KINAUMAGAHAN ay maagang nagising si Desiree. Mabigat man ang pakiramdam ay kinakailangan niyang bumangon.
Nakasanayan na niyang maligo bago lumabas ng silid niya. Halos lahat ng mga kasama niya sa mansyon ay nasa hapag-kainan na.
Habang ang tatlong bata naman ay nahihimbing pa rin na natutulog sa silid ng mga ito. Bantay ng mga yaya.
"Morning po sa lahat,"pagbati ni Desiree sa lahat.
"Magandang umaga iha, nakatulog ka ba kagabi?"ani ng Donya.
"H-hindi ho, eh!"usal ni Desiree na agad kinuha ang isang bread loaf para magawan nito ang sarili ng sandwich.
"Gusto mo bang samahan kitang
SINAGng pang-umagang araw ang nagpaggising kay Ezekiel.Sa isip ng binata'y dahil sa kalasingan ay nakalimutan niyang isarado ang blind curtain ng sariling silid niya.Napabalikwas siya ng bangon ng tuluyan mapagmasdan niya ng maigi ang silid na kinaroroonan niya."T-teka n-nasaan ba ako?"takang-pagtatanong mula sa sarili lamang ni Ezekiel.Pinagmasdan niya ang sarili dahil, iba na ng suot niyang kasuotan. Dahil naalala niya na hindi siya nakapagbihis dahil ang alam niya ay dumiretso na siyang nahiga at natulog .Pero, ibang kama pala ang hinigaan niya.Unti-unting tumaas ang sulok ng labi ni Ezekiel
SAikatlong araw bago ang kasal nila ay isang balita ang gumimbal sa lahat. Lalong-lalo na kay Desiree..."Ano ang sinasabi ng babaeng iyan!"galit na galit na sabi nito habang matalim na nakatingin sa direksyon ni Ezekiel."H-hindi ko alam sweetheart and I don't know her!"matatag na balik-sigaw ni Ezekiel."I-de-deny mo pa ako Zeck, hindi mo ba naalala ang gabing iyon sa America. Porke't nagkabalikan na kayo ng babaeng ito na wala naman ginawa kung 'di ang saktan ka ay ma-i-itsapuwera na lang ako sa buhay mo!"tuloy-tuloy na sabi ni Gale."W-what pwedi ba miss kong may problema ka. Huwag mo na akong isali sa kalokohan mo!"sa sandaling iyon ay nagtitimpi si Ezekiel. Ramdam niya a
HINDI pa siya nakakabawi sa pagkakatumba ng tuluyan siyang sabunutan ni Badette."Aray ko Tita! Ang buhok ko!"atungal ni Desiree na humawak pa sa kamay ni Badette."Huwag ka ngang mag-inarte, sige lakad! Nababasa na tuloy ako! Napakaarte mo!"bulyaw pa nito kay Desiree na nag-iiyak na."Maawa na po kayo sa akin, a-akala ko po ba okay na tayo?"pagmamakaawa ni Desiree."Sana... kung naging masunurin ka lang sana Des. Kaso inuna mo pa ang paglalandi mo! Mag-iiba tuloy ako ng plano. Ang inaakala ko kasi ay matagumpay ko ng nasira ang pagsasama niyo ng lintek na si Ezekiel. Pero mukhang walang silbi ang ipinagawa ko sa pamangkin kong si Gale. Dahil gusto mo pa rin makipagbalikan sa lalaking iy
MAYA-MAYA'Y kita ni Desiree nang ipasok ng dalawang lalaki si Ezekiel. Halos lupaypay na ang ulo ng binata. Agad ibinagsak sa paanan ni Badette ang binata. Isang saboy sa mukha nito ng hawak na champagne, upang tuluyan magkamalay si Ezekiel. Unti-unti naman itinaas ng binata ang mukha, kahit sobrang sakit na ang katawan nito ay pinilit niyang tignan si Badette na ngising-ngisi sa harap niya. "Walang-hiya ka!"Akmang aabutin ni Ezekiel si Badette ng hawakan siya ni Gregorio. Agad na itinayo ito sa harap ng babae. "Grabe... pinabugbog na nga kita nakakaya mo pa rin tumayo." "M-magbabyad ka sa mga pinaggagawa mo sa amin. Oras na makawala ako ri
