Warning!
The following scenes contain depression and suicide. Read at your own risk.***AERIELLEFlash back...Lumipas ang ilang araw simula nang marinig ko ng hindi sadya ang usapan nina Wendy at Melisa ay gano'n pa rin ang pakikitungo ko sa best friend ko.Ngumingiti ako sa kaniya na para bang wala akong alam sa sikreto niya. Tinatrato ko siyang hindi ibang tao kahit alam ko ang totoong tumatakbo sa isipan niya habang kasama niya ako.Ilang araw kong kinimkim ang mga bagay na nalaman ko. Wala akong mapagsabihan tungkol sa bagay na 'yon, kahit kay Kayle ay itinago ko ito. Hindi ko kasi alam kung ano ang maiisip niya sa sandaling malaman niya ang totoong may pagtingin sa 'kin si Melisa na higit pa sa kaibigan.Oo... Gusto ako ni Melisa in a different affection.Hindi ko 'yon pansin dahil hindi ko naman binigyang malisya ang mga simpleng yakap at hawak niya sa kamay ko kapag magkasama kami. Iyon pala ayLIAM BENJAMINHindi ko nagawang ipagpatuloy ang plano kong magpunta ng library. My free time is spent accompanying Erie. I tried to console her as best I could because... She broke down unexpectedly.Iyon ang unang pagkakataon na makita ko siyang tila fatigued ang buo niyang sistema. Dama ko ang matinding pagkalubog ng kaloob-looban niya.She just cried and cried until she couldn't anymore.. Tila ngayon lang niya nailabas ang ilang taong pagkikimkim sa sakit dahil sa pagkawala ng unang naging kaibigan niya.I can see why she chose not to come to our favorite spot now. Paborito niya nga ang lugar na ito, ngunit itong lugar na nagkaroon ng malakimg puwang sa kaniyang puso ay nagbibigay rin ng paulit-ulit na bangungot sa kaniya.I just can't imagine na nagagawa niyang magpunta sa lugar na ito noon sa kabila ng natunghayan niya rito.Hindi ko magawang akapin ang bawat kirot sa mga pangyayaring nalaman ko. Hindi ko rin lubos maisip na paano itong nagagawang lagpasan
"Will you say yes to him?" I ask as I look straight into her eyes. She just give me a plain smile as an answer. She came closer to me and we sat down under the tree. We're here in our favorite place in this school... our safe haven. I'm still waiting for her answer but she just lean on the tree and she close her eyes. "Alam mo Benji drain na drain na ako sa mga projects and special activities na ginagawa ko." "Yes obviously. Ang laki na nga ng eyebags mo, mukha ka ng panda," I laugh evilly but she just smirk. Oh that smirk of hers... so lovely.
Kung mayroon contest sa pinaka duwag na tao sa mundo, siguro ako ang makakakuha ng first place. Duwag ako. Napakahina ko. Nang dahil sa kaduwagan ko, mas pinili ko na masaktan ang taong pinahalagahan ko ng mahigit apat na taon. Nang dahil sa takot ko na baka magkaiba kami ng nararamdaman para sa isa't isa, mas pinili ko na makita siyang lumakad palayo sa akin. Nang dahil sa pinairal ko ang mga scenario sa utak ko na baka hindi niya rin ako gusto gaya ng pagkagusto ko sa kanya ay hinayaan ko ang sarili ko na maging tikom sa totoong pagtingin ko sa kanya. Kaya heto at nangyari nga ang kinakatakot ko, pero ako ang may dahilan kung bakit nagkatotoo ang mga naiisip ko l
"Ready ka na, 'nak?" Bungad sa akin ni Mom nang makarating ako sa living room, nagkalat pa ang iba namin na gamit. My Mom and I just moved here since yesterday, that's why some of our things scattered all over the floor. Iyong iba pa nga ay nasakahonpa at hindi pa nagalaw. Hindi pa namin 'tomaaayosngayon dahil may pasok sa work si Mom at ako naman ay first day of class sa bago kong school. "Yes, Mom." Tanging sagot ko. Ewan, wala ako sa mood pumasok ngayon. First day na first day pero hindi man lang ako na-e-excite. I don't know why? Maybe, dahil ayaw ko naman talaga mag-tran
I remembered something when Wendy and I were on our way to the hospital. It's about Martin. What if he's still there and guarding over Erie again? What if I can't talk to her, or just go near to her again because this fucktard doesn't leaving her. Even if he needs to piddle or poop he doesn't leave her too. How can I do my mission if Martin is always tailing Erie? I just sighed on the things bugging on my head. I leaned my head at the headrest and close my eyes. I feel dizzy, I don't have fine sleep in this past days, dahil marami akong inaasikaso na projects and requirements sa school na hindi ko puwede isantabi dahil graduating ako, and of course it's because of her too. She's the main reason of my sleepless night always.
5 years ago... "Uh... My name is L-Liam Benjamin Chua. 15 y-years of age. I-it's my pleasure to m-meet you all." Naghiyawan ang mga babae ko na classmates pero wala akong pakialam sa kanila dahil muli ay napatingin ako sa babaeng nasa dulo. Nakayuko na siya at hindi na kagat-kagat iyong pen niya. She just playing it now with her fingers and I notice something on her. She's smiling. I don't know... I don't know why I felt my heart melts when I saw her smiled. I don't like what I'm feeling right now but damn, it felt so effin' good. Muli siya nag-angat ng tingin at nagtama ulit ang mga mata namin. Shit! Pakiramdam ko ay bibigay na ang tuhod ko sa nar
You're just too good to be true~Can't take my eyes off of you~ There is a girl who's wearing a white glowing beautiful dress, standing far away from me. Her dark-brown, long lovely hair were loose. She is looking behind me and she's... she is dazzling. Is she an angel? You'd be like Heaven to touch~I wanna hold you so much~ Bakit naman magkakaroon ng anghel dito? And where am I? Am I in heaven now? Am I dead? If I'm already dead, why I feel so good? I'm feeling so much pleasure right now, just by looking at this heavenly creature in front of me. Right now, I just don't want to look at her. I want to touch her
Nakatitig lang ako sa perang nasa ibabaw ng kama ko. Ito 'yong pera ni Aerielle na hindi niya pinulot at pinabayaan lang na may ibang kumuha. Kakaiba talaga ang babaeng 'yon. Hindi niya ba alam na ang hirap kumita ng pera, 'tapos ay hinayaan niya lang na may ibang kumuha nito? Anak mayaman ba siya kaya wala siyang pakialam at pinabayaan na lang ang pera niya? Hindi ko sana ito kukunin at hahayaan na lang din, kaso ay nanghinayang ako sa 80 pesos na 'to. Kahit maliit na halaga lang ito, ay pera pa rin na puwedeng ipangbili ng laman tiyan. Ano kaya ang gagawin ko rito? Ayoko isama itong pera niya sa allowance ko. Tinuruan ako ni Mom na kapag hindi akin, huwag ko kukunin. Depende na lang kung ibibigay sa akin.