Share
CHAPTER 36
Lever's point of view
Tinignan ko si Papa na umapak sa isang trashcan sa tabi namin at nagulat ako ng tinalon n'ya ang bintana.
Agad akong kumilos dahil papalapit na ang kalaban namin.
Hindi ko alam ang gagawin ko. Ang taas ng bintana para maabot ko, pero si Papa ay walang hirap n'yang tinalon.
Pag apak ko sa trashcan ay nakita ko si Papa na inoffer ang kamay para kapitan ko pagtalon. Tumalon na ako at sa kamay ako ni Papa nakatingin, pinilit kong abutin ang kamay ni Papa ng isang malakas na putok ng baril ang sarinig ko.
"Ahhh!" daing ko ng nakakaubos ng lakas na sakit ang naramdaman ko sa kanang hita ko.
Bumagsak ako sa isang mala
Kaugnay na kabanata
The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 37
Lever's point of viewNapahawak ako sa ulo ko ng maramdaman ko ang sakit. Nararamdaman ko ang pag-andar ng sasakyan kaya agad kong dinilat ang mga mata ko para tignan kung anong nangyayari.Napahinga ako ng malalim ng maramdaman ko ang sakit ng sugat sa legs ko. Tinignan ko kung nasaan ako at mayroong tatlong lalaki ako nakasamahan sa loob ng kotse.Bigla bumalik sa alaala ko ang mga nangyari kanina. Mabilis ang takbo ng kotse.Tinignan ko ang lalaking katabi ko sa backseat na nakatingin sa bintana. Binuksan n'ya ang bintana ng kotse kaya agad kong nakita si Papa.Nakatutok ang baril ng lalaki sa kotse na sinasakyan ni Papa. Nagulat ako ng bigla n'ya paputukan ang kotse. Napatingin a
The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 38
Youna's point of viewWala akong idea, pero nagpalit si Uris at Youno ng pwesto. Si Uris ang nag-drive ng kotse, si Youno na ay nagmamadaling pumunta sa backseat.Hindi ko alam ang gagawin ko at nakatingin lang ako kay Lever habang tubig sa mata ko ay patuloy sa pagtulo."Pumunta ka sa passenger seat," utos ni Youno sa akin.Tinignan ko si Youno."Buhay pa naman s'ya, hindi ba?" umiiyak kong tanong kay Youno.Umiwas s'ya ng tingin sa akin."Pumunta ka sa passenger seat," seryosong n'yang utos sa akin."Youna, makinig ka na lang,"
The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 39
Lever's point of viewDinilat ko ang mata ko ng pakiramdam ko na mayroong nakatingin sa akin.Pagmulat ng mata ko ay isang maliwanag ilaw ang tumambad sa akin. Napahawak ako sa ulo ko ng maramdam kong ang kirot. Napatingin ako sa kamay ko na mayroong dextrose na nakalagay.Nilibot ko ang paningin ko sa paligid at alam kong nasa hospital ako. Naalala ko ang nangyari sa akin. Ang sakit ng buong katawan ko.Ang tingin ko ay huminto sa isang direksyon kung saan mayroong lalaking nakatayo at sobrang seryoso ang tingin sa akin."Pa!" nanghihina kong tawag kay Papa.Naglakad palapit si Papa sa akin. Kumuha s'ya ng upuan para magkapantay ka
The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 40
Youna's point of view"Bakit hindi ako pwedeng pumunta sa hospital?!" galit kong tanong kay Youno."Delikado," seryosong sagot ni Youno sa akin.Tumalikod si Youno sa akin at naglakad palabas ng kwarto ko. Naiwan akong nakatayo sa loob ng kwarto ko habag suot ko ang isang pink dress na hanggang tuhod ang haba.Hindi ako makapaniwala sa sinabi ng kakambal ko. Pagkatapos n'ya akong dalin sa bahay kahit na si Lever ay nag-iisa sa loob ng malamig na hospital.Baka natatakot si Lever dahil wala s'yang kasamahan sa hospital. Wala akong tiwala kay Uris dahil alam kong iiwan n'ya si Lever mag-isa."Hindi mo ako mapipigilan," sigaw ko sa kak
The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 41
Lever's point of viewNasa loob kami ng unit ng condo ni Papa habang nanunuod sa malaking screen sa harapan namin.Tinignan ko ang isang naka-display na picture sa ilalim ng T.V. Hindi ko mapigilan ang mapangiti ng makita ko na mayroon kaming picture ni Mama, Papa at Ako.Pinapanuod ko ang balita kung saan ang content ay ang paghuli kay Jacob Hernandez.Hindi ko mapigilan ang ngiti ko dahil sa tingin ko ay ito na ang katahimikan ng buhay ko.Tinignan ko ang kanang side ko ng umupo si Mama sa tabi ko. Nakatingin s'ya sa akin kaya ngumiti ako sa kan'ya.Inayos n'ya ang kwelyo ng polo na suot ko, at inayos ang buhok ko gamit ang kamay
