Kabanata 1

Kabanata 1

Huling shift na ngayong linggo. Thank you Lord! Masyadong marami akong ginawa bago nagtapos ang shift ko. Sabay unat ng mga kamay ko. Grabe ang pagod ko ngayong last shift. Nakailang balik din ako sa Emergency Department.

'Di ko namalayan na nakatulog na pala ako sa attending lounge, dito kami minsan naghihintay kung kailan kami tatawagin o pwede na rin kung saan pwede magpahinga. Medyo malaki rin ang pwesto kaya madami ring mga doctor na nakapalibot paggising ko. Tumayo ako nang lumapit sa'kin ang isa sa mga doctor.

"Dra. Bartolome, job well done. Please continue doing your job." He said while offering his hand for a handshake.

Tinaggap ko 'yong kamay niya.

"Thank you Doc Carlo." Sabay ngiti niya. Isa sa mga kasamahan ko sa department.

Sa larangan ng medisina, walang perpekto. 'Di naman sa lahat ng pagkakataon ay perpekto ako magtrabaho. Ang akin lang naman kase ay magawa ko ng maayos ang trabaho ko bilang isang doktor.

Hindi naman sa pagmamayabang pero sanay na ako sa mga puri nila at 'di na rin bago sa'kin ang mga ma busy sa trabaho. Lalo na dahil nagroroom-to-room ako sa mga pasyente kong naka admit at tumakbo nang tumakbo sa Emergency Room 'pag may pasyenteng bata.

"Addison, alis na tayo, nangangamoy basura kana." Mapang-asar na sabi ni Adam.

Kakatapos lang din kase ng shift niya. Nagpapasalamat lang talaga ako dahil pare-pareha lang ang tapos ang shift namin. Hindi kami nagkakaproblema sa pagkikita naming apat.

"Ulol, Adamson Patrick." Sabay hagis ng sapatos ko sa mukha niya.

"Aray naman Adi!" Sapol sa mukha. Na bull's eye ang gago. Natawa nalang ako sa mukha niyang naka nguso 'yong bibig na parang bibi. Akala mo naman bagay sa kanya ang magpacute.

Bumalik na muna ako sa opisina para kunin 'yong bag ko at para maka uwi muna ako sa condo. Maliligo lang ako at magbibihis. Hindi nga kase ako nakauwi kagabi dahil sa abala na schedule.

Kasama ko si Adam papuntang condo. Kotse niya ang ginamit namin. May kotse rin naman ako pero 'di ko 'yon dinala kahapon kase kay Ashley ako sumabay papuntang ospital, magkatabi lang kase unit namin.

Alas sais palang ng umaga. Kaya naisipan namin na magdrive thru nalang muna para sa agahan.Agahan na para sa aming apat. Naka ugalian na rin kase namin ang sabay na mag agahan pagkatapos ng shift.

Si Adam na ang nag-order, siya rin naman ang magbabayad. Hindi naman siya kuripot pagdating sa amin pero pagdating sa sarili niya halos ayaw niyang gumastos. Nagpapalibre pa sa iba.

"Adi-skie gising na nandito na tayo." Naramdaman ko na lang may tumapik sa balikat ko.

Hindi ko rin namalayan na nakatulog pala ako. Halatang kulang sa tulog at pagod. Hindi ko rin alam kung bakit ang bigat ng katawan ko ngayon. Ngayon lang 'to nangyari sa lahat ng end ng shift ko, kadalasan kase mas ako pa 'yong mataas ang enerhiya at gising na gising ang diwa.

"Sorry nakatulog pala ako." Sabay ayos ng damit ko at bumaba na ng kotse. Dala ko na rin 'yong ibang supot ng pagkain na inorder namin kanina.

Ang bigat kase talaga ng pakiramdam ko. Mukhang lalagnatin na naman siguro ako, h'wag naman sana. Wala kase akong kasama sa condo ko at ayokong makadistorbo sa mga kaibigan ko. May mga sariling schedule kase sila kada matapos ang linggo pagkatapos namin lumabas sa gabi.

Kaya nga sa condo kami ngayon mag-aagahan para makapag pahinga muna bago maglakwatsa mamayang gabi. Pupunta kase kami ng bar mamaya libre daw ni Ashley. FYI, 'di ako umiinom ng alak. Ako lang ang hindi umiinom sa aming apat maniwala man kayo o sa hindi pero 'yan joke. Hindi ako umiinom 'pag sila ang kasama ko, I rather drink alone.

"Adi may sakit kaba? Ang putla mo." May pag-alala na tanong ni Adam sa akin.

