Kahit na may mga pinadala na siyang tauhan, gusto pa ring makita ng dalawang mata ni Ye Wenming ang bata at tanuningin ng diretsahan si Zhuo Yan kung anong totoo! Pero nang sandaling makita niya ang bata, sobrang nagulat siya. Hindi siya makapaniwala na minsan niya ng nakita ang batang 'yun. At noong unang beses palang ay may lukso na siya ng dugo sa bata kaya nga gusto niya itong sponsoran. 'Hindi ko naisip.... na anak niya pala ang batang yan!' Lumuhod si Ye Wenming at tinignan ng diretso sa mga mata ang bata at habang pinagmamasdan niya ito ay lalo niyang nakikita ang pagkakahawig nito sakanyang mga mata. "A...anong pangalan mo?" Pautal-utal niyang tanong. "Lil Yan, pero palayaw ko lang po yun. Ang buo ko pong pangalan ay Zhuo Yan." Nakangiting sagot ng bata. Nang makita ni Ye Wenming ang ngiti ng bata, lalong lumakas ang lukso ng dugong nararamdaman niya. Ito ay dahil.... parehong pareho ng ngiti nito ang ngiti ni Zhuo Qianyun! 'Zhuo Yan?' "Na..nasaan ang t
Huminga ng malalim si Zhuo Qianyun bago siya sumakay sa sasakyan kasama si Ye Wenming. Hindi pa man din nagtatagal, biglang nag ring ang phome ni Zhuo Qianyun at nang tignan niya kung sino ito, nakita niya ang pangalan ng nanay niya. Kaya agad-agad niya itong sinagot at sinalubong siya ng may sobrang pag-aalalang boses, "Yun, nasaan na kayo? Mawawala na yung check-in natin. "Hindi po muna kami makakapunta ni Lil Yan. Bakit po kaya hindi muna kayo humanap ng maliit na hotel na matutuluyan niyo?" "Anong nangyari?" Tinignan ni Zhuo Qianyun at nagsalubong sila ng tingin ni Ye Wenming. Halatang gusto nitong marinig ang sagot niya. Walang emosyon ang itsura nito, Maging si Lil Yan na nakaupo sa pagitan nila ay tumingin din sakanya. Hindi maikakaila na magkaparehong-magkapareho talaga ang mga mata ng mag-ama, pero ngayon na magkatabi ito, lalo niyang nakikita ang pagiging magkamukha ng mga ito. "Kasama namin ni Lil Yan si Ye Wenming," Kalmadong sagot ni Zhuo Qi
May naramdaman siya sakanyang tyan na hindi niya alam kung paano niya ipapaliwanag! Pagkatapos noon, tumigil ang kotse sa harap ng hotel. Lumabas si Ye Wenming at sinundan siya ni Zhuo Qianyun habang hawak niya ang kamay ni Lil Yan. Ang lugar kung saan nananatili si Ye Wenming ay ang presidential suite. Unang beses palang ni Lil Yan makapasok sa isang presidential suite. Ang lahat sa loob nito ay bago sakanyang paningin. Kahit na tingnan niya lang ang 70 inch na LCD TV Screen, ang mga mata niya ay punong puno ng curiosity. Gayunpaman, matapos niyang maramdaman ang pagiging mayaman, ang maliit na bata ay bigla nalang inantok. Dapat ay iidlip siya pagkatapos nang tanghalian pero naexcite siya kanina noong sumakay sila sa tren at hindi na siya nakatulog. Ngayon naman na nasa loob na sila ng hotel ay agad siyang nakatulog na parang mantika. Tiningnan ni Zhuo Qianyun ang kanyang anak na natutulog sakanyang mga braso at sinabi kay Ye Wenming, “Pwede bang dito nalang siya matulog
Nangako si Ye Wenming sa buong Zhuo family na hinding hindi niya sasaktan si Zhuo Qianyun, pero sobrang nainsulto siya sa mga sinabi nito! "Malalaman natin yan sa DNA test." Pinilit ni Ye Wenming na pigilan ang galit niya na para bang wala siyang kahit anong nararamdaman. "Hindi, Hindi mo siya anak!" Walang pag-aalinlangang sagot ni Zhuo Qianyun. "Hindi ikaw ang makakapagsabi kung anak ko siya o hindi. Kung mapapatunayan kong anak ko siya, dapat lang na malaman niya kung sino ang tunay niyang ama at bumalik siya sa Ye Family!" Walang emosyong sgaot ni ye Wenming. Biglang namutla si Zhuo Qianyun, "Hindi!" Pasigaw niya itong nasabi kaya medyo nagulat si Ye Wenming. "Diba siya yung anak na hindi mo matanggap? Bakit gusto mo siyang kunin? Wala ni isa sa pamilya mo ang may gusto sakanya!" Galit na galit na sabi ni Zhuo Qianyun. Hindi siya papayag na kunin sakanya si Lil Yan dahil ito nalang ang tanging mayroon siya. "Dumadaloy ang dugo ko sakanya at hindi ko hahayaang maging p
