I've prepared myself, matapos mailipat ni Dambie sa magiging room niya ay umalis na ako para pumasok sa trabaho.
Six nang mabilis akong pumasok sa restaurant ni Fellie. "Oh akala ko dika papasok?"
"Kailangan eh saka biglaan ang balik ko,"
"Mabuti naman! namiss ka ni Sir Stevan." Nanunuksong sabi niya na kinailing ko. Hindi ako interesado kay Stevan for pete sake.
"Hindi ko siya gusto Fellie. Tigilan mo na kakatukso sa aming dalawa." she tickles me, to tease me more.
"Pahard to get ka pa eh nasa trentahan ka na." Nailing nalang ako at iniwan siya roon na nangaasar, lumapit ako sa kakarating lang na customer at binigyan sila ng menu.
It was all good, maraming customers, naging abala ako at kahit papano naging magaan ngayon dahil kompleto kami.
Mga alas nwebe ng isang customer ang pumasok wearing leather jacket with a plain gray shirt underneath. May dala itong boquet ng bulaklak at balloons.
<Pinagmasdan ko si Kendrick na naglalapag ng mga inorder niya para sa'min.It was raining outside, good thing nandito na kami sa convenient store bago pa umulan kanina. Ito 'yung convenient store kung saan din kami nagkita noong nakaraang araw.The store was playing mellow music, saktong sakto sa oras at panahon.Dalawang noodles, dalawang order ng siomai, dalawang cup of hot coffee and cheese burger ang nilapag niya roon, na pinakatitigan ko muna saglit bago siya hinintay na maupo sa harapan ko. Pasulyap-sulyap ako sa labas to watch the rain. I love rain.I love this kind of weather, while listening on my favorite music and a hot coffee on my favorite mug. And I can't believe I was spending this kind of time with Kendrick.At this moment, something comes in my mind. When I was still chasing Luhennce, I should've realize that we're not on the same page anymore. That he's too close on the epilogue and I wasn't even on the ris
Pumasok ako sa trabaho ko kay Kendrick, at hindi parin niya ako pinansin. Para akong tangang nakaupo sa couch, niya walang ginagawa at naghihintay na balingan niya."Sir, need help? May maitutulong ba ako?" Pinili kong maging malumanay."Just go make me a coffee." Malamig na sabi niya na medyo kinainis ko at tumungo sa kusina. I sighed while brewing coffee.Patience Amanda, you know him...kahit noon pa medyo may pagka-moody talaga siya. Nang makapagtimpla na ng kape ay agad na akong lumabas at marahang nilaapg ang kape sa harapan niya. Hindi manlang niya iyon sinulyapan kaya napa-ikot nalang ako ng mata ko."Sir, may galit ka ba sa akin?" Hindi nakatiis na tanong ko habang nakatayo parin sa harapan niya."Do I have a right to be?" Kumunot ang noo ko dahil hindi ko narinig ang sinabi niya."Sir pardon?" Hindi niya ulit ako pinansin kaya napabuntong hininga ako. Gosh! naw
Halos gusto ko nalang magtago sa likod ni Kendrick habang kinakausap niya si Fellie na talagang literal na nakanganga habang nagsasalita ang lalaki.Hindi ko nga alam kung may naiintindihan ba ito sa sinasabi ni Kendrick dahil kung ice cream lang si Kd ay baka kanina pa ito tunaw."In exchange I'll help you to market this restaurant for more customers, we'll expand the area and I will hire more staff to help you." Napasapo ako sa noo ko ng talagang walang kareareaksyon si Fellie, hindi nga yata niya naintindihan sinasabi ni Kd."Fellie," Tumikhim na ako bago siya tawagin. Kulang nalang sapakin ko ito, dahil hindi talaga matinag. "Fellie!"Hindi parin, susko! Ano bang meron sa mukha ni Kd eh gwapo lang naman 'yan!"Fellie!""Ay gwapo ka!" Biglang napatakip ito ng bibig sa gulat. Kendrick brows shut, mukhang naiinis na ito kaya hinawakan ko ang braso niya to calm him."O-oo! I mean yes! pwedeng pwede." Halat
