THIRD PERSON'S POV
Nataranta ang lahat nang may sumigaw na nasisira na ang harang ng dark room.
Dahil ang alam nilang lahat ay isang halimaw ang nasa loob 'nun.
Nagkagulo ang mga tao dahil din sa nakikita nila ngayon. Si Aloisia na napapaligiran ng kulay asul na usok.
Napatayo din sa gulat ang mga opesyales sa iba't-ibang lugar.
Isa lang ang alam nila, hindi iyon kakayahan ng isang tao.
Hindi alam kung anong unang pagtutuunan ng pansin ni master Sown. Kung si Aloisia ba na alam niyang mapapahamak ngayon o ang puntahan ang dark room.
Nagmulat si Aloisia na may poot sa kanyang mga mata. Hindi alam kung para saan iyon.
"Anong nangyayari!?" Sigaw ni Dealla walang ideya sa nangyayari sa kaibigan nila.
Nagkagulo at hi
Namulat ang mata ko sa mundong ito ng hindi alam kung ano ako. Hindi alam kung ano ang tunay kong pangalan. Hindi ko maalala ang nakaraan, kung paano ako lumaki, kung paano ang naging buhay ko noong hindi pa ako naging warrior dito sa heavenly realm.Si king Crassus ang lahat ng dahilan kung bakit ako ngayon nandito. Isang kanang kamay niya sa pakikipagdigma. Binigyan niya ako ng mataas na titulo na kung tawagin nila ay isang babaeng mandirigma. Ako lagi ang namumuno sa mga kawal na kung tawagin ay Arminius. Lahat ng gustong ipagawa sa akin ni King Crassus, ginagawa ko. Dahil alam kong walang mali sa mga pinapagawa niya, gusto lang niyang maubos ang mga demon na nabubuhay pa.Kahit isa na ako sa mga pinagkakatiwalaan niya, wala parin akong karapatang umangal o suwayin siya lalo na ang hindi siya bigyan ng respeto. Lahat ng naririto ay mataas ang respeto sa kanya. Sinusunod siya sa lahat ng mga gusto
Third person's PovNgayon ang kabuwanan ni Herbeth na ilang buwan na nilang hinihintay.Abala siya sa pag-aayos ng mga labahin nang makaramdam siya ng kirot sa kanyang malaking tiyan."Ahhg! Di-dickon!"Mas lumala ang kirot sa tiyan niya kaya nasigaw na niya ang pangalan ng kanyang asawa.Hawak-hawak ng kamay niya ang malaking tiyan niyang kumikirot habang pinipilit na makalapit sa kama para makaupo ng maayos.Abala kasi sa pagluluto si Dickon sa kalan at naubusan pa sila ng kahoy kaya lumabas siya sandali para maghanap ng pansamantalang pandagdag sa tangkay ng kahoy na nauubos na at tinutupok na ng apoy."Dickon!"Pagpasok pa lang ni Dickon sa maliit na bahay nila ay narinig niya ang alingawngaw na sigaw ni Herbeth. Naalala ni Dickon na ngayong buwan
Aloisia Diamond PovNag-aayos kami ngayon ni Mond ng mga paninda namin. Iba't-ibang mga bulaklak at mga prutas. May piyesta kasi dito sa Tracian at maraming dumalo na nagmula pa sa Spartacus at Mapuche."Ate, manonood ka ba mamaya?"Tanong ni Mond sakin, meron kasing magpe-perform mamaya. Magpapakitang gilas, lalo na ang mga estudyante ni Mr. Sown. Sila kasi ang mga taong nabiyayaan ng kapangyarihan. Kaya para magamit iyon sa mabuting paraan pumapasok sila sa organisasiyon ni Mr. Sown, para maturuan ng tama sa paggamit ng kanilang kapangyarihan.Sabi nila, kung meron ka mang kapangyarihan malalaman mo ito kapag tumuntong ka ng 18 na taon. Pero di na ako nagdasal pa na sana ako rin mabiyayaan. Dahil hanggang ngayon, 21 na ako wala parin naman akong napapansing kakaiba sa akin."Ate?"
Pagkatapos kumain ay nagmadali akong puntahan si Mr. Sown. Nagpumilit pang sumama si Mond dahil lagi iyon nakabuntot sakin kapag may pinupuntahan ko pero hindi ko na siya pinayagan at pinaiwan ko siya para may kasama si nanay sa bahay."Mr. Sown!"Malaking ngiti ang naka paskil sa labi ko nang makita ko si Mr. Sown na kausap ang isang babaeng estudyante niya.Sila yung matagal-tagal na sa grupo at sigurado akong bihasa na sila sa pakikipaglaban, sa tagal ba naman kasi ng ensayo nila at mga misyon nila na pumatay ng mga demon.Baka nga may nakaharap na silang mga class A na demon."Oh! Aloisia! Ano nakapag-isip ka na ba? Hindi ka pupunta dito kung hindi ka nakapag desisiyon."Nagpaalam muna siya sa kausap niya at madali namang umalis agad. Lumapit siya sakin para makapag-usap kami ng maayos."Next time, ipapakilala kita sa kanila."
