"Mom. I think, this is not the right time para kausapin si Franki. Masama ang loob ng kapatid ko, kaya mas mabuti pa po na bukas mo na lang siya kausapin. " Mahabang turan ni Francine.
Napabuntong hininga si Mabel.
"Sige," tipid na sagot na lamang nito.
"Tara na mom, ihatid ko na kayo sa kuwarto niyo ni dad."
"Hindi na anak, " tanggi ni Mabel. Maingat na muling isinara ni Mabel ang pinto ng kuwarto ng anak.
"Sige po mom, punta na ako sa kuwarto ko." Paalam ng dalaga sa ina. "Goodnight mom!"
"Sige anak. Goodnight!"
Humalik muna si Francine sa pisngi ng ina bago ito nag simulang humakbang patungo sa kuwarto nito.
Tinapunan ng malungkot na tingin ni Mabel, ang nakasarang pinto ng kuwarto ng bunsong anak. Kung may magagawa nga lang siya para pigilan ang kanyang asawa sa plano nito para sa kanilang anak. Ngunit kilala niya ang kanyang asawa, ayaw nito na nag papamando kahit kanino maging sa kanya.
Para sa kanyang asawa ito lang ang may karapatan na mag desisyon para sa kanilang pamilya dahil ito ang nag tatrabaho at nag papalakad ng kanilang kompanya, samantalang siya bilang may-bahay ay nasa bahay lamang upang tumulong sa mga kasambahay sa pag luluto ng pagkain nilang mag pamilya. Gusto niyang tumulong sa asawa pero ayaw nito, ang katuwiran nito na ang asawang babae ay dapat nasa bahay lamang upang alagaan ang mga anak at asawa.
Mabait naman ang kanyang asawa, hindi madamot. Lahat ng pangangailangan nilang mag-iina ay ibinibigay nito, iyon nga lang may pagka-ekstrikto ito at ayaw na sinusuway ang mga gusto nito.
Naiiling ang ulo na nag simula ng humakbang si Mabel, upang tumungo sa kuwarto nilang mag asawa.
ALAS SIYETE palang ng umaga gising na ang mag kaibigan, breakfast in bed sila upang maiwasan na makita sila ng kuya ni Angela.
Naunang matapos kumain si Angela, agad na hinalukay nito ang isang may katamtamang laki na kabinet kung saan nakatago ang kanyang mga wig, cosmetic at mga palamuti niya sa katawan.
Pati mga pinag-lumaan nitong mga damit kinuha na din upang ibigay kay Franki.
"Pati ba naman mga damit?" Puna niya sa kaibigan.
"Oo, para hindi mo na kailangan bumili ng mga bagong kasuotan. 'Yong sasahudin mo bilang kasambahay, iipunin mo iyon para magamit mo iyon sa maliit na business." Sagot ng kanyang kaibigan na abala pa din sa pag hahalukay ng mga ibibigay nito sa kanya.
"Hindi pa nga ako nakakaumpisa sa trabaho ko ang advance muna mag isip! Hindi pa naman sigurado na mag tatagal ako sa bahay ng kaibigan ng kuya mo."
Lumingon sa kanya si Angela.
"Inuunahan na kitang mag isip, palpak ka pa naman lagi sa mga plano mo!" prangka nitong sabi na nakangiti naman sa kanya.
Napasimangot siya sa sinabi nito.
"Grabe ka, nakaka - hurt kana!" Kunway nag tatampong sabi pa niya.
"Totoo naman kasi sinasabi ko," sagot pa nito. "Basta tanggapin mo lahat ng ibibigay ko saiyo."
"Pakiramdam ko tuloy ngayon, sobrang nakakaawa ako." Aniya.
Totoo ang sinasabi niya, kahit naman siya hindi inaasahan na mangyayari iyon sa kanya. Mag lalayas siya at mag tatrabaho bilang kasambahay, upang malayo sa kanyang pamilya lalo na sa kanyang ama na hindi man lang inisip ang nararamdaman niya para sa plano nitong arrange marriage para sa kanya.
