Share
"OVEN"
CHAPTER 14
" Carlooooo! Pumasok ka sa loob ng kuwarto! Magpahinga ka muna! Hindi kayo magagalaw dahil nandito ako! Pasok kana at matulog! Ako na ang bahala!" isang tinig na hindi ko alam kung saan nanggaling pero parang nasa tabi ko lang ...napakalamig na parang nasa ilalim ng lupa naggagaling. Kaya agad akong kumatok ng kwarto. At isinara ito. " Ano ang makain dito? Magpahinga na kayo. Kakain muna ako bago matulog. Huwag na huwag kayong lalabas kapag ako tulog! Huwag niyong subukan baka pagsisihan niyo! Matulog na po kayo kung tapos na kayo mag dinner. Kakain muna ako pagkatapos matulog na din ako. Myla sweetheart magpahinga kana."sabi ko nito. " Agad na nag ayos ng higaan namin ang pinakamaganda kung kasintahan. " Takpan niyo ang inyong mga mukha. Upang wala kayong maamoy kahit na ano galing s
Bunabalik sa aking pandinig ang mga naririnig ko noong bata pa ako. Napatunayan kong nandito nga ang aking ama. Pero nasaan siya. Tanong ko sa aking sarili. Naging kampante ako mula nang narinig ko ang boses na aking naririnig lagi. Kaya pumasok ako ng kwarto at nagpahinga. Pakiramdam ko ay may sandigan ako. Hindi ako natatakot
Kaugnay na kabanata
OVEN "OVEN"
CHAPTER 15 Kakaiba ang nararamdaman ko sa mga oras na ito. Habang ako'y nakaupo malapit sa kusina. Biglang nagliwanag ang OVEN at biglang nag umpisa nang nangangamoy ang mga karneng nasa loob ng oven. Hindi ako tinatablan ng amoy. Maya pa ay nararamdaman kong may nagbubukas ng pintuan ng kuwarto. Kaya agad kong itong hinarang. " Huwaaaaaag! Di ba sabi ko huwag niyong buksan ang pinyuan. Baka papasok ang amoy at kayo ay malalason ! Bakit ba hindi kayo nakikinig ! Gusto niyo po ba na mamatay kayong lahat? Galit kung sigaw nito sa kanila. Walang kaalam alam si Myla dahil tulog pala ito kaya walang sumita sa isa sa mga kasamahan nila sa loob. "Huwag ! Na huwag niyo bibuksan ang pintuan hanggat maari.! Ilang beses ko nang bilin ito sa inyo! Bakit ayaw niyo makinig!" galit kong sigaw kung sino man ang nagtangkang buksan ang pintuan. Maya maya pa narinig kung may nagtatalo sa loob. Nag away away na pala sila sa loob. Narinig kung nagsisigaw si Myla. Hindi ko naman puwed
OVEN OVEN
Chapter 16 Malayo na ang aking inikot ngunit akoy nagtataka mukhang pabalik balik lang ako sa aking dinadaanan. Nagulat ako ng may nakita akong liwanag sa bandang dulo sa kaliwa. Kaya agad akong naghakbang papunto roon. Biglang nawala ang takot na aking nararamdaman ng masipat kong parang may mga kubo sa bandang dulo. At may mga gaserang nakasindi sa labas ng bawat kubo nito. Nang akoy papalapit na sa lugar. Dinig na dinig ko ang sigawan. Palakpakan. Nakakarinig ako ng mga taong naghihiyawan. Mukhang may kasiyahan na ginaganap sa lugar na iyon. Kaya mas lalo ko pang binilisan ang aking paglalakad upang marating ko na ang kinaroroonan ng mga boses na iyon. Dali dali kong pinuntahan ang mga nakasinding ilaw kanina. Pahakbang na sana ako papunta doon sa mga tao ng may biglang humila sa akin at tinakpan ang aking bunganga at sabay sabi. " Huwag kang maingay! Tumahimik ka lang at huwag kang gumawa ng hakbang na makakagawa ng ingay!"mahinang wika nito sa akin. " Mamaya ka n
OVEN " OVEN "
CHAPTER 17" Paparating na ang matanda. Maghanda na kayo. Magmatyag kayong lahat. Huwag tayo magtiwala kahit kanino. Nararamdaman kong nililinlang lamang tayo ng kagubatang ito. Isipin niyo. Unang mga pangyayaring kababalaghan doin sa resthouse na iyon. Tapos bigla na lamang tayo napadpad dito sa hindi natin alam na mga kadahilanan. At hindi nga natin kilala mga taong nakakasalamuha natin. Mukhang lahat ng mga kababalaghang nangyayari sa atin ay kasinungalingan.! Nililinlang lamang tayo ng kagubatang ito. Nandiyan na ang matanda. Huwag kayo maingay ako lang ang makikipag usap sa matanda."sabi ko sa kanila. " Opo sir! tumahimik tayo. Andiyan na ang matanda." ani naman ni Myla.Tumahimim ang lahat. Hinintay namin na makapasok ang matandang lalaki sa kubo niya. Nakangisi ito na parang nakakaluko." Wala na po ba ang mga aswang na iyon lolo?"agad kung tanong sa matanda ng pumasok na ng bahay. " " Wala na sila! magpahinga na muna kayo! May mga pagkain diyan sa loob ng mga box tingnan niyo
OVEN CHAPTER 18