SApamamagitan ng helicopter na dala ay mas napadali niyon ang pag-ahon sa sasakiyan kung saan naroon si Ezekiel.Dali-daling binuksan iyon, punong-puno iyon ng tubig kaya upang madaming tumagas mula sa loob ng sasakiyan.Halos takbuhin ni Desiree ang kinaroroonan niyon ng ilabas mula roon ang binata.Kahit pinipigilan siya ng mga medical crew ay hindi nagpapigil si Desiree."No! a-ayos lang ako, u-unahin niyo siya, please... please help him! My God Kiel!"pakiusap ni Desiree na agad naman tinugon ng mga ito. Hinigpitan na ni Desiree ang pagkakabuhol ng blanket na inbingay sa kanya ng isang medics.Tuluyan inilagay sa stretcher si Ezekiel at ipinas
CHAPTER ONE"Goodmorning Sir!"Bati ni Dhalia sa kaniyang Boss na si Kael.Kapanabayan niya ang tatlong pang kasama. Magmula ng huling magkita sila ni Edmundo at ng asawa nito ay minabuti na ng dalaga na lumipat ng matitirhan.Kasabay ng paglipat niya ay ang paghahanap na rin ng magiging part time job.Nasa second year college na siya sa kursong kinukuha. Bagamat madami siyang napagdaanan na pasakit ay hindi iyon magiging dahilan para maapektuhan ang pag-aaral niya. Iyon lamang ang magbibigay sa dalaga ng maayos na buhay sa hinaharap.Hindi na siya mamaliitin ng sino man kapag nagkataon. Maski ang pagiging babae niya'y hindi na magiging kuwestyonable sa lipunang ginagalawan."Ano ang plano mo Dhalia pagkatapos ng shift mo, gusto mo bang lumabas?"Tanong ni Carl. Isa sa mga katrabaho niya at nanliligaw sa kaniya."Wala eh, siguro di-diretso nalang ako sa silid pagkatapos."tugon niya matapos
CHAPTER TWOBIGLA ang pagbalikwas ni Dhalia mula sa kinahihigaan niyang malambot na kama.Nangilabot at bumilis ang pagtahip ng puso niya sa sobrang kaba na nararamdaman.Halos wala siyang matandaan kagabi dahil sa sobrang kalasingan!Mabilis niyang pinakiramdaman ang buong katawan, kahit paano'y wala siyang naramdamang kakaiba.Katulad sa mga nagdaan na araw kung saan wala siyang habas na ginagamit ng mga walang pusong lalaki!Agad niyang inilibot ang paningin, hanggang sa matagpuan niya si Carl na nakaupo lamang sa single sofa.Nang pinakatitigan niyang mabuti ay nakapikit na ito at mukhang doon piniling matulog ng binata.Hindi malaman ni Dhalia kung ano ang dapat maramdaman niya ng mga sandaling iyon.May bahagi sa puso niya na natutuwa, dahil mukhang 'di pinakialaman ni Carl ang katawan niya.Pero may bahagi rin niya na nalulungkot, dahil unang beses iyon na may isang lala
CHAPTER THREENANGGALING sa isang mahirap na pamilya si Dhalia Uson, isang tagpi-tagping bahay lamang ang pinagtiya-tiyagaan nilang pagbahayan. Anim silang magkapatid, pangatlo siya.Malapit pa sila sa ilog kung saan nilulutangan ng mga basura at kapag umuulan ay nangangalingasaw ang mabahong amoy na may kasama pang dumi ng tao.Dahil karamihan ay doon na rin nagbabawas.Maagang umaalis ang Nanay at Tatay nila sa kanilang tahanan, upang mangalakal ng basura sa kabilang Bayan. Kung saan doon ang pangunahing pinagkukuhanan ng ikakabuhay ng kanilang pamilya. Upang matustusan ang pagkain nila at pangangailangan sa araw-araw.Halos gabi na kung umuwi ang mga magulang nila.Isang tanghali matapos niyang maisalang ang hinugasan niyang bigas sa kalan ay nagdiretso na siyang lumabas sa munti nilang kusina.Hinanap niya ang mga maliliit na kapatid kung saan nagsuot ang mga ito.Baka makagalitan