CHAPTER 6
"Nanghihina na si Paul, hingal na hingal na siya. " Paul, lakasan mo pa ang loob mo. Isipin mo ang mga anak mo at asawa na naiwan. Magpakatatag ka...hindi kita kayang buhatin mas malaki ka kaysa sa akin . Hintayin natin na dumating sila. Sino ang gumawa sayo nito? Sino? Sumagot ka Paul kailangan ko malaman. Please sumagot ka!" Hindi na nagsasalita si Paul hinihingal na siya. At nahihirapan na siyang huminga. Ang dami niyang sugat sa katawan. At ang ipinagtataka ko bakit mga katawan niya nahihiwa na parang gawin itong chop. Nauubos na ata ang dugo ni Paul. Tumayo ako ngunit may pumalakol sa aking ulo. Pinalo ako hanggang sa nawalan ako ng malay.
" Malapit na tayo! Ito na may mga bakas na ng dugo!" Ika ni Martin. " Aaaaaaaaah! Isang malakas na sigaw na nabitiwan ni Myla. " Sweethearrrrrrt! Ano nangyari saiyo? Bakit wala kang malay ? Nasaan si Paul? Haaaaaaaa! Dugoooo!!! napakaraming dugooooo ditooooo!" sigaw ng sigaw si Myla. Natataranta na din ang lahat na kasamahan niya. " Buhatin niyo si Carlo bilis dalhin niyo sa bahay at gamutin! Nasaan si Paul bakit nawala! Pauuuuul! Nasaan po kayooo? sigaw naman ni Engrid na mangiyak iyak na. " Bumalik na tayo ng bahay bilisan niyo baka ano pa ang mangyayari dito sa atin." Ika ni Myla.
" Sweetheart! Carlooooo! Gumising kaaaa!" umiiyak na sigaw ni Myla. Habang pabalik sila ng bahay napansin nila ang mga kumpol kumpol ng dugo sa kanilang daanan. Kaya takang taka sila kung saan nanggaling ang napakaraming dugo. At ito ay papunta sa kanilang tinutuluyang bahay. Gulat na gulat sila ng makapasok sila sa bahay. Naamoy nila ang napakabango ng niluluto na parang nanggagaling sa pag bake.
" Bakit ang bango ng niluluto? Sino ang nagluluto ng karne? Nagugutom ako sa amoy. " sabi naman Dianne. " Hayaan niyo muna iyan ang naamoy niyo bilisan niyo dalhin niyo sa kwarto namin si Carlo." utos ni Myla sa mga kasamahan. Agad na inihiga si Carlo sa kanilang kama. Kumuha ng bimpo at pinunasan ang katawan nito at mukha na puno ng dugo. Binihisan at maya maya pa'y nagkamalay na ito. Naiwan sa kwarto si Carlo na mag isa dahil ang lahat ay nag uusap kung ano ang kanilang gagawin. Napag usapan nila na babalik na sila ng lungsod dahil hindi na maganda ang mga nangyayari sa kanila dito sa lugar na ito. Nagising si carlo at naamoy niya ang mabangong amoy ng karneng niluluto. Nang biglang naalala niya si Paul.
" Pauuuuul! Pauuuuuuul! Pauuuuul! isang napakalakas na sigaw na nanggaling sa kwarto nina Myla. Agad nagsitakbuhan sina Myla, Engrid, Dianne, Alicia, Nikki, Tom, Martin, at Noel kung saan naabutan nilang sumisigaw ng malakas si Carlo Tavez na nanginginig sa takot.