Humakbang si Angela palapit kay Franki, kumakain pa din ito pero mukha naman matamlay.
"Puwede ka naman mag back out, tulungan kitang mag hanap ng trabaho." Sabi ni Angela at naupo sa gilid ng kama sa tabi niya.
Napaangat ang kanyang mukha.
"Hindi na friend, seryoso ako sa sinabi ko. Papatusin ko na ang pagiging kasambahay. Marangal naman na trabaho 'yan, basta dadalawin mo ako paminsan-minsan para naman hindi ako malungkot doon."
Umakbay sa kanya ang kaibigan. "Kahit hindi mo sabihin yan talagang dadalawin kita doon."
"Salamat friend," sagot niya.
Ang suwerte niya talaga sa kaibigan, total package kumbaga. Maganda, brainy, mayaman at sosyal pero down to eart naman ang ugali nito.
"Bilisan mo na kumain diyan maliligo pa tayo, mukhang hindi mo na kailangan bumili ng gagamitin mo pang disguise ako na ang bahala sayo!" Tila pag yayabang na sabi ni Angela na kumindat pa sa kaibigan.
"Weh?" react niya. "Hindi nga?"
"Trust me!" Sagot naman nito.
Tumayo si Angela at muling lumapit sa kabinet, kinuha ng dalaga ang mga bagay na tingin niya magagamit ng kanyang kaibigan.
Minadali na din ni Franki ang pagkain dahil naalala niya sa tuwing mag aalmusal sila dapat kumpleto silang mag pamilya sa hapag kainan. Mabibisto siyang wala sa kanyang kuwarto at kapag nag kataon, pupuntahan agad nang mga ito ang bahay ng kaibigan na si Angela. Hindi maaaring maabutan siya ng mga ito dito sa bahay ng kaibigan.
Nakahanda na ang hapag kainan sa bahay ng pamilya Avella.
Nasa hapag kainan na din ang mag asawa na sina Mabel at Frederico. Hinihintay na lang nila ang dalawang anak upang sabay na kumain ng almusal.
"Good morning mom, dad!" bati ni Francine sa mga magulang pagpasok nito sa kusina. Mukhang kagigising lang ng dalaga at humihikab pa ito.
"Nasaan na ang kapatid mo?" tanong ni Mabel sa anak.
Kumibit balikat ang dalaga, humugot ito ng isang silya at naupo. "Baka tulog pa po."
"Teresa," tawag ni Frederico sa isang kasambahay palabas na sana ito ng kusina.
Tumigil sa paghakbang ang dalagang si Teresa, kasambahay ng pamilya Avella. "Bakit po Sir?"
"Pakisuyo naman paki-gising ang Mam Franki mo, kanina pa nakahain ang pagkain hindi pa din siya bumababa." Seryosong mukha na utos nito sa kasambahay.
"Yes po Sir!" Sagot ni Teresa at tuluyan na nga itong lumabas ng kusina.
"Iyang bunso mo, nakakalimot na yata sa mga patakaran dito sa loob ng bahay." Si Frederico.
Natigil si Mabel sa pag lagay ng sangag na kanin sa plato ng asawa. "Intindihin mo na lang muna ang anak mo."
Gusto sanang sabihin ni Mabel sa asawa na masama ang loob ng kanilang bunsong anak, dahil sa disgusto ito sa plano ng kanyang asawa na maikasal sa lalaking hindi naman nito mahal. Pero mas pinili na lang niya na sarilinin iyon upang maiwasan ang bangayan sa harap ng grasya, sigurado naman siyang hindi siya papakinggan ng asawa.
Samantalang sa harap ng kuwarto ni Franki, kanina pa nakatayo sa labas ng pinto ang kasambahay na si Teresa. Makailang ulit na kumatok sa pinto si Teresa pero walang tugon mula sa loob ng kuwarto ng dalagang amo.
