CHAPTER 10

Don't Mess With The Billionaire

Chapter 10

NATARANTA at sukdulang iharang na ni April ang mahagway na pangangatawan sa mga heavy machinery na nagsisulputan sa dati niyang bahay. Si Wolf Atlas ang inaasahan niyang matatagpuan doon at hindi ang mga katakut-takot na mga behikulong iyon.

Para saan ang mga iyon? Bakit may convoy? Kung may balak mang gibain ang pamamahay na iyon, ano ang dahilan? 

"Walang sino man ang magkakamaling gumalaw sa bahay na iyan hangga't hindi ko nakakausap ang sino mang alagad ni Barabas na nag-utos sa inyo!" Pag-i-eskandalo niya. 

There will be no possible way that they can pull that house down. Kabaliwan itong panghaharang niya pero mas kabaliwan ang hayaan na lamang niya ang walang pusong Wolf Atlas na iyon na basta na lamang ipa-demolish ang bahay na iyon ng walang malalim na dahilan.

Sira talaga ang tuktok ng taong iyon. Lahat na lang pakikialaman, magdusa lang siya. Demonyo talaga!

Isang lalaki na halatang product ng military base sa tindig nito ang humarap kay April Rose. Malamang ito ang namumuno ng demolition group.

"Magandang araw ho sa inyo, Ma'am. Pero trabaho lang po ito, walang halong pamemersonal." Maayos na approach sa kanya ng lider. 

Kahit sabihin pa na wala itong atraso sa kanya ay pakiramdam niya gusto niyang ibuhos dito ang lahat ng sama ng loob niya. Her mind was so close to blown-up. Pakiramdam niya ay nagkakaroon siya ng instant wrinkles at uban sa mga panggigipit sa kanya ni Wolf Atlas.

"Wala akong pakialam! Iharap mo sa akin ngayon mismo ang malupit ninyong amo at nang mabasag ko ang pagmumukha niyang isinumpa! Hindi iyong ganito na tinitira niya ako nang patalikod. Para siyang supot na nagtatago sa palda ng nanay niya. Bakit hindi niya ako harapin at nang magkaalaman kami." Kahit si April ay nasusorpresa na rin sa mga bayolenteng salita na ibinubuga ng kanyang bibig.

Sumusobra na kasi itong Wolf Atlas na 'to sa panggigipit sa kanya. Ano bang mapapala nito sa kanya? 

Sa kanilang dalawa ay ito ang higit na nakakaalam na wala itong mapapala sa kanya. Ano bang panama niya rito? Ano nga lang ba siya kumpara sa isang Wolf Atlas who is one of the most successful Bachelor in business world nowadays, a powerful jerk who holds a series of positions in some top notch group of companies aside from being a freaking ruler and CEO of his own empire?

Wala! Walang-wala! Kaya nakapagtataka na umaapaw ang ipinamamalas nitong effort patungo sa pagdurusa niya. Ano pa ba ang ipinuputok ng butse nito gayong maayos naman niyang ibinigay ang permiso para sa letseng DNA test na iyon? Ito lang ang natatanging kilala niyang may kaliwa't kanang negosyo pero nagagawa pa ring pagtuunan ng pansin ang isang katulad niya nobody.

"Pasensiya na talaga kayo, Ma'am pero ito po ang itinuka sa 'ming trabaho ni Boss. Kung ano man po ang personal na galit ninyo sa kanya, siguro naman po ay labas na kami roon, Ma'am."

"Kahit na! Basta dadanak ang dugo rito oras na ituloy ninyo ang mando ng Boss ninyong hari ng mga tsunggo! Demonyo siya! Pinapainit talaga niya ang bungo ko por que't kaya niyang kontrolin ang lahat. Nakakainis siya! Nakakainis siya!" She growled like a mad bull. Gusto niyang mapaiyak sa sobrang galit.

Naniwala pa man din siya sa sinabi ni Wolf na kusang-loob nitong ibibigay pabalik sa kanya ang bahay na iyon basta't makipagkumpromiso lamang siya rito ng matiwasay. Na ginawa naman niya tapos sa huli, siya pala itong nadenggoy sa promising nitong salita.

Tabingi man ang chance na maibalik niya ang bahay na iyon sa pangalan niya, gusto pa rin niya itong habulin. Sobrang napakahalaga ng bahay na iyon kay April. There's a lot of memories left in there at wala iyong katumbas na kahit na anong materyal na bagay sa mundo o kahit pera.

Sa sandaling mawala sa kustodiya niya ang triplets-which is sobrang laki na ng posibilidad ngayong apurado nang kumikilos ang kampo ni Wolf para sa maagang resulta, ang bahay na lamang na iyon ang magpapaalala sa kanya ng masasayang sandaling kapiling niya sina Aragon, Alamo at Aba.

Kahit man lang iyon ay sana pagtuunan ng konsiderasyon ni Wolf. Pero ano pang aasahan niya sa taong walang-puso?

