Nang makarating siya ng kusina, nakita niyang halos puro paborito niya ang nakahain sa lamesa, kaya napa "wow" na lang siya.
"God bless you, Manang!" wika niya sa kusinera ng mga leviste. "Naku hijo, ibinilin iyan ng prinsesa, alam mo naman iyon." nangingiting nakatingin ito sa kaniya. "Talaga po? she really knows me," kaya naupo na siya at nag cellphone muna habang hinihintay si Joan. Maya maya'y nakita niya itong papasok na ng kusina. "Good morning, manang!" masayang bati niya, at bumaling naman siya sa kaibigan. "Good morning, Mark, oo nga pala after ko sa office, puwede mo ba akong samahan mamaya?" anito, habang paupo na sa upuan. "Sure, saan ba?" tanong ni Mark sa kaniya. "Basta, samahan mo na lang ako." anito, habang nakangiti. "Okay." sagot niya, kaya nag-umpisa na silang kumain. masaya silang nag-aalmusal nang pumasok din nang kusina ang ama ni Joan. "Good morning, papa! " masayang bati ni joan. "Good morning po!" ganoon din si Mark. "Same to both of you. Ano hija, nakapagpahinga ka ba ng maayos kagabi? Mukhang talagang napagod ka, sabi ko naman kasi sa'yo na hindi mo naman kailangang magtrabaho nang ganyan. We have lots of investments and buisnesses, kaya naman kitang buhayin, your my princess, i can give you anything you want!" paliwanag nito sa anak. "Dad, i told you, ayoko nang ginagawa mo akong prinsesa, ayoko nang special treatments, i'm an independent woman, i can take care of my self, i learn self defense, archery, gun shooting, boxing, i learn everything just to protect my self." wika niya sa kaniyang ama. "I know hija, but i'm your father, it's my responsibility to protect you." anito, sa anak habang hawak ang diyaryo. "Don't worry dad, kaya ko ang sarili ko." Tumayo siya mula sa upuan at niyakap ng mahigpit ang ama. "Okay, sige sabi mo e," Sagot na lang nito sa kaniya. Si Mark naman ay nakatingin at nakikinig lang sa mag-ama at tuloy lang ang kain. Nae-enjoy niya ang almusal dahil puro paborito niya ang nakahain. After their breakfast, nagpaalam na sila sa ama ni joan at umalis na. Katulad kahapon, pagkahatid niya kay joan ay dumeretso na rin siya sa opisina upang bisitahin naman ang sariling negosyo. habang tumitingin nang mga papeles ay nag-ring ang kanyang cellphone. “Baka si joan ito.” kaya sinagot niya ito kaagad "hello?" aniya, "Good morning, kumusta?" bati nang nasa kabilang linya. "Hi! its you again?" saad niya rito. "Yeah, its me again." masayang wika nito. "So, bakit ka napatawag, wala ka na naman bang magawa?" sarkastikong salita nito sa kausap. "That hurts! syempre hindi, i just wanna say good morning to you , And i wanna hear your voice, Para na kitang morning pill," anito, nang may paglalambing. "Really? well sana naman one day maisip mo na makipagkita sa akin, alam mo na, to know you better." "Talaga? dont worry one day, Kapag malakas na ang loob ko na makipagkita sa iyo." anito, "Okay, pero sana, mapag-isipan mong mabuti, bago magbago ang isip ko." Sabay tinapos ni Mark ang tawag. Ayaw na niyang tumagal ang kanilang usapan, dahil alam niya sa sarili niyang malapit nang mahulog ang kaniyang loob dito, Ilang saglit lang ay nakatanggap siya nang text mula rito.To Mark:
"Just give more time, Mark, para mapag-isipan kong mabuti ang sinabi mo. kailangan ko rin mag-ipon nang maraming lakas ng loob para humarap sa'yo, mag iingat ka lagi, bye!"
saad sa text message nito.