"Mam Franki, gising na po. Kanina ka pa po hinihintay sa kusina nina Sir!" Pero wala pa din tugon mula sa loob ng kuwarto kaya napilitan na muling bumaba ng hagdan si Teresa, bumalik ito sa kusina.
"O nasaan na si Mam Franki mo?" Agad na tanong ni Frederico sa kasambahay ng makitang nag iisa itong bumalik ng kusina.
"Hmm... kasi po Sir, kanina pa po ako kumakatok sa pinto pero hindi po nasagot si Mam Franki." Nakayukong sagot ni Teresa.
Naalarma naman si Mabel sa narinig, napatayo ito bigla.
"Ako na ang gigising sa anak natin." Ani Mabel. Hindi na nito hinintay na mag salita ang asawa.
Nagsimula na ngang mag lakad si Mabel hanggang sa makalabas na nga ito ng kusina, tumayo na din si Francine upang sundan ang ina.
Maang na naiwan naman mag isa sa hapag kainan si Frederico, nasundan nito ng tingin ang papalayo na mag-ina.
ABALA na ang mag kaibigan. Nakaupo ang mga ito sa tapat ng malaking salamin na kung saan tinutulungan ni Angela na mag disguise ang kaibigan na si Franki.
"Try mo isuot itong wig," mungkahi ni Angela kay Franki.
Tinignan niyang mabuti ang hawak nitong wig, maiksi iyon na kulay itim ang kulay.
"Kailangan ko pa ba mag suot niyan?" tukoy niya sa hawak nitong wig.
"Oo, para mas lalong hindi kana makilala ng kahit sino kahit na ang magiging amo mo." Ngiting sagot ni Angela.
"Infairness sayo friend, hindi halatang ayaw mo na mamasukan ako bilang kasambahay. Parang mukhang excited ka pa nga!"
Natatawang binatukan siya ni Angela. "Puro ka kalokohan. Ayoko siyempre, pero bilang kaibigan susuportahan kita. Kaya kung mag di-disguise ka rin lang din naman e di lubus-lubusin muna!"
Tinali ni Angela ang mahaba niyang buhok, pinaikot iyon at pinatungan ng may kakapalan na wig.
"O ayan, bagay pala sayo ang short hair friend!" tila puri pa nito sa kanya, pumapalakpak pa ito.
Tama ang sinabi sa kanya ni Angela, bagay sa kanya ang short hair dahil nag mukha siyang mas bata kumpara sa totoong edad niya.
"Hmmm, paano ko naman maitatago ang aking totoong mukha?" Tanong niya sa kaibigan.
"Dont worry, gagawan natin ng paraan 'yan!" Sagot ni Angela. "Marami akong malalaking salamin na nakatago, naalala mo iyong araw na gumanap akong nerd sa ginawa natin na short acting workshop sa school?"
"Yeah!" sagot niya. Ang kaibigan pa nga niya ang nanalo sa ginawa nilang project sa school noong high school pa sila, gumawa kasi sila ng maikling pelikula. "Pero matagal na yon ah."
"Oo nga." Sagot nito. "Itinago ko iyong mga ginamit ko, bilang remembrance sa sarili ko. Pero ngayon ipapagamit ko sayo kaya ingatan mo ha?"
"E di huwag na, baka mamaya niyan mabasag ko pa." Tanggi niya. May pag ka clumsy pa naman siya.
"Loka! okay lang!" Ngiting sagot ni Angela. "Sandali, kukunin ko lang."
Tumayo si Angela. Kinuha nito ang isang may kalakihan na kahon na kung saan nakalagay sa loob ng malaking kabinet. Kinuha lang ng dalaga ang salamin na sinasabi nito at muling ibinalik ang kahon sa may kabinet.
"Ito na friend!" Pag mamalaking ipinakita ni Angela ang hawak na salamin sa mata.
"Baka naman lumabo ang paningin ko kapag ginamit ko yan, mukhang ang kapal pa naman."
Naupo sa tabi niya si Angela. "Ano ka ba, walang grado ang salamin na ito noh. Sa sobrang kapal nito baka hindi na makita ang pupil ng mga mata mo!"