"Pagod lang siguro ako."

Pagdating namin ni Adam sa unit ko ay nakita ko 'yong dalawang babaita na naghihintay sa labas ng unit ko at kumukuha nang mga litrato sa isa't-isa. Mahilig kase sila sa pagkuha nang mga litrato kala mo naman mga modelo.

Pumasok na kami sa unit ko at sinimulan na namin ilagay sa lamesa ang pagkain. Gutom na rin kase talaga ako at gusto ko na rin matulog muna pagkatapos nito.

"Alam mo Adi-" Salita ni Ashley.

"Don't talk when your mouth is full, Ash." Sabay putol ko sa kung ano man ang sasabihin niya.

"Sorry, Adi sabi ni Doc Carlo sa'kin may possibilidad daw na ilagay ka rin sa Emergency Department."

"Talaga?" Hindi rin ako nagulat kase ilang beses na rin kase 'yan napag-usapan sa meeting namin. May mga doctor kaseng ayaw mapunta sa Emergency Department, dahil isa sa mga busy na department ay ang Emergency.

'Pag nasa emergency department kana ay hindi kana halos makakapunta sa opisina mo for one-on-one check up sa pasyente mo, kaya maraming ayaw mapunta sa emergency department.

"Okay lang sa'yo Adi?" Tanong ni Eli.

"Mukhang mabubusy na si Adi, Eli." Mapang-asar na sabi ni Adam.

Kung malalagay na ako sa Emergency Department as Pediatrician ay magiging busy na talaga ako at 'di na masasamahan si Eli kung may lakad man siya pagkatapos nang shift niya.

"Okay lang naman Patrick the Star, pwede ko namang dalhan sila Ash at Adi ng pagkain sa emergency department." Asar pabalik ni Eli.

Ayaw na ayaw kase ni Adam na tawagin siyang Patrick. Malapit lang rin ang Emergency Room sa Pharmacy so madalas na kami na magkita- kita kung 'yon man ang mangyari.

"Edi kayo na tatlo magkakasama." Nakasimangot na ang mukha ni Adam.

Nasa ibang gusali kasi ang departamento ni Adam at medyo may kalayuan sa amin.

"Pikon talo." Dagdag pang-asar ko kay Adam.

"Buti nalang at pwedeng makadala si Eli ng pagkain sa department." Sabay diin sa salitang pagkain. Sumabay na rin si Ashley sa pang aasar kay Adam. Alam kase namin na kahinaan ni Adam, ang pagkain. Parang 'di mabubuhay kung walang pagkain.

Ayon lang tumahimik si Adam at sinamaan kami ng tingin. Tumawa nalang kaming tatlo sa naging reaksyon niya.

Pagkatapos naming kumain ay bumalik na si Ashley sa unit niya kasama si Eli. May gagawin pa daw silang dalawa. Hindi ko rin anong gagawin no'ng dalawa.

Kami nalang ni Adam ang naiwan sa unit ko. Nakasimangot parin ang mukha habang nagliligpit ng pinagkainan.

"Alam mo Adam lalo ka talagang papapangit kung nakabusangot 'yang mukha mo." Sabi ko sa kanya. Mukhang hindi pa maka move on sa pang aasar namin sa kanya.

"Ikaw nalang kaya maghatid sa'kin ng pagkain?" Seryosong sabi niya sa'kin

Nagulat ako sa tanong niya.

"Ah magpapahinga na pala muna ako." Sabay iwas sa sinabi niya. Gagawin niya lang akong tagahatid ng pagkain.

"Ang bait mong kaibigan Adi" Panunuya at may halong inis na sabi ni Adam.

"Gisingin mo nalang ako mamaya. Punta tayo sa mall babayaran ko utang kong milktea at hotdog on bun mo."

Nakita kong lumawak 'yong ngisi niya ng marinig niya ang salitang milktea. Paborito niya kase ang milktea at lalong paborito niya ang magpalibre sa akin.

Pagpasok ko sa kwarto ay 'di na ako nagdalawang isip na matulog, mamaya nalang ako maliligo at magbibihis. Aalis rin naman kami mamaya.

'Di ko namalayan na ilang oras na pala ako matulog at maghahapon na. 'Di man lang ako ginising si Adamson. Kahit kailan talaga. Tsk.

Paglabas ko ng kwarto nakita ko si Adam na natutulog pa pala sa may sofa at nakabuka pa ang bibig habang natutulog. Mamaya ko nalang siya gigisingin kung tapos nako maligo at magbihis. Pumunta na rin ako ng banyo para maligo, ang lagkit na rin kase sa katawan. Nang matapos nako makapagbihis ay nadatnan ko si Adam na gising na.

