Tagaytay
“So, special friend, huh?” Kapapasok pa lang ni Heather ng bahay nang harangin siya ng kapatid at nanunuyang nagtanong.
“I don't have time to argue with you, Ate,” pagod niyang wika saka nagtungo sa kuwarto.
Hinagis niya ang bag sa kama saka pabagsak na nahiga roon. Kumuha siya ng isang unan at itinakip sa mukha niya. Doon niya isinigaw ang lahat ng sakit at galit na nararamdaman.
It hurts. It hurts so damn much. Pero magkagayon man, hindi sumagi sa isipan niya ang hiwalayan ang kasintahan. Masyado niya itong mahal to the point na kaya niyang tiisin ang lahat ng sakit.
“Kung makaiyak ka riyan, akala mo naman katapusan na ng mundo. Relax, special friend pa lang naman si Cali eh,” nanunuyang sabi ni Driana na nakapasok ng kwarto ni Heather nang 'di namamalayan ng huli.
“Ate, puwede ba? I told you, wala akong oras para makipag-away sa 'yo,” mariin niyang sabi. Heather was aware of herself. Alam niyang masyado siyang puno ng galit at sakit ngayon at natatakot siyang baka maibunton niya sa kapatid ang lahat ng hinanakit gaya noon.
“Oh, and you have time to cry?” Umirap si Driana. “Huwag ka ngang OA. Oo nga't nag-I love you siya, pero as a friend lang naman daw. Kumalma ka muna.” She smirked. Hindi na napigilan ni Heather at hinagis niya kay Driana ang unan sa gilid niya. Kaagad naman itong nakaiwas. It's the first time she heard her sister chuckle and she should be happy pero sadyang wala talaga sa tamang timing ang pagtawa niya. And she's laughing because of my misery! “Fix yourself, Heather. You look like a freaking zombie,” sabi niya saka lumabas ng kwarto.
Sinunod ni Heather ang sinabi ng ate. Pagkatapos ay nagpasya siyang tawagan si Aidan para magkaalaman na. Hindi naman pupwedeng manatili na lang siya sa kuwarto at magmukmok. She has to hear his explanation.
Malinaw sa isip ni Heather na nagtitiwala siya sa kasintahan. Pinaniniwalaan niya iyon. Ngunit masyado lang talaga siyang selosa pagdating kay Cali. Maliban sa kapatid na babae ni Aidan at sa kaniya, si Cali lang ang babaeng sobrang malapit rito. And any girl in her position would be threatened by her presence. It’s not just their closeness as workmates, it’s also Cali’s traits.
Heather may look like an innocent angel but she knows for herself that she ain’t no angel. She’s having a hard time controlling her emotions. When she was young, she was diagnosed with Intermittent Explosive Disorder. Madalas siyang “sumabog” dahil sa maliit na dahilan o ‘di kaya minsan ay wala pang dahilan. Minsanan niya nang naisip na baka isa ito sa mga dahilan kung bakit pinamigay siya ng ina sa kanyang Daddy. She knew she was a handful before, ‘till now actually.
Hirap na hirap siyang magpigil ng galit. But thanks to her sessions monthly, she’s getting better and better. Pero may mga panahon pa rin na hindi niya makontrol ang sarili kaya naman ay nag-iingat siya.
She’s been trying to call him four times pero ayaw nitong sagutin. Hindi naman cannot be reached ang phone at hindi niya rin binababa ang tawag. Sadyang hinahayaan lang nito na mag-ring nang mag-ring. Heather threw her phone on the bed. He's avoiding my calls. O baka naman busy lang talaga siya?
“Argh!” When it comes to Aidan, she always contradicts herself. Hindi niya alam kung ano ang papaniwalaan o hindi.
May parte ng isip niya na nagsasabing baka totoo ngang mahal ni Aidan si Calista. But there's also a part of her saying that maybe it's just scripted. At hindi niya naman narinig ng buo ang sinabi ni Aidan dahil nag-walk out siya sa sobrang nag-uumapaw na emosyon.