"Sana makapag isip siya kagaad, hindi na rin ako makapaghintay," nakangiting nagbalik ang pansin sa mga papeles sa lamesa."JOAN!" tawag ni Shane sa kaibigan. "Shane, bakit! anong nangyari?" gulat niyang wika sa kaibigan. "Wala lang, kumusta, ano na nangyari sa plano natin." tanong nito sa kaibigan habang naupo naman ito sa kaniyang lamesa. napabuntong hininga naman si Joan dahil sa tanong nito. "Ayun, gusto niya na magkita na kami, pinag-iisipan ko nang itigil, Shane natatakot na ako, ayokong magalit sa akin si Mark kapag nalaman niya na ako yung nagti-text sa kaniya sigurado ako na hindi niya ako mapapatawad." aniya, habang iniyuko ang ulo sa lamesa. "The heck! really? gusto na niya nang meet up, wow that means ... " tumigil ito at nag-iisip. "Tama! naku Joan, confirm hindi siya bading, nagkakagusto na siya sa texter niya!" tila kinikilkig pa nitong saad sa kaibigan. tinirikan lang ni Joan ng mata si Shane dahil sa kalokohan nito. "Sira ka talaga!" inis na sagot niya, nang biglang lumungkot ang kaniyang mukha. agad itong nakita ng kaibigan kaya tinanong siya nito. "Bakit parang ang lungkot nang mukha mo?" anito, habang nakatingin sa mukha ni Joan. "Nothing, ang mabuti pa magtrabaho kana. Remember ibinilin sa atin ni Glaze ang mga trabaho niyang naiwan. Nasa iyo na yung mga sched ni Mr. Greyson ng mga meetings niya. Paki-remind naman na lang sa kaniya, then ikaw na rin kumuha ng minutes sa meeting aasikasuhin ko naman yung other meetings niya." aniya, habang inaayos ang mga papeles na dadalhin. "Grabe! humahanga talaga ako kay sexytary Glaze, kasi nagagawa niyang mag-isa ang lahat nang ito without the help of others, kita mo tayong dalawa pa ang gagawa nito, samantang siya mag-isa lang siya pero nagagawa niya ito ng tama." wika ni Shane. "Huwag ka na magreklamo, pumunta kana sa office ni sir Jayse," utos ni Joan kay Shane, ngunit nakita niyang biglang sumimangot ang mukha nito. "Puwede bang ikaw na lang ang pumunta?" anito, na inaabot ang notebook kay Joan. "Bakit? ikaw na! sa iyo nakatoka ang mga iyan remember?" pagpapaalala nito. "Sige na nga!" bagsak ang balikat na umalis ito at naglakad patungo sa opisina ng kanilang boss, napansin ni Joan ang pagka-ilag nito sa kanilang boss, na kaniya namang ipinagtaka. "Ano naman kayang problema nang isang iyon." tanong niya sa kaniyang sarili. LUNCH TIME, nakatanggap ng tawag si Mark mula kay Joan. "Naglunch ka na, sabay tayo," aya niya kay Mark. "Okay sige wait for me, give me 10 minutes nariyan na ako." anito, "Mag-iingat ka." aniya, saka niya tinapos ang tawag.Hindi nagtagal, mabilis na nakarating si Mark, Agad siyang nag park ng sasakyan at naglakad papasok ng gusali at sumakay siya nang elevator, Nang makarating sa floor nila Joan ay agad siyang pumunta sa lamesa nito, nakita niyang magkausap si Joan at Shane, Kaya lumapit siya kaagad. "Girls ready na kayo? lets go!" aniya, sa dalawang dalaga. "Yeah!" sabay na sabi ng dalawang babae.Hindi nagtagal ay nakarating sila sa restaurant na malapit sa trabaho nila Joan, habang naghihintay nang order, nagbubulungan ang dalawang babae. Napansin ni Mark ang ginagawa ng dalawa kaya tinanong niya ang mga ito. "Ano ba pinagbubulungan niyo? Don't tell me ako ang pinag-uusapan niyo?"
Agad na nagkatinginan si Joan at Shane.
