Nilibot ng binata ang kanyang mga mata sa ganda ng kalikasan. The last time he and his friends went here was three years ago, and they were amazed by the scenery.
“Jace!” Sigaw ng isa sa mga kasamahan n’ya sa Yate. He immediately turned around when he heard his name.
“Hmm?” he mumbled in response. Nakatingin ito sa lalaking nakasuot ng puting pang-itaas at kulay asul na pang-ibaba. Isa ito sa tour guides at dahil nakailang balik na s’ya sa lugar ay kilala na s’ya nito.
“Why are you alone? Where are your friends?” Tanong ng tour guide.
Lingid sa kaalaman nila ay nagpunta ng pilipinas mag-isa ang binata. Hindi n’ya alam pero may nag-udyok sa kanya na bumalik sa lugar. Is it because of the scenery? Sasagot na sana ito nang biglang sumenyas ang isa sa kanyang kasamahan na maari na silang mag deep diving.
“Okay, you got fifteen minutes to explore. Please don’t forget to look at your diving watch.” Paalala ng lalaki sa kanila.
Naghahanda ang binata ng mapadako ang tingin nito sa isang grupo na nakasakay sa isang yate na mas maliit ng kaunti kumpara sa gamit nila. He then suddenly thought of his group.
‘Have they eaten yet? What might they be doing right now?’ Alam n’ya na mag-eenjoy sila kung magkakasama ang mga ito ngayon. But they too need to go home and visit their families, s’ya lang naman sa kanila ang nagdesisyon na pumunta ng Palawan. Binalewala nito ang iniisip at maya-maya pa ay tumalon na ito at nagsimulang sisirin ang karagatan.
At the mouth of the bay lies the Japanese refrigeration ship Irako. Resting nearly upright with a slight list to port, many consider a five-foot ship to be the best wreck dive in the Philippines. Due to its depth at between one hundred twelve to one hundred forty-eight feet, only experienced and equipped divers should penetrate. Luckily, Jace is experienced, so he could join them.
Manghang-mangha ang binata. Whether or not you enter the superstructure, you’ll be treated to some of Coron’s best visibility to see schools of yellowfin tuna, large grouper, scorpionfish, lionfish, barracuda, batfish and many more.
Meron pa s’yang limang minuto para sumisid ngunit napagdesisyunan nitong umahon na. He swam upwards, but another diver bumped into him and she seemed to look for something. He wants to help her but they have limited time kaya agad itong umahon.
Nang masigurado nilang nakabalik na ang lahat sa yate ay napamasid ang binata sa paligid at napansin na wala na ang yate.
“Wait, where’s the other yacht?” he asked.
“Oh, it left ten minutes ago. Kanina pa sila dito.” Sagot ng kasamahan. He then remembered the girl who was still diving underwater. Alam n’yang galing ito sa grupo ng isang yate dahil lahat silang magkakasama ay puro lalaki.
“Huh? I think there’s another diver who was left.” Mabilis itong tumalon pabalik sa dagat para tignan ang dalaga. Mabuti nalang nakita n’ya agad ito.
He swam toward her and signals her to go up. Mabilis itong naintindihan ng babae at labag man sa kalooban ng dalaga ay tumango na lang ito at sumunod sa binata. The next thing that happened was a shark attacked Jace. It happened so fast that she didn’t even notice another shark coming towards her. She was able to bring out a knife but unfortunately, mas mabilis ang pating kaya nasugatan ang kanang braso nito.
Agad n’yang tinakpan ang sugat at napansin ang binata na aligaga dahil sa kanyang oxygen tank. Buti na lang at tangke ang nakagat ng pating at walang nangyari na masama sa lalaki. Mabilis n’ya itong nilapitan at lumangoy ang dalawa paitaas at agad silang tinulungan umahon ng mga kasamahan ni Jace.
The lady didn’t even feel the pain in her arm. Hindi naman kalakihan at malalim ang sugat kaya siguro hindi ganun kasakit para sa kanya. Looking at the young man, batid ng dalaga na gusto s’yang murahin nito. Ikaw ba naman ang muntik ng gawing hapunan ng mga pating ay sino ang hindi magagalit?