" Mahabaging Diyos! Carlo ano nangyari saiyo? Bakit sigaw ka ng sigaw ? Ano nangyari? Huminahon ka!" niyakap ni Myla si Carlo. Para itong bata na nagtago sa dibdib ng kasintahan. " Sssssi Paul? Nasaan si Paul?" tanong ko kay Myla. " Ano ba ang nangyari saiyo? Sainyo ni Paul? Sabi mo kasama muna si Paul pero nang dumating kami ikaw lang ang naabutan namin na nakahandusay sa damuhan at wala nang malay. Duguan at maraming dugo ang kumakalat sa paligid. Ano nangyati?"takang tanong ni Alicia sa akin. " Nakita ko si Paul sa isang damuhan nagtatago. Pero mahina na siya at di na nagsasalita. Nahihirapan na siyang huminga. Kaya tinawagan ko kayo para matulungan niyo akong buhatin at madala dito sa bahay si Paul at mabigyan natin nang paunang gamot. Ang dami niyang sugat. Hiniwa hiwa ang buo niyang kalamnan na parang gawin itong chop na karne. Nauubusan na siya ng dugo fahil halos lahat ng kanyang kataman na may mga laman lahat iyon may hiwa! Aqang awa ako kay Paul pero hindi ko alam ano ang aking gagawin kaya tinalian ko lahat ng kanyang mga sugat sa dala kung panyi. Pinunit ko ang aking polo at pajama. Upang matakpan ko ang mga sugat na naglabasan na ang mga dugo. Alam kung hindi na siya mabubuhay pero pinalakas ko pa rin ang kanyang kalooban. Hanggang sa narinig ko na paparating na kayo. Naririnig ko ang inyong mga salita. Tatayo na sana ako upang tawagin kayo at makita. Nang biglang may pumalo sa aking ulo. Nawalan ako ng malay. Hindi ko na alam kung ano na ang nangyayari. Nagising ako ngayon dito na sa kwarto namin. At ano ang naamoy ko na masangsang? Nasaan si Paul nakikita niyo ba?" mga katanungan na hindi masagot sagot ng mga kasamahan nito. " Pagdating namin doon kanina wala na kaming ibang nakita kundi ikaw lamang. At ang mga patak nang dugo na napakarami! Nakakatakot talaga! Hindi natin alam ano ang mangayayari sa atin sa susunod na mga oras." Ika ni Engrid na nanginginig pa sa takot. " Kailangan ko nang bumangon. Pahingi akong tubig sweetheart nauuhaw ako. Sino magluluto ng tanghalian natin? Gutom na gutom na po ako. Hindi po ba kayo nagugutom?" tanong ko sa kanila. " Nawalan na po kaming ganang kumain sa mga nangyayari sa atin ngayon. Balik nalang tayo ng lungsod. Ano gagawin natin dito? Pinagbakasyon tayo ng bosa natin tapos dito pa sa lugar na puno ng kalagiman! Puno ng kahiwagaan! Tumahimik lang ako, pero may nakikita po akong tao na umaapoy at sunog ang mukha na umaaligid dito sa bahay . Baka siya ang halimaw! Uwi na tayooooo!" iyak na kwento ni Dianne. " Kailangan muna natin hanapin si Paul, kahit bangkay nalang niya makita natin. Kailangan natin siya maiuwi sa kanyang pamilya patay man o buhay. Hindi natin siya puwede mapapabayaan. Mas lalo akong makokonsensiya, nahanap ko na siya kanina pero nawala pa!" Nasaan siya ngayon ? Saan na naman natin siya hahagilapin? " tanong ko sa kanilang lahat.
" Saan po kayo pupunta pupunta sweetheart?" tanong sa akin ni Myla. " Sa kusina, ako na magluluto para makakain na tayong lahat. Dito lang kayo.Magluluto na muna ako. Saan ba nanggagaling ang amoy na iyan ..parang nag iihaw ng karne. " sabi ko. Isang amoy na parang nag ihaw ng baboy o anumang klaseng karne. Agad akong tumayo at tinungo ko ang kusina. Agad na sumunod si Myla sa akin. Nagsitayuan na rin silang lahat at aumunod na rin. Laking gulat namin ng gumagana ang OVEN at may karneng niluluto. At ang ginamit na oven ang kakaibang oven na napapansin ko noong unang dating namin dito sa bahay na parang may halimaw sa loob. Maraming mga katanungan ang nagyayanong sa aking isipan. Natatakot man ako minabuti ko nalang manahimik. Kailangan matapos na akaagad ang aming pagkain at nang mabigyan ko nang panahon ang paghahanap kay Paul. Napakarami pork chop ang niluto sa oven. . Gutom na gutom na ako gusto ko kumain. Ngunit may napansin ako sa balat ng karne. At kilala ko kung sino ang nagmamay ari ng karneng ito. Bigla akong natahimik at naduduwal ako kaya napatakbo ako sa banyo. Agad naman na sinundan ako ni Myla.
" Wow! Ikaw ba ang nagluto nito Martin?" tanong ng lahat kasi kanina huli na nakapunta sa gubat si Martin. " Aba'y! Hindi ah ! Hindi po ako nakapunta dito sa kusina. Kakain tayong lahat mukhang napakasarap . Malapit na ito maluto. Magsaing nalang tayo ng kanin. Tamang tama lang na maluto na yang lechon na pork chop. Sigurado akong baboy iyan dahil ang bango." takam na takam na sabi ni Tom. " Engrid magsaing ka na damihan mo at gutom na gutom na tayong lahat. Ano ba nangyari kay sir Carlo bakit nagsuka?" Dagdag pang tanong nito. Habang nagsasaing si Engrid. Gumagawa naman ng sauce ang ibang mga kasamahan. At si Tom ang nagbantay sa oven.
" Sweetheart! Ano ba nangyari saiyo bakit naduduwal ka? Buntis ka na ba? " pabirong sabi nito. Habang ako nagsusuka na wala naman akong ilalabas pa na mga kinain namin. " Hindi ko matanggap ang nangyaring ito! Sino? Sino ang gumawa nito kailangan hindi nila mabuksan ang oven may masusunod! Si Tom! Si Tom!"sigaw ko. Napatakbo ako sa labas at agad kung pinuntahan sila sa kusina.