Isinuot nito ang salamin sa kanyang mga mata, napapangiwi siya dahil inaalala niya na baka mabigat iyon.
"Magaan pala siya, akala ko mabigat." Nakangiting sabi niya sa kaibigan.
Humarap si Franki sa salamin. Tama nga si Angela, nakatulong din ang makapal na salamin upang maitago ang magaganda niyang mga mata. Pero kung 'yon mga classmate niya noong college pa siya nag mumukhang genius kapag naka suot ng clear na salamin sa mga mata, siya naman ay nag mukhang manang sa suot na salamin. Sa laki at kapal ng salamin na suot niya ay iisipin na malala na ang grado ng kanyang mga mata.
"Tanggalin mo muna ang salamin," utos ni Angela sa kanya. Sinunod naman niya ang sinabi nito. Hinubad niya ang suot na salamin.
"Close your eyes!" Muling utos nito sa kanya.
"Okay, their close!" Sagot niya. Iniisip niya na baka lalagyan siya ng make-up ng kaibigan.
Naramdaman niya na parang may idinikit sa kanyang mga kilay si Angela. May idinikit din ito sa kanang pisngi niya.
"Open your eyes now!" Tila natutuwa pang sabi ni Angela. Nagustuhan nito ang ginawang pag di-disguise kay Franki.
Biglang napaatras si Frank, nang pag dilat niya ng mga mata ay magulat siya sa sarili niyang repleksiyon sa salamin.
"Hindi na nga ako makikilala pero baka katakutan naman ako ng amo ko." Natawa siya sa kinalabasan ng pag di-disguise niya.
Infairness ang galing g kaibigan niya, hindi ito nahirapan na baguhin ang kanyang mukha. Nakasuot siya ng maiksing wig, may nakapatong na makapal na mga kilay sa totoong kilay niya, may fake pa na nunal sa kanang pisngi niya, nakasuot pa siya ng malaki at makapal na salamin sa mata. Mukhang iyon lang sapat na para maitago ang totoong mukha niya.
"Hindi kana makikilala ng kahit sino, hindi pa mag kakainterest saiyo ang magiging amo mo!"
"Sira!" Natatawang tinampal niya ang noo ni Angela.
"Siyempre lalaki pa din'yong magiging amo mo, ayoko naman na mapahamak ka noh!" sincere na sabi nito.
"Oh, how sweet of you naman friend!" Natutuwang niyakap niya ng mahigpit ang kaibigan.
Gumanti ng yakap sa kanya si Angela. Biglang tumunog ang alarm clock na nakapatong sa side table.
"Quarter to nine na pala. Bilis, kailangan na natin makaalis."
NAG mamadaling inayos ng mag kaibigan ang mga dadalhin na gamit ni Franki. Muling nag yakap ng mahigpit ang mag kaibigan bago tuluyan na lumabas ng kuwarto ni Angela."FRANKI ANAK!" Sigaw ni Mabel. Lakad-takbo na inaakyat nito ang mahabang hagdan.Nakabuntot sa likuran bahagi ni Mabel ang panganay na anak."Franki anak!" muling tawag ni Mabel sa pangalan ng anak ng makarating na ito sa tapat ng pinto ng kuwarto.Agad na binuksan ni Mabel ang pinto at mabilis na pumasok ng kuwarto. Dinampot nito ang puting kumot na nakatakip sa inaakalang katawan ng anak.Nanlaki ang mga mata ni Mabel nang makita na mga unan lang pala ang nasa ilalim ng kumot. Nanlulumong napaupo ito sa gilid ng kama ng anak."Mom!" tawag pansin ni Francine sa ina. Lumapit ang dalaga sa ina na nakaupo na sa gilid ng kama ng kanyang kapatid."Ang kapatid mo," garalgal ang boses na sabi n