"E, 'di ko sasabihin." nakangiting wika ni Shane kay Mark. "Bakit ano ba ang meron sa akin at ako pa ang pinag- uusapan niyo?" "Alam mo mark," ani Shane. "Nakakapagtaka lang sobrang sweet niyong dalawa pero hindi kayo, anyare?, Kung ako sayo ligawan mo na 'tong si joan, para sa akin hindi na kayo mahihirapan to get to know each other, why? because your friends na since high school, Kaya huwag ka na mag-hesitate." paliwanag ni Shane. bahagya namang natawa si Mark sa mga sinabi ni Shane "Look Kung ano man kami ni joan ngayon, masaya naman kami, at saka nasa amin iyon kung dadalhin pa ba namin sa ganoong level ang relasyon namin, sa ngayon masaya kami bilang magkaibigan. Besides may nagugustuhan ako ngayon." Dahil sa sinabi ni Mark, agad na nagkatinginan si Joan at Shane, kaya tinanong ni Joan ang kaibigan. "Tell me, Mark?" sino at saan mo nakilala ang sinasabi mo?" seryosong tanong ni Joan sa kaibigan. "Secret! malalaman mo rin pagdating nang oras." anito, muling nagkatinginan ang dalawa, ngumiti si Shane kay joan at nagtaas baba ito ng kilay. ngunit inirapan lang ni Joan ang kaibigan. Maya-maya'y dumating na ang pagkain na in-order nila. Kaya tumigil muna sila sa kanilang usapan at kumain na muna. Ngunit panay naman ang tinginan ni Shane at Joan, nang matapos silang kumain ay inihatid na sila ni Mark pabalik sa opisina. "Joan, tatawagan kita bago mag uwian, huwag kang uuwi mag-isa, hintayin mo ako." bilin ni Mark dito. "Sige mag-iingat ka, hintayin na lang kita bilisan mo lang dumating, alam mo naman na mainipin ako, hate ko ang maghintay" paliwanag niya kay Mark. "Yes boss, bye!" paalam nito sa kaniya.Nang maka balik na sila sa trabaho naisip niya ang sinabi ni Mark na may nagugustuhan na siya. "Hindi kaya..." Napa-isip siya sa sinabi nito, nang maramdaman niyang may kumalabit sa kanya, nakita niyang si Shane iyon at sigurado siya, kung ano man ang iniisip niya ay iyon ang itatanong nito. "Remember what mark says? may nagugustuhan na raw siya, baka yung alam mo na," anito, na ang tinutukoy ni Shane ay ang texter ni Mark. "Gosh! girl, akalain mo mabilis siyang nagkagusto sa katext niya at hindi pa niya nakikita, samantalang ikaw ilang taon mo na siyang mahal pero wala lang, as friend ka pa rin sa kaniya?" saad nito. "Can you please stop saying that, malay mo naman na sinasabi lang niya 'yon para tigilan mo na siya, ang kulit mo kasi e," inis na wika niya sa kaibigan." "Naku friend gumising ka, pag-isipan mo, alam kong ako ang nag-udyok sa'yo na gawin iyon pero ako na rin ang magsasabi na sabihin mo na kay Mark ang totoo bago mahuli ang lahat." niyakap muna siya ni Shane at umalis na sa tabi niya. Wala na ang kaibigan pero nasa malalim pa rin siyang pag-iisip. "Ano ba ang dapat kong gawin?" nasa harap siya ng computer pero nakatitig lang siya sa monitor, iniisip pa din niya ang sinabi ni shane.Dahil sa nangyayari sa kanya, nag undertime siya sa work at umalis, hindi na siya nagpaalam kay Shane at hindi na rin niya ipinaalam kay Mark na nag-undertime siya sa trabaho at mag-isa siyang umalis nang opisina, dahil nais niyang makapag isip-isip muna.
Mahal na mahal niya si Mark, pero ...
