The Witch has Fallen - 9

"Ano 'to?" tinignan ko ang paper bag na bigay ni Vin. Yes, I know his name now and he said its much better if we call each other by our name. Pero medyo ilang parin akong tawagin siya sa mismong pangalan niya.

And he said that we're friends now. Feeling ko nga na guilty lang siya sa ginawa niya sa akin kaya siya biglaang nagbait-baitan sa akin pero okay lang. Ako naman ang nagbebenefit. 

"Just,.. just open it." naiinip niyang saad at umiwas ng tingin. Napakunot ang noo ko. Anong meron sa lalaking to? 

Nang hindi ako kumilos, kinuha niya ang paper bag at siya na mismo ang nagbukas nito. 

"Ako na nga!, ang bagal-bagal eh." inis niyang saad. Kinuha niya ang box mula sa paper bag at binuksan ito. 

Nasa may garden area kami ng school. Parang illegal tuloy ang ginagawa namin kasi nasa tagong lugar kami na hindi masyadong kita ng ibang estudyante kami nakapwesto. Nakaupo kami sa paikot na bleacher na gawa sa semento. Natatakpan kami ng puno kaya hindi talaga kami masyadong kita ng ibang estudyante.

Late na nga ako eh pero alam ko namang late din dumating yung prof namin sa subject na 'yon kaya kampante ako. 

"Oh? bumili ka pala ng bagong phone?." tanong ko sa kanya. Wala sa sarili itong tumango habang seryoso paring kinakalikot ang isang andriod touch screen phone. Sana all madaming pera. 

"Anong oras na pala?." tanong ko ulit. Wala na kasi masyadong estudyante ang dumadaan, baka masobrahan ako sa late. 

Napatigil siya sa pagkalikot ng phone at saglit na tumingin sa phone "10:50" tugon nito na nagpalaki ng mata ko. 50?! akala ko 10:30 pa!

Dali-dali akong tumayo "Senyorito, una na ako. Late na ako." paalam ko sa kanya. Napatigil siya sa ginagawa at tumingin sa akin. 

"Ha?, ah, oh" tumayo na rin ito at binigay sa akin ang phone. Napakunot ang noo ko habang nakatingin sa phone na bigay niya. 

"Luh? anong gagawin ko dito?" naguguluhan kong tanong sa kanya. 

"Gamitin mo. Wala kang phone diba?" napaismid ako sa sagot nito. 

"Ayoko nga! Wala akong pera pambayad. Hinuhulug-hulugan ko pa nga tuition ko eh."  sinubukan kong ibalik sa kanya ang phone pero hindi niya tinatanggap. 

"Kailangan mo ng phone dahil diyan kita tatawagan para mapadali ang komunikasyon natin at hindi 'yan sa'yo kaya huwag mong ipapamigay ang number niyan at dapat ako lang ang laman ng contacts niyan." napataas ang kilay ko at tinignan ang phone. Oww ganun? edi okay. 

"Pwedeng gamitin ko pangpicture?" tanong ko sa kanya. Kumunot ang noo nito, babawiin ko na sana ang sinabi ko nang magsalita siya. 

"Pwede pero dapat isesend mo sa akin ang mga picture na kinuha mo." nagliwanag ang mukha ko sa sinabi nito. Tumango ako bilang pagsang-ayon sa kondisyong binigay niya. 

Kahit alam kong late na ako ay patalon-talon ko pang tinungo ang room namin. Excited gamitin ang phone ko-ah este phone ni Vinedict na pinahiram sa akin hehe. 

Papunta na ako sa pelengke para puntahan si Dindi nang mapatingin ako sa langit. Ang ganda, pinaghalong kulay kahel at dilaw ang kalangitan at papalubog na ang araw. Naglakad lang ako dahil maaga naman akong natapos sa klase at para na rin makatipid sa pamasahe. 

Napangiti ako at kunwareng hinaharangan ang sinag ng araw na tumatama sa mukha ko nang may maisip ako. 

Agad kong kinuha ang phone ni Senyorito at inopen ang camera. Nakailang click ako at inaayos ayos pa ang angle ng camera para mas maganda ang kuha. Nagselfie rin ako at isa lang ang masasabi ko - ang ganda ko. 

Ngingisi-ngisi kong tinitignan ang mga kinuha kong picture nang biglang tumunog ito ng pagkalakas-lakas at nag-iba ang larawan sa screen. Muntik ko na itong mahulog buti nalang ay nasalo ko.

Incoming call

Vin

Reject       Accept

 Oh? bakit tumatawag 'to? ano nanaman kaya kailangan ne'to? I swipe the reject button. Pinasok ko na ulit ito sa bag at naglakad na ulit.  Nagring ulit ito kaya kinuha ko. Pagkakuha ko sa phone ay saktong namatay ang tawag at may message na pumasok. 

Frrom: Vin

Answer my call.

Napasimangot ako at hindi pinansin ang text niya.  Ipapasok ko na sana ulit sa bag nang tumunog nanaman ito. Napairap ako at chineck ang text ni Vin. 

From: Vin

Answer my call. Useless ang pagpapahiram ko kung hindi mo sasagutin ang tawag ko. 

Mas lalong sumimangot ang mukha ko. Nagsisisi tuloy akong tinanggap ang phone na'to. Ngayon may way na siya para istorbohin ang tahimik kong buhay. 

