01

Fan Girl

     "Ano ka-chat mo pa?"

     Napasimangot ako sa tanong ng pinsan ko, pero tinawanan niya lang ako. Tinignan ko ulit ang Messenger App sa phone ko para tignan kung baka nag-reply or kahit nang seen man lang si Joe ng mga messages ko pero wala pa din.

"Naghihintay ka lang sa wala."

"Magrereply yon sakin, lalo na ngayon lagi na siyang active sa mga social media accounts niya." Hindi ko alam kung sa pinsan ko ba sinabi iyon o kinukumbinsi ko ang sarili ko.

"Ewan ko sayo! Para ka nang ewan diyan kakahintay ng chat niya!" Napasimangot ako.

"Insan naman eh!" reklamo ko.

"Sinasabi ko lang ang totoo Jules. Concern lang ako sayo. Paalala ko lang ha? Fan girl ka lang, hindi jowa kaya huwag kang kaasa dyan." Pagkatapos niyang sabihin iyon ay nagwalk-out siya.

     Kaasar talaga si Eli! Pero hindi ko maitatanggi na tama siya. Kainis! Binasa ko na lang yung mga past conversation namin ni Joe.

     Sa totoo lang, nagtataka talaga ako kung bakit hindi na siya nag-chat ulit. Ano iyon, nakalimutan niya na agad ako? Grabe naman.

      Ito ang mahirap kapag fan girl eh. Hindi mo maiwasang mag-expect sa idol mo lalo na kapag napansin ka na niya. Parang hindi ka makuntento hangga't hindi ka nakakalapit ng tuluyan sa kanya.

       Halos araw-araw siyang may Instagram story tapos nagma-My Day na din siya paminsan-minsan kaya ako nagiging updated sa kanya. Hindi katulad noon na nagkakachat talaga kami maya't maya kaya alam namin ang nangyayari sa isa't isa kaso mauulit pa kaya iyon?

     Feeling ko hindi na. For sure di na ako kakausapin non. Sino lang ba ako? Isang stranger na nakachat niya. Compared sa mga girls na nakaka-interact niya araw-araw, anong laban ko?

     Anong laban ni Jm sa mga fan girl na nakakapanood ng game niya at nachi-cheer siya? Anong laban niya doon sa mga fan girl na nakakapunta sa mga meet up niya? Anong laban niya doon sa mga fan girl na kaschool mate ni Joe? Wala. Sila na.

      Hindi ko man lang nakita si Joe sa personal kahit dito na ako sa Manila nag-aaral. Hindi kasi ako yung klase ng normal na college student na nageenjoy habang nag-aaral.

      Ako kasi, para makapag-aral ako sa dream school at matapos ang course ko, kailangan ko mag Student Assistant sa UST para sa scholarship ko tapos bukod pa doon may mga part-time job din ako. Wala na nga minsan akong oras mag-aral o magpahinga man lang.

     Kaya kailangan kong magsipag para makatapos ako at magkaroon ng maayos na trabaho. For sure magagawa ko naman yung mga gusto ko when the time comes na settled na ang career ko at pamilya.

     Gusto ko din sana na makilala ni Joe yung tunay na ako. Na kapag nagkita kami sa personal, confident na akong ipakilala ang sarili ko sa kanya at may maipagmamalaki din ako.

     Paano ko nga ba nakilala si Joe?

     Naalala ko  pa noong una ko siyang makita. Nagbabakasyon ako noon dito sa Manila at isinama ako ni Eli na pumunta sa UST dahil enrollment nila noon. Magsesecond year college siya that time at ako naman ay kagagraduate lang ng highschool.

     Pinasyal ako ni Eli sa Uste. Hanggang sa napadaan kami sa gym at nakita ko doon ang mga estudyanteng naglalaro ng volleyball at basketball. Noong nilibot ko ang paningin ko ay may mga pamilyar na mukha akong nakilala sa kanila dahil naglalaro sila sa UAAP na napapanood ko sa TV.

     May training yata ang mga players noong mga panahon na iyon. Napadako ang tingin ko sa mga naglalaro ng basketball, may practice game yata sila. Nanood lang kami ni Eli hanggang sa tinapik noong isang player yung bola dahilan para tumalbog palabas ang bola na patungo sa direksyon kung saan kami nakaupo ni Eli. Sinalo ko yung bola para hindi na ito mapalayo pa at maibalik agad sa mga players.

     Tatayo pa lang sana ako para iabot yung bola pero hindi ko na nagawa dahil may isang matipunong lalaki ang lumapit sa akin at kinuha ang bola. Ningitian niya ako noon ng tipid at nagpasalamat bago siya bumalik sa court.

       "Thank you Miss!"

      Hindi ako nakagalaw noon at napako na lang ang tingin ko sa kanya habang nanonood ako ng practice game nila. Magaling siya. Maliksi kumilos, mabilis tumakbo at nagdadunk pa.

