POV"Rise and shine handsome" tugon ko at kumindat sa harap ng salamin. "Magkakandarapa nanaman ang mga babae sayo." I smirked tsaka kinuha ang toothbrush at toothpaste. Sinimulan kong magsipilyo habang nakatingin parin sa salamin.Usal ko sa isip ko habang nakatingin sa repleksiyon ko. Sabi nila masyado ko daw pinupuri ang sarili ko at baka raw mainlove ako sa sarili ko kaya sabi ko.Napatalon ako sa lakas ng pagkakabukas ng pinto. Tinignan ko kaagad yun at nakita ko ang kapatid ko."Hoy Pangit, bilisan mo daw paparating si lolo." biglang usal niya."A-anong sabi mo?! Ako? Pangit?! HA! Bulag kaba?!" Hindi makapaniwalang tugon ko kaya maslalong siyang ngumiwi. "Bilisan mo na dyan, may atraso kapa." sabi niya tsaka ako tinalikuran. 'Lintek, Kahit kailan walang kwenta ang mga bunso!'"Pangit mo mukha mo!" Sigaw ko at binilisan ang pag-aayos. Agad akong bumaba. Inalala ko ang sinabi niya.Hindi ko alam kong saan ako may atraso pero wala akong maalala na may ginawa akong kalok
RAYNE'SPOVAlam kong isa siya sa mgaRomualdezdahil sa sinabi niya kanina.Kilala ang pamilya nila dahil sa politika. Maraming pamilya ang nalugmok sa kahirapan dahil sa kanila. Maraming nawalan nang trabaho dahil sa lupa na pag-aari nila. May mga negosyo silang hindi rihestrado pero hindi sila nahu
ZIV'S POV"Anong nangyari?!!"Tanong ko nang makaabot sila Accius na duguan, habang hawak hawak ni Luthaire ang dibdib niya at nakaakbay sa katulong namin."Tumawag kayo nang doktor! Bilis!!"Utos ko doon sa mga maids. Agad naman silang kumilos at tumawag ng do
ZIV'S POVI was starring at her. She didn't respond. I've been wanting her to answer the questions that still bothering me after the long years of waiting. My family don't know about her, and i wont let them know about her.
ACCIUS'S POVI was on a date with my girlfriend kaya hindi ko alam na nagkagulo kahapon. Sila Luthaire lang ang naiwan doon kaya walang nakakaalam sa boung pangyayari. Sinabi lang din saakin ni Ziv ang nangyari kaya hindi ko alam kung totoo o hindi dahil sobrang linis nung bahay pagdating ko.