The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 01
"Lever, saan ka mag-aaral ng college?" tanong ni Kaycee kay Lever.Napatingin si Lever sa kaibigan na si Kaycee. Matagal na n'ya itong kaibigan simula ng pumasok ito ng highschool, ngayon ay pareho na silang magko-koleheyo.Nilipat ni Lever ang tingin sa daan, naglalakad sila pauwi na ng bahay dahil si Lever ay nautusan ng mama n'ya na bumili ng gulay para sa lulutuin nito."Swonne University, kung makakapasa ako," sagot ni Lever sa tanong ng kaibigan n'ya na si Kaycee."Ako rin doon," masayang saad ni Kaycee.Napangiti si Lever ng makitang masaya ang kaibigan n'ya. Si Lever Winchester ay matagal ng mayroong gusto kay Kaycee, hindi n'ya lang inaamin dahil baka masira ang pagka-kaibigan nilang dalawa."Balita ko marami daw gwapo doon," banggit ni Kaycee na ikinawala ng ngiti ni Lever.Tumingin si Lever sa baba para hindi makita ni Kaycee na nawala ang ngiti nito."Tapos madadagdag ka pa, wala na finish na," biro ng kaibigan n'ya.Wala namang reaction doon si Lever, ayaw nitong nasasabih
The Last Winchester (FILIPINO) TLW: CHAPTER 02
Lever Nakakalulang taas ng building ang hinintuan namin ni Secretary Luke at hindi ko alam kung ano ang ginagawa namin. Wala akong idea na nakatingin sa gamit kong binaba na ni Secretary Luke at pinark na ang kotse sa car park. Malayo ang lugar na ito kung saan ako lumaki; masyadong maraming sasakyan, matataas ang building at parang hindi afford pumunta ng isang mahirap na kagaya ko. Napatingin na lang ako sa gamit ko at mukhang magtratrabaho nga ako sa lugar na ito, pero bakit hindi man lang sinabi ni Mama sa akin? “Pumasok na tayo, para makita mo ang unit na titirahan mo,” saad ni Secretary Luke sa akin Pagdating. Kinuha n’ya ang iba kong gamit para tulungan akong magbuhat papasok sa loob. Pagpasok namin sa loob ay bawat sulok ng building na pinasukan ko ay tinignan ko habang naglalakad. Mayroong dalawang lalaki na nasa 50 plus na ang edad ang nakatingin sa akin, pero nilagpasan ko dahil hindi ko naman sila kilala. Patuloy ako sa paglalakad… “Lever Winchester!” Tumigil ako sa
The Last Winchester (FILIPINO) TLW: CHAPTER 03
Younis "Ma'am Younis, please itabi n'yo na ang sasakyan!" sigaw ng driver sa akin. Lumawak ang ngiti sa labi ko dahil nakakapag-drive lang ako pag hindi kasabay ang kakambal ko sa pagpasok sa school. Tinignan ko ang driver ko na nagdadasal na sa passenger seat dahil sa akin. Lalo kong binilisan dahil ayokong malate sa school ngayon. Paghinto ko sa tapat ng gate ay tinignan ko Si Mr. Ramos na parang sumakay sa roller coaster ang mukha habang sobrang higpit nh hawak sa seatbelt. "I'm good driver, right?" nakangiti kong tanong. "Aatakihin ako sa puso, Ma'am Younis," sagot n'ya sa akin. Napa-pout ako dahil sa sagot n'ya. "Well, hindi ka kasi sanay makakita ng expert sa pagmamaneho ng kotse kaya 'di mo alam iyon, average ka lang kasi," paliwanag ko kay Mr. Ramos. "Pag nalaman ito ng papa mo ay siguradong pareho tayong papagalitan." Kinuha ko ang bag ko at tinignan si Mr. Ramos. "Kung sa sabihin mo, malalaman n'ya, pero kung zipper lang ang bibig mo... Walang mapapagalitan!" Kininda
Pinakabagong kabanata
- The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 41
- The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 40
- The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 39
- The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 38
- The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 37
- The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 36
- The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 35
- The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 34
- The Last Winchester (FILIPINO) CHAPTER 33
