Job
Habang tumatagal, palala ng palala ang sitwasyon. Palala rin ng palala ang pagtatago nila ni Aidan to the point na hindi na sila nakakapagkita sa isang linggo.
And in that one week, nagtanong-tanong si Heather ng mga trabaho na pwedeng pasukan. Naghanap din siya sa internet, sakaling suwertehin.
“Anong ginagawa mo?” Driana's voice enveloped her ears. Nag-angat ng tingin si Heather sa kaniya. As usual, naka-cross arms na naman si Driana habang magkasalubong ang kilay.
“Naghahanap ako ng job vacancies sa internet,” sagot niya. Mas lalong nag-dikit ang kilay ng kapatid saka may ihinagis na folder sa kaniya. “A-Ano 'to?” tanong ni Heather habang binubuksan ang folder.
Limelight Publishing Company
“Huh?” naguguluhan siyang tumingin ulit sa Ate Driana niya. “Ano 'to, Ate?”
She rolled her eyes. “Ni-refer kita sa kaibigan kong nagta-trabaho diyan. Naghahanap sila ng bagong Secretary ngayon. Hindi akma ang kursong natapos mo pero kinausap ko na siya para payagan kang ma-interview. Gather up your requirements at ayusin mo ang mga isasagot mo. Huwag mo akong ipapahiya.” Dinuro niya ang kapatid bago nag-walk out.
“Secretary?” bulong ni Heather sa sarili. Kinuha niya ang kaniyang laptop at nag-search tungkol sa trabahong iyon.
It says that she should have written and verbal communication skills. Sha has that. Word processing skills, spreadsheet preparation and tracking skills, administrative writing and reporting skills, positive attitude—okay, these qualifications are easy. Maalam naman siya sa pagsusulat at paggawa ng mga files files na iyan.
Calendaring skills and presentation skills. Hmm, I'm pretty sure I can make a schedule and a power point presentation. Flexibility. Tumaas ang dalawang kilay niya. Hindi pa niya nararanasang mag-trabaho sa isang publishing company kaya hindi niya sigurado kung makakapag-adjust ba siya ng tama.
Besides, she don't even know if it's legit. Baka mamaya pinagtitripan lang siya ng Ate niya.
Kaya ang ginawa niya para makasiguro, tinawagan niya muna ang kumpanya sa number na nakasulat sa folder. Her eyes popped out nang malaman na may schedule na nga siya for interview bukas. Wala tuloy siyang ginawa buong araw kundi ihanda ang mga requirements at mga posibleng isasagot niya sa mga tanong nila.
She was too nervous and focused to the interview that I forgot about Aidan.
Morning came and Heather was still preoccupied of her application. Ni hindi na nga niya napansin ang pamumuna ng Mommy niya sa kaniya. She heard her talking about Driana giving her a job opportunity pero hindi raw siya nagpasalamat, wala raw siyang utang na loob and many more. Pero ‘di niya pinansin ang mga iyon. Her mind is somewhere else.
“Ay!” Napaigtad si Heather nang biglang bumukas ang pinto ng kwarto niya. “Ate!” Pinanlakihan niya ng mata ang Ate Driana niya na basta na lang pumasok sa loob nang hindi kumakatok.
Dumiretso siya sa closet ni Heather na para bang siya ang nagmamay-ari ng buong kwarto. Nilapag ni Heather ang mga papel na hawak saka sinundan siya sa loob.
“Ano bang ginagawa mo?” naguguluhan niyang tanong sa kapatid nang makitang parang may hinahanap ito sa mga damit niya.
“Oh, hayan.” Hinampas ni Driana sa kaniya ang isang puting long sleeve polo na may nakakabit nang navy blue loose tie at itim na pantalon. “Heto pa.” Hinagis niya ang itim na ankle boots ni Heather na kaagad namang nasalo ng huli. “’Yan ang suotin mo sa interview mo para magmukha ka namang tao,” aniya saka lumabas ng closet at ng kwarto.
Lihim na napangiti si Heather sa ginawa ng kapatid. Kahit pagalit ang kilos nito, ramdam ni Heather ang pag-aalala niya para ng kapatid para sa kaniya.
