(Dahlia POV)
Agad na hinanap ko ang anino ng boss namin, hangang sa tumama ang paningin ko sa isang nilalang na biglang lumakas ang kabog ng dibdib ko. Mga mata niya… Ang auwra nito… Sobrang nakakaramdam talaga ako ng kakaibang pakiramdam.
At hindi ko inaasahan na magkakatagpo kami ulit ng misteryosong lalaki sa opisina ng boss namin. Kagaya ba ni Sir Venal ang katayuan niya sa kompanyang ito?
Ngumisi ito sa akin na kaagad kong ikinalunok laway. Sa totoo lang mabibitawan ko sana ang hawak kong tray. Di man lang sa akin sinabi ni Sir Venal kung ano ba ang hitsura ng boss namin.
Nanginginig man ang buo kong katawan dahil sa presensya ng misteryosong lalaki, nagawa ko parin ngumiti ng pilit dito. Alam kong kahit paano naalala niya ang isang kagaya ko diba?
“Hello.” Tanging nakuha kong salita at bahagyang na nga akong lumapit dito. “Hindi sa akin sinabi ni Sir Ve
(Venal POV)Natagpuan ko nga si Miss Dahlia sa bodega, ngunit bakas sa kanyang mukha na hindi ito nahihirapan sa kanyang ginagawa. Ipinatong nito ang isang kahon sa mataas na shelf, ng biglang mawawalan sana siya ng balanse, at ako na ang humawak sa hagdan na ginagamit nito. Nakahinga siya ng malalim na hindi nga natuloy na mahulog siya.“Maraming salamat Sir Venal. Napaka-timing po talaga ng pagdating ninyo.” Ikinababa na rin niya sa hagdan. “Ayos na ata ang pagkaka-ayos ko ng lugar na’to.”“Wala man lang sa inyong tumulong Miss Dahlia?”“Uhmmm. Lahat sila may ginagawa. Pero mas maganda nga magtrabaho na mag-isa lang diba? At sanay ako riyan.”Sabagay may punto din si Miss Dahlia.“Matagal ka pa ba dito?“Medyo. May aayusin pa ako sa bandang doon. Sinilip ko kanina, parang kailangan ko mag-overtime dahil sinabi lang naman ni Miss Lilith na kailangan ko
(Dahlia POV)Pero napansin ko na hindi talaga ako pinapatawad ng mga tindera ay dahil ba sa kasama kong… Halata namang napakayaman. Kailangan ko pa bang magtaka? Baka nga pinapatungan pa ng mga tindera. Hay naku. Pero hayaan na nga natin ang gustong gawin ni Sir Venal, kasi simula nga ng nakilala ko siya, swerte ang dinadala nito sa akin.“Dahlia, boyfriend mo ba ang kasama mo?” Bulong sa akin ng tindera na may tuwa sa kanyang mukha. “Mukhang elegante ha. Saan mo napulot?”Mga taong ‘to. Sana nga napupulot na lang ang lalaki na katulad ni Sir Venal para wala ngang mga single mom at hindi man lang inaalagaan ng maayos ng asawa nilang lalaki.“Hindi ho. Katrabaho ka lang siya.” Tangi ko na agad para itigil na ang issue.“Meron ka nang trabaho?!” Napatango ako. Alam nilang ang edukasyon ko galing lang sa bahay-ampunan. “Saan? Parang nakahuli
(Yuki POV)“Yuki…” At kaagad akong napalingon sa direksyon kung saan nangaling ang pamiliar na boses. Si Kuya Kai na kakarating pa lang. “Anong problema?”Kaagad naman may luhang lumabas sa aking mga mata. Nakakatakot din pala kapag hindi makatarungan ang idadahilan mo sa nangyayari.“Kuya, minamaliit nila ako. Pinagloloko… Yung ginawa nilang tsaa, kahit katiting hindi tumugma sa tsaang nabibili sa tindahang ito. Ang amoy, napakalayo sa amoy ng paborito nating tsaa.” Reklamo ko at lumapit ako sa kanya, saka niyakap ito. Ngunit hindi niya ibinalik ang yakap, bagkus mas ginusto nitong kumalas at lumapit sa sofa. Hindi ako makapaniwala na hindi niya ako kinumfort muna.Ang mga mata ni Kuya Kai ay abalang pinagmasdan ang bawat sulok ng lugar. Ang mga sirang instrumento, ang mga basura kong nagkalat at ang hitsura ng paligid.“Hindi parin ako makapagsulat ng maayos Kuya Kai.” Amin ko sa kanya. “At sana hindi ka madismaya sa akin. Parang may kulang pa kasi. Bukod sa lugar na ito, kailangan
(Yuki POV)“Gusto niyo pa talagang itulak ko kayo isa-isa?!” Wala akong pakialam kung nasa presensya namin si Cedrick. Kahit siya walang karapatan na galawin ako.Nang aktong lalapit na ako sa nagbibingi-bingihan kong tauhan, humarang na si Cedrick Ma sa harapan ko. Ngumisi siya sa akin.“Miss Yuki, alam nila ang kanilang ginagawa. Hindi mangyayari ang gusto mo. Mahigpit na ipinagbabawal ni Master Kai ang pagpapakaladkad sa taong yun. Pilitin siya na pumunta dito at igawa ka ng inuming yun.”“Tss. Wag na wag kang haharang sa harapan ko! Kapatid ako ni Kuya Kai at utusan ka lang niya! Saka ngayon ko lang narinig na nagkaroon bigla ng exception. Baka nakakalimutan mo, walang pakialam si Kuya Kai kahit sino man ang pakaladkarin ko sa aking harapan! Hoy! Ano pa ang tinutunganga niyo dyan. Secretary lang siya ng kapatid ko. Alam niyo ang mangyayari sa inyo kapag sinaktan ko ang aking sarili kung hindi niyo ako susundin! Simpleng iyak ko lang buhay niyo ang siyang kapalit! Wag niyong hintay