But that doesn't give justice on why he's not answering her calls! Halos mabaliw na siya rito kakaisip kung ano ba 'yong napanood niya kanina. He should know that. Pero anong ginawa niya? Ayaw niyang sagutin ang tawag ko.
Heather messed her own hair and stared at nothing. She suddenly feel suffocated. 'Di siya makahinga ng maayos sa sobrang sama ng loob. Her room is wide and spacious but it felt small all of a sudden. Bumangon siya at lumabas ng kwarto.
Palihim na nagpasalamat si Heather nang malamang wala ang kaniyang Mommy. Sila lang ni Driana ang nasa bahay, maliban sa mga katulong. Surely, kung ano-ano na naman ang sasabihin ni Driana pero mas okay na 'yon kaysa dalawa sila ng Mommy nila.
After dinner, sinubukan niya ulit na tawagan si Aidan. Hindi makakatulog si Heather hangga't 'di niya malalaman at maririnig ang eksplanasyon ng kasintahan. Kasi kapag 'di niya maririnig 'yon, baka mabaliw na siya sa kakaisip kung mahal nga ba talaga ni Aidan si Calista o hindi.
The number you have dialed is out of coverage area. Please try again later.
Kung kanina ayaw niyang sagutin, ngayon naman cannot be reached ang phone niya. Ano ba'ng nangyayari?
Nahiga siya sa kama at tumitig sa kisame. Come to think of it, these past few months, medyo nanlalamig na si Aidan sa kaniya. Nabawasan ang pagiging sweet niya. He became more mindful of his image to the point na mas pinipili niyang huwag na lang muna makipagkita sa kaniya. Madalas ding cannot be reached and phone niya. Heather can't remember the last time they went on a date. They also never had a long serious talk these past few months.
It's like he's slowly loosening his grip on me.
Naputol ang malalim na pag-iisip ni Heather nang tumunog ang cellphone niya. She immediately answered the call when she saw Aidan's name on the screen.
Huminga siya ng malalim bago seryosong nagsalita. “Aidan.”
“Heather, sino ‘yung lalaking kasama mo kanina?” Diretsahang tanong nito nang masagot ni Heather ang tawag. Nagsalubong ang kilay ni Heather nang mapansing parang galit siya.
“Wait. Galit ka ba?” tanong niya kay Aidan.
She heard him sigh. “I'm not angry. Gusto ko lang malaman kung sino iyong lalaking kasama mo kanina.”
“That's my friend, Primo,” sagot niya. He let out a frustrated laugh.
“Nananadya ka ba?”
“Ano?” medyo tumaas ang boses ni Heather.
“Sa dinami-rami ng puwede mong kaibiganin, lalaki pa talaga?” Mas lalong uminit ang ulo ni Heather sa sinabi niya.
“Sorry. Kailangan ba babae? Or maybe you have a certain pick? Sino? Si Calista? You want us to be friends para 'di ka mahirapan? So that we'll be in good terms at hindi ka namin pag-agawan? Para 'di namin mamalayan na magka-hati kami sa pagmamahal mo?”
“Wha-What are you talking about? Papa’no napasok si Cali sa usapan?”
“’Wag ka ng magmaang-maangan pa, Aidan! Nandoon ako! I heard ever single word you said. You said you always tell her that you love her—“
“As a friend!” giit nito. “I always tell her that I love her as a friend.”
“No one says I love you to a friend, Aidan.”
Aidan was so pissed because he’s thinking that Heather was being unreasonable. Again. “Bakit? What do you know about friendship?” he said without thinking. Nalaglag ang panga ni Heather sa kaniyang sinabi.
Did he really just said that to me?
Aidan on the other hand was so shocked at what came out from his mouth. He suddenly regretted saying those words to Heather. “I'm sorry, I didn't mean to—“
“Tama ka. Ano nga ba ang alam ko sa pagkakaibigan, eh wala naman ako masyadong kaibigan?” Pagak siyang tumawa. Heather felt a heavy weight her stomach. She was embarrassed, pained, and baffled at the same time. “But even though I only have a few friends, alam ko sa sarili ko na hindi ko sila sasabihan ng I love you lagi't lagi. I will, sometimes. Pero hindi araw-araw gaya mo. Sa ginagawa mong iyan, you might give someone false hopes.”