"Adamson maligo kana." Nakatulala lang sa malayo si Adam habang naka upo na sa sofa.

Agad naman siyang tumayo at pumunta na ng banyo para maligo. May mga dala siyang mga ekstrang damit kung sakali na may mga lakad kami para 'di na siya umuwi sa kanila. Malayo kase bahay nila.

Habang naghihintay ako kay Adam na naliligo pa ay nagsocial media na muna ako. Ang mag-scroll lang naman lagi kong ginagawa dito. Wala rin naman akong ibang ka chat o ka text kundi mga executive o ibang doktor sa ospital at mga kaibigan ko.

Habang nagscroll ako sa timeline may nakita akong picture ng isang lalaki na parang nasa isang hospital awarding. Pagtingin ko sa mga comments puro....

"ang gwapo mo naman sir"

"ampogi shet, akin ka nalang please"

"nakaka inlove 'yong mukhaaaa, nakakaturn on tung mga lalaking may pangarap sa buhay"

"sana all po"

Natawa nalang ako sa sana all na comment. Tung mga babae talaga ang hilig sa mga pogi at 'pag jinowa naman iiyak iyak 'pag nasaktan. Pogi nga manloloko naman. Hay nko buhay parang life.

"Tara na Adi." Tawag ni Adam. Masyado akong na aliw sa mga comment sa picture nitong lalaki.

Pumunta na kami sa mall ni Adam para bumili ng milktea niya at french fries na paborito ko rin.

Nang matapos ng kaming maka order ay pumunta muna kami ng food court para hintayin 'yong dalawa. Kakagising lang kase nila no'ng dumaan kami sa unit ni Ash. So nauna nalang kami ni Adam sa mall.

"Adam paki tawagan sila Eli at Ashley." Utos ko sa kanya.

Tinawagan din naman niya ang dalawa.

"On the way na daw sila."

"Baka on the way to cr 'yan ha?" Sagot ko naman.

"Hello guys!!!! Let's go na!!" Bibong bati ni Ashley. Masyadong excited uminom ang bruha.

Nagcommute lang 'yong dalawa kaya natagalan. Sasakyan lang ni Adam ang gagamitin mamaya dahil puro sila malalasing mamaya. Hindi rin naman ako iinom so ako ang magdadrive pag-uwi namin.

Puro ingay lang ang maririnig mo dito sa bar. Halos 'di na kami magkarinigan dahil sa ingay. Humanap kami ng upuan at nagsimula na sila mag-order ng alak.

"Juice lang sa'kin Ash ha?" Sabi ko kay Ashley dahil baka mag-order siya ng alak para sa'kin.

Kaunti lang iniinom ni Adam. Gusto niya rin kase bantayan 'yong dalawa baka ma bastos pa dito sa bar.

"Tangina

talaga ng lalaking 'yon, pucha tatlong taon 'te? pinagpalit lang ako pagkatapos namin maghiwalay nang dalawang linggo lang?" Lasing na wika ni Eli. Tumatawa na rin siya na parang baliw. Mababa lang ang alcohol telorance niya kaya madali lang siya malasing.

Nagsisimula na siyang magsalita nang lasing. Iba pa naman 'tong babaeng 'to kapag lasing.

"Kaya nga tayo nandito Eli diba? Oh inom pa!" Sabay alok ni Ashley ng inumin kay Eli ng isang punong alak. Inubos naman ni Eli agad isahan lang kumbaga.

Pagkatapos nilang uminom ay sumayaw silang dalawa sa dancefloor habang nagbabantay si Adam sa may counter. Ayaw iwan ni Adam ang dalawa dahil pareho na itong lasing. Kaya ko naman sarili ko. Nasa katinuan naman ako kompara dun sa dalawang lasing.

Lumapit ako kay Adam para magpaalam na lalabas muna ako.

"Adam punta lang ako diyan sa may parke tawagan o itext mo nalang ako kung uuwi na tayo." Sabay sigaw sa tenga niya.

Sanay na ako sa ingay sa bar. Kaso nahihilo lang ako lalo dahil sa baho ng alak at sigarilyo na nang galing doon.

Naglakad na ako papuntang parke at 'di kalayuan sa bar. Gusto kong makalanghap ng sariwang hangin galing sa mga puno. Pumunta ako sa may puno ng mangga at umupo dito. Sinandal ko ang likod ko sa puno at pikit na nagmumuni-muni.

