Bumuntong-hininga si Mina habang inilalabas ang kanyang wallet, pati ang sobreng kinalalagyan ng kontrata nila ng mayamang donya.
Binasa ng lalaki ang harap at likod ng postal I.D. niya. "Mina Alvarez, twenty seven, single." Bumaling ito kay Sam matapos ibalik sa dalaga ang mga papel niya. "Boyfriend ka ba ni Mina?"
Umiling ang binata. "Kapatid niya ako."
Tumangu-tango ang lalaki na para bang may ina-aproba-han. "Okey. Puwede na kayong tumuloy."
"Teka," pigil ni Mina nang tatalikod na ito para magpauna sa pagpasok. "Ano'ng pangalan mo?" Saka lang niya napagtanto ang panganib na papasukin nila nang maikumpara niya ang patpating katawan ni Sam sa matikas na hubog ng di-nakikilalang katiwala ng malaki at lumang bahay-Kastila.
"Ako si Lyon," ang matipid na wika nito. "Ibinilin nga kayo ni Mang Waldo sa akin. Inaasahan nila ang inyong pagdating dito," patuloy nito habang isinasara ang tarangkahan.
Inihatid sila ni Lyon sa itaas. "Marami sa
Napabilis ang pagpanaog niya. Her first instinct was to follow her brother. "Saan ka pupunta?" "Susundan ko ang kapatid ko," tugon niya. Malapit na siya sa pinto nang maabutan siya ng lalaki. "Hindi na bata ang kapatid mo para sundan-sundan kapag umaalis. Kanina pa naghihintay ang pagkain," ang paangil na pahayag nito. Napahinto si Mina. Pinilit niyang sikilin ang sumibol na pag-aalala. Bakit ba parang naging nerbiyosa siya magmula nang tumuntong sa bahay na ito? panunuya niya sa sarili. "S-sorry," she apologized. "Bakit hindi mo ako ginising kanina?" dugtong niya, in a curious manner. "Nagpunta ako sa kuwarto mo kanina. Kaya lang, nag-alangan akong gisingin ka dahil mahimbing ang tulog mo," wika ng lalaki. Nauuna ito sa paglalakad patungo sa kusina. Namutla si Mina bago namula nang marinig ang tinuran ni Lyon. "P-pumasok ka sa silid ko?" paniniguro niya. The tall man nodded as he gave her a sideways glance. "Don't worr
Hindi napigil ni Mina ang manginig na para bang giniginaw nang muli siyang mapaupo sa silyang pinanggalingan. Nakabadha ang matinding pagkalito sa kanyang mukhang namumutla. He stared at her broodingly for a long moment before moving away from her. Bumigat ang katahimikan habang nagsasalin ng mainit na likido sa dalawang tasa ang lalaki. "Thank you," she mumbled in a subdued tone as she accepted the cup and saucer. Lyon inclined his dark head in acknowledgement. He looked very formal suddenly. Tumikim lang si Mina ng dessert at ininom niya nang mabilis ang kape para makaalis na siya sa hapag-kainan. "Excuse me," aniya habang tumitindig. Awtomatiko ang pagdampot ng mga kamay niya sa mga pinagkanan. "Ako na ang bahala sa mga pinggan," wika ng lalaki. "You do your stuff. That's what you're being paid for." "I believe in division of labor, Mr. Zavala," pakli niya. "Besides, hindi pa naman oras ng trabaho ko." Tiningnan siya
Binlangko ni Mina ang kanyang isipan. Hindi niya maunawaan kung bakit nasasaktan ang kalooban niya. Dapat ay ang bulsa lang niya dahil hindi pala siya makakatipid sa accomodation at transportation, katulad ng inaasahan. Goodbye, car... bulong niya sa sarili habang inaayos ang mga maleta. Mabuti na lang, hindi pa niya naililipat ang mga damit sa aparador. Makukumpleto na sana ang iniipon niya para sa downpayment ng kotseng gusto niyang kunin. Iwinaksi niya ang panghihinayang. Ang importante, hindi nakansela ang proyektong ito. Ngunit mayroon siyang kutob na maghahanap pa rin ng butas ang lalaki para maialis sa kanya ang trabaho. Papababa siya ng hagdan nang makasalubong ang kapatid. Medyo malagihay ito. "O, ate? Saan ka pupunta? Mukhang alsa-balutan ka na naman, a?" bati nito habang susuray-suray sa pag-akyat. "Pakikuha mo na ang mga gamit mo, Sam," tugon niya. Malumanay ang tono. "Lilipat na tayo sa hotel." Nanlaki ang
