Nakatulog
Ilang ulit ka nang nabuhay at namatay, Tharia subalit mahina ka pa rin. Hindi ba't buo na ang ating pasya na isasama mo siya pabalik sa lugar na ito? Bakit ka lumilihis ng landas?!"
Ramdam ko ang pangungunot ng aking noo dahil sa boses na um-echo sa madilim na lugar kung nasaan ako. Wala akong makita kung hindi walang katapusan na kadiliman.
"Ano ang iyong ginagawa rito? Bakit ka nagbalik na hindi pa tapos ang iyong misyon?"
"Sino ka?" tanong ko habang sinisipat ang paligid ngunit wala naman akong makita.
Kumabog ang dibdib ko ng biglang may isang kandila na
Tharia"Anong nangyayari? Bakit ganyan ang mga mukha ninyo?" tanong ni Ree habang iniisa-isa ang mga reaksyon namin.Oo nga, anong nangyari? anong nangyari sa akin kanina lamang? Hindi ko maintindihan dahil muntikan na naman akong mawala sa sarili ko ngunit..Napamaang akong nakatitig kay Ree na ngayo'y kinakamot ang isang kilay habang nagtatakang nakatitig kay Gabby na nakatulala rin sa kanya."Ano nga ulit ang buong pangalan mo?" basang ni Levi sa katahimikan.Tumikhim muna si Ree bago sumagot. "Lawrence Ree Bonifacio, bakit?" Kumunot ang kanyang noo."Bonifacio," ani Levi na mukhang may malalim na iniisi
Unang Alay"Pasensya na kayo sa inasal ni Lola Josanna kanina," sinserong saad ni Katarina pagkatapos namin siyang tulungang ihiga ang matanda sa sarili nitong kwarto. "Ngayon ko lang siya nakitang naging ganito simula nang nagkasakit siya, kadalasan kasi ay tahimik lamang siyang nakatanaw sa kanyang bintana habang gumuguhit kaya maski ako ay nagulat sa inasal niya.""Ganyan din si Lola Josephine kaya huwag kang mag-alala, naiintindihan namin ang naging asal niya," ani Ree bago ako tinapunan ng makahulugang tingin."Doon tayo sa kusina nang makapag-hapunan na kayo. Libre na ito ngKabanapara man lang makabawi sa inasal ng Lola ko."
Seremonya Noong 1562Tahimik kami sa loob ng vintage car ni Gabby habang tinatahak ang daan patungo sa kung saan.Kanina pa ako nakatulala lang sa labas ng bintana at hindi ko na alam kung ano ang maari kong isipin.Si Gabby ang nasa front seat at nakatulugan na ang pag-iyak. Galit na galit siya sa akin ngunit hindi maitago ng galit na iyon ang pangambang nakikita ko sa kanyang mga mata.Si Levi ang nag-mamameho habang si Ree naman ay naka-masid lang din sa daanan sa tabi ko. Ramdam kong may gusto siyang itanong sa akin ngunit nag-aalangan. Malamang ay tungkol iyon sa krimeng naganap sa Kabana Hotel.Naalala ko na naman ang nangyari kagabi. Alam kong may pum
Valentine"Anong sinabi mo ulit?" tanong ni Ree kay Arianne.Maarte muna siyang tumawa bago sumagot. "Saan don? Ang dami ko nang sinabi, Rence."Literal na umikot ang mga mata ko. Maarte si Gabby pero nakakairita ang isang 'to."Ninuno mo si Sebastian? Iyong lumpong sumusuporta sa mga prayle ng La Verde?" tanong ni Levi bago tumingin sa akin. Siguro'y naiisip na niya ang naiisip ko."Nakakatawa 'yong ninuno pero oo, nakakagulat ba?" Natawa ulit si Arianne. "I mean, yeah, maybe eerie nga pakinggan 'non pero ang tagal na 'non, hindi ba? Wala nang mga mangkukulam sa panahon ngayon, saka I doubt din na totoo iyon. Ang asawa ng Unang Sebastian ay lumaki sa La Verde pero hindi naman siya mangkukulam —""Gusto sana naming malaman kung anong nangyari sa asawa ng Unang Sebastian pagkatapos ng libing ng kanyang Ama," sabi ko. Hindi na ako nakatiis.
ManiwalaSi Ree naman ngayon ang nag-mamaneho habang sina Levi at Gabby ay nasa likod para makapag-pahinga. Pabalik kami ngayon sa Luminos kung saan naroon si Josephine Graham. Iniisip ko palang na kakausapin ko siya ay nawawalan na ako ng pag-asa. Makita pa nga lang ako ay sigaw na siya nang sigaw, paano pa kaya kapag kakausapin ko na siya. Baka tuluyan na siyang mabaliw.Siguro ay nakikita rin niya si Teodore na nakasunod sa akin kaya siya ganoon. Hindi na tuloy ako sigurado kung makakausap ba namin ng maayos si Josephine."Makakausap natin si Lola Josephine, Faith, kahit dito naririnig ko na ang iniisip mo," saad niya ngunit nasa daan ang paningin. "Magpahinga ka na muna. Mas nakakapagod iyang ginagawa mo sa utak mo."
Tulip "Kanino galing ang mga ito?"nakangitingtanong ko pagkataposamuyinanghalimuyakng Tulip na inabot sa akin ng aking alalay. "Sa dami ba naman ng masugid mong manliligaw ay hindi ko na mawari kung sino ang nag-iwan niyan sa labas ng mansyon, binibini" Mas lalo akong napangiti sapagkat iisang tao lang naman ang nakaka-alam sapagkagustoko sa mga Tulip. Anongkumento ni Ama sa gaganaping piging bukas sa kabilang bayan?" pag-iiba ko ng topiko upang ilayo ang kuryusidad ni Agnes. "Ang
Puot at GalitIsang malakas na sampal ang nagpagising sa akin."What the hell is wrong with you?" singhal ni Gabby sa akin.Tuluyan akong nahimas-masan ngunit naroon pa rin ang bilis ng kabog ng dibdib ko at hindi ko mawari kung ano ang dahilan.Kasalukuyan akong nakahiga sa sofa. Dahan-dahan akong umayos ng upo at doon ko lang napansing nasa loob na pala kami ng opisina ni Lola."Anong araw na ngayon?" kinakabahan kong tanong. Baka ilang araw ko na namang hindi kontrolado ang sarili ko."Sabado," si Levi ang sumagot. "Galing tayo ng Mefar kung saan—"
Tharia,1431"Ang ganda naman ng ngiti natin, Binibining Tharia."Natigil ako sa pagtitig sa kulay dilaw na tulip na bigay ni Theodore kanina sa batis. Ilang buwan na rin kaming palihim na nagkikita sa batis at kahit papaano ay masaya't kontento na ako roon.Alam kong kapag malaman ni Ama ang relasyon ko sa isang alipin ay siguradong papatayin niya ito. Kung bakit kasi pinanganak ako sa isang maharlikang pamilyang walang kasiyahaan at kalayaang umibig?"Galing ba iyan kay Ginoong Theodore, Binibini?"Napangiti ulit ako bago tumango. Kahit si Agnes na aking alipin ay napangiti na rin habang sinusuklay ang aking buhok. Tanging si