May sumusunod sakin. kung hindi ito demon, sino?Hanggang sa naramdaman ko ang isang presensiya sa di kalayuan dito sa pwesto ko. Hindi ko pinahalatang nakita ko siya gamit ang peripheral vision ko.Nagkunwari akong patingin-tingin sa paligid na tila hinahanap ko kung saan nanggaling ang palaso. Lingid sa kaalaman niya na nakita ko siyang nagtago agad sa isang puno.Nakasuot siya ng itim na mahabang damit at may hood.Bumaba ako sa puno at muling pinulot ang basket na may lamang prutas at naglakad taliwas sa daan papunta sa bahay. Kailangan ko muna siyang iligaw bago ako dumeretso sa bahay. Kung hindi ko siya mailigaw ay hindi ko na itutuloy ang pagpunta doon.Halos wala na akong sinusunod na daan at kung saan saan na ako lumulusot dito sa kakahuyan. Binilisan ko ang paglalakad at halos marinig ko na ang yabag ng mabilis na paglakad niya.
"Sia, pinapatawag ka ni master sa dark room.""Huh? Bakit daw?""May ipapakilala daw, ewan?"Ngumiti at tumango lang ako sa kanya at pinuntahan si master sa dark room.Yung kwartong ipinakita sa akin ni Dealla noon, yung bawal pasukin. Dark room pala ang tawag doon."Master!""Oh! Aloisia! Halika rito"Nakita ko si master na nasa tapat nung kwarto at sa tabi niya ay isang matangkad na lalaki na abala sa pagpapahigpit ng barrier nang dark room.Ibinaba niya ang kamay niya saka inilagay sa likod at tayong-tayo nang humarap sakin.Napaliit ang mata dahil pinipilit kong alalahanin kung saan ko ba siya nakita. Parang kilala ko siya noon pa pero hindi ko naman ma-alala. Pero sinasabi ng utak ko na kilala ko talaga siya. Mas matanda lang siya ng konti sakin at napakapormal niya.Yung dalawang kamay
Ganon na lamang ang gulat naming dalawa ng makita namin ang isa't-isa dito."Ate!?/Mond!?"Gulat na gulat kami pareho."Anong ginagawa mo dito!? Ba't ganyan ang suot mo!?"Hindi maiwasag pagdudahan ang mga kilos niya. Kahit itinuring ko siyang kapatid at naging mabuti siya sa amin ay hindi parin mawawala ang katotohanang hindi kami magkadugo."Ate, kumalma ka""Paano ako kakalma!? Ikaw din ba yung sumusunod sa akin noon!? Mond!""Ha? Anong sinasabi mo, ate? Ngayon lang ako lumabas dahil nabalitaan ko ang tungkol sa mga nawawalang sanggol. Husto ko rin makatulong, ate. At ano yung sinasabi mong sumusunod sayo noon?"Napahinga ako ng malalim at kinalma ang sarili ko. Hindi ko lang kasi talaga matanggap ang ideya kong siya nga ang sumusunod sa akin noon.Napapikit ako ng mariin, may ti
Sa wakas ay nahuli na din namin ang salarin sa pagkawala ng mga sanggol.Iisa lang pala ang may kagagawan ng lahat ng iyon. Kung tutuusin, maraming mga pusa ang nakaharap namin. Pero ang lahat ng iyon ay puro illusion. Ngunit swerte at naramdaman ko agad iyon.Nang mahuli ko sa mga kamay ko mismo ang puno't-dulo ng lahat ay unti-unti itong nag-aanyong tao. Dinala namin siya sa bahay ni aleng Morya.Hindi ito demon, isa lamang itong tao na may kakayahang maging pusa na siyang kapangyarihan niya. Ginamit niya ito sa masamang gawain.Sinubukan namin siyang kausapin kung bakit niya ginagawa yun at tanging sagot lamang niya ay wala lang siyang magawa. Isang malakas na suntok naman ang nakuha niya mula kina Mond at Dust dahil sa walang kwentang dahilan niya. Ang daming natakot at nawalan ng anak dahil lang sa walang kwentang dahilan niya. Laki naman ang pasasalamat ko ng sinabi niyang hindi naman niya sinasaktan ang m