Agad nitong tinanggal ang kanyang maskara at snorkel at linapitan ang binata. He can’t see his full face since he still has his mask on, but she felt shy about what happened so she said sorry in a low voice.
“Sorry…” Sambit nito habang nakayuko dahil sa hiya. Hindi s’ya nakarinig ng sagot mula sa binata kaya humingi muli ito ng pasensya at naisipan na makiupo na lang muna sa mga ibang kasamahan na nasa gilid.
She was about to turn around when the guy grabbed her arm. Kaba ang nararamdaman ng dalaga sa mga oras na ‘yon. Para bang may kuryente na dumaloy sa katawan nito nang magdikit ang kanilang mga braso dahil sa pwersa ng pagkakahila nito sa kanya.
This time, Jace removed his mask and their gaze instantly met for a moment, his eyes expressed perplexity and curiosity. He felt like he had seen those pairs of eyes before. It was at this moment, when he felt something strange, that even he couldn’t tell.
“Excuse me miss but, have we ever met before?”
Previous Chapter
Related chapters
Close - Lost Souls Chapter 1
“Oh my gosh, Regina!” Sigaw ng kaibigan nitong si Jazy na hindi mapigilan ang kilig na nararamdaman. “Wait, you mean he grabbed your arm?” Sa sobrang kilig ay hinampas pa nito and balikat ng kaibigan. Kahit natatawa ay tumango si Regina at pabalik na hinampas ang balikat ng kaharap. Dahil nagbubulungan lang ang mga ito ay pilit na inilalapit ni jazy ang kanyang tenga sa bibig ng kaibigan upang mas marinig pa ang sinasabi nito. “Lakasan mo naman, kahit langgam hindi maririnig ‘yang sinasabi mo.” Pagrereklamo n’ya. Hindi sila makapag-usap ng maayos dahil nasa trabaho ang mga ito. Bahagyang kinurot ng dalaga sa tagiliran ang kaibigan at inalala ang mga nangyari noong araw ng insidente.
Close - Lost Souls Chapter 2
Jace’s heart kept on beating fast as he looked at the person from the last row who stood up. Kung kanina ay nagtataka lang s’ya kung bakit pamilyar ang babae, ngayon ay napagtanto na n’ya kung sino ito. “No. How… Why is she here?” he asked himself. He kept on looking at her and noticed the scar on her right arm. Papalapit ng papalapit ang dalaga sa kanya and his heart kept on pounding. He tried to calm himself, but how? ‘Why do I even feel this way?’ ‘Hi, this is my sister’s diary. She has a message, and she wants you to sign on this page, please. Thank you.’ He looked at her for a second. He wanted to see her reaction if she would recognize him, but to his dismay, it seemed like she didn’t r
Close - Lost Souls Chapter 3
Sa loob ng hotel ay hindi maalis ng dalaga sa isipan ang gwapong mukha ng binata. Pilit n’yang ibinabaling sa ibang bagay ang kanyang atensyon ngunit hindi n’ya maiwasang isipin ito. For a moment, she looked confused, but she approached her friend to tell what was bothering her. “Jazzy, naalala mo yung nangyari sa kapatid ko? Yung lalaki na pinuntahan natin sa event, and the guy at the cafe, siya yung nag-ahon kay Marga.” she said as her eyes expresses astonishment. “It was him.” Gulat na napatitig ang kaibigan sa dalaga at inaya itong umupo sa dulo ng kanilang malambot na higaan. “What? You mean that gorgeous hot guy named Jace?” nakangiting tanong nito. Regina nodded in reply. “I just
Close - Lost Souls Chapter 4
"Yes." Bulong ng binata sakanya. Pagkarinig nito ay agad na patakbong lakad na umalis ang dalaga sa kanyang kinatatayuan. "What the? Ano ba yan! Ka tanga mo naman." Sabi ng dalaga sa sarili. She couldn't even imagine herself imagining the way she showers. Agad itong napatigil at napanganga nang maalala ang bikini na naiwan sa shower room kaya dali-dali itong nagsuot ng bathrobe at kumatok sa kabilang kwarto. " Excuse me. I don' t mean to disturb you, but I think I left something." She said. She knocked three times pero wala itong sagot. "Umalis ba siya?" Sabi nito sa kanyang isipan. Naisip nya na baka may pinuntahan ito kaya napagpasyahan nyang mamaya nalang bumalik. Lingid sa kaalaman niya ay may palihim na kumukuha sa kanila ng litrato. "Regina Alterro huh? How dare you. Let' s see if you could get aw
Close - Lost Souls Chapter 5
"Reg! Naka ready ka na?" Jazzy asked her friend. Nakasanayan niya na itong tanungin lagi dahil madalas ay nakakalimot ito sa oras. Sa trabaho kasi nila ay hindi pwede ang late. "Yeah! Naka-impake na ako. Anong oras ba alis ng tren?" Regina asked her as she zipped her last luggage. "Three-thirty pa naman ng hapon, may dalawang oras pa tayo para makapag libot dito sa Busan. Let's palpitate together ba uli?" Muling tanong ng kaibigan "Tara na. Magnate cafe uli." Aya ni Jazzy at nilingon ang kaibigan.