Nagulat ako nang may napansin akong tao sa gilid ng puno.

"Sino ka!?" Sabay tayo at dahan-dahan na lumayo sa kanya

"H'wag kang mag-alala Miss, hindi naman kita sasaktan. Magpapahinga lang ako dito sandali." Aniya pa ng lalaki na nakaupo at nakasandal na sa puno.

Mukhang hindi naman delikado tung taong 'to. Isa lang siyang estranghero sa akin pero ramdam ko 'yong pagod sa boses niya. Kaya bumalik na ako sa pwesto ko kanina. Sobrang tahimik lang nang paligid.

"Mukhang 'di normal 'yong suot mo para magpahinga dito sa parke." Wala naman sigurong masama kung kausapin ko siya dba? 'Di rin naman talaga normal suot niya. Sinong tao ba ang magpapahinga sa parke na naka suit?

"Galing ako sa ospital-"

"Eh? Galing ka pala ng ospital dapat sa bahay o condo kana dumiretso. Baka mabinat 'yang katawan mo. Alagaan mo naman sarili mo." Sabat ko sa kanya. Lumalabas na naman ang doctor instinct ko.

"Kalokohan mo, may meeting kami kanina sa opisina nang ospital. Patapusin mo muna ako Miss." Tawang sabi niya sa'kin

Ako naman si tanga nag-aasume kaagad na pasyente siya. 'Di ko muna inisip na baka isa ito sa mga executive ng hospital o may ari kaya naka suit ang suot nito. Talaga naman Adi oh!

"Mukhang may gusto kang itanong, pwede mo kong tanungin." Na may ngisi sa kanyang mga labi.

"Bakit ka ba nandito sa parke? Dapat sa bahay o condo ka nagpapahinga." Pagtatanong ko sa kanya.

"Wala rin namang masama kung magbabahagi ka ng iyong problema sa'kin. Hindi naman tayo magkakilala at baka ito na rin ang una at huli nating pagkikita. Ayoko kasing may nakikita na malungkot o stress na tao." Dagdag sabi ko. Totoo naman kase, masakit sa mata ang mga malulungkot.

"'Di ka naman siguro chismosa Miss no?" Sabay tawa ng mahina

"Ang ibig kong sabihin, wala naman akong gagawin na masama. Hindi naman ako 'yong tipo ng babae na nagkakalat ng sekreto. H'wag kang mag-alala ligtas ang sekreto mo sa akin." Sabay tingin sa kanya sa gilid.

"Okay, mapilit ka eh."

"Pine-presssure ako nang nanay ko na magmay-ari ulit nang panibagong ospital." PANIBAGONG OSPITAL? Mayaman pala 'tong kausap ko. May ari na pala ito ng ospital.

"Hindi ako Diyos, at lalo na hindi ako isang robot na hindi nakakaramdam nang pagod. Isang kompanya palang nahihirapan nako paano pa kaya kung dalawa na." Lumingon siya sa akin at diretso ang tingin sa akin. "Maraming tao ang umaasa sa akin na maging perpekto dahil marami akong mga naging gantimpala sa buhay. Hindi ako perpekto at nagkakamali rin ako. 'Yan 'yong mga pinoproblema ko ngayon." Sabay yuko ng kanyang ulo.

"Lahat nang problema ay may solusyon at ang iba lang ay matagal pa maisip kung ano ang magiging solusyon, katulad mo na nahihirapan din ngayon."

Nanahimik lang siya habang nakikinig sa mga sinasabi ko.

"Para sa inaasahan nang iyong ina at nang ibang tao."

"Umasa ka nang malaki sa iyong sarili kaysa sa ibang tao dahil ang umasa sa ibang tao ay masakit sa damdamin samantalang ang pag-asa sa sarili ay natututo ka at maaaring maging inspirasyon mo ito. Ganyan talaga ang buhay."

Sabay tayo at pagpag sa damit ko. Nagtext na rin kase si Adam na uuwi na kami at lasing na lasing na daw si Eli kailangan na iuwi sa bahay nila. Baka ano pang mangyari sa kanya.

"Uh! uwi nako. Hinihintay na rin kase ako ng kaibigan ko. H'wag kang mag alala di ko ipagkakalat problema mo Mister." Nagpaalam na ako sa kanya

"Salamat, Miss. H'wag kang mag-alala magkikita pa tayo ulit hindi man kinabukasan pero kung papayagan nang tadhana na tayong magkita muli ay magiging masaya ako."

----------

Read.Vote.Comment

© michiekelss