PAYAPA na si Melba nang sumungaw sa pinto si Guen. Tahimik itong nakaupo sa gilid ng kama, yukung-yuko ang ulo. Nakikiramdam na pumasok siya sa kuwarto. Tinataniya ang estado ng pag-iisip nito.
“S-Sayang”, aniya “Hindi ka sumama sa min kanina. Nagpunta kami ni Amihan doon sa talon, doon kami naglaba.”
Normal 0 false false false EN-PH X-NONE X-NONE
Normal 0 false false false EN-PH X-NONE X-NONE
Normal 0 false false false EN-PH X-NONE X-NONE
Normal 0 false false false EN-PH X-NONE X-NONE
Normal 0 false false false EN-PH X-NONE X-NONE
Normal 0 false false false EN-PH X-NONE X-NONE
MABUTI na lang at mali ang naisip ni Kibaweg. Pagkadaong na pagkadaong ng bangka sa pantalan ng Badion ay agad nilang natanaw si Aliw-Iw sa silong ng bahay niyang yari sa tinistis na tabla. Nakasubsob ang mukha nito sa tuhod, parang nakatulugan na ang pag-iyak.“Ayun!” mahinang sabi ni Amihan.” Ayun si Aliw-Iw!”Hanggang sa makalapit sila ay hindi man lang ito natinag.. Mahimbing na mahimbing ang tulog ni Aliw-Iw. Lalo tuloy naawa si Kibaweg sa itsura ng dalaga. Sa kawalan nito ng matutuluyan ay tiniis ang lamig ng gabi sa silong ng bahay niya.“Aliw-Iw…” aniya, kasabay ng banayad na tapik sa b
ANG DAMING kuwento ni Kibaweg habang nagkakape sa patio. Sari-sari, kung anu-ano, pero ang higit na kinatutuwaan ni Guen ay yaong tungkol sa paghahabulan nina Melba at Amihan sa gitna ng sagradong ritwal sa Ampico.“Kumekerengkeng...,” tumatawang ulit ni Guen. “ Si Melba talaga, oo… Andaming