“Heather. . .”
“And don't tell me to stay away from Primo. You asked me to look for a friend and now, I finally have one. Siya ang karamay ko kanina nang 'di ko na nakayanan ang sakit na dulot ng mga pinagsasasabi mo sa TV Show. He let me cry on his shoulder without asking anything and he's a good friend because of that. Hindi naman kita pinipilit na layuan si Calista kaya huwag mo akong piliting layuan si Primo,” she said in a cold tone before hanging up.
Galit niyang pinatay ang ilaw ng kwarto bago nahiga sa kama. Akmang papatayin na ni Heather ang lampshade nang tumunog ulit ang phone niya. This time, it's a message.
From: Boyfie💖
I know what I said was below the belt. I'm so sorry, baby. Nadala lang ako ng emosyon ko. Forgive me?
Heather rolled her eyes and tuck herself into bed. Tumunog ulit ang cellphone.
From: Boyfie💖
Eto 'yung buong video nang sinagot ko ang tanong ni Laura. Watch it and maybe, you'd understand? Not that I'm blaming you, Heather. Naiintindihan ko kung saan ka nanggagaling even though sometimes my mind believes you’re unreasonable. Gusto kitang intindihin ng buong-buo. It wouldn’t be so hard to do the same, right? I just want you to understand my perspective.
Together with it is a link to a video. Heather doesn't want to watch it pero kusa na lang gumalaw ang daliri niya para pindutin iyon. It suddenly brought her back at that moment where I was watching them, in person.
“Aidan, who is Cali in your life. Anong posisyon niya sa buhay mo. Is she a friend? Or more than that?”
He licked his lips before answering. "Cali, she's. . .a very special friend." He glanced at Cali.
“Paanong special?”
“Special to the point that all I care about is her happiness. Ayaw kong nalulungkot siya. Gusto ko palagi siyang nakangiti kasi kapag malungkot siya, malulungkot din ako. I want her to be happy all the time and I want to protect her happiness. I could do anything just to make her happy. That's how important she is to me. Her happiness is my happiness as well.”
“Are you saying that you love her?”
“I always tell her that I love her—" This was the part where she walked out. “—as a friend.” Naririnig ang pagkadismaya ng mga audience sa background.
Aidan smiled softly. “In our world full of hate, there's only a small room left for love. Maraming taong kinakain ng galit at frustration. Especially in our kind of work. Maraming napapabalitang mga artista na nagsa-suffer sa depression at anxiety. And one of the reason kung bakit sila nagkakaganoon ay dahil pakiramdam nila, walang nagmamahal sa kanila. Pakiramdam nila, lahat ng ginagawa nila ay hindi na dahil sa kagustuhan nila kundi dahil isa na itong obligasyon. And I don't want Cali, or any of my showbiz friends to feel that. Importante sa panahon ngayon ang pagmamahal. Kahit kaibigan mo lang siya, deserve niya pa ring makaramdam at makarinig ng pagmamahal mula sa 'yo in order to fight this toxic world that keeps on swallowing us whole.” The video ended.
Heather closed the phone and put it on the bedside table.
Okay, she gets his point and she understands. That's very sweet of him, yes. But her mind is clouded with jealousy right now kaya hindi siya makapag-isip ng tama.
And besides, she has a lot of things to do in the morning. Iba na ngayon, may trabaho na siya. At iyon na dapat ang pinagtutuunan niya ng pansin.
Morning came and Heather needed to get ready. She’s got her semi-formal clothes with her and some shoes. Mabilis siyang nagbihis at bumaba para kumain.
Kumunot ang noo niya nang mapansing wala ni isang tao sa hapag.
“Yaya, nasaan sina Ate?” tanong ni Heather sa maid na pinaghahandaan siya ng pagkain.
“Kaaalis lang po ni Ma'am Driana kasama ang Mommy niyo. Sumunod po yata kay Sir,” sagot nito.
