Pagdating niya sa desk niya, umupo si Arianne at huminga ng malalim para pakalmahin ang nerbiyos niya. Marami pa siyang natitirang mga gawain na dapat tapusin.Si Sylvain ay mas maagang dumating kaysa sa kanya at nakabaon na sa kanyang trabaho. Kaswal na tanong ni Arianne, “Kumusta ka kamakailan? Hindi ka pa ba pinapahirapan ng nanay mo?"Natawa si Sylvain at sinabing, “I'm doing alright, pero parang hindi ko maintindihan kung bakit ayaw sa akin ng mama ni Robin at ayaw ng nanay ko kay Robin na parang ipinanganak silang magkaaway. I put in so much effort and finally started to make progress with Robin's mom to like me, then my mom suddenly jumps out and makes my life even more difficult. Sa tuwing naiisip ko kung paanong hindi pa rin kami nagsasama ni Robin sa kabila ng napakatagal nang kasal, hindi ko maisip kung kailan kami magsisimulang gumawa ng mga plano para sa pagkakaroon ng isang sanggol. Sobrang sakit ng ulo ko ngayon dahil dito. Babae ka, sigurado akong mas karanasan ka sa
Napailing na lang si Arriane, ayaw magsalita.Bahagyang nagulat si Sylvain. “Patay na ba siya?”Inilibot ni Arianne ang mga mata sa kanya. “Anong pinagsasabi mo? Hindi ko lang alam kung kamusta siya! Pagdating ko dun, nasa emergency treatment room pa siya kaya hindi ko alam ang detalye. Bumalik ako dahil sinabihan ako ni Mark na huwag doon."Tinapik ni Sylvain ang kanyang dibdib. “Binigyan mo ako ng takot doon. Naisip ko na talagang masama ang mga bagay. Hindi pa natin alam kung kamusta na siya, kaya hindi mo na kailangan pang hilahin ang ganyang ekspresyon, di ba? Dapat maayos na siya.”Napahawak si Arianne sa buhok niya sa frustration. “Hindi ako nagkakaganito dahil kay Mrs. Leigh. Hindi ko kasi maintindihan kung bakit ako pinabalik ni Mark. Hindi ba tita ko rin ang tiyahin niya? I feel so uncomfortable with the dark expression he gave me when he asked me to come back. Hindi naman kasi ako ang naging dahilan para maaksidente ang tita niya. Alam kong masama ang pakiramdam niya, pe
Nang matapos si Arianne sa pagpapakain kay Shelly, biglang sinabi ng huli, “Mark, buong gabi mo akong inaalagaan ng walang sawa. Dapat umuwi ka na at magpahinga. Magiging maayos din ako dito, ngunit kakailanganin ko ang tulong mo sa pag-aayos ng mag-aalaga sa akin sa mga susunod na araw, dahil hindi ako makagalaw mag-isa.”Hinila ni Mark ang kanyang kumot at isinilid siya. “Ayos lang po, Tita Shelly. Hindi ako mapakali kung may nag-aalaga sayo. Hahayaan ko muna si Arianne na samahan ka habang uuwi ako para magpalit. Babalik ako mamaya."Biglang sinabi ni Arianne, “Kung nag-aalala ka na may ibang nag-aalaga sa kanya, bakit hindi mo ako hayaang gawin iyon? Sigurado naman akong magiging kalmado ka kung ako 'yon, 'di ba? Hindi ka maaaring malayo sa Tremont Enterprise ng masyadong matagal, kaya dapat mong ipaubaya sa akin ang mga gawain sa ospital."Mabilis na ini-scan ni Mark ang mukha ni Arianne at kaswal na sinabi, "Ayos lang, gagawin ko."Nanginig si Arianne—nagtatanggol ba siya sa
Sandaling natahimik si Shelly, halata ang pagkalito nang sumagot. “Paanong big deal iyon? Handa pa akong ialay ang aking buhay kung kailangan ko…”Napansin ni Arianne na medyo kakaiba ang kanyang mga salita. Naisip niya na ang nararamdaman ni Shelly para kay Mark ay higit pa sa isang tiyahin na hindi nakikipag-ugnayan sa kanyang pamangkin sa loob ng maraming taon. Normal lang sa isang senior na magpakita ng pagmamahal at pag-aalaga sa mga juniors, pero kakaiba talaga para sa kanya na magpakita ng ganoong karaming nararamdaman para kay Mark. Para bang tinuring niya si Mark bilang sarili niyang dugo at laman.May mga hinala si Arianne ngunit hindi na niya pinag-isipan pa ang mga iyon, dahil wala siyang posisyon na maging ligaw sa kanyang imahinasyon. Kinabukasan, bumalik si Mark sa ospital para bisitahin. Gayunpaman, naawa si Shelly sa kanya at hiniling na umalis siya sa ward pagkaraan ng ilang sandali. Nanatili si Arianne sa ospital para samahan si Shelly buong gabi. Maaaring nakara