Pabagsak na sinarado ni Ms. Lemin ang clear folder na naglalaman ng mga dokumento ni Heather. Siya at ang dalawa niya pang kasama ang nag-iinterview sa dalaga.
“You have good records. Pero hindi akma ang kursong natapos mo para sa trabaho.” Kaagad siyang pinamahayan ng kaba. Akala niya ba ayos na ‘yon? “Hindi porke't recommended ka ng isa sa mga kaibigan ko ay palalampasin ko na iyon.”
Hindi alam ni Heather kung totoo ba ang sinasabi nito o kaya lang niya iyon tinatanong para kabahan at ma-intimidate siya. It's effective though. Halos manginig na siya sa kaba.
“M-Ma'am,” she cleared my throat before continuing, “Hindi man po pasok ang credentials ko sa trabahong ito, but I researched about the qualifications and skills needed to be a Secretary. I can assure you that I have those skills. I can be flexible—“
“Narinig ko na 'yan. Lagi 'yang sinasabi ng mga applicants. Give a unique reason.”
“U-Unique reason?” ulit niya sa sinabi ng babae.
“Yes. A heartfelt one. Why should we hire you, Miss Dela Cerna?”
Fine. A heartfelt one, it is. Huminga siya ng malalim bago nagsalita, “Because I badly want and need this job.”
“Why?” taas-kilay nitong tanong.
“Because I'm tired of hearing my family's insults. I want to prove to them na hindi ako kahihiyan, hindi ako malas. At mas lalong hindi ako pabigat. I want to prove to them that I can stand alone, that I can be responsible. And this job will be my stepping stone. I want to be worthy of my family and their love,” taos-pusong sabi ni Heather. She don't know if what she said made any sense but that's what she really feels.
Lumipas ang ilang segundo bago ito nagsalita. “You're hired.”
Natigilan si Heather. “T-Talaga po?”
“Uh-huh. You can start on Monday.” Tipid na ngumiti si Miss Lemin.
Tumayo si Heather para kamayan sila. “Thank you po. Thank you so, so much!”
“Bumalik ka sa Biyernes para ma-orient ka ni Giselle, siya papalitan mo bilang sekretarya ko,” ani Miss Lemin.
“Yes, Ma'am.”
“Good. Pwede ka ng umalis. Enjoy the rest of your day.”
“Thank you po ulit!”
While gracing the hall, naisip niyang tawagan si ate Driana niya para sana magpasalamat. Kaso baka bulyawan lang ako no'n. I'll just leave a message. She thought.
To: Ate Driana
I passed the interview. Tanggap na ako.
She did not wait for her reply because obviously, hindi nito sasagutin ang text niya. Kaya si Aidan na lang ang naisipang tawagan ni Heather.
The number you have dialed is out of coverage area. Please try your call later.
Bumagsak ang balikat ko at napagdesisyunan na i-text na lamang siya.
To: Boyfie💖
Baby, may trabaho na ako! Are you free this lunch? Let's celebrate!
“Heather?” Napalingon si Heather nang may pamilyar na boses na tumawag sa pangalan niya.
“I-Ikaw yung sa...yung sa Starbucks!” she exclaimed.
The man chuckled, “Yes. That's me.” Natigilan si Heather nang makaramdam ng kakaiba sa tiyan niya. She discarded it by shaking her head. Iniisip niyang gutom lang iyon.
“Sayang, ‘di ko dala ang polo mo.” Heather slightly pouted which the man finds adorable.
“Okay lang,” sagot nito. “I forgot to tell you my name.” Inilahad niyo ang kamay. “Primo Isaac Saavedra.”
“Nice to meet you.” She shook his hand. “Heather Faye Dela Cerna.”
“Likewise, Heather.” Inilagay niya sa bulsa ang mga kamay saka nagtanong, “Ano nga palang ginagawa mo rito?”
“Ah, nag-apply ako.”
“Really? Anong trabaho?” Bakas ang gulat sa mukha nito.
“Secretary. I was hired,” nakangiting sagot Heather.
“Wow. Congrats.”
“Thanks. Ikaw? Anong ginagawa mo rito?” tanong niya naman kay Primo.
“I work here," he said coolly. Natigilan siya.
“J-Journalist ka?” kinakabahan niyang wika. Kaagad siyang nabahala sa isiping nakikihalubilo sa isang manunulat.