Nagtatakang nagsalubong ang kilay ni Heather. “Sumunod? Bakit, nasaan ba si Daddy?”
“’Di ko po sigurado Ma'am eh. Pero sa pagkakarinig ko po kanina kila Madam, pupunta raw po sila ni Ma'am Driana sa Tagaytay.”
Her brows shot up. Tagaytay? It's nine in the morning and they're going to Tagaytay? Nagkibit-balikat na lang siya at nagpatuloy sa pagkain, thinking that what they’re gonna do there is nothing very important.
Orient“Hi! Ikaw si Heather?” a short-haired girl greeted her pagkapasok na pagkapasok niya ng Limelight. “I'm Giselle, 'yung dating sekretarya ni Miss Lemin,” pakilala niya sabay lahad ng kamay.Tinanggap niya iyon bago siya nginitian ng matamis. “Nice to meet you.”“Likewise.” Giselle shrugged. “Anyways, I'll give you a tour around the company habang pinapaliwanag ko kung ano mismo 'yung gagawin mo,” aniya habang naglalakad sila. “Dito tayo,” turo niya sa elevator at sabay kaming sumakay doon.Inabot sila ng ilang oras sa paglilibot. Limelight Publishing Company is indeed substantial. Bawat floors ay iba't ibang department. Everything and everyone is well-organized. Napaka-propesyunal ng lahat.“This floor is for the Entertainment and Business Magazine. Hinati sa dalawa ang floor kasi malawak naman. A
Lies"So, what's his name?" pukaw niya sa atensiyon ni Heather nang mapansing parang natulala ito."Ahm, his name is. . .M-Marcus." No one knows Aidan's second name right? Maliban sa malalapit niyang kakilala, wala na."Marcus?" Tumaas ang kilay bi Primo na para bang nag-aantay ng karugtong."Marcus. . .Rodriguez." I am seriously going to hell for lying!"Marcus Rodriguez. . .nice name. I bet he's nice too," kumento niya."He is nice." To everyone actually. Minsan sumosobra pa nga."If he's nice, dapat siya ang naghahatid sa 'yo,” he pointed out."I told you, he's busy with work," ulit ni Heather sa palagi niyang sinasabi sa kaibigan."Kahit na." He tsked. "Kung ako ang boyfriend mo, hahanap ako ng oras para maihatid kita. I don't care if it ruins my schedule, what matters is your security.
DateNagising si Heather sa sunod-sunod na katok mula sa pintuan ng kaniyang kwarto. “Sandali lang!” she yelled. Umupo siya sa gilid ng kama at sinuklay ang magulong buhok bago nagtungo sa pintuan.“Yaya, ano pong problema?” tanong ni Heather sa kasambahay habang naghihikab.“May bisita po kayo, Ma'am,” nangingiti nitong sabi.This early? “Huh? Sino naman?” Heather almost groaned because she’s still sleepy.“Si Sir Aidan po, Ma'am,” kinikilig na sagot ng kasambahay.Pakiramdam ni Heather ay biglang nawala ang lahat ng antok at katamaran niya nang marinig ang sinabi nito. “S-Seryoso ka ba, Yaya?” hindi makapaniwalang tanong ni Heather.Mabilis siyang tumango. “Opo! Nasa sala po siya, naghihintay sa inyo.”Mahina siyang napamura sa
Fake it“W-Why are you telling me this?” nauutal na tanong ni Heather. Hindi kaya, alam na ni Primo na siya iyong nasa picture? Kahit kinakabahan, sinalubong niya ang tingin nito. He looked innocent.Primo swiped again and Heather saw the next picture. This time, she was waving the tickets on Aidan who's leaning on the cinema's wall. Suot niya pa rin ang bucket hat pero halata ang pagngiti niya.He swiped again and another picture came out. Iyon iyong sa sinehan. Nakasandal si Heather sa balikat ni Aidan. Ang sumunod naman ay no'ng tumalikod siya at nakahawak sa upuan. The last picture is when Aidan wrapped his arms around Heather and made her lean on him. Nalaglag ang panga niya sa nakita.“Hinila kita rito para walang makarinig sa atin. Mahigpit na ipinagbabawal sa Limelight nap ag-usuapan ang balitang nilalabas nila during office hours. Nadidistract ang mga empleyado.” Ibin
