Zayn’s POV
When I saw Andria’s eyes swell, I immediately felt remorse for why I had said those things in front of my family. Pagkabalik niya galing sa CR, alam kong umiyak siya.Nasaktan ko na naman ang asawa ko. I don’t know why I always want to protect Andri. I always want to see her happy. Ayoko siyang nakikitang nasasaktan. But damn right now! Ako iyong unang nagiging dahilan kung bakit siya nasasaktan. I heavily sigh no'ng tahimik siyang tumabi sa akin. She didn’t say anything.
Hanggang sa sinama siya nina Mommy magshopping. I know dinahilan lang nina Mommy at Zarah na gusto nilang magshopping. They just want my wife to feel better.
While we’re having dinner, I noticed her that she’s still quite. Paminsan-minsan ay nakikitawa siya at sumasali sa usapan ngunit ang kanyang mga mata ay malungkot. I know when she’s happy or not.
“You didn’t like the food? We can order again-“ she shook her head to cut me off.
“No. Uhm...
XANDRIA Pagkatapos ipaalam sa amin ni Mommy ang desisyon nilang sa America na tumira, naging mas madalas ang pagkain namin ng magkakasama dahil request niya iyon sa amin. Minsan ay sa labas pero kadalasan ay sa bahay lang at nagluluto na lang siya para sa amin. Hindi na raw kasi niya magagawang ipagluto ang mga anak niya kapag nakaalis na sila, kaya gusto niyang sulitin ang pagkakataon. Malapit na ang pag-alis nila, 2 weeks from now. Nagulat kami nang inanunsiyo iyon ni Mommy sa amin habang nagdidinner kami sa bahay. Labag sa kalooban ng magkakapatid lalo na asawa ko. Pero wala silang magawa dahil doon naisipan ni Zarah na ituloy ang pag-aaral. Nandito kami ngayon sa bahay nina Kuya Matteo. Nagrequest kasi ito na sa rest house naman daw nila dito sa Tagaytay gaganapin ang salu-salo. Nasa terrace kaming dalawa ni Mommy. Busy ang lahat. Ang mga lalaki ay nasa baba at nag-iinuman. Si Ate Karinne naman ay nag-aalaga ng dalawang anak a
XANDRIA "CONGRATULATIONSXandria! You're eight weeks pregnant" Halos 'di mapunit ang ngiti sa aking mga labi at paulit-ulit kong naririnig ang sinabi ng OB ko sa akin kanina. I'm pregnant. Zayn and I will be having our first child. Marahan kong hinimas ang wala pang umbok kong tiyan. Nag-iisip na akong i-surprise si Zayn.Maghahanda ako ng candle light dinner sa garden mamaya, para masabi ko sa kanya ang magandang balitang ito. Ilang beses na akong kinukulit ni Zayn kung mayro'n na ba kaming nabubuo. At eto na nga, excited na akong sabihin sa kanya ang good news.
XANDRIA NA-EEXCITE na ako sa naisip kong surprise para kay Zayn bukas. Nasa Japan silang tatlo ngayon nina Nicco at dahil may conference silang pinuntahan. Bukas ng gabi ang flight nila pabalik dito sa Manila. Mayro'n kasi silang sisimulan na business, mga four days sila doon. Namimiss ko na talaga si Zayn. Namimiss ko ang kanyang amoy at yakap. Pero naging pabor din ang pag-alis niya kasi nakapaghanda ako para sa surprise ko sa kanya bukas. Sinabi niya rin na may sasabihin din siya sa 'kin. Namimiss na raw niya ako nang sobra. Naexcite tuloy ako lalo na mayakap siya. Humingi ako ng tulong sa bestfriend kong si Amanda sa pag-aayos. Nahihilo kasi ako madalas. Mahilig naman 'yon mag-ayos ng mga pa-surprise kaya siya agad ang
Four years later... Tuwang-tuwa ang anak ko nang dinala ko siya sa Jollibee pagkatapos ng check up niya sa kanyangpedia. Tuwing umaalis kami ay kailangan dadaan talaga sa favorite niyang fast food bago umuwi o kaya nagrerequest ng pasalubong na chicken joy. May pagkabulol pang magsalita pero naiitindihan naman. "Mi, I want chicken joy, please?" Request niya agad pagkapasok namin. Buhat ko siya dahil hindi maganda ang pakiramdam niya. She is now three years old. Parang kailan lang noong nasa tiyan ko pa lamang siya. I kissed her on her cheeks. "Sure, baby. What else do you want, huh?" I asked her. She grinned and clapped her hands after I asked her. Magpapabili ng spaghetti na take out for sure. Iyon kasi ang paborito niya rito. "Spaghetti!" Masayang sagot nito kahit mahina dahil masama ang kanyang pakiramdam. Napangiti na lang ako. Gusto ko lang talaga marinig sa kany