Nawala ang kaba ni Heather nang humalakhak siya. “No. No, I'm not. Sa finance ako nagtatrabaho. ‘Di naman ako magaling gumawa ng balita,” nakangitng sabi ni Primo. Kumalma naman ang huli. “Why? Do you have problems with journalists? Kasi kung meron, you worked for the wrong company,” pagbibiro nito.
Mahina akong natawa. “Hindi naman.”
“Tapos na ang interview mo, ‘di ba?” paniniguro nito.
“Uh, oo.”
“Wanna have lunch together?” he offered. Sakto namang tumunog din ang cellphone ni Heather.
‘Sorry, baby. I just finished lunch with Calista. Let's just video call later kapag may free time na ako.’
Lumunok si Heather bago hinarap si Primo. Nagpilit siya ng ngiti.
“Sure.”
Come “Okay na ba ‘yang in-order mo? Pwede ka pang magdagdag. Don't worry, it's all on me,” sabi ni Primo nang mapansing kaunti lang ang pagkaing inorder ni Heather. “Nah. It's okay. ‘Di naman ako masyadong malakas kumain,” she answered as I looked around. They’re in a karinderya right now. Medyo magulo at matao but it's cool. Umaalingasaw ang bango ng iba't ibang pagkaing niluluto. Hindi first time ni Heather kumain dito pero napakatagal na rin mula nang huling siyang nakapunta. “Kaya pala ganiyan ang katawan mo.” Heather glanced at him. “Bakit? Ano'ng meron sa katawan ko?” “You're too...skinny,” he said while looking at her from head to toe. Both of her brows raised. “In my vocabulary, it's called sexy.” “Pwede ka pa rin namang maging sexy kahit ‘di ka payat. Depende ‘yan sa tumitingin. Ate!” Nagsalub
Special Friend “Woah. So this is Whiz Entertainment,” manghang bulong ni Primo habang dinudungaw ang napakalaking building sa harapan nilang dalawa. “Actually, that's just the entrance building. Sa likod ng building na 'yan ay may ilan pang gusaling nakatayo. Like a compound,” kuwento ni Heather habang pinagmamasdan ang ekspresyon niya. He looks like a kid who went to an amusement park for the first time. She finds it amusing. “Eh, anong mayro’n sa building na 'yan?” kuryoso niyang tanong habang tinuturo ang entrance building ng Whiz. “Hmm, as far as I know, diyan idinaraos ang mga press conference, signing of contracts, interviews, and many more. Tsaka sa pinakatuktok, nandoon ang opisina ng mga talent scouts and managers,” tugon ni Heather sa kaibigan. Tumangu-tango si Primo at nagtanggal ng seatbelt. Ganoon din ang ginawa ni Heather. Umamba siyang bubuksan ang
Tagaytay“So, special friend, huh?” Kapapasok pa lang ni Heather ng bahay nang harangin siya ng kapatid at nanunuyang nagtanong. “I don't have time to argue with you, Ate,” pagod niyang wika saka nagtungo sa kuwarto.Hinagis niya ang bag sa kama saka pabagsak na nahiga roon. Kumuha siya ng isang unan at itinakip sa mukha niya. Doon niya isinigaw ang lahat ng sakit at galit na nararamdaman.It hurts. It hurts so damn much. Pero magkagayon man, hindi sumagi sa isipan niya ang hiwalayan ang kasintahan. Masyado niya itong mahal to the point na kaya niyang tiisin ang lahat ng sakit.“Kung makaiyak ka riyan, akala mo naman katapusan na ng mundo. Relax, special friend pa lang naman si Cali eh,” nanunuyang sabi ni Driana na nakapasok ng kwarto ni Heather nang 'di namamalayan ng huli.“Ate, puwede ba? I told you, wala a
Orient“Hi! Ikaw si Heather?” a short-haired girl greeted her pagkapasok na pagkapasok niya ng Limelight. “I'm Giselle, 'yung dating sekretarya ni Miss Lemin,” pakilala niya sabay lahad ng kamay.Tinanggap niya iyon bago siya nginitian ng matamis. “Nice to meet you.”“Likewise.” Giselle shrugged. “Anyways, I'll give you a tour around the company habang pinapaliwanag ko kung ano mismo 'yung gagawin mo,” aniya habang naglalakad sila. “Dito tayo,” turo niya sa elevator at sabay kaming sumakay doon.Inabot sila ng ilang oras sa paglilibot. Limelight Publishing Company is indeed substantial. Bawat floors ay iba't ibang department. Everything and everyone is well-organized. Napaka-propesyunal ng lahat.“This floor is for the Entertainment and Business Magazine. Hinati sa dalawa ang floor kasi malawak naman. A