Habang pinipitpit ang kanyang mga kuko gamit ang isang tiyani, hindi niya na napigilan ang sarili na sumigaw kasabay ng pagragasa ng sariwang dugo mula sa kanyang bibig, na tila ba isa siyang mabangis na halimaw. May ilang babae na nakadamit pampreso na nginungudngod ang isang babaeng naka damit din ng pampreso na walang kalaban-laban. Walang magawa si Ling Yiran kundi titigan na lamang na isa-isang pitpitin ang kanyang mga daliri. At dahil dito, nabalot ang selda ng isang kasuklam suklam ang amoy ng dahil sa malansang dugo na dumadaloy mula sa kanyang mga daliri. “Ang dating magaling na abogado, ay daig pa ang putik ngayon.” Galit na sabi ni Lin Yiran sa kanyang isip. Bigla niyang iniangat ang kanyang ulo at nanlilisik na tinignan ang nakangising babae na nasa kanyang harapan. Sinong magaakala na ang isang sikat na artista, na ang buong akala ng lahat ay inosente, pero sa totoo pala’y napaka itim ng budhi. “Hao Yimeng, bakit?” tanong niya na may nanginginig na boses. “Pina
“Sh*t! Tignan mo naman tong lalaking to. Mukha namang walang binatbat at isa pa, mukha rin siyang mahirap, kaya bakit ako masisindak?” Dumura si Sun Tenyang at agresibong naglakad palapit sa lalaki para suntukin sana ito. Pero bago pa man niya mailapat ang kamao niya sa lalaki, bigla siyang hinawakan nito ay nginudngod ang mukha sa semento. Kawawang Sun Tengyang! Nang makita ito ng mga kaibigan ni Sun Tengyang, nagmamadaling tumakbo ang mga ito papalapit para bugbugin ang misteryosong lalaking bigla nalang sumulpot. Ang sumunod na pangyayari, nakita nalang ni Ling Yiran na walang kahirap-hirap na binugbog ng lalaki ang tatlong kaibigan ni Sung Tengyang. Sa hindi kalayuan, may isang sasakyan na nakaparada sa isang madilim na eskinita. Habang nakaupo sa loob ng sasakyan, kinakabahang nanunuod si Gao Congming sa eksena at pabulong na nagdadasal, “Sana hindi mawala sa sarili si Young Master Yi” Kapag tuluyan ng nawala sa sarili si Young Master Yi, hindi talaga maganda ang mangy
“Nagugutom ka ba? Paghahandaan kita ng makakain,” alok ni Ling Yiran. Mula noong makita niya ito kanina sa labas, hindi niya pa ito nakitang kumain. Kaya Nagluto ng noodles at itlog si Ling Yiran para may may mahigop itong sabaw. “Ito oh, kumain ka muna, pero dahan-dahan lang kasi medyo mainit,” aniya. Yumuko ang lalaki at tahimik na hinigop ang ginawang sabaw ni Ling Yiran habang si Ling Yiran naman ay pinagmamasdan lang ang lalaki. Sa hindi maipaliwanag na dahilan, ang lungkot na nararamdaman niya sa tuwing uuwi siya sakanyang apartment ay hindi niya naramdaman ngayon. Hindi kaya dahil may kasama siya ngayon? Nang matapos ng kumain ang lalaki, hinugasan ni Ling Yiran ang mga plato. “Hindi ako makatulog ng hindi makatulog. Sana okay lang sayo.” Tanong ni Ling Yiran. Mula noongang makalaya siya sa kulungan, nakaugalian na niyang matulog ng nakabukas ang mga ilaw. “Okay lang,” Humiga si Ling Yiran kama niya, habang si “Jinli” naman ay humiga sa banig na inihanda niya para ri
Biglang kumunot ang noo ni Ling Luoyin, at bigla namang dumampi ang malakas na sampal ni Ling Guozhi sa mukha ni Ling Yiran. “Anong pinagsasabi mo jan! Nagmaneho ka at bumangga ng tao kaya ka nakulong. Nang dahil sayo, napuno ng kahihiyan ang pamilya natin. Wala ka ng mapupuntahan. Gusto mo bang masira na rin ang kinabukasan ng kapatid mo kagaya mo?” Galit nag alit na sambit ni Ling Guohzi. Pandidiri at pagkasuklam sa anak ang makikita sa mga mata ni Ling Guohzi. Sa tuwing naiisip niya ang mga panahon na sobrang lakas nila sa pamilyang Xiao, at kung gaano siya respetuhin ng mga kamag anak at mga kaibigan niya noong mga panahon nay un, lalo lang siyang nagagalit sa anak niya. Sobrang sakit ng pisngi ni Ling Yiran nang dahil sa sampal ng tatay niya, pero pinilit niya pa ring magpanggap na kalmado, na para bang walang nangyari. “Gusto ko lang naman talagang mag alay ng insenso sa nanay ko, pero ngayon, wala na akong dahilan para manatili dito. Hinding hindi niyo na ako makikita sa