Upset “Can I ask something?” pukaw ni Primo sa atensiyon ni Heather. Heather nodded. “Sure, what is it?” She’s hoping it has nothing to do with Aidan. “Why is Marcus somewhat covering his face earlier?” Nagdadalawang-isip talaga si Primo na itanong ito pero nagtataka lang talaga siya. “Naka-hoodie siya tapos may suot pa siyang face mask.” Heather stopped eating and looked up to Primo who’s eyeing her innocently. “Sorry, maybe I misunderstood his fashion.” Primo laughed to lighten up the mood. Napansin kasi niyang naging tensyonado si Heather sa naging tanong niya. Heather bit her lower lip when she felt the urge to say something. “It’s not his…fashion. S-Sadyang pinili niya lang ang magsuot ng gano’n.” Seeing Heather trying hard to explain, Primo smiled softly. “Hindi mo naman kailangan magkuwento kung hindi ka komportable,”
CryNapakurap-kurap si Heather nang hindi siya pansinin ni Primo. Sa halip, ay nilagpasan lang siya nito pagkatapos magtama ng mga mata nila.One second, he looked lke he was struck by lightning and the next, he acted like he did not see her and just walk pass her.Mukhang hindi talaga nito nagustuhan ang sinabi niya kanina. But what part of her story upsets him? Nagkuwento lang naman siya tungkol sa nakaraan niya. Sa buhay niya.Hindi niya ba nagustuhan ang life story ko? Didn’t he liked my past? Hindi niya ba iyon nagustuhan kaya naman ayaw niya na siyang maging kaibigan?Heather suddenly felt somber. Akala niya, ikasisiya ni Primo ang pagkukwento niya. It really bothered her, the fact that she didn’t have any story to tell. Kaya naman naglakas loob na siyang magkwento. Para kahit papa’no, makilala siya nito.Yet, it seems lik
Patience“Here, eat,” aniya saka naglapag ng isang plato na puno ng pagkain.Nasa cafeteria sila ngayon ng Limelight. Heather went to work early to avoid Julia and Driana. Paniguradong galit pa ang dalawa sa nangyari kagabi. Mabuti nga at ‘di sinabi ng Mommy niya ang ginawa niya sa Dad niya. Pati si Driana ay tahimik rin.“Thanks.” Heather forced a smile before eating.“Bakit ba kasi pumasok ka nang hindi nag-aalmusal? Mabuti na lang at bukas na ang cafeteria. Sarado pa naman ang café sa tapat,” sabi ni Primo habang pinagmamasdan siyang kumakain. “And it's very unusual for you to go to work this early,” dagdag niya pa.“My Mom and I had an argument yesterday. Paniguradong galit pa rin siya. Umiiwas lang ako sa gulo,” pagkukwento ni Heather. She’s actually thankful that Primo wasn’t avoiding him a
No place to go“Encode these.” Halos mapaigtad si Heather nang ilapag ni Miss Lemin and dalawang expanded envelope na puno ng mga papel. Pagkatapos ay naglapag rin siya ng tatlo pang envelope. “Then, ihatid mo ‘to sa Editor in Chief. Iyan ang mga nakapasang junior writers. He already knows what to do with that.”“Yes, Ma'am.” Kahit pilit na napupunta sa ibang bagay ang utak niya, Heather forced herself to focus on work. Iniisip niya na lang, na mas importante ang trabaho kaysa sa mga naiisip.“Have you read the article about Aidan Ledesma yesterday? Sino kaya iyong babae ano?” tanong ng isang empleyado mula sa katabing cubicle.Napatigil si Heather sa pagtitipa nang marinig ang sinabi ng babae.“Hindi ko alam pero tiwala akong hindi ‘yon girlfriend ni Aidan.”H