NASUNDAN nang tingin ni Arth ang paalis na kotse. Ibig sabihin, may kaya sa buhay ang pamilya ng babaeng nakausap niya. Dahil hindi biro ang presyo ng sasakyan. Pero sa klase ng pananamit ng dalaga mukhang napaka simple lang nitong babae. Hindi kagaya ng ibang nakilala niyang babae, nag ka kotse lang akala mo kung sino na.Napangiti ng simple ang binata, mukhang nag kakainterest yata siya sa babaeng ngayon lang niya nakilala. Dalawang beses na mahina niyang sinampal ang kanyang magkabilang pisngi bago nag simulang humakbang upang bumalik ng bahay."Anong sabi ng nakausap mo?" Agad na tanong ni Mabel sa anak na nakaupo na ngayon sa driver seat."Wala daw po sa kanila si Franki." Sagot ni Francine.Naipag-daop ni Mabel ang dalawang palad. "Kung ganoon, saan naman pupunta ang kapatid mo?""Baka naman may kilala ka pa na mga kaibigan ng kapatid mo, tara na at puntahan na natin." Si Frederico
NAPALUNOK nang sariling laway si Franki, ganito kalaking bahay ang lilinisin niya? Hindi pa nga siya nakakasimula parang pagod na siya. Tapos, nakakabingi pa ang katahimikan baka malungkot lang siya."Have a sit," paanyaya ni Argel sa dalawang dalaga. "You want something, water, juice or anything ?""No thanks!" Panabay na sagot ng dalawang dalaga."Are you living alone in this house?" tanong ni Angela sa binata."Yes," tipid na sagot ng Argel. "Excuse me ladies, kukuha lang ako ng damit."Huwag na! bulong ni Franki sa sarili. Muli niyang pinagmasdan ang matipunong katawan ng binata, mukhang alaga sa gym ang katawan nito. Malinis at mukhang mabango. Hindi sinasadyang napadako ang kaniyang paningin sa bandang ibabang bahagi ng katawan nito. Muli siyang napalunok ng laway, agad din naman niyang sinaway ang kanyang sarili. Hindi pa nga siya nag kaka nobyo pero ang laswa na niyang mag isip.
"AYOKO mapunta si Franki sa kung sinong lalaki na wala naman kakayahan na buhayin ang kapatid mo." Dagdag pa ni Frederico."Dad?!" Gulat si Francine sa kanyang narinig mula sa ama."Bata pa lang ang kapatid mo naipagkasundo na namin nang kumpare ko na pag dating ng tamang panahon, ikakasal ang kapatid mo sa nag iisa niyang anak.""Bakit si Franki, bakit hindi ako dad? Total ako naman ang panganay!""Dahil magkaiba kayo ng kapatid mo, ikaw may napatunayan ka na sa sarili mo. Kaya mo mabuhay ng hindi umaasa saamin ng ina mo, pero ang kapatid mo parang walang pangarap.""My god dad! naririnig mo ba ang sinasabi mo?" Padabog na tumalikod si Francince. "Wala na ibang mahalaga sayo kundi pera, kaya tama lang na ikaw ang sisihin ni mom sa pag lalayas ni Franki. Hindi muna pinahahalagahan ang damdamin namin na pamilya mo, dahil makasarili ka dad!""Watch your mouth! anak lang kita, wala kang karapatan na sumbatan ako ng ganyan!" Nag panting ang teng
NATUTOP ni Franki ang bibig. Bakit ba naitanong pa niya iyon."Kahit na nakasalamin ka pa," tipid nitong sagot. "Third. Ayoko ng malikot ang mga kamay, in short magnanakaw.""Uy ha, hindi ko ugali yon!" Depensa ni Franki sa sarili.Hindi nito pinansin ang kanyang sinabi, muli nitong ipinag patuloy ang pag babasa. "Kapag nandito ako sa bahay, dapat seven in the morning gising kana para makapag simula nang mag linis ng bahay. Madalas nagigising ako ng alas diyes ng umaga, kaya dapat bago ako magising malinis na ang pool." Mahaba nitong sabi."Hindi po ba kayo nag aalmusal?" Tanong ni Franki."Isinasabay ko na sa lunch, kaya dapat bago mag alas onse naka pag luto kana.""Yon lang po ba Sir, ang rules na dapat kung tatandaan? Ang konte naman pala.""Meron pa." Sagot nito. "Ayokong nag dadala ka ng kung sino-sino dito sa bahay ko lalo na kung nobyo mo.""Dont worry Sir, wala naman po akong boyfriend." Pagyayabang na sagot nang