Close - Lost Souls Chapter 6
She creased her forehead as he saw him. Naalala kasi nito bigla ang nangyare sa hotel. "What are you doing?" She asked. Kinakabahan ito dahil iba ang tingin sakanya ng lalaki. "This is my room. Get out!" She yelled. But he only walked closer and that made her feel more uncomfortable. He pulled the strings of her robe, letting it fall on the floor. For a second, he stared at her body...and roughly pushed and got her pinned up against the wall. Please, let me go. She pleaded in a cracky voice as tears started to fall from her eyes. Hindi makagalaw ang dalaga dahil hawak ng iisang kamay ng lalaki ang dalawang kamay nito na nakataas sa kanyang uluhan. Napansin ng binata ang pag-patak ng luha nito at biglang natauhan. "I-I didn't expect to see you here."He said. Ibinaba nito ang pa
Close - Lost Souls Chapter 7
"Good morning villa hannam-dong! Good morning goooorl!" Bati ni Jazzy na mukhang maganda ang gising. Kunot noong tinignan ni Regina ito habang naka-upo. "Ganda ng gising natin a? Anong meron?" "Anong anong meron? Maganda ang gising ko kasi kumpleto ang tulog ko!" Sagot ng kaibigan sabay tawa. Oo nga naman, sino ang di gaganda ang gising pag ang tulog mo ay umabot ng kinse-oras. Napatingin ang kaibigan sa wall clock at napagtantong mag aalas-onse na pala ng umaga. " Grabe, happy lunch na pala dapat. O ikaw, anong meron at nakatunganga ka jan sa pintuan?" Tanong nito kay Regina habang nakapamaywang. Iling lang ang naging sagot nito sa sakanya ngunit maya-maya ay nagsalita din ito, "Nothing." She answered. "Anong nothing? Teka, don't we have a date today?" Muling tanong ng kaibigan na ngayon ay nakatunganga na din sa harap ng pint
Close - Lost Souls Chapter 8
Regina slowly opened her eyes and found herself lying in a bed while her left hand was chained. Di ito makapaniwalang naka posas ang kamay nito sa kama kaya agad itong nagsisigaw at humingi ng tulong. Inilibot nito ang tingin, she's in a nice room and in a nice bed. Ang kwarto ay may puting pintura at maaliwalas. Pinilit nyang bumangon but she still feels groggy. "Where am I?" Pinilit alalahanin ng dalaga ang mga huling pangyayari. Takot ang naramdaman nito kaya agad nyang hinanap ang cellphone pero hindi nya ito makita. Nakita nito ang isang susi na nakapatong sa lamesa malapit sa kama, agad nya itong kinuha at halos mapa-iyak nang mabuksan ito. She immediately opened the door and was shocked to see a hallway. Is she in a hotel? Yes, she is. Para syang nanghina pero kinalma nito ang sarili at agad na lumabas. Binati pa ito
Latest chapter
