PASAKAY na si Mark sa kanyang sasakyan ng makatanggap siya ng text message. Kaya kinuha niya ang phone sa bulsa at tinignan kung sino ito. Nangunot ang kaniyang noo ng makita na galing ito sa isang unknown number.
"Hi!"Tanging laman ng text. dahil nais na malaman ni Mark kung sino ang nagtext ay nireplayan niya ito.
"Who's this?" tanong nya dito.
"I'm Summer, you look good today. Mark." replay nito. Nagulat si Mark sa text, at tumingin sa paligid. "Bakit mo ako kilala, sino ka? Kanino mo nakuha ang number ko? kung sino ka man, itigil mo ito. I can track you and i can know who you are!" Galit na reply ni Mark dito.Maya-maya'y tumawag ito sa kanya. Mabilis niya itong sinagot, "Hello, mark?" Salita sa kabilang linya. tila parang napako naman si mark sa pagkakatayo dahil sa narinig niyang boses sa kabilang linya. dahil kakaiba ang tinig nito. "Hello?," iyon na lamang ang kanyang nasabi. "Mark Sorry, Dont be mad, i just wanna know you better." Anito sa kaniya. "Well you wanna know me better?, Magkita tayo." hamon n'ya sa kausap. Tila natahimik naman ito. "Mark, Okay lang ba kung sa ganitong paraan muna tayo mag-usap? I will tell you, if it's the right time to meet, sa ngayon masaya ako na kausap ka. Bye mark." Agad nitong paalam.Wala na ang kausap, ngunit hindi pa rin gumagalaw si Mark sa pagkakatayo sa tabi ng sasakyan. Kaya ipinilig na lang niya ang ulo.
"Grabe para akong na-hypnotized sa boses na iyon. But there's something in her voice, parang pamilyar, pero hindi ko matandaan." saad niya sa kanyang sarili. "Naku, tama na nga! saka ko na ito iisipin." Kaya sumakay na s'ya ng sasakyan at umalis na.Ngunit habang nagmamaneho, Tila naririnig pa rin niya ang boses nito. it's voice seems echoed in his ears. Kaya itinabi muna niya ang sasakyan at itinigil sa tabi ng kalye.
Napahilamos na lang siya sa kanyang mukha, Dahil sa iritasyong nararamdaman. "That woman! what did she do to me? nakakairita na!" Nang biglang may tumawag ulit sa kanya. Agad niya itong sinagot nang hindi tinitignan kung sino ang caller. "Hello? who's this?" Iritadong sagot nya. " Hello Mark, This is Mr. Leviste. What happen? Mukha kang iritado, may nangyari ba?" tanong nang matanda sa kanya. "Sorry sir, Its nothing may iniisip lang po ako. bakit po kayo napatawag?" magalang niyang tanong dito. "Gusto ko lang sanang kumustahin ang prinsesa ko, nasaan na siya? Naihatid mo na ba sa trabaho ng ligtas?" Tanong nito. "Yes sir, naihatid ko na po." "Okay, that's good to know, and mark," anito kay Mark. "Yes, sir" sagot niya. "Please, dont call me sir, call me Tito or Uncle hindi ka naman iba sa akin. Masaya akong ikaw ang Bodyguard ng anak ko. Malaking advantage na ang pagiging magkaibigan niyo. Kaya hindi na mahirap ang makisama sa anak ko. Salamat talaga, Hijo." saad nito sa kaniya. "Wala po iyon, Tito, Its my job, Matagal na kaming magkaibigan, Her safety is also my concern." paliwanag niya. "Yeah alam ko naman, okay, sige na mag-iingat ka." and the call ends. Nawala na ang nasa kabilang linya, Ibinalik nya ang cp sa bulsa at nagbalik na siya sa pagmamaneho. Habang nagmamaneho ay bumabalik ulit sa kaniyang isip ang tinig ng babaeng tumawag sa kanya. "Who is this summer, anyway? Mukhang kailangan kong mag-ingat baka kung sino lang ito. past friends? o baka stalker ko siya." natawa na lang siya sa ideyang pumasok sa isip niya. "Babalik na lang muna ako sa office. i have to know who is this summer." wika niya sa kanyang sarili at mabilis na nagmaneho patungo sa kayang Agency.THE CLOCK strikes at five pm. Nagmadali si Mark na makabalik ng office ni Joan. "Shit! I'm late." mabilis siyang tumayo sa kanyang swivel