Umuwi ako ng maramdamang okay na ang pakiramdam ko kaysa kanina.
Meast is serious, I know that. So I need to be more careful now.
Pagkauwi sa bahay, ay agad kong binisita si Drei na tulog parin bago ako pumasok sa kwarto at natulog.
Nagising ako kinabukasan ng maabutan ko si Drei na iniinit ang mga pagkain.
"Did I slept while eating last night?" Takang tanong niya na kinatango ko agad.
"Yeah, I was asking you if you want to sleep pero bago ka pa sumagot nakatulog ka na. Masyado ka yatang napagod kahapon as President."
"Maybe, let's eat now."
"Sigurado ka?"
"Nakatulugan kita kagabi, ngayon nalang natin ipagpatuloy." Napatanga ako sa sinabi niya kaya agad ko naman siyang sinunod.
"Ay wait! ‘Yung cake pa natin."
Kinuha ko 'yung cake na umuusok pa sa lamig at hinayin sa harap namin saka inislice. Bago kami sabay na kumain.
<
Hindi ako agad nakabawi sa ginawa niya, napatulala nalang ako at nanigas sa gulat. Hindi ko inaasahan na ganun ang magiging reaction niya.Ang inaasahan ko lang kasi ay sasalubungin niya ako ng "where have you been?" Or "bakit ngayon ka lang?" O kaya naman ay "bakit gabi ka na?"Hindi ko talaga inexpect na aabutan ko siyang balisa sa pagiisip kung nasaan ako."D-drei t-too tight." Reklamo ko ng halos kinakapos na sa paghinga. Mukha namang nagulat siya sa inakto at napapasong napabitaw sa akin."Where is your phone?""Here,""Why didn't you even called me? Nalock ka pala sa sc office?""Ayaw ko namang abalahin ka pa saka kaya ko naman makalabas.""Paano kung hindi? Dun ka papalipas ng gabi?""Trust me Drei, I can."Umiling siya at marahas na bumuntong hininga."Let's eat,"
DRAVENShit! Inis kong itinapon ang nagumos kong tracing paper. I was so damn affected by Zai’s treatment lately, she can’t do that to me.I can't focus! I ruffled my hair as I get another tracing paper and new sharpened pencil. Ilang lapis na ba ang napuputol ko sa inis.It's already 8, I checked Mavis in her room but she's not still there. Inis akong bumaba, kahit ang pagluto ng gabihan ay wala akong gana, sakto naman na pagkainom ko ng tubig ay ang pagtunog ng pintuan, she’s here."Drei, sorry ngayon lang ako nakauwi." Hindi ko siya pinansin at derederetso lamang umakyat."Drei you okay?" Hindi ko siya sinagot at mabilis nang sinara ang pintuan. I am trying to be nice to her, but still at the end of the day I always failed.I don't play mind games, and that woman is so hard to predict. Hindi ko gusto ang mga ngiti niya dahil pakiramdam ko hindi totoo
Nagising ako nang maramdamang may nakayakap sakin. Nang makita ko kung sino ay muntikan na akong malaglag sa biglaang pagbalikwas ko."Draven?!"Napariin siya ng kipit at tila nagulat sa pagsigaw ko."W-what?" Asar na tanong niya na halatang antok pa."Anong ginagawa mo dito?""Sleeping ano pa ba?" Tinalikuran niya ako, attitude ka sir?"Akala ko ba ayaw mo ng may katabi? Bakit andito ka?!""Asawa naman kita anong masama?" Bumalikwas siya ng pagkakahiga at nilingon akong bitbit ang isang unan.Napatanga ako sa sinabi niya."Lasing ka pa ba? Uminom ka nga ng tubig." Agad siyang bumangon at nagsuot nang t-shirt saka ininom ang tubig na nasa side table na mukhang siya ang nagdala."Malamig kanina, I need your warm." 'Yun lang ang sinabi niya at lumabas na, leaving me with my mouth half open.