Nakahinga ng maluwag si Shelly. “Mabuti naman kung ganoon.”Pasado alas-2 na ng madaling araw, ngunit hindi na nakabalik si Shelly sa pagtulog. Kaya naman, napatayo si Arianne at nag-usap silang dalawa saglit bago nakatulog si Arianne sa sobrang pagod. Kinabukasan, pagkagising ni Arianne, gising pa rin si Shelly. Mukha namang namutla si Shelly dahil hindi siya nakakatulog ng mahimbing noong nakaraang gabi. Parang nahihirapan talaga siyang makatulog ng maayos.Si Shelly ay binigyan ng pampatulog noong araw na iyon bilang karagdagan sa kanyang karaniwang gamot. Batay sa sitwasyong kinalalagyan niya, hindi makatutulong sa kanyang paggaling kung hindi siya makapagpahinga ng sapat. Pagkatapos uminom ng pampatulog, nakatulog siya nang mahimbing nang hindi nagsasalita sa kanyang pagtulog muli.Nang maalala ni Arianne ang narinig niya noong nakaraang gabi, napuno ng kuryusidad ang kanyang isipan. Na-curious siya kung ano ba talaga ang nangyari sa pagitan ng mama ni Mark at ni Shelly para ma
Maya-maya, nakabawi na si Shelly. Binuhat siya ni Mark pababa sa kanyang likod, at naghapunan sila na parang walang nangyari.Sinadya ni Mary na iwasan si Shelly at hindi kumain kasama sila sa mesa. Lihim din siyang nagsumbong kay Arianne at sinabing siguradong baliw na si Shelly. Pakiramdam ni Arianne ay walang magawa at walang ideya kung paano niya malulutas ang sitwasyon. Sa hapunan, sinagot ni Shelly ang isang tawag sa telepono ngunit hindi umalis sa mesa dahil sa kanyang binti. Nang kunin niya ang telepono ay agad na nagbago ang ekspresyon ng mukha niya at kitang-kita nina Arianne at Mark ang pagbabago. Nagkatinginan ang mag-asawa at huminga ng malalim—nadaanan lang nila ang isang pagtatalo; masisira ang sinumang nasa tamang pag-iisip kung may muling pagtatalo. Hindi alam kung sino ang tumawag kay Shelly o kung ano ang napag-usapan. Ang alam lang ay ibinaba na ni Shelly ang telepono nang walang imik.Hindi nagtagal, tumawag ulit ang taong iyon, ngunit agad na pinatay ni Shel
Sa sandaling iyon, seryosong iniisip ni Arianne kung ano ang mangyayari sa hinaharap. Dati, noong malusog pa si Shelly, malaki ang posibilidad na lumipat siya at manirahan sa ibang lugar. Gayunpaman, ngayong nawalan na siya ng kadaliang kumilos at malamang na magiging lumpo na siya magpakailanman, nang walang anumang pag-asang gumaling, malaki ang posibilidad na siya ay manirahan sa Tremon Estate magpakailanman.Wala sa posisyon si Arianne para tumutol. Nasa ganoong sitwasyon si Shelly dahil nailigtas niya si Mark. Kakasali pa lang niya sa Tremont Enterprises hindi pa katagal ngunit nasa ganoong sitwasyon na siya. Imposibleng ipagpatuloy niya ang pagtatrabaho doon kapag hindi niya magawang kumilos gamit ang isang paa. Si Mark ay may utang sa kanya, kaya natural na dapat niya itong alagaan.Pagsapit ng hatinggabi, itinakda ni Arianne ang kanyang alarma para magising mamaya sa gabi para tingnan at tingnan kung kailangan ni Shelly ng anumang tulong.Habang tulala siyang naglalakad papu
Napakalambot na ungol ni Shelly at hindi maintindihan ni Arianne ang kanyang sinasabi. Nang gusto niyang magtanong ng mas detalyado ay nahimatay na si Shelly sa sahig at lasing na lasing.Kinailangan ni Arianne na maglagay ng maraming pagsisikap upang subukang patulugin siya. Pagbalik niya sa kanyang kwarto, nahirapan siyang panatilihing nakadilat ang kanyang mga mata at nakatulog nang napakabilis.Kinabukasan, pagkagising ni Arianne, wala na si Mark. Tiningnan niya ang oras at napagtanto niyang pasado alas-10 na pala ng umaga. Naisip ni Arianne na mabuti pang humiga muna siya ng mas matagal at mag-procrastinate dahil late pa rin siya sa trabaho. Si Arianne ay hindi nakakapasok sa trabaho sa oras mula noong insidente ni Shelly.Pagbaba niya, nakita niyang may hawak na pambata na storybook si Shelly at binabasa niya si Smore. Mukhang mas mabait si Shelly sa tuwing kasama niya si Mark o si Smore. Tila nagustuhan din ni Smore ang kanyang kumpanya, dahil maaari itong umupo nang tahimik