chair at in-off ang computer at agad na naglakad palabas ng kaniyang opisina. "Kailangang masundo ko si Joan," kinuha niya ang cp sa bulsa at kaagad na tinawagan ang kaibigan upang hintayin siya. "Hello, Joan? Nariyan ka pa ba sa workplace mo? Tanong n'ya sa kaibigan. "Yeah still here, Mag-o-over time ako, ang daming paper works, Kailangan na kasi ito bukas kaya tatapusin ko na 'to ngayon. Baka mga 8 or 9 pm na ako maka-uwi, Ayoko nang balikan ito bukas." Paliwanag nito kay Mark. "Okay, Sige hihintayin na lang kita or if you want, dalhan kita ng dinner diyan para hindi ka na maabala" wika niya rito. "Ang thoughtful talaga nang boyfriend ko!" Malambing na biro nito kay Mark habang nagtitipa ng letra sa computer.. "Tigilan mo nga yan, Joan, kinikilabutan ako sa pagtawag mo sa akin nang ganyan." saad ni
DAHIL gabi na nang makarating sila ni Joan sa mansyon at pagod ang kanyang katawan at sa dami nang mga naging trabaho niya kahapon, napasarap ang kanyang tulog. Naramdaman niyang may humaplos sa kanyang buhok, tila napakasarap sa pakiramdam ang ginagawa nang kung sino man ang gumagawa nun sa kanya. hanggang isang napakalambot na labi ang dumampi sa kanyang pisngi, maya-maya'y naramdaman niya ang paggalaw nang kama, mukhang umalis na ang kung sino man iyon. Pinilit niyang idilat ang kanyang mga mata ngunit naaninagan na lamang niya ito na palabas na nang kanyang kuwarto. Nagulat siya g biglang nag-alarm ang kaniyang cellphone, mabilis siyang bumangon at naligo. Dahil may mga damit na siya doon mula kay Don Ronaldo ay hindi na siya nagka-problema.Nang makapagbihis ay agad niyang kinatok ang pinto nang kuwarto ni joan. "Joan, gising ka na?" at muli niyang kinatok ang pinto, nang biglang bumukas iyon at bumungad kaagad si Joan na bagong paligo. "Mark, goodmorn
BREATH in, breath out...Again, she breath in, and breath out, until she gets her body relax. She stance prior to shooting the bow, stand upright with feet shoulder width apart and feet at ninety degrees to the target.She keep a relaxed grip on the bow handle,she place the arrow on the bow and turn the bow so that it is the horizontal and the arrow rest is facing upwards.Finger position.....Draw....Aiming...Then she release it.A perfect shot, then she do it again, hanggang sa maubos niya ang lahat nang pana na nasa kaniyang lagayan. Pagtapos n'on ay naupo muna siya at tumigin sa kanyang ginawa. "I always never missed." nakangiti niyang aniya, at muli siyang huminga nang malalim. Lagi niya iyong ginagawa kapag mayroon siyang suliranin, sa lahat nang pinag-aralan niya ito ang pinaka nagustuhan niya, pakiramdam niya na sa bawat pagbitaw niya ng pana ay naisasama niya ang kaniyang mga problema at isipin, ginagawa niya ito hanggang sa makuha niya ang tamang desisyon at gagawi
PAG-GISING ni Joan, magaan na ang kaniyang pakiramdam, mabuti na lang at hinahatid-sundo siya ni Mark kaya hindi na s'ya napapagod masyado sa pagmamaneho, ang ipinagtataka lang niya ay bakit? dahil ba sa magkaibigan sila at nag-aalala lang ito sa kanya? ito ang tanong niya sa kaniyang sarili. "Hay naku, pasalamat na lang ako at ginagawa niya 'yon" kaya tumayo na siya at nag-asikaso na nang kaniyang sarili. Nang matapos ay dumeretso siya sa study room, kung saan laging naroon ang kaniyang papa. Bago pa man siya makapasok ay may narinig na siyang nag-uusap sa loob. kaya tumigil muna siya at nakinig. "Salamat, Mark sa pagbabantay mo sa anak ko, what can i do without you?" anito, "it's nothing sir, it's my job. Hindi ko din po kayang pabayaan ang anak niyo dahil kaibigan ko na siya since high school, kaya mahalaga rin siya sa akin." sagot ni Mark sa matanda. 