Lies"So, what's his name?" pukaw niya sa atensiyon ni Heather nang mapansing parang natulala ito."Ahm, his name is. . .M-Marcus." No one knows Aidan's second name right? Maliban sa malalapit niyang kakilala, wala na."Marcus?" Tumaas ang kilay bi Primo na para bang nag-aantay ng karugtong."Marcus. . .Rodriguez." I am seriously going to hell for lying!"Marcus Rodriguez. . .nice name. I bet he's nice too," kumento niya."He is nice." To everyone actually. Minsan sumosobra pa nga."If he's nice, dapat siya ang naghahatid sa 'yo,” he pointed out."I told you, he's busy with work," ulit ni Heather sa palagi niyang sinasabi sa kaibigan."Kahit na." He tsked. "Kung ako ang boyfriend mo, hahanap ako ng oras para maihatid kita. I don't care if it ruins my schedule, what matters is your security.
DateNagising si Heather sa sunod-sunod na katok mula sa pintuan ng kaniyang kwarto. “Sandali lang!” she yelled. Umupo siya sa gilid ng kama at sinuklay ang magulong buhok bago nagtungo sa pintuan.“Yaya, ano pong problema?” tanong ni Heather sa kasambahay habang naghihikab.“May bisita po kayo, Ma'am,” nangingiti nitong sabi.This early? “Huh? Sino naman?” Heather almost groaned because she’s still sleepy.“Si Sir Aidan po, Ma'am,” kinikilig na sagot ng kasambahay.Pakiramdam ni Heather ay biglang nawala ang lahat ng antok at katamaran niya nang marinig ang sinabi nito. “S-Seryoso ka ba, Yaya?” hindi makapaniwalang tanong ni Heather.Mabilis siyang tumango. “Opo! Nasa sala po siya, naghihintay sa inyo.”Mahina siyang napamura sa
Fake it“W-Why are you telling me this?” nauutal na tanong ni Heather. Hindi kaya, alam na ni Primo na siya iyong nasa picture? Kahit kinakabahan, sinalubong niya ang tingin nito. He looked innocent.Primo swiped again and Heather saw the next picture. This time, she was waving the tickets on Aidan who's leaning on the cinema's wall. Suot niya pa rin ang bucket hat pero halata ang pagngiti niya.He swiped again and another picture came out. Iyon iyong sa sinehan. Nakasandal si Heather sa balikat ni Aidan. Ang sumunod naman ay no'ng tumalikod siya at nakahawak sa upuan. The last picture is when Aidan wrapped his arms around Heather and made her lean on him. Nalaglag ang panga niya sa nakita.“Hinila kita rito para walang makarinig sa atin. Mahigpit na ipinagbabawal sa Limelight nap ag-usuapan ang balitang nilalabas nila during office hours. Nadidistract ang mga empleyado.” Ibin
Upset “Can I ask something?” pukaw ni Primo sa atensiyon ni Heather. Heather nodded. “Sure, what is it?” She’s hoping it has nothing to do with Aidan. “Why is Marcus somewhat covering his face earlier?” Nagdadalawang-isip talaga si Primo na itanong ito pero nagtataka lang talaga siya. “Naka-hoodie siya tapos may suot pa siyang face mask.” Heather stopped eating and looked up to Primo who’s eyeing her innocently. “Sorry, maybe I misunderstood his fashion.” Primo laughed to lighten up the mood. Napansin kasi niyang naging tensyonado si Heather sa naging tanong niya. Heather bit her lower lip when she felt the urge to say something. “It’s not his…fashion. S-Sadyang pinili niya lang ang magsuot ng gano’n.” Seeing Heather trying hard to explain, Primo smiled softly. “Hindi mo naman kailangan magkuwento kung hindi ka komportable,”