      Kaso hindi namin natapos panoorin ni Eli ang laro dahil marami pa siyang kailangan asikasuhin noong mga panahon na iyon.

      Kaya ang ginawa ko na lang ay kulitin si Eli upang makuha ang pangalan ng lalaking nakakuha ng atensyon ko.

     "Eli sino yung #16 na nagbabasketball kaninina? Kilala mo?"

     "Ah si Joe Gomez De Liaño yon. Bakit?"

     "Wala lang." Nangingiti kong sabi.

     "Crush mo ano? Bata ka pa Juliana Maria ha." saway sa akin ni Ate Eli pero hindi ko na lang pinansin.

     Pagkauwi namin galing UST ay dali-dali akong nag-online sa Facebook at sinearch siya. Nagsend ako ng friend request sa kanya, nanalangin na iaccept niya agad ako. Habang naghihintay ay tinignan ko ang timeline niya. Ang gwapo niya sa profile picture niya. Nalaman ko din na may mga kapatid itong lalaki na kapwa makikisig din at mahilig maglaro ng basketball. Nakakatuwa naman sila!

     Wala akong ginawa noong bakasyon na iyon kung hindi mag-fangirl kay Joe at maghintay na iaccept niya ang friend request ko. Hanggang sa lumipas ang isang buwan at nakabalik na ako sa Laguna kung saan talaga kami nakatira ay saka ko lang nakita na inaccept niya ang friend request ko.

     Wala na akong pinalagpas na pagkakataon at nag chat na agad ako sa kanya at iyon na ang naging simula ng lahat.

     Lahat ng napagusapan namin ni Joe sa chat ay totoong nangyari sa akin. Ang about sa pagaaral ko at sa kinahaharap ng pamiya ko. Naging comfortable akong magshare sa kanya ng mga problema at magkwento ng mga nangyayari sa buhay ko.

     Siguro talagang ang tinago ko lang kay Joe ay ang sarili ko. Second account ko ang ginagamit ko pakikipagchat sa kanya. JM lang ang pinangalan ko sa profile ko at hindi kita ang mukha ko sa profile pic ko. Wala masyadong nakakaalam ng account kong iyon kaya kakaunti lang ang friends ko.

     Ang tunay ko namang account na alam ng halos lahat ay hindi friend si Joe. Ayon ang madalas kong gamitin ngayon pero noong halos araw-araw kami magkachat ni Joe ay yung second account ko ang lagi kong gamit.

     Hindi talaga ako confident magpakilala. Baka kasi madismaya siya. Hindi ako masyadong maganda, probinsyana pa. Malayo sa itsura ng mga babaeng nakakasalamuha niya lagi. Hindi ako sosyal, hindi ako rich kid kaya hindi niya ako magugustuhan. Talagang fan girl lang ako.

     Para kaming pinaglalaruan ng tadhana ni Joe, kahit fan girl niya lang ako feeling ko talaga hindi kami nakatadhanang magkita. Oo, pinagtagpo kami ng isang beses, nagkachat kami ng matagal pero bakit kung kailan sa UST na ako nag-aaral, saka naman siya lumipat sa UP Diliman? Kung hindi siya lumipat ng university edi sana nagkita na kami.

     Ginawa ko pa naman ang lahat ng makakaya ko para makapag-aral dito sa UST. Buti na lang tinulungan ako ng Tita ko na nasa abroad na siyang sumusuporta sa akin. Ayaw niya kasi na mapatigil ako sa pag-aaral kaya tinulungan niya akong makapagapply ng scholarship dito sa UST at hindi naman ako nabigo.

     Ngayon okay na ako sa pag-aaral ko. Masaya ako kasi kinukuha ko na yung gusto kong course kahit labag kay Papa kasi gusto niya akong maging engineer.

     Natigil ang pagmumunimuni ko ng mag-ring ang phone ko. Kasamahan ko sa pagiging Student Assistant sa UST ang natawag.

"Mikai? Bakit?"

"Jules, be, magsesend na si Prof. Aguilar ng information about doon sa tutor load natin. Check mo na lang email mo. Okay?"

"Talaga Mik? Sige salamat." Binaba ko na din ang tawag at dali-daling chineck ang email ko.

    So may tutor na ako every weekends? This coming saturday makikilala ko na pala ang mga chikiting na tuturuan ko. Kasama kasi ito sa mga gawain bilang SA. Our university offers tutoring services and kaming mga SA yung nagtuturo. It can be in academic subjects, instruments or arts. Based sa email na natanggap ko ay magkapatid ang tuturuan ko, the eldest will be tutored in arts and the younger one will be in academics. Every weekends naman ito sa hindi ito makakaaffect sa mga classes ko.

     I hope kayanin ko ito. Laban Juliana Maria Asuncion! Para sa future! Aja!

***

Hey Joe!

Written by: CurlyQueen