Kinaumagahan ay sinabi ko kay Kendrick ang tungkol kay Dambie at kahit ayoko ay siya parin ang nag settle ng lahat. Hindi ko alam kung ano na ba ang meron sa amin, pero wala na akong pakialam. I want to stay with him, I want to be with him...may label o wala.Ayoko namang pilitin siyang maging kami na. Hahayaan ko nalang na sumabay sa agos, ano man ang maging katapusan, wala akong pagsisisihan.Napasimangot ako ng ilibot ang paningin sa bahay ni Kendrick. Wala siya ngayon hindi kami sabay na umuwi dahil may pupuntahan daw siya. Ako lang ang mag-isang bumalik sa bahay niya para tapusin ang trabaho ko.Mag-isa rin akong nagluto ng lunch and snacks, hindi ko alam kung may balak pa bang umuwi si Kendrick. I am also done with work at wala akong nagawa kundi manood nalang muna. Passed 6 and he's not still at home. Pinili ko nalang mag-iwan ng note at umuwi na muna.Dumaan ako saglit sa grocery store, naalala ko kasi
When Kendrick and I broke up, there's so much realization hits me. Unlike when Luhennce and I broke up.Luhennce maybe my first love, but Kendrick taught me so much in life. Nang dumating siya, maraming nagbago, he challenges the bad sides of me that I don't know anymore the difference between love and obsession. But with the help of Sabria, I find it out. Kung hindi pa dumating si Kendrick hindi ko maiisip na I was just obsessed over Luhennce, dahil nasanay na ako sa presence niya, nasanay ako na ako lagi ang inuuna, nasanay ako na lahat ng gusto ko nakukuha ko at nasanay akong ako lang ang babae sa buhay niya.Kendrick left great impact in my life, from being selfish to selfless, from being desperate to have self-respect, from loving someone too much, to love myself first. From getting what I want, to give someone a hand. From being close-minded to being open-minded, and become one who is wiling to see the reality behind my ambitious perso
"Ready man?" my eyes drifted on Jhanzen, I smirked at him before getting another shot."Which one?""That morena chick...fuck her for 10 minutes." itinuro niya 'yung babaeng parang kinapos sa tela kaya mahina akong natawa at uminom. That was so fucking easy for me."How much?" Walang ganang tanong ko. Balewala para sa amin kung magkano ang ipupusta, what matters is the consequence kasi alam ng bawat isa, na hindi 'yun madali."If you'll make it, We'll pay you 1.5 Million of course each, and if not...you'll face the consequence." Tumango tango ako at nagsihiyawan ang iba ko pang mga kaibigan. Isang shot pa at tuluyan na akong lumapit sa babaeng halatang halata na kanina pa nakatingin sa akin.Mabilis ko siyang inakbayan at nilapit sa kaniyang tenga ang mga labi ko bago bumulong."Hey, wanna have some fun tonight?" Naramdaman ko agad na gusto niya, kaya mas lalo akong nawalan ng g
I was flicking my pen and tapping it on the surface of my glass table. My eyes glances on my wall clock, checking it time-to-time."Amanda!" I almost jump when I heard someone screamed my name."Damn it Sabria! You almost gave me a heart attack, what is it?" Umayos ako ng upo at nilapag na ang pen sa gilid ng laptop ko."Guess what?""Oh quit it Sab?! Just tell me now!" Ngumisi siya sa akin bago naupo sa harapan ko."He's here!" Nakaramdam ako ng pagtataka at excitement."Are you sure?" I must make sure that he's really here. After 5 years of looking for him, it excites me to finally know that he's here."Yup! Kakahire niya lang as a college instructor sa Dastan." Kinagat ko ang dulo ng sign
If only tears could heal the pain I'm feeling right now, I'll spend my whole life crying cause I know I'll stay in love with him for the rest of my life, even knowing he might never fall for me again.Everyone blamed me for hurting Luhennce. Lahat ng nakakaalam, galit sa'kin, sinisisi ako at tinatawag ng kung ano-ano. And I know, I deserved it. Hindi ko sila masisisi, hindi ako pwedeng magalit.Wala akong karapatang magalit. Ganun naman talaga diba? Pag ikaw ang dahilan, ikaw na talaga ang may kasalanan. Kapag ikaw nagkamali, ikaw sisisihin at pagsasalitaan ng masasakit na salita. Kahit hindi nila alam ang buong istorya, basta kung ano narinig nila they will stick with it and they will hate you. Na para bang ni minsan hindi ka nila nagustuhan, na para bang ni minsan wala kang nagawa para sa kanila.When everything's alright, do good and they will forget about it isan