Namangha kaming walo sa dami ng mga prutas na aming napitas. Ngunit bigla akong nagulat nang may napansin akong sumusunod sa amin. "Pssssssst! Huwag kayo maingay. Mauna na kayo susunod ako."yan ang sabi ko sa kanila ng mahina kung bulong habang tinitingnan ko sa unahan ang nakikita kung sumusunod sa amin. Nagtago ako sa isang mataas na talahiban at makapal na mga damo. . At inabangan kong susunod sa mga kasamahan ko ang kanina ko pang napapansin na tao. Nang makalayo na sina Myla. Nakita kong gumagalaw ang mga matataas na damo. Agad akong nag abang...pinaikot ikot ko ang aking paningin. Maya maya biglang tumahimik. Wala na akong naririnig na kaluskos. Kinabahan ako bigla. Naisip ko sina Myla baka napaano na sila. Dahan dahan akong tumayo at sinundan ko kung saan dumaan ang mga kasamahan ko. Nang bigla akong nakakarinig ng isang malakas na sigaw mula sa di kalayuan ng kinalalagyan ko. Hindi ako sumigaw bagkus pinakinggan kong mabuti kung saan nanggaling ang sigaw na yon at mukhang f
OVEN OVEN
CHAPTER 19 " Teka muna, hindi kita maunawaan. Any ibig mo bang sabihin makakauwi sila na ligtas kung papayag akong maiiwan dito. At mag isa kong labanan ang halimaw? Hindi ko naman alam kong sino nag ba talaga ang kalaban dito. May OVEN! May Matandang lalaki na hindi ko alam kong ano ang tunay na pakay nito!"sagot ko sa matandang nagsasalita . "Katulad ng sinabi ko sayo, maiwan ka dito. At mag isa mong labanan ang halimaw!"wika nito. " Paano? Hindi ko alam kung saan at paano ako maniniwala sayo? " agad kong sagot nito. " Nasa mga kamay mo ang kaligtasan ng inyong mga kasamahan. Pay isipan mong mabuti ang sinabi ko habang hindi pa kayo nauubos. Pito (7) na lang kayo natira ngayon. Baka mamaya o bukas o makalawa mababawasan na naman kayo ng isa o dalawa!"wika pa nito . Nabahala ako ng husto. kaya pinag isipan ko nang maigi. Tama ang matanda. Pito nalang kami. Nawalan kami ng isa pa. At ayokong may mawala pa sa mga kasamahan ko. Kailangan ko magdesisyon. Sino ang matandang ito? Ba
OVEN "OVEN"
Chapter 20 Nagdadawalang isip ako kung ano nga ba talaga ang dapat kong gawin. Nag aalangan akong sundin ang sinasabi niya. Ngunit iniisip up din ang kaligtasan ng mga tauhan ko at si Myla. Agad kong kinuha ang bote at itinago ito sa loob ng dala dala kong bag. Bigla akong nagising. Agad akong bumangon at kinausap ko sina Myla na maghanda at Sumunod sila sa akin. Hindi na nagtanong pa si Myla ang babaeng aking minahal noon pa man. Ngunit hindi ko akalain kaya ako nitong samahan hanggang sa kaduluduluhan ng aking buhay. Napatulo na lamang ang aking mga luha. Agad naman nito napansin at niyakap ako ng mahigpit. " Kaya natin ito, huwag kang mawalan ng pag asa mahal. Nandito lang ako, hindi kita iiwan at pababayaan. Mahal na mahal kita. " sabay halik sa aking labi at niyakap ako ng marahan. Pinangunahan ko ang aming paglalakbay. Mga mayayabong na talahiban ang aming dinaanan. At iyon ay ayun sa nakikita ko sa aking panaginip. Natatandaan ko ang mga markang aking ginawa upang masundan
OVEN "OVEN"
CHAPTER 21 Habang kinakatay namin ang nahuli kong baboy ramo. Saglit namin nakalimutan kung nasaan kami ngayon. Masaya kaming lahat habang naghahanda para sa aming tanghalian. Kanya kanyang tuka ang bawat isa. Mabilis namin nalinis ang karne. At agad kaming nag ihaw. Marami naman mga prutas nasa paligid namin kaya kanya kanyang pitas na din ng mga saging at apple..may oranges din at atis. Habang nag iihaw kami ..niyakap ako at hinagkan ni Myla. Nagulat pa ako dahil sa mga nangyayari sa amin nakakalimutan ko nang kasintahan ko pala si Myla. "Bakit ka nagulat"?takang tanong nito. " A..eh..nabigla lang po ako sweetheart. Sa mga nangyayari sa atin dito nawala sa isip ko na nobya pala kita."mahina kong nitong tugon. Napangiti lang ito ng bahagya at ipinagpatuloy na lang nito ang pag iihaw ng karne. Nakakaramdam ako ng hiya sa aking minamahal. Hindi ko naman ito sinasadya. Talagang nabigla lang ako. Nakikita ko sa kanyang mga mata ang pagtatampo. Pero sabi ko sa aking
OVEN OVEN
CHAPTER 1 Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah! " What is that noise? " Carlo ask?. " I dont know maybe some animal over there." Pabirong sabi ni Myla wala naman itong narinig. Ang sigaw na ito ay laging naririnig ni Carlo saan man siya magpunta. Kahit sa kanyang pag iisa naririnig niya ang isang mahiwagang sigaw. Sigaw na umalingawngaw na parang tinataga, sinasaktan. Minsan nanaginip si Carlo nakita niya ang isang lalaki na tinataga at pagkatapos hiniwa hiwa ang mga laman nito at ipinasok sa isang oven . Hindi lang isang beses na napapanaginipan niya ito halos gabi gabi. Pati ang naririnig niyang mahiwagang sigaw ay halos oras oras na niya itong naririnig mula pa noong nagkaisip na siya. Bata pa siya noon ng marinig niya ang mahiwagang sigaw na kung saan nanggaling ay hindi niya alam. Minsan sa kanyang panaginip nakikita niya a
Pinakabagong kabanata