(Yuki POV)“Fine. But let’s have a deal first, Cedrick. Sasama ako sa inyo ngayon ng bukal sa loob ko, ngunit bukas na bukas ang nais kong kaladkarin ninyo sa harapan ko ay ang may-ari ng teashop na’to at ang gumagawa ng paborito naming tsaa ni Kuya Kai. Kapag hindi mo yan nagawa, humanda ka na sa pagharap kay Kuya Kai. Sisirain ko ang pangalan mo sa kanya!”“Miss Yuki, sumasakit na talaga ang ulo ko sa inyo. Para saan ang sinasabi ninyo at pananakot? Hindi ako matakutin, kaya itigil niyo na yan. Tsk. Saka kailangan ko pa ba ulitin dahil nakalimutan mo ang sinabi ni Master Kai mismo? Siya mismo ang bumitaw ng salitang, walang sino man ang gagalaw kay Miss Dahlia, kung siya ang nais mong ipakaladkad dahil walang ibang gumagawa ng paborito mong tsaa kundi siya at wala nang iba pa.”Natigilan ako.“Miss Dahlia?” At talagang nirerespeto na niya ang pangalan ng babaing yun. “Tama ba ang naririnig ko Secretary Ma? Pangalan ng isang babae? At ayaw pagalawin ni Kuya Kai?”“Klaradong narinig
(Yuki POV)Nang maka-akyat ako sa aking silid agad na binuksan ito ng dalawang tauhan na nakabantay. Napayuko ng lumapit ako. Pumasok sa aking silid na napakalaki. Sa malaki ang gusto ko. Dapat lang na tratuhin akong special sa pamamahay na ito. Ang kaagad na kumuha ng aking attention, ang collection ko ng mga espada at katana. Lumapit ako at kinuha ang isa. Inalis mula sa kaluban. Bumungad sa katawan ng katana ang aking mga mata. Malungkot ang aking mga mata dahil sa kagustuhan ni Kuya Kai, at galit ito dahil sa babaing bigla na lang dumating sa buhay nito. Natatakam ako bigla na malasahan sa patalim ng aking katana ang dugo ni Dahlia. Heto bang katana ko ang pupugot sa ulo nga babaing yun? Sa naghimasok siya sa buhay ni Kuya Kai na hindi dapat niya ginawa. Humanda siya sa akin. Bumukas ang pinto, at ilang katulong ang pumasok. Pumwesto sila sa likuran ko, at yumuko. Bago pa man magsalita ang namumuno sa kanila, may pumasok ulit. Nakita ko sa aking katana ang reflection ng mayabang
(Secretary Venal POV)Nang makalabas ako sa executive room ni Master Dryzen, napabuntong-hininga ako. Di ko maintindihan kung bakit ginigipit ako ng oras ni Master Dryzen. Di ko alam kung para saan ang pagmamadali niya na makuha si Miss Dahlia bilang kanyang asawa. O sadyang nakikipaglaro siya sa Alpha ng mga taong lobo.Ang punto dito, kailangan ko makausap ng masinsinan si Miss Dahlia na tangapin niya ang special na trabaho. Hindi na dapat ako mag-aksaya ng oras.Kaya kinaumagahan, alam kong may binabalak si Miss Dahlia na tangihan ang alok ko na sunduin ito sa kanila. Kaya magbubuking-liwayway pa lamang nasa harapan na ako ng bahay nila. Sa nadatnan ko maaga din nagising ang tao sa bahay nila Miss Dahlia. May kakaiba man sa kanyang abuela, dahil kung makatitig ito sa akin, para bang hindi bulag. Nasa balkonahe ito, at nakaupo sa rocking chair nito.Bulag nga ba siya? O nararamdaman niya ang aking presensya?Maganda ang sikat ng araw ngayong umaga. At wala nang mas gaganda pang sika
(Secretary Venal POV)Nang bumukas ang executive floor, inunahan ko na si Miss Dahlia sa paglabas at sumunod sa akin. Makakasalubong namin si Lilith s hallway at mayroon pa ngang distansya kami sa pagitan niya, parang kilala na niya ang kasama ko. Naningkit ang kanyang mga mata at may inis sa kanyang mukha.“Heto ang mahirap sa baguhan, hindi mapagsabihan. Hindi ba sinabi ko sayo Dahlia na ang gagamitin mong elevator ay yung—.”“Good Morning Lilith.” Putol ko sa kanyang sinasabi. “Maganda ang umaga upang ang kilay tumaas kaagad. Kasama ko si Miss Dahlia dahil kanina lamang nakatangap ako ng utos galing sa executive office. Kagustuhan itong mangyari ni Master Dryzen, kung mayroon kang problema kausapin natin siya tungkol sa bagay na ito. Anong sa tingin mo Lilith?”“Tss. Wag mong sabihin ang utos mo na maghanda ako ng agahan, para yun sa babaing yan?”Titig lamang ang isinagot ko sa kanya. At para bang gumuho ang sigla ni Lilith sa kanyang narinig. Nagising rin siya ng maaga para lang