"Jade, kumusta?" Tanong ni Mark, kausap ang isa sa mga magpagkakatiwalaan niyang tao. "Im in position, all clear sir, nothing suspicious" anito, habang nakasilip sa kaniyang binocular. "Okay, how about the others?" Tanong pa niya kay Jade. "Rui and Case are in position." Anito, "Good, i'll call scarlett, to get some information, from what happen inside." Aniya, sa kaniyang agent. "Okay sir, mag-iingat ka." Wika nito sa kaniya. "kayo din ingat din kayong tatlo," and he end the call. then he made another call, tinawagan niya ang tao niya na nagta-trabaho sa loob. "Scarlett, update." "Nothing unusual sir, all things are fine, even Joan. She's busy working." pagrereport nito sa kanya. "Okay, that's good to hear, be alert. Ayoko nang maulit yung engkwentrong nangyari kay Joan, nagawa man niyang kalabanin ang mga iyon, pero sigurado akong hindi na siya papalarin sa susunod. keep your eyes on her, and give me updates, thats all" Utos niya. "Y
Pahiga na si Mark nang makarecieved siya nang text mula kay "mysterious summer", ngunit nagulat siya sa kaniyang nabasa. Kaya muli niya itong binasa at napahawak na lang sa kaniyang ulo, napapangiti dahil sa text message na natanggap. "Tama, mahal niya ako." nakangiting wika ni mark sa sarili at tila kinikilig habang nakahawak sa kaniyang dibdib. Ramdam niya ang pagbilis ng tibok ng kaniyang puso dahil doon, "parang lalabas na ang puso ko sa dibdib dahil sa sobrang kaba at saya!" Aniya,kaya binasa niyang muli. Matapos ay kaagad niya itong ni-reply-an. "My sweet summer, if you love me, magkita tayo. Gusto kong makita ka bago ako umalis patungo nang argentina please!" paki-usap niya rito. Mabilis naman itong sinagot ang kaniyang text message. "Okay, tomorrow at the airport," relpy nito, na ikinatuwa naman ni Mark, kaya sinagot di niya ito kaagad. "Okay, see you tomorrow, goodnight." Wika ni Mark dito. Ilang minuto na ang nakalipas nang mai-send niya ang text kay
"Wow! ang galing!" manghang sambit nang tatlong babae. "Ang galing mo naman pala sa archery, Joan, grabe kahit siguro nakapikit kaya mong patamaan ang bullseye niyan." wika ni Jade. "Oo nga, Joan. mag-gun shooting naman tayo," aya ni Case. " Tama, para naman makita namin ang galing mo." sabat naman ni shane. "Kayo na lang muna siguro, papahinga na muna ako. namiss ko lang ito kaya pinuntahan ko. bukas na lang ako makikipag compitensiya sa inyo, puwede tayong magpustahan, ano deal?" hamon ni Joan sa mga kaibigan. "Out ako diyan wala akong pangtaya." Pagtanggi ni Shane. "Kung ganun e 'di kami na lang tatlo." wika naman ni Case. "Maiwan ko na kayo, magpapahinga na muna ako, bye girls!" aniya, at iniwan na niya ang tatlo na nagtatalo kung ano ang una nilang gagawin. Natatawa na lang siya at masaya siyang nagkaroon siya nang mga bagong kaibigan tulad nila. Nang maisip niya ang isa pa niyang kaibigan, kaya tinawagan niya ito. "Hello, glaze! kumusta na?"
MASAYA si Joan habang nakikipagtawanan sa mga bagong niyang kaibigan. Abala siya sa pakikipagbiruan ng marinig niya ang pagtunog ng kaniyang cellphone, agad niya itong kinuha sa bag at sinagot nang hindi tinitignan. "Hello, who's this?" tanong niya. "Summer?" tanong nang nasa kabilang linya. Nawala ang ngiti sa kanyang mga labi at biglang nanlamig ang buo niyang katawan. Ang bilis nang tibok ng kanyang puso ng marinig ang tinig na iyon. Lumingon siya kung saan naroon si Mark, nakatingin lang ito sa kaniya habang nasa tainga ang cellphone. "Mark, bakit? " nanginginig ang boses na tanong niya rito. "I just want to hear your voice, i really miss you," anito, kasabay ang bumuntong-hininga. "Kaya pala pamilyar sa akin ang boses mo. Binago mo lang nang kaunti," wika nito na may kasamang pagtawa. "kaya pala pakiramdam ko, matagal na kitang kilala, magaan ang loob ko kapag kausap kita. ikaw pala iyon." Saad ni Mark habang nakatingin pa rin kung saan naka-upo si Joan. "Sor