SIGURO naman hindi siya mahihirapan sa pag lilinis ng pool dahil may sarili din silang pool sa bahay, kung minsan ay siya ang naglilinis dahil mas madalas na siya ang gumagamit dahil ang pag swi-swimming ay isa sa mga gawain niya para mapanatiling fit and sexy ang body niya.PAGKATAPOS makuha ang lahat ng kailangan niyang kagamitan ay agad na din siyang lumabas ng maliit na bahay na iyon, tumuloy naman siya sa may harden na hindi naman masyadong kalakihan may iilan lang na halaman na may mga bulaklak na naroon, katapat lang iyon ng pool na kanyang lilinisin."Oh my gosh! " Manghang bulalas ni Franki ng tuluyan na ngang makalapit sa pool.Ang laki nang pool at ang ganda ng pagkakagawa. Sa dulong bahagi ng pool naroon ang may kataasan na slide na kulay sky blue habang ang gilid ng slide ay may mga nakatayong pigura na mga dolphin na may lumalabas na tubig sa bibig ng mga ito, para itong fountain. Meron pa siyang
MULA sa kuwarto ni Argel ay tanaw niya ang kanyang maliit na garden. Wala naman siyang hilig sa pag aalaga ng mga halaman o bulaklak, ang kanyang ina ang may ideya niyon para daw magkaroon ng kulay ang kanyang bahay.Nakita niya ang kasambahay, nakatalikod ito sa kanya. Nakatapat ito sa mga bulaklak na rosas, hindi niya makita kung ano ang ginagawa nito. Malamang nakikipag usap ito sa mga bulaklak. Umalis siya sa bintana, lumapit naman siya sa kanyang closet upang mamili ng kanyang isusuot.Simpleng t-shirt lang ang napili niya na kulay white at isang jag pant na fit sa kanyang mga hita. Paborito niya talaga ang kulay white dahil mukhang malinis at maaliwalas sa mga mata. Mabilis siyang nag bihis at inayos naman ang kanyang buhok. Nag lagay lang siya ng kaunting gel, marami siyang pabango pero pinili niya ang Dolce & Gabanna dahil hindi iyon masakit sa ilong.Muli niyang sinipat ang sarili sa salamin, pinatikas niya ang kanyang dibdib at ngumiti. Pinaprak
"SINO ka?" Nakatulalang tanong ni Franki sa lalaking kaharap. Mataman itong nakatitig sa kanyang mga mata."Kaibigan ako ni Argel," sagot nito.May bisita pala ang amo niya. Ang sarap nga siguro ng kanyang tulog, dahil hindi niya namalayan na may dumating palang panauhin ang kanyang amo."My name is Akie," pakilala nito sa kanya sabay lahad ng isang kamay."Ah eh-- F-fancy po, ako ang bagong kasambahay dito ni Sir Argel." Pakilala niya sa sarili, tinanggap niya ang kamay nito para makipag shake hands. Wow, ang soft! sa isip-isip niya sabay bawi ng kanyang kamay."Ah, ikaw pala ang tinutukoy ni Argel. Nice to meet you!"Nakita niya ang pasimple nitong ngiti. Napakunot-noo siya. Ano kaya ang tsinismis ng amo niya sa lalaking kaharap niya?"You have beautiful eyes, bakit hindi mo subukan gumamit ng contact lense kaysa naman diyan sa hawak mo na salamin?" Suhestiyon ni Akie sa dalaga.Hindi sumagot si Franki, pero napatitig siya sa mukha n