Dakong alas onse nang bumangon si Sam. Pupungas-pungas pa ito. "Ang aga mo namang gumising, ate," anito habang naghihikab. Nag-inat pa ng mga payat na braso habang iginiling-giling ang beywang at balakang. "Ang sarap matulog kapag may aircon!" Nakaramdam ng pagmamalaki sa sarili si Mina. Malayo na pala ang nararating nila mula sa pinanggalingang kahirapan. "Um-order ka na ng pagkain mo sa Room Service, Sam," utos niya habang iniaabot dito ang telepono. "Baka malipasan ka ng gutom." "Gusto mong i-order din kita, ate?" Umiling si Mina. "Busog pa ako. Mamaya na lang ako kakain." Saglit na nakipag-usap sa telepono ang binata bago bumaling uli sa kanya. "Ano ba ang agenda mo para sa akin ngayon?" "Maghahanap ka ng mga tindahan na may reasonable prices." "Tindahan ng ano?" "Carpet, upholstery, paint, leather, and etcetera stores," tugon ni Mina. "Bibigyan kita ng listahan. Heto, o. Medyo kulang pa ‘yan. Bukas ko na lang dadag
Mina soaked her tired body under the warm water until it went cold. Nakasandal lang siya. Hindi siya tumitinag habang nakatitig sa kawalan. Tanging ang isipan lamang niya ang kumikilos. For the first time in her life, she felt intensely attracted to a man--who disliked her. Ano'ng gagawin ko kapag naging mas malalim pa ang atraksiyon na nadarama ko para kay Lyon?tanong niya sa sarili. Nag-shampoo siya habang inaalisan ng laman ang bathtub. Pagkatapos ay nag-shower naman para magbanlaw ng sarili. Mabagal ang mga kilos niya dahil abala sa ibang bagay ang kanyang utak. Pulos awtomatiko lamang ang mga galaw niya. Nang makabihis at makasuklay na, lumabas uli siya sa sitting room. Gayon na lang ang pagkagulat niya nang makitang nandoon pa rin ang lalaking pinaalis na niya kanina. Nakasandal ito sa isahang sopa at natutulog. The harsh lines of his arrogant features softened in repose. He looked younger and endearing. Mina couldn't resist sta
Bago natugon ni Mina ang tanong sa sarili, natanaw niya ang pagdating ng kotseng minamaneho mismo ni Lyon. Madilim ang mukha nito. Tila galit. Nag-alangan tuloy siyang magpakita rito. Ngunit kailangan niyang makita ang ikukunsulta nitong mga silid. Kaya tumawid siya upang lapitan ito. "Mr. Zavala?" Tila nabigla pa ito nang makita siya. "Kanina ka pa dito?" tanong nito habang umiibis sa kotseng ipinarada sa driveway. Tumango si Mina. "Dito ako tumuloy. Bakit? Inaasam mo bang mawala na lang ako?" "On the contrary," tugon nito, bahagya nang nakangiti. "Iniisip ko naman ngayon kung paano kita makukumbinsing tumira sa bahay ko." "Ano?" She was dumbfounded. "Pinaalis mo kami dito kagabi, pagkatapos pinababalik mo naman kami ngayon?" "Hindi dito sa bahay na ito. Mayroon akong townhouse sa kabilang bloke," tugon nito. "At ikaw lang ang iniimbitahan ko. Hindi kasama ang kapatid mo," he added casually. "Aba't -- nasisira na yata
"S-Samuel Alvarez. Pero baka hindi iyon ang gamitin niyang pangalan. He hates that name," tugon