Nagpatuloy na sa pag-andar ang tatlong Skid steer na siyang nangunguna malapit sa entrance way ng bahay. Desidido talaga ang mga loko na gibain ang bahay na iyon na ipinangako niyang aalagaan at pakaiingatan habang sa huli niyang hininga.

Dahil sa pinaghalu-halong masalimoot na emosyong bumabalot sa sistema ni April, iyon siguro ang nagtulak sa kanya na gumawa ng nakakagimbal na bagay na kahit sa hinagap ay hindi niya masisikmurang gawin. Ito ay ang tutukan ng baril sa noo ang walang kalaban-laban na miyembro ng demolition team upang magsilbing kanyang bihag. Mainam na naisipan niyang magsukbit ng maliit na handgun sa likod ng bewang niya sa araw na iyon.

Noon nasindak ang lahat at awtomatikong nagsitigil sa kanya-kanyang ginagawa. Ang lahat ng nagmamanyobra ng mga excavator at grader ay nagkakandarapang nagsibabaan at lumayo.

Nangangatog ang tuhod niya pero kailangan niya itong panindigan.

"Ma'am, huwag ho kayong magbiro ng ganiyan. Seryosong krimen itong hinahain ninyo." Nakiusap sa kanya ang lider ng team.

"At sinong may sabi na biru-biro lang 'to? I can shoot this man's skull kapag hindi humarap sa akin ang amo ninyo. Call him. Now."

At hindi naman nagdalawang-isip ang lalaki na i-dial ang numero ng sino man sa cellphone nito.

Nakamasid lamang siya ng maigi sa mga kilos nito baka kung anong tactical moves ang gawin nito at mapataob siya. 

"Miss Dominguez, magandang araw. Si Sergeant Espinal po ito. Maaari po ba ninyong i-connect ang linya direkta sa personal na numero ni Boss Wolf? This is urgent." 

Shit! Naman pala mapitagan ang galaw at pananalita ng lider dahil Sergeant pala ito. Nalintikan na siya! Tiyak sa bilibid ang bagsak niya.

Sinadyang i-on ni Sergeant ang loud speaker.

"I regret to inform you Sergeant Espinal but the Boss is out of town since this morning for an exclusive appointment with a foreign model. Mahigpit niya pong bilin na wala raw akong tatanggaping istorbo hanggang sa makabalik siya."

Dahil sa narinig ay parang mas lalong nagliyab ang bumbunan ni April. See? Habang pala pinapagapang siya nito sa hirap, tapos ang walanghiya out of town pa kasama ng foreign model? 

A foreign model? She was highly doubtful na tungkol sa negosyo ang pinagkakaabalahan ng dalawa. Kapag napunta sa poder ng babaerong iyon ang mga anak niya, baka mga immoral na gawain ang makagisnan ng mga anak niya mula sa salaulang lalaking iyon.

Iniisip pa lang niya na ginagawa rin malamang nito ngayon sa babaeng kasama nito ang parehong ginawa nito sa kanya nang gabing iyon ay sumisirko na ang mga intestine niya. O baka nga ay mas masahol pa? Nakakailang posisyon na kaya ang dalawa sa mga oras na ito?

Really? Sa sitwasyon niyang iyon ay nagawa pa talaga niyang isipin ang bagay na iyon?

"Do not cut the line off! Wala pa akong sinasabi, Sarhento. Huwag 'kamo niyang susubukan ang pasensya ko at kailangan ko nang makausap ang ulol ninyong amo ngayon na mismo." 

Nang maipaalam ni Sergeant Espinal sa Executive Assistant ni Wolf Atlas ang kasalukuyang nagaganap doon ay hindi na ito tumigil hanggang hindi nakokontak si Wolf.

At halata pang aburido ang hinayupak nang bumungad ang pagod nitong boses sa kabilang linya.

Aburido? Pagod? Peste! Tama nga talaga ang naisip niya kanina. May malaswa nga talagang namamagitan sa unggoy na iyon at sa kasamang foreign model nito.

"If this urgent call isn't a matter of life and death, hindi lang ang pesteng bahay na iyan ang ipapabuwag ko, pati na rin ang mukha mo, Espinal!" He sounded humorlessly. Kung si Sergeant Espinal ay tinakasan ng kulay ang mukha, si April Rose naman ay napalunok ng makailang beses. 

"A matter of death actually, Boss. Kasalukuyan pong bihag ni Miss Nuyda ang isang tao ko. Armado po siya, Boss at galit na galit sa inyo. Bakit daw po tinitira ninyo siya ng patalikod? Gusto raw ho niya kayong makausap, Boss." Ilang segundong mga werdong kaluskos lang ang narinig niya galing sa kabilang linya.

"At pinatulan mo naman ang palabas ng babaeng 'yan? Atsaka excuse me! I never fuck her from behind though it's... Nevermind! Kung hindi ka rin naman pala isa't kalahating duwag, Espinal. Pa'no aakyat ang ranggo mo niyan kung sa isang babae palang umurong na ang buntot mo?"

Palabas? Ganoon pala ha!

