Chapter 33

RAYNE'S POV

Ang sabi ng mga doktor pwede na akong umuwi bukas. Ang ayoko ko lang ay uuwi ako sa bahay. Gusto ko sanang mapag-isa pero wala akong magagawa dahil hindi din naman sila papayag sa gusto ko. Lalo pa't kakaopera ko lang.

Wala akong masyadong kaibigan maliban sa kaibigan ng pamilya namin kaya wala ako mapaglilipasan ng gabi kapag aalis ako ng bahay.

"Rayne?" Biglang bumukas ang pinto at nahagip ko ko si dad. Bumuntong hininga ako pinapasok siya. Umupo ito sa paanan ko tiningnan ako sa mata. "Do you want to see your parents anak?" Bumilis ang tibok na puso ko sa gulat. "They are waiting for you outside, papasukin ko ba?" Hindi ako nakasagot at tanging titig lang ganti ko sa sakanya.

Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksiyon ko sa sinabi ni dad. Parang nagbuholbuhol ang utak ko sa agarang pagsabi nito.

"Rayne, don't be s