Chapter 45

Pumasok ako sa trabaho ko kay Kendrick, at hindi parin niya ako pinansin. Para akong tangang nakaupo sa couch, niya walang ginagawa at naghihintay na balingan niya.

"Sir, need help? May maitutulong ba ako?" Pinili kong maging malumanay.

"Just go make me a coffee." Malamig na sabi niya na medyo kinainis ko at tumungo sa kusina. I sighed while brewing coffee.

Patience Amanda, you know him...kahit noon pa medyo may pagka-moody talaga siya. Nang makapagtimpla na ng kape ay agad na akong lumabas at marahang nilaapg ang kape sa harapan niya. Hindi manlang niya iyon sinulyapan kaya napa-ikot nalang ako ng mata ko.

"Sir, may galit ka ba sa akin?" Hindi nakatiis na tanong ko habang nakatayo parin sa harapan niya.

"Do I have a right to be?" Kumunot ang noo ko dahil hindi ko narinig ang sinabi niya.

"Sir pardon?" Hindi niya ulit ako pinansin kaya napabuntong hininga ako. Gosh! naw