"WHAT! pwede ba Joan, linawin mo Yung mga sinasabi mo. Nalilito Ako eh." Wika ni glaze kay Joan. "Azey, sorry kung hindi namin sinabi sayo kaagad ni mark. Yung mga panahon na iyon nasa delikadong sitwasyon pa kami, pero ngayon na maayos na ang lahat. Maaari na naming sabihin sa iyo." "Okay, fine. Gusto kong ipaliwanag ninyo sa akin lahat. Walang labis, walang kulang. alam niyo ugali ko." Medyo galit na wika niya sa kaibigan.Kaya ikinuwento ni joan lahat nang nangyari. Kung paano naging sila ni mark at kung ano ang naging sitwasyon nila. "So, that's it. End of story. Naging kayo na pala at kinasal kayo sa argentina nang hindi manlang ako sinabihan!" Nagkakandahaba ang nguso nito sa pagsabi. "Sorry na azey, wag ka na magalit. Kaya namin nagawa iyon kasi ayaw ka naming mapahamak." Paliwanag ni mark kay glaze. "
“WAKE UP HONEY, your dad's waiting for you” wika ni joan sa anak na si harvey. “Mom, how many times that i told you, dont just come in here in my room. your invading my privacy.” wika nito sa kanyang anak. “sorry, im just excited. sige na mag-asikaso ka na at maaga kayong pupunta sa HQ ngayon” pilit niyang itinayo ang anak upang bumangon na ito. “Do you really have to do this mom, i can get up on my own. mabuti pa bumalik ka na kay dad. sige na mag aasikaso na ako.” bumangon na siya at dumeretso na sa banyo. “Hurry up son, you know your dad, he hates waiting.” paalala ulit niya sa anak. “I know, paki sabi na lang kay dad na nag-a-asikaso na ako.” wika niya sa ina. kaya lumabas na si joan sa kuwarto nang anak at dumeretso na sa dining area. inabutan niyang nagbabasa nang diyaryo ang asawa. paglapit niya dito ay humalik siya sa mga labi at naupo sa katabing
"MARK, maasahan ba kita?" mataman na nakatitig si Mr. Ronaldo Leviste kay Mark. "Don't worry, ako na po ang bahala sa lahat Mr. Leviste, I'll take care of your daugther," wika ni Mark habang nakikipagkamay dito. "Just make sure that she's always safe Mark," bilin nito. "Yes, sir!" sagot naman ni Mark. "Okay, hindi niya dapat malaman na ikaw ang Bodyguard niya, lagi mo siyang sasamahan kahit saan pa siya magpunta. Ayoko nang maulit ang nangyari noon, dahil sa kapabayaan ng huling bodyguard niya napahamak ang anak ko," Anito, "Sige na, you can go now, And mark" pahabol na tawag ni Don Ronaldo sa kanya. "Thank you for taking the job." tumango lang siya dito at lumabas na nang silid. Palabas na nang mansyon si Mark nang makita s'ya ni Joan habang pababa ito ng hagdan. "Mark!" tawag nito sa kaibigan. "What are you doing here?" Nagtatakang tanong ni Joan sa kaibigan. "Kina-usap ko lang ang papa mo, about business." Nakangiting saad ni Mark sa kaibigan. "Okay,
THE CLOCK strikes at five pm. Nagmadali si Mark na makabalik ng office ni Joan. "Shit! I'm late." mabilis siyang tumayo sa kanyang swivel chair at in-off ang computer at agad na naglakad palabas ng kaniyang opisina. "Kailangang masundo ko si Joan," kinuha niya ang cp sa bulsa at kaagad na tinawagan ang kaibigan upang hintayin siya. "Hello, Joan? Nariyan ka pa ba sa workplace mo? Tanong n'ya sa kaibigan. "Yeah still here, Mag-o-over time ako, ang daming paper works, Kailangan na kasi ito bukas kaya tatapusin ko na 'to ngayon. Baka mga 8 or 9 pm na ako maka-uwi, Ayoko nang balikan ito bukas." Paliwanag nito kay Mark. "Okay, Sige hihintayin na lang kita or if you want, dalhan kita ng dinner diyan para hindi ka na maabala" wika niya rito. "Ang thoughtful talaga nang boyfriend ko!" Malambing na biro nito kay Mark habang nagtitipa ng letra sa computer.. "Tigilan mo nga yan, Joan, kinikilabutan ako sa pagtawag mo sa akin nang ganyan." saad ni