"Umalis ka diyan sa tabi ng oven Tom! Lumayo ka! Si Paul ! Si Paul! Si Paul ang niluluto! Aaaaaaaaaaaaaaa! ..napasigaw ako ng malakas . Ngunit nagtaka sila.
" Anong Paul? Nababaliw ka na ba Sir Carlo? sabi ni Diane. " Hindi niyo ba nakikita ang tatoo sa kanya tiyan at braso? Tingnan niyo ng maigi!turo ko sa kanila.. nanlaki ang kanilang mga mata at nagsigawan nagsuka at nandidiri. " Si Paul kakainin natin?" Sabay suka nilang walo. Napatakbo ang lahat sa sala. Pinatay ko ang oven ngunit bumalik si Tom at binuksan ang oven! " huwaaaaaaaaag!!! Aaaaaaaaaaaah!
Chapter 7 " Huwaaaaaaag! Huwaaaaaaag! Huwaaaaaag mong buksaaaaaaan!!! sigaw ko at agad kung hinawakan ang mga kamay ni Engrid. " Gutom na ako gusto kung kumain! Ano ba kayo! Sino naman ang gagaw niyan kay Paul? Pahingi isa lang naman ulam ko lang sa kanin!" Sabi nito. " Hindi nga puwede! Si Paul iyan! Di mo ba nakikita tingnan mo mabuti ang tatoo sa kanyang tiyan! Ayan dimo ba nakikita...paul love Dynah! Yong pangalan ng kanyang asawa!"itinuro ko at nanlaki ang kanyang mga mata! Hindi si Engrid makapaniwala at nanginginig ang kanyang buong pagkatao. Nasusuka na si Engrid at napatakbo na sa itaas. Halos hindi namin lahat masikmura ang pangyayari. Si Paul ay ginawang chop ang kanyang mga kalamnan. Yong kanyang belly. Ang ganda ng mga pagkakahiwa talaga. Kapag hindi mo tingnan mabuti
CHAPTER 8 Isang malakas na sigaw ang umalingawngaw sa mga oras na iyon. Si Myla na napakahimbing ng tulog ay biglang napabangon. Sina Tricia , Engrid, Diane ay napasigaw na rin nang dahil sa takot. Agad silang kumatok sa kwarto namin ni Myla. Tuloy pa rin ang malakas na sigaw na sa pandinig ko ay papalapit na papalapit. At ang sigaw na iyon ay ang mahiwagang sigaw na lagi kong naririnig mula pa noong bata pa ako. Kaya hindi na ako nabigla pa. Binuksan ko ang pinto. Sina Engrid na nanginginig na sa takot. Kaya sabi ko tumigil na kayo. " Huwag kayo matakot. Hayop lang iyan dito sa kagubatan ! Ang gawin niyo magpakatatag tayo, magpapalakas, manalangin at mag isip ng paraan paano tayo makakabalik ng bayan. Hindi ko na makontak ang telepono ng boss natin. Lahat ng tatawagan ko walang signal. Kailangan gumawa tayo ng
CHAPTER 9 Hindi ko alam kung ano ang aking gagawin. Hindi ko maaninag ang mukha ng lalaking dumukot kay Myla. Dahil nagtatakip ito ng isang mask. Na kung titingnan mo parang nasusunog. Siya ang lagi kong nakikita na umaaligid doon sa bahay na tinutuluyan namin. Kailangan kong mag isip ng mabuti kung paano ko mailigtas si Myla sa kamay ng misteryusong lalaking ito. Kumpleto sa sandata, mayroon pa siyang baril. Kailangan makakagawa ako ng paraan. Nagtatago ako sa mayabong na parti ng mga damo. Kailangan ko mabantayan at makikita kung ano ang kanyang gagawin kay Myla. Hindi pa rin ito nag iingay. Kinakahabahan ako , na baka kung ano na ang pinagagawa ng lalaking iyon kay Myla sa loob ng bahay. Naghintay ako ng matagal nang mapansin kung may malaking ahas pala nakamulupot sa puno ng kahoy na dinadapaan ko. Hindi ko alam kung
CHAPTER 10 " Sama sama kayo! Kahit na anong mangyari walang iwanan. Bantayan ang bawat isa. Dahil ayokong mabawasan pa tayo. Wala na si Engrid . Ayokong may madagdag pang mawala sainyo. Hahanapin ko at iligtas si Engrid. Pinapangako ko sainyo ibabalik ko siya dito na buhay katulad sa ginawa ko kay Myla. Maliwanang ba? Diane hawak kamay lang kayong tatlong babae. Kayong tatlong lalaki ang siyang magbantay ng maiigi sa mga babae natin. Kahit saan kayo magpunta magkasama kayong pito. Maliwanag ba? Dito lang kayo sa bahay . Doon kayo sa kwarto sa taas. Ikandado niyo ang pintuan at huwag na huwag niyo itong buksan hanggat hindi ako nakakabalik. Ihanda niyo mga bolo! Kutsilyo! Malaking kahoy na puwede niyo magamit pangpalo. Kahit anuman ang mangyari walang iwanan. Maipapangako niyo ba sa akin?"agad kung tanong sa kanila. " Ipinapangako nam
