Chapter 17

MAAGA SIYANG NAGISING kinabukasan. Napangiti siya nang makita ang mga kamay ng binata na nakayakap sa kanya. Akala niya ay panaginip lang ang mga ito. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala sa mga sinabi ng binata sa kanya. Pero heto si Kent ngayon, natutulog nang may mga ngiti sa labi. Hindi niya mapigilan ang sariling mapangiti rin. Hinalikan niya ito nang marahan, pero nagulat siya nang magmulat ito ng mga mata, kaya bigla niyang inilayo ang mukha at nagtalukbong ng kumot. 

Natatawang hinila ng binata ang kumot na nakatakip, dahilan para malantad ang buong katawan niya. 

“Akin na nga iyang kumot!” sabi niya at pilit na inagaw sa binata iyon, pero inihulog na nito ang kumot sa sahig. 

Parehas na silang walang takip sa katawan, pero ang lalaking ito, tuwang-tuwa pa. Siya naman ay pulang