Share

Chapter 3

"have you already go to the oby by any chance Lindy?" Tanong ni Tita Dina. Diken's mother. She's beautiful. 

"A-ahmmm ... Hindi pa po t-tita" sagot ni linda na nauutal. Naging malikot din ang mata nya which is really weird. 

"Why? Dapat samahan ka ni Diken kung ganon" Diken's father Mr. Duke Vildamir interject. 

"S-sige po Tito." 

Something's wrong, i can feel it. Pero di ko alam ang sagot. 

"Hindi ko talaga in expect na ikakasal na ang anak ko. Dati rati pag tinatanong ko yan ngingitian lang ako" kwento ni tita Dina. 

"Ang anak ko nga din, i did not expect na mauuna pang ikasal ang bunso ko" sagot ni Mommy 

"Oh. So Leigh right? You two really look a like! My goodness!" Naibulalas na lang neto. 

I smiled to her. I really want to meet her before. She's a former Beauty Queen. But i did not get any chance kht pa naging boyfriend ko ang anak neto. 

"Yeah. Nice to finally see you Tita." Ngiti ko. Its genuine. Idol ko kasi sya. 

"Oh dear, the pleasure is mine." Ngiti neto. 

"Saan nga pala gaganapin ang kasalan?" Tito Duke asking the couple. 

"Garden Wedding dad." Sagot ni Diken. 

Oh. How much i miss his voice. Pinipigilan kong tingnan sya. Dapat hindi na!

"Why? Is it way better that Church wedding?" Tanong ulit neto. Its like tito Duke is against on Garden wedding. 

"Its Lindy's choice dad" sagot na lamang ni diken. 

Para kong tinotorture ang sarili ko. I should excuse myself! Parang unti-unting sinasaksak ang puso ko sa sakit. 

"Let them be. Its their choice. The more important here to for them to get married as soon as possible." Pinal na sabi ni daddy. 

Wala ng nagsalita pagkatapos nun. 

Hays. Dad has really the power to shut people up huh. 

Mahaba habang minuto din at wala pa ding nag tatangkang magsalita. Its getting more awkward here. They look all formal. 

Parang hindi kasal ang pinag uusapan, kundi negosyo lamang. 

Buti na lang pumasok si Manang. Ang mayordoma. 

"Leigh hija, may tawag ka" sabi neto. 

Napatingin sa akin lahat. Even him. 

Mag tatanong na sana ako ng .. 

"Who is it? I told you. No calls! Its a family dinner!" Halos walang emosyong tanong ni daddy. 

Napipilan ako. I look at manang pero parang wala lang sa kanya ang sinabi ni daddy. Siguro'y sanay na. 

"Sabi nya Tristan Lee daw ang pangalan nya. Kailangan daw talaga nyang makausap si leigh." Pagpapatuloy neto. 

"Tristan Lee?" Lindy's ask suddenly. 

"Take the call. You're excuse." Sabi ni dad. 

"Thank you dad. Excuse me everyone" 

I don't know but i really want to thank Tristan for saving to that scene. Haha 

"Ano na namang kailangan mong hinayupak ka!" Bungad ko agad. 

He chuckled. 

"Ang ganda talaga ng bungad mo"

"Kung di mo lang ako niligtas sa nakakaboring na dinner nakuuu!" Sabi ko na lang. 

"So ano na naman? Bkt ka na tumawag!" Pag susungit ko 

"I saw her Leigh." He said. At alam ko he's in pain. 

Masungit talaga si Tristan. But when i found out his secret that He's still inlove with his Ex, naging mabait sya sa akin, ng konti. Oo, konti lang. Tss 

"Where did you saw her? What did you do?" Sunod sunod na tanong ko. 

"In the cafe. She's a waitress." He said. Like he's in pain. 

Maybe its one of the reason, why Tristan and I vibe, because we still have one thing in common. 

We're both in pain. 

We're both brokenhearted. 

Napa buntong hininga ako. 

"Where are you right now?" I ask. 

"I'm at the bar. Drinking" sagot nya. 

I knew it! 

"Papaalam lang ako kay Dad. Pupuntahan kita okay? Stay where you are. Don't get yourself into trouble" sabi ko. 

"Yes Ma'am!" Sagot nya na alam kong may bahid na ng ngiti 

I smiled. He's really a good friend. 

"Okay. I will call you later" then i ended the call. 

Pabalik na sana ako sa komedor ng .. 

"Don't go please, I'm begging you .. wag mo syang puntahan .." 

Nanlaki ang mata ko. 

"D-diken .. " naisatinig ko na lang 

He grab my arm. Dinala nya ako sa garden. 

Its dark. Pero hindi man lang ako nakaramdam ng takot. I always feels safe with him. 

"Pupuntahan mo pa din ba ang lalaking yun?" He ask. His is cold. At alam kong galit sya. 

"Diken, may pangalan ang lalaking sinasabi mo. Its tristan." Sagot ko. 

Nakita kong kumuyom ang kanyang kamao na tila nag pipigil ng galit. 

"I. Don't. Fucking. Care! Wag kang pumunta please?" He pleaded. From cold to soft. 

I smiled bitterly. 

"Diken, may i remind you that you are going to get married. With my sister. Hindi na kita boyfriend na pwede akong pag bawalan sa mga gagawin at pupuntahan ko!" Sagot ko. 

I'm mad. Galit ako. Galit na galit. 

"It should be you! Dapat ikaw yun!" Sabi nya. 

"Yeah, dapat nga ako yun! Pero bakit naging sya ha! Dahil putangina naman diken! Nalasing ka lang! Hindi ka nagka amnesia!" Halos pabulong kong sigaw 

"Believe it or not hon, i don't know. Nagising na lang ako na sya na ang katabi ko" paliwanag nya. 

"What i saw is what i saw. And please don't call me hon." Matapang kong sagot. 

"Old habits die hard hon" sabi nya. He's really confident. 

"Stop it now diken. Wala na tayong magagawa. Oo MAHAL PA DIN KITA! Hindi naman basta mawawala yun! We've been together for almost 10 years! Sampung taon yun diken!" Paliwanag ko habang umiiyak. 

"Ang sakit sakit. Sobrang sakit! Sana pinatay mo na lng ako! I trusted you! I give you my all! And now, I'm lost! Wala kang tinira! Kinuha mo lahat! Pano na ako ha! How can i live!" Pagpapatuloy ko. 

"H-hon .. Stop crying. I don't want to see you cry" he said. 

"Don't come near me." I stop him. 

"Please, don't come near me. Marupok ako pagdating sayo. Hindi ko kaya Diken. I am not a home wrecker! May batang involve. So please, leave me alone!" Napaupo ako habang hawak hawak ang muka ko dahil sa walang tigil na luha. 

Ayaw tumigil. 

"Okay, if that's what you want." He said in a very cold voice. 

"Mananahimik muna ako for now, hindi kita guguluhin. But i want you to know that i won't give you up, not today, not tomorrow, not in the future." Pagpapatuloy nya pa 

Hindi ako nagsalita. Dahil alam kong wala na. Talo na kami. 

"And hon? That's a promise." 

And then he left. Again.

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status