Agad kong pinaalam kay Amanda ang napagdesisyunan kong bumalik sa Maynila. Nagpatulong din ako sa kanya na makahanap ng matitirhan namin na hindi naman kalayuan sa pagtatrabahuan ko. Nakapag-resign na rin kami nina Cassie at Tatay sa kanya-kanya naming trabaho. Si Camille ay magtatransfer na lang sa Maynila. Pinatapos ko lang talaga siya ng sem dito para walang problema sa paglipat niya ng Maynila bago ako nagsabi kay Amanda na doon na ako magtatrabaho. Nasa kwarto kami ng anak ko at nagliligpit ako ng mga gamit namin. Sinisimulan ko na ang pagliligpit ng ibang gamit namin para hindi na kami magahol sa araw ng paglipat. Marami kami kailangan ayusin. "Daddy!" Agad akong napalingon sa pagkasabi no'n ni Zayrene. Hawak niya ang phone ko dahil may tumatawag. Nakaramdam din ako bigla nang kaba sa pagbanggit niya ng daddy niya nang kinuha ko sa kanya ang phone ko. Si Jared ang tumatawag sa akin. Yumuko ako para magpantay kami ng anak ko at hinaplos ang buhok
AGAD akong natanggap sa kumpanya na pinapasukan ni Jared at Amanda. Nirefer kasi nila ako. Hindi ko nga lang sila kasama sa team. Ang bakanteng posisyon kasi, ay secretary ng CEO. Tinanggap ko na rin dahil sabi sa akin ni Mrs. De leon ay ililipat niya ako sa Marketing team kung nasaan ang mga kaibigan ko kapag may na-hire na sila. Okay lang din naman sa akin dahil hindi naman talaga marketing ang major ko. And besides, kailangan ko ng trabaho agad. Si Cassie ay may magandang trabaho na rin sa isang malaking banko sa Makati. Si Tatay ay hindi na namin muna pinagtrabaho dahil malaki ang sahod na inoffer kay Cassie. Branch Manager siya ng isang banko. "Mabait si Mr. Lee, Xandi. Kaya wala kang problema," saad ni Amanda sa akin. Nasa canteen kami at kasalukuyang kumakain ng lunch. "Oo, pansin ko nga kanina. Halata naman kung paano siya makipag-usap," wika ko. Hindi namin kasama si Jared dahil may meeting ito kasama ang ibang marketing team. Hindi na kasama
Nagulat na lang kami nang ibinalita sa aming lahat na naibenta na ang kumpanya ni Mr. Lee. May sakit si Mr. Lee at walang mamamahala ng kumpanya, dahil ayaw naman itong hawakan ng anak niyang si Nicole. Wala kasi siyang hilig sa business. Ang isang anak naman ni Mr. Lee ay nasa America na at hindi pinayagan ng asawa na bumalik dito para siya ang magmanage. Mabilisan ang naging proseso dahil kailangan maoperhan sa puso ni Mr. Lee sa lalong madaling panahon. Pagkatapos ng operasyon, ay lilipad na ito sa America para doon magpapagaling kasama ang pamilya. Naroon na kasi ang anak niya at mga apo. Tanging si Nicole lang ang maiiwan dito na kasalukuyang pagmomodel ang career. "Kawawa naman si Mr. Lee. Sana inisip naman ni Ms. Nicole ang kalagayan ng kumpanya ng daddy niya. Hinayaan niya lang na maibenta na ito." Malungkot na saad ni Amanda. Ganoon din ang nararamdaman ko, pero siguro hindi talaga mapipilit ang isang tao na wala talagang hilig sa pagmamanage n
"The Board of Directors of Ace and Hammer Builders, is pleased to announce the appointment of Mr. Zayden Gabriel Montecillo as Chief Executive Officer. Effective January 2, Mr. Montecillo will step into the shoes of our retiring CEO, my Dad. He will oversee budgeting, personnel and strategic planning. Please join me in welcoming him." Pagpapakilala ni Ms. Nicole sa bago naming CEO. Napasinghap ako at halos napako na ang paa ko sa kinatatayuan ko nang makita kung sino ang bago naming Chairman- Zayn Montecillo! Hindi maaari. Lahat ay nagpalakpakan at marami ang kinilig sa mga kababaihang mga empleyado nang lumapit si Zayn, kasama sina Nicco at Art. Sinundan ko siya nang tingin ng tumabi ito kay Ms. Nicole. Ang dalawa niyang kaibigan ay umupo na sa VIP table na nakalaan para sa kanila. He is gorgeous in his suit. Mas lumapad pa yata ang katawan niya