DAHIL gabi na nang makarating sila ni Joan sa mansyon at pagod ang kanyang katawan at sa dami nang mga naging trabaho niya kahapon, napasarap ang kanyang tulog. Naramdaman niyang may humaplos sa kanyang buhok, tila napakasarap sa pakiramdam ang ginagawa nang kung sino man ang gumagawa nun sa kanya. hanggang isang napakalambot na labi ang dumampi sa kanyang pisngi, maya-maya'y naramdaman niya ang paggalaw nang kama, mukhang umalis na ang kung sino man iyon. Pinilit niyang idilat ang kanyang mga mata ngunit naaninagan na lamang niya ito na palabas na nang kanyang kuwarto. Nagulat siya g biglang nag-alarm ang kaniyang cellphone, mabilis siyang bumangon at naligo. Dahil may mga damit na siya doon mula kay Don Ronaldo ay hindi na siya nagka-problema.Nang makapagbihis ay agad niyang kinatok ang pinto nang kuwarto ni joan. "Joan, gising ka na?" at muli niyang kinatok ang pinto, nang biglang bumukas iyon at bumungad kaagad si Joan na bagong paligo. "Mark, goodmorn
BREATH in, breath out...Again, she breath in, and breath out, until she gets her body relax. She stance prior to shooting the bow, stand upright with feet shoulder width apart and feet at ninety degrees to the target.She keep a relaxed grip on the bow handle,she place the arrow on the bow and turn the bow so that it is the horizontal and the arrow rest is facing upwards.Finger position.....Draw....Aiming...Then she release it.A perfect shot, then she do it again, hanggang sa maubos niya ang lahat nang pana na nasa kaniyang lagayan. Pagtapos n'on ay naupo muna siya at tumigin sa kanyang ginawa. "I always never missed." nakangiti niyang aniya, at muli siyang huminga nang malalim. Lagi niya iyong ginagawa kapag mayroon siyang suliranin, sa lahat nang pinag-aralan niya ito ang pinaka nagustuhan niya, pakiramdam niya na sa bawat pagbitaw niya ng pana ay naisasama niya ang kaniyang mga problema at isipin, ginagawa niya ito hanggang sa makuha niya ang tamang desisyon at gagawi
PAG-GISING ni Joan, magaan na ang kaniyang pakiramdam, mabuti na lang at hinahatid-sundo siya ni Mark kaya hindi na s'ya napapagod masyado sa pagmamaneho, ang ipinagtataka lang niya ay bakit? dahil ba sa magkaibigan sila at nag-aalala lang ito sa kanya? ito ang tanong niya sa kaniyang sarili. "Hay naku, pasalamat na lang ako at ginagawa niya 'yon" kaya tumayo na siya at nag-asikaso na nang kaniyang sarili. Nang matapos ay dumeretso siya sa study room, kung saan laging naroon ang kaniyang papa. Bago pa man siya makapasok ay may narinig na siyang nag-uusap sa loob. kaya tumigil muna siya at nakinig. "Salamat, Mark sa pagbabantay mo sa anak ko, what can i do without you?" anito, "it's nothing sir, it's my job. Hindi ko din po kayang pabayaan ang anak niyo dahil kaibigan ko na siya since high school, kaya mahalaga rin siya sa akin." sagot ni Mark sa matanda. 
"Jade, kumusta?" Tanong ni Mark, kausap ang isa sa mga magpagkakatiwalaan niyang tao. "Im in position, all clear sir, nothing suspicious" anito, habang nakasilip sa kaniyang binocular. "Okay, how about the others?" Tanong pa niya kay Jade. "Rui and Case are in position." Anito, "Good, i'll call scarlett, to get some information, from what happen inside." Aniya, sa kaniyang agent. "Okay sir, mag-iingat ka." Wika nito sa kaniya. "kayo din ingat din kayong tatlo," and he end the call. then he made another call, tinawagan niya ang tao niya na nagta-trabaho sa loob. "Scarlett, update." "Nothing unusual sir, all things are fine, even Joan. She's busy working." pagrereport nito sa kanya. "Okay, that's good to hear, be alert. Ayoko nang maulit yung engkwentrong nangyari kay Joan, nagawa man niyang kalabanin ang mga iyon, pero sigurado akong hindi na siya papalarin sa susunod. keep your eyes on her, and give me updates, thats all" Utos niya. "Y