Hindi naman siguro maaalarma ang ibang nakatira sa lugar na iyon kung sampolan niya ang damuhong iyon dahil bahay lang naman ni Manang Carletta ang medyo malapit sa tinatayuan ng bahay niya. At inasenta nga ni April ang isang flower pot malapit sa kinatatayuan ni Sarhento.

"Narinig n'yo naman siguro iyon, Boss. Hindi isang babae lang itong kaharap ko. Hindi mo naman kami tinimbrehan na Amazona pala itong kaaway ninyo, Boss."

"Son of a bitch! Hindi ko 'yan kaaway." Iritado pa rin ang boses nito. "Sumpa ang babaeng iyan sa pagkalalaki ko! At kapag hindi mo nagawa ang pinag-uutos ko, alam mo na ang kababagsakan mo, Espinal!"

Mukhang tinablan na ng takot si Sergeant kaya naglakas-loob na si April na hablutin ang cellphone sa kamay ng opisyales habang hindi pa rin inaalis ang bunganga ng baril sa harapan ng isang kasama ni Sarhento. 

"Hoy, lalaking puro masamang hangin ang laman ng utak! Ano'ng karapatan mo na ganiyanin ang isang opisyales ng national police ha? Hindi porque at umaapaw sa numero ang bank account mo at kilala ang angkan ninyo sa bansa ay aasta ka ng daig pa ang Diyos!" Pakiramdam ni April ay may mapipigtas ng ugat sa utak niya ano mang oras. 

Pero kailangan niyang ipamukha sa lalaking iyon na hindi lahat ng mahihirap at mas mababa ang estado ng buhay sa lipunan ay basta-basta na lang itong mananagasa. Pantay-pantay lang naman ang likha ng Diyos ah! Puwera lang sa kaguwapuhan, kakisigan at lahat-lahat ng magagandang katangiang panlabas ay nasimot ng gagong ito. Doon lang naman ito lamang. 

"I have no time for your brand new crap! Huwag mong sagarin ang pasensya ko at huwag ka nang makialam." Mabagsik na usal nito sa mababang tinig. Tipong parang magyeyelo ang mga kasu-kasuhan niya.

Impaktong 'to! Ito lang iyong nagbabanta pero malaswa ang umabot sa pandinig niya. Kinikilabutan siya sa epekto nito sa kanya. Bakit ganoon pa rin? Dapat purong poot ang nararamdaman niya para rito at wala nang iba pa.

"At sa tingin mo naman, may inilaan din akong oras para sa kabulastugan mong 'to? Ha, Wolf Atlas? Puwes nagkakamali ka! Wala akong plano na marinig ulit ang pangit mong boses pero dahil sa paggigipit mo sa akin kaya napipilitan akong makausap ang kanang-kamay ni Satanas kahit labag na labag sa loob ko." Dapat buo ang tapang sa boses niya. Dapat hindi basag? Ano na lang ang iisipin ng gagong iyon? Na lamya siya? 

Sa kabila ng pasulput-sulpot na kaluskos sa background ay kumalabit pa rin sa pandinig ni April ang matinding paglunok ni Wolf. 

"Hindi ba't galit ka? Stick to that fucking emotion and do not fucking say my whole name like that again. Kumikibot si Goyo rito sa baba kaya huwag ka nang umulit dahil nagtitimpi lang ako!" Nahihirapan na usal nito. Puzzled, she paused for a brief moment.

Kumikibot? Sinong Goyo?

"Huwag mong pakialaman ang mga emosyon ko sa katawan, gago! At huwag mo nang pakikialaman ang nananahimik na hanapbuhay ng mga kamag-anak ko sa Isla. Maging ang nananahimik na bahay na ito ay ipapagiba mo. Dahil ano? Bakit? Kung may nasabi o nagawa man akong ikinababa ng bilib mo sa sarili mo, puwes ako mismo ang parusahan mo. Ako lang at huwag mo nang idamay ang mga taong ititira para sa akin ng mundo oras na maagaw mo sa akin ang mga anak ko. Masama kang tao! Napakasama mo." Nahughog ang kanina lang ay matapang niyang boses. Sandali pa ay hindi niya namalayang napasinghot siya.

She won't cry! Nuncang iiyakan niya ang lalaking ito. 

"W-wait! Are you going to cry?" Lumaki ang butas ng ilong ni April nang maapuhap niya sa boses ni Wolf na parang regretful ito. O siya lang iyon at ang mapanlinlang niyang imagination?

"Ano bang pakialam mo sa pag-iyak ko hayup ka?!" Singhal niya. Hindi na siya nahiyang umiyak sa harapan ng demolition team na kanina lang ay sinisindak niya. 

Pero base naman sa reaksyon at pananahimik ng mga ito pati na rin ng bihag niya at ni Sarhento ay mukhang nasusundan ng mga ito kung saan nag-uugat ang issue nilang iyon.

"At wala ka ring pakialam kung gusto ko mang pakialaman ka! Atsaka kung mang-iinsulto ka ulit, dapat insulto lang. Hindi iyong iiyak ka kasi hindi ako makahinga!"