Another busy day.It's our community week, I am waiting for Drei’s command---ngunit ni isang utos ay wala siyang sinasabi. He was all busy while I was just watching him doing the deeds.Pag magvovolunteer ako ay sesenyasan niya lamang akong 'wag na' at hindi ko talaga maintindihan kung bakit ganun nalamang siya sa akin. 2 days and I can't fucking explain why having a sudden change."Pres, hangang gabi ang event natin ngayon.""Anong event ang meron mamaya?""Battle of the bands pres saka may isang banda na magpeperform.""Anong name ng banda?""Serenity band.""I see," may pinagusapan pa sila ngunit nawala na doon ang attention ko.Serenity band?Napatayo ako bigla na kinatigil nila pareho at napatingin sa akin. Drei was looking at me with his eyes asking "what's wrong?""Pup
Dedicated toJELANYPARRILLA9All my life, I always believe that we really have a mission on someone's life. We have a role, we take part even on the smallest part of his or her life, We were there.Nakikilala natin ang isang tao dahil maaaring may misyon tayong kailangang gampanan sa buhay nila, or meron silang misyon na gagampanan sa buhay natin.Kaya nga diba, may mga taong parang dumaan lang sa buhay natin, 'yung tinatawag na 'mga pansamantalang tao.'Siguro kasi, dumaan lang sila sa buhay natin para turuan tayo ng mga bagay na hindi pa natin natututunan, o baka para iparealize sa'tin ang mga bagay na pilit nating ipinaglalaban kahit mali na pala.There are people who will make yo
"Mavis?! Are you up?!"Naalimpungatan ako ng makarinig ng katok at pagtawag ngunit hindi ako nagmulat o kumilos manlang."Mavis!" Bakit ba tawag siya ng tawag?Inaantok pa ako, I felt drained after what I've witnessed yesterday.Narinig ko ang pagbukas ng pintuan ko ngunit hindi ko nalang rin pinansin hangang sa maramdaman kong may tumabi sa akin."What's wrong with you? Dati naman ang aga-aga mong gumising?" Hindi ako sumagot."Mavis?" Inuga niya saglit ang balikat ko."H-mm""Wake up," ano bang nakain nito ngayong umaga at parang sinapian ng masamang espiritu? Kelan pa siya natutong mangulit?"Inaantok pa ko drei." I groaned."I need you to come with me." Fucking need."Saan?""Date," date?!"Huh?" Wala
I was busy cooking for our dinner when a pair of hand wrap around my waist. Drei is hugging me from behind. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko sa ginawa niya."D-drei hindi pa ako tapos magluto.""Inaantok ako wife.""You can take a nap first.""Dito nalang.""Ako naman mahihirapan sa'yo eh.""Mav, kumakanta ka ba?" Natigilan ako sa naging tanong niya at biglaang kinabahan."B-bakit?""I wanna hear you sing,""Pag kumanta ako babagyo.""Hindi 'yan,""Nagluluto pa ako Drei, hintayin mo na muna ako please? Jan ka muna sa table humungko." Agad naman siyang sumunod at mukhang inaantok nga siya dahil pagkapatong niya ng ulo sa table ay agad siyang nakatulog. Habang hinihintay na maluto ang ulam namin ay napasandal nalang muna ako sa counter habang pinagmamasdan siya.
DRAVEN5 am.With my brows shut and eyes darted on the ceiling, my mind was in chaos for a moment.What am I doing? Why am I here beside this woman?I turned my head on her direction, peacefully sleeping without her glasses on.I always want to annoy her. Mas gusto kong makita ang naiinis niyang mukha kesa ang makita siyang nakangiti ng hindi ko malaman kung totoo. Kapag nakangiti siya, deep inside naaasar ako.I ruffles my hair as I rested my back on the head board still staring at Mavis. Nakayakap parin ito sa akin at hindi magising gising.Hindi ko namalayan na unti-unti nanaman akong nakatulog habang nakatitig dito and the next time I opened my eyes, she's nowhere to be found. Agad narin akong bumangon at pumasok sa kabilang kwarto para kumuha ng damit ko, I have clothes here dahil noon pa man ay ako na ang madalas na pumupunta dito ka