Tumigil ako sa paglalakad at hinintay ang tawag niya. Hindi nagtagal ay tumawag nga ito at sinagot ko agad nang wala ng masabi. 

"Hello po!" sinadya kong pasiglahin ang boses ko. 

"Why are you not answering my call?!" inis niyang bungad sa akin. Nailayo ko ang phone dahil ang sakit sa tenga ng sigaw niya. 

"N-naglalakad po kasi ako. Baka mabunggo ako 'pag sinagot ko." pagdadahilan ko pa. Well totoo naman na naglalakad ako.

Narinig kong nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga. "Text me if you're free tonight."

"Po? bakit?"

"Pupuntahan kita. We'll discuss something."

"Wala po akong load." pagdadahilan ko. Ayaw ko 'ring magpaload no. Wala akong pera.

"May load na 'yan. Just text me, 'kay? got to go. Bye." pagmamadali niyang saad at binaba na ang tawag. Mukhang busy ata siya. Buti naman kung ganun.

Tinago ko na ang phone ko. Pagkarating ko sa pwesto ko sa palengke ay naabutan ko si Dindi at Bongie. Mukhang nagkakainitan nanaman ang dalawa. 

"Hoy, hoy, hoy. Ibaba mo ang mga isda ko. Huwag niyong idamay sa away niyo. Ayaw kong malugi." awat ko sa kanila. Hawak-hawak ni Dindi ang paninda kong bangus  at mukhang may balak pa siyang ipokpok ito sa ulo ni Bongie. Si Bongie naman na hindi maawat-awat ang bunganga sa pagsasalita at iwinawasiwas pa ang stick ko na pantaboy ng langaw sa mukha ni Dindi na para bang isang langaw si Dindi na tinataboy niya. 

Nagtitinginan ang mga tao sa paligid at may iba pang kumukuha ng video. Napakamot nalang ako sa noo ko dahil sa inis. 

Sinubukan ko silang awatin pero ako lang ang nakakatangap ng palo nila. Buti nalang at binaba na ni Dindi ang bangus ko. 

Asan na ba kasi si Marinda?! Hindi ko maaawat ang dalawang 'to!

"Tumigil ka! hindi ko kailangan ng opinyon mo duwendeng bansot.!" nanlaki ang mata ko sa lumabas sa bibig ni Bongie. Natigil din si Dindi sa pag-abot kay Bongie at maging si Bongie ay natigilan din sa lumabas sa bibig niya. 

Nagsimulang magbulungan ang mga tao sa paligid. Pinanlakihan ko ng mata si Bongie, napalunok siyang napatingin sa paligid. 

"Ang liit-liit mo! Mukha kang duwende! tignan mo nga yang mga kamay mo! ang liit-liit oh! hindi mo nga ako abot oh!" tinaas ni Bongie ang kamay niya at parang inungusan si Dindi. Nakahinga naman ako ng maluwag nang marinig ang mahinang tawanan ng mga tao sa paligid na nakikichismis. Mas mataas si Bongie kumpara kay Dindi kaya katanggap - tanggap naman ang naging palusot nito.

Tahimik lang kaming naglalakad pauwi sa kanya - kanya naming bahay. Walang nagsasalita ni isa sa amin. Sinubukan kong tanungin kung ano bang pinag-aawayan nila pero walang nagsasalita sa kanila. Hindi ko nalang pinilit at baka mas lumala pa. 

Bago pa kami naghiwa-hiwalay ay nagsalita si Dindi, "Tasya, magpapahinga muna ako bukas." pagpapaalam niya. Wala itong ganang nagsalita. Tumango na lang ako at nagpasalamat bago siya umalis.

Nauna ng naglakad paalis si Dindi papauwi sa kanila. Naiwan kami ni Bongie. Bumuntong hininga si Bongie bago magsalita. "Pasensya kana Tasya. Nadala lang ako sa emosyon ko kanina. A-ano, papahinga na lang 'din siguro ako bukas. Okay lang ba? pasensya na talaga." tumango ako at ngumiti kay Bongie para iparating sa kanya na ayos lang at naiintindihan ko. 

"Ayos lang! ano ka ba. Salamat sa inyo Bongie ha at sana maayos na 'yang hindi niyo pagkakaunawaan. Pahupain mo lang, nabigla lang din 'yong si Dindi. Pag-usapan niyo lang ng masinsinan." I tapped her shoulder and give her a warm smile. Malungkot itong ngumite pabalik at umalis na 'rin. 

Pagdating ko sa bahay ay wala akong naabutan ni isa sa kanila. May iniwan lang na note si Inay. Ibinalik ko sa kinalalagyan ang dahon ng saging na siyang ginawang papel nila Inay para iwan sa akin ang mensahe na mangangalap muna sila ng mga halaman ngayong gabi. 

Kinuha ko ang phone ko - este ni Vin nang tumunog ito. 

From: Vin

Free tonight? 

Agad akong nagtipa ng ma-erereply. Talaga bang may load ito?.

To: Vin

Hindi. Busy.

Pagkaclick ko ng sent button ay nasent nga ito!. Hanep, may load nga. Binuksan ko na ang kwarto ko. Magbibihis na sana ako nang biglang bumukas ang bintana. Gulat akong napatingin sa kung sino ito, 

"S-Senyorito!' gulat kong bulalas. 

Kakareply ko lang sa kanya na hindi ako free tonight ah?

______________

Stay safe and healthy! 😊

💛👀🍭