Paano kung mabaling na nga ang pagmamahal nito sa multong ginawa niya.BREATH in, breath out...Again, she breath in, and breath out, until she gets her body relax. She stance prior to shooting the bow, stand upright with feet shoulder width apart and feet at ninety degrees to the target.She keep a relaxed grip on the bow handle,she place the arrow on the bow and turn the bow so that it is the horizontal and the arrow rest is facing upwards.Finger position.....Draw....Aiming...Then she release it.A perfect shot, then she do it again, hanggang sa maubos niya ang lahat nang pana na nasa kaniyang lagayan. Pagtapos n'on ay naupo muna siya at tumigin sa kanyang ginawa. "I always never missed." nakangiti niyang aniya, at muli siyang huminga nang malalim. Lagi niya iyong ginagawa kapag mayroon siyang suliranin, sa lahat nang pinag-aralan niya ito ang pinaka nagustuhan niya, pakiramdam niya na sa bawat pagbitaw niya ng pana ay naisasama niya ang kaniyang mga problema at isipin, ginagawa niya ito hanggang sa makuha niya ang tamang desisyon at gagawi
PAG-GISING ni Joan, magaan na ang kaniyang pakiramdam, mabuti na lang at hinahatid-sundo siya ni Mark kaya hindi na s'ya napapagod masyado sa pagmamaneho, ang ipinagtataka lang niya ay bakit? dahil ba sa magkaibigan sila at nag-aalala lang ito sa kanya? ito ang tanong niya sa kaniyang sarili. "Hay naku, pasalamat na lang ako at ginagawa niya 'yon" kaya tumayo na siya at nag-asikaso na nang kaniyang sarili. Nang matapos ay dumeretso siya sa study room, kung saan laging naroon ang kaniyang papa. Bago pa man siya makapasok ay may narinig na siyang nag-uusap sa loob. kaya tumigil muna siya at nakinig. "Salamat, Mark sa pagbabantay mo sa anak ko, what can i do without you?" anito, "it's nothing sir, it's my job. Hindi ko din po kayang pabayaan ang anak niyo dahil kaibigan ko na siya since high school, kaya mahalaga rin siya sa akin." sagot ni Mark sa matanda. 
"Jade, kumusta?" Tanong ni Mark, kausap ang isa sa mga magpagkakatiwalaan niyang tao. "Im in position, all clear sir, nothing suspicious" anito, habang nakasilip sa kaniyang binocular. "Okay, how about the others?" Tanong pa niya kay Jade. "Rui and Case are in position." Anito, "Good, i'll call scarlett, to get some information, from what happen inside." Aniya, sa kaniyang agent. "Okay sir, mag-iingat ka." Wika nito sa kaniya. "kayo din ingat din kayong tatlo," and he end the call. then he made another call, tinawagan niya ang tao niya na nagta-trabaho sa loob. "Scarlett, update." "Nothing unusual sir, all things are fine, even Joan. She's busy working." pagrereport nito sa kanya. "Okay, that's good to hear, be alert. Ayoko nang maulit yung engkwentrong nangyari kay Joan, nagawa man niyang kalabanin ang mga iyon, pero sigurado akong hindi na siya papalarin sa susunod. keep your eyes on her, and give me updates, thats all" Utos niya. "Y
Pahiga na si Mark nang makarecieved siya nang text mula kay "mysterious summer", ngunit nagulat siya sa kaniyang nabasa. Kaya muli niya itong binasa at napahawak na lang sa kaniyang ulo, napapangiti dahil sa text message na natanggap. "Tama, mahal niya ako." nakangiting wika ni mark sa sarili at tila kinikilig habang nakahawak sa kaniyang dibdib. Ramdam niya ang pagbilis ng tibok ng kaniyang puso dahil doon, "parang lalabas na ang puso ko sa dibdib dahil sa sobrang kaba at saya!" Aniya,kaya binasa niyang muli. Matapos ay kaagad niya itong ni-reply-an. "My sweet summer, if you love me, magkita tayo. Gusto kong makita ka bago ako umalis patungo nang argentina please!" paki-usap niya rito. Mabilis naman itong sinagot ang kaniyang text message. "Okay, tomorrow at the airport," relpy nito, na ikinatuwa naman ni Mark, kaya sinagot di niya ito kaagad. "Okay, see you tomorrow, goodnight." Wika ni Mark dito. Ilang minuto na ang nakalipas nang mai-send niya ang text kay
"Wow! ang galing!" manghang sambit nang tatlong babae. "Ang galing mo naman pala sa archery, Joan, grabe kahit siguro nakapikit kaya mong patamaan ang bullseye niyan." wika ni Jade. "Oo nga, Joan. mag-gun shooting naman tayo," aya ni Case. " Tama, para naman makita namin ang galing mo." sabat naman ni shane. "Kayo na lang muna siguro, papahinga na muna ako. namiss ko lang ito kaya pinuntahan ko. bukas na lang ako makikipag compitensiya sa inyo, puwede tayong magpustahan, ano deal?" hamon ni Joan sa mga kaibigan. "Out ako diyan wala akong pangtaya." Pagtanggi ni Shane. "Kung ganun e 'di kami na lang tatlo." wika naman ni Case. "Maiwan ko na kayo, magpapahinga na muna ako, bye girls!" aniya, at iniwan na niya ang tatlo na nagtatalo kung ano ang una nilang gagawin. Natatawa na lang siya at masaya siyang nagkaroon siya nang mga bagong kaibigan tulad nila. Nang maisip niya ang isa pa niyang kaibigan, kaya tinawagan niya ito. "Hello, glaze! kumusta na?"
