Stay tuned! 🥰
Chapter 31 Midnight Visitor Maya-maya ay marahan akong napapahaplos sa labi ko na kanina lang ay dinampian ng maalab na halik mula sa taong itinatangi pa rin ng aking puso. Zayden. My Zayden... Paano pa kaya kita makakalimutan niyan kung kahit sa pagpikit ko sa mga mata ko ay ang maamo mong mukha ang nakikita ko? Paano pa kita tuloyang makakalimutan kung sa tuwing umiiwas ako ay sinusundan mo ako? Paano pa kita makakalimutan kung sa tuwing nandiyan ka ay wala akong ibang gusto kundi ang tanawin ka ng palihim? How Zayn? How can I stop thinking of you? How can I stop my heart from still wanting you? How....? Hindi ko na namalayang nakatulogan ko na pala ang pagbabalik-tanaw ko sa nakaraan namin ng dati kong katipan. Yung puro ligaya lang, na akala ko ay wala ng katapusan. "Kung hindi mo ipinalaglag ang anak ko, masaya sana ako ngayon. Kung sana ay pumayag ka na kahit ako na lang ang mag-aaruga sa kanya siguro ay mapapatawad pa kita ngayon! You are heartless, Hikkary. You are damn s
Chapter 32Make LoveNAALIMPUNGATAN ako sa masuyong haplos sa aking pisngi. Pinilit kong ibuka ang aking inaantok na mga mata, at sa aking paggising ay sinalubong ako ng bahagyang madilim na kapaligiran ng buong silid.Inaninag ko ang mukha ng katabi ko sa kama."Z-Zayn..." Mahinang tawag ko sa pangalan nito.He still caressing my cheeks. Bahagya ko nang naaninag ang mga mata nitong kay suyong nakatitig sa aking mga mata."Thank you, for letting me stay here in your unit."Lumunok ako at inalis ang kamay nitong nasa mukha ko. Bahagya rin akong umurong ng palayo rito."Look, you should not be here, Zayn." Naupo ako sa aking kinahihigaan. "You may leave now dahil nahimasmasan ka na sa kalasingan mo." Napatingin ako sa labas ng bintana. "Umalis ka na bago pa magliwanag, maya-maya rin ay bibyahe na ang lahat pauwi sa syudad."He sighed. "I just want to rest and cuddle, Hikk.""H-hey..." Na out of balance ako sa aking pagkakaupo ng hilahin niya ako pahiga sa kanyang tabi."Stay, please?" he
Prologue"Hey, baby..." Napalingon ako sa aking kaharap. "Are you with me? Kanina pa kasi ako nagsasalita, but then I guess you are not listening.""H-Huh? Uhm. N-No, nakikinig ako." I said, pero ang totoo may malalim akong iniisip."Okay." He nods but his vision says he's not convinced. "Our food is already served. Let's eat, then?""S-Sure. Let's eat." I said as I forced to smile.We silently take our foods. Alam ko nagtataka ito sa sobrang tahimik ko. Meron lang kasi akong iniisip at tinitimbang na desisyon._"Tita, what happened
Court"Anak, salamat sa pagtulong mo sa akin sa paglalaba ngayon huh?" Pasasalamat ni Nanay sa akin habang nagkukusot ito ng mga puting damit ng pamilya Diaz."Okay lang ho 'yon Nay. Wala naman akong ginagawa sa bahay. Isa pa bakasyon e. Walang pasok sa school." Sagot ko rito habang binabanlawan ang mga dekolor na damit."Sabagay." Sabi nito. "Alam mo anak, napaka suwerte talaga namin ng Tatay mo at sa dalawang kapatid mo, sa'yo. Bukod sa mabait na anak at maunawaing kapatid, magalang pa. Maganda na, matalino pa." Proud na sabi nito sa akin.Natawa ako ng bahagya sa sinabi ni Nanay sa akin. "Nay, alam mo. Bolera ka rin e. Lagi nalang." Napapailing ako."Nagsasabi kaya ako ng totoo, Hikkary. Nak, mag-aral kang mabuti huh? 'Yang edukasyon talaga ang pinaka importante sa ngayon
Swear"R-Raven, no. Okay na ako dito. Please, busog na ako." Pinigilan ko ito nang lagyan pa niya ng pagkain sa aking pinggan."But, Hikkary... Sige na, hayaan mo na ako. Tulad noon, palagi ko itong ginagawa sa'yo, right?" Sabi ni Raven, nakikita sa mga kilos nito na gusto nitong bumawi sa akin."Hikk, hayaan mo na si Raven. Ganyan talaga ang mga boyfriend, nag-aalala sa atin. Right, love?" Erica said while he gazed, Zayden.Tumango naman ito na parang wala lang. "Yes."Nagbaba ako ng tingin ng maglapat ang mga mata naming dalawa. Ramdam ko ang pananahimik nito kanina pang pagdating nila ni Erica. It supposed our date. But then, Erica asked me if where I am, nang mabanggit ko kung sino ang kasama ko sa araw ng linggong iyon ay bigla nalang itong sumulpot kasama si Zayn, ang
PlanTinanaw ko ang papalayong kotse ni Raven. Nalulungkot ako because I know, he still love me that much.Naaawa rin ako because, Raven is one of the kind, he's also understandable boyfriend that I have before. Kaya nga nasaktan ako noon ng sobra dahil sa kalokohang ginawa niya at ng barkada niya, iyon ay ang manligaw siya noon sa iba.Nasaktan ako ng sobra at ayoko nang maulit na masaktan muli. Yung pag-ibig ko kasi sa kanya noon, walang halong biro. But now, I already move on with my heartaches from our past. Iyon ay dahil kay Zayn.I sighed. Papasok na sana ako sa loob ng bakuran namin ng may mamataan akong kotseng parating.Zayn???I sniffed and I didn't move. Nakita ko itong bumaba agad ng kanyang kotse at tumungo
Solution[*2-months later*]Today is I am going to our dean's office. Hindi ko alam kung bakit ako pinapatawag ng kaitaas-taasan ng alas-tres ng hapong iyon. Kinakabahan ako ngunit ikinalma ko naman ang sarili ko sa pagharap sa University Dean's ng school na iyon.I took a deep sigh then I knocked three times on the door.May nagbukas ng pinto, isa sa kawani ng dean. Ngumiti ito sa akin."Good afternoon...""Hikarry, pasok ka hinihintay ka na ni Mrs. Agoncillo sa tanggapan niya." Sabi ng nagbukas sa akin ng pinto."Salamat ho, Ma'am." Magalang ko na tugon saka pumasok sa loob at sinundan patungo sa pinaka office ng Dean."Pasok ka n
BegNasa isang tahimik na lugar lang ako. Sa isang lugar kung saan ang dating tagpuan naming dalawa ng pinakamamahal kong lalaki. It is Zayden. Nandoon ako at hinintay ko itong dumating sa mga oras na iyon.Tumanaw ako sa papalubog na haring araw sa kabilang dulo ng langit. Naupo ako sa bakal na upuan at bumuntong hininga. Pumikit ako at ninamnam ang preskong hangin sa mapuno at malamig na lugar na iyon. Hinayaan kong tanggayin ang mahaba at unat kong buhok sa hanggin. Dumilat ako at pinagmasdan muli ang ang sikat ng araw na tuloyan ng naglaho."Hikk..."I gasped as I heard a baritone voice. I know, it was Zayden.I heave a sighed and I faced him.