CHAPTER 11 Nagmamadali na akong makarating sa kinaroroonan ni Engrid. Nasa panganib na ang kanyang kalagayan. Halos iwanan ko na si Myla upang mapabilis ang aking paglakad. Pero kailangan ko siya. Upang makuha kona si Engrid at mailigtas. " Myla, pagdating natin doon, magpakita ka sa killer na iyon. Gumawa ka ng paraan kung paano mo malibang ang taong iyon. Upang mabigyan ako ng pagkakataon na mapasok ko ang kinaroroonan ni Engrid. Maliwanag ba. Nagkaintindihan ba tayo. Kailangan mailigtas na natin si Engrid. Nasa panganib na ang ang kanyang buhay. Diti ako dadaan sa likod at ikaw sa harapan upang mapansin ka kaagad ng lalaking iyon." bilin ko kay Myla. " Sige ! Maghiwalay na tayo dito. Basta mag ingat ka."habilin ko sa mahal kung kasintahan. Naawa ako sa kanya dahik simula ng naging kami ay nararamdaman kong
CHAPTER 12 "Hindi! Hindi totoo ang sinasabi mo! Hindi! Si Engrid! Huhuhu!!!" halos hindi sila makapaniwala sa kanilang narinig. At nakita nila mismo ang chop chop na katawan ni Engrid. Napaluhod sila at nakatingala sa langit! Agad ko silang inutusan. " Bilisan niyo may buhay pa tayo na dapat iligtas. Sa pagkakataong ito kailangan kong mabawi si Diane! Myla! Ikaw na ang bahala dito ! Ang bilin ko sainyo huwag na huqag kayo lumabas ng bahay! Maglock kayo ng kuqarto. Magdala kayo ng makakin niyo. Hintayin niyo ang aking pagbabalik. Kailangan kong makuha si Diane. Hayaan niyo na nakabukas ang oven. Pagbalik ko mamaya abo na yan!" Huwag na huwag kayo lalabas. Huwag kayo matakot sinasabi ko sainyo malalaman at malalaman din natin kung sino ang nasa likod nang nakakubling sunog na mukha! Bilisan niyo umakyat na ka
CHAPTER 13 Nagtataka ako kung bakit may oras ang kaluluwang pumapasok sa katawan ko. Bakit may limitasyon ang kanyang oras. Paano mailigtas ang mga nabiktima nito kung paglampas ng alas dose ay umaalis na ito. Paano namin maipagtanggol ang bawat isa. Nahiwagaan talaga ako sa OVEN na ito. Maya maya pa'y nabigla ako ng umusok ang oven. Bigla itong umusok ng maitim na maitim at naririnig ko ang kakaibang mga hiyaw o sigaw nito na para bang nahihirapan! Nasasaktan ng sobra na parang kinakatay. Bumabalik sa aking alala ang mga naririnig ko noong hindi pa kami nakakarating dito sa kagubatang ito. Mga sigaw at ingay na sobrang sakit na sakit. Kaya ako nagtataka. Kaya unti unti akong lumapit sa Oven. Ngunit nabigla ako ng hinihila naman ako papalayo ng puting usok. Maya maya pa'y parang may sumabog sa loob ng Oven at biglang naw
CHAPTER 14 " Carlooooo! Pumasok ka sa loob ng kuwarto! Magpahinga ka muna! Hindi kayo magagalaw dahil nandito ako! Pasok kana at matulog! Ako na ang bahala!" isang tinig na hindi ko alam kung saan nanggaling pero parang nasa tabi ko lang ...napakalamig na parang nasa ilalim ng lupa naggagaling. Kaya agad akong kumatok ng kwarto. At isinara ito. " Ano ang makain dito? Magpahinga na kayo. Kakain muna ako bago matulog. Huwag na huwag kayong lalabas kapag ako tulog! Huwag niyong subukan baka pagsisihan niyo! Matulog na po kayo kung tapos na kayo mag dinner. Kakain muna ako pagkatapos matulog na din ako. Myla sweetheart magpahinga kana."sabi ko nito. " Agad na nag ayos ng higaan namin ang pinakamaganda kung kasintahan. " Takpan niyo ang inyong mga mukha. Upang wala kayong maamoy kahit na ano galing s