MASAYA si Joan habang nakikipagtawanan sa mga bagong niyang kaibigan. Abala siya sa pakikipagbiruan ng marinig niya ang pagtunog ng kaniyang cellphone, agad niya itong kinuha sa bag at sinagot nang hindi tinitignan. "Hello, who's this?" tanong niya. "Summer?" tanong nang nasa kabilang linya. Nawala ang ngiti sa kanyang mga labi at biglang nanlamig ang buo niyang katawan. Ang bilis nang tibok ng kanyang puso ng marinig ang tinig na iyon. Lumingon siya kung saan naroon si Mark, nakatingin lang ito sa kaniya habang nasa tainga ang cellphone. "Mark, bakit? " nanginginig ang boses na tanong niya rito. "I just want to hear your voice, i really miss you," anito, kasabay ang bumuntong-hininga. "Kaya pala pamilyar sa akin ang boses mo. Binago mo lang nang kaunti," wika nito na may kasamang pagtawa. "kaya pala pakiramdam ko, matagal na kitang kilala, magaan ang loob ko kapag kausap kita. ikaw pala iyon." Saad ni Mark habang nakatingin pa rin kung saan naka-upo si Joan. "Sor
"What!" bulalas ni Joan sa ama. "Why me, wala bang ibang pwede? papa, i know you train me because all i know is for protection purposes, pero hindi ko alam na ipapasa mo sa akin yang posisyon mo." Inis na wika ni Joan dahil sa sinabi ng kaniyang ama. "Sorry, princess. kinailangan kong 'wag munang sabihin sayo kasi, hindi ka pa handa, but now is the right time and i know you can handle it." Mahinahon nitong saad sa anak. "The only thing that i can handle is your buisness, but that! I'm sorry papa, that's too big responsibility to handle." Wika niya na may pagka-iretable. "Pero princess kung hindi ko maipapasa sa iyo ang posisyon ko ay mapipilitan akong ipakasal ka sa isa sa mga anak nang leader ng organisasyon. para ma-secure na hindi mapupunta sa masama ang posisyon at hindi mapunta sa wala ang lahat nang ginawa ko para sa samahang ito." Paliwanag ni Don Ronaldo sa anak. "I dont know papa, naiintindihan naman kita, pero please intindihin mo din ako. aalisan mo a
"OHH..." Joan moans as she lost her sanity, ayaw niyang matapos ang halik na iyon. Mark kissing her roughly habang ang kamay nito ay humahaplos sa kaniyang katawan. Mark gently caressing her breast, that giving tingle's in her womanhood that's getting wetter, until she feels a different sensation on her body, at dahil mapusok ang paghalik ni Mark, kinakapos siya nang hininga at patuloy na nagbibigay nang init sa kaniyang katawan. Ang mga labi nito na gumapang patungo sa kaniyang leeg at muling nagbalik sa kanyang mga labi, kusang bumuka ang mga labi ni Joan as Mark's tongue explores inside her open mouth. Napa-ungol na lang si Joan, dahil nawawala na siya sa sarili, her body's burning for Mark. Muling yumakap ang mga braso ni Joan sa leeg ni Mark. Wala na siya sa wisyo, alam ni Joan iyon, pero hindi niya pinigilan si Mark na hubarin na nang tuluyan ang natitirang saplot sa kaniyang katawan. Ang mga labi ni Mark na kanina ay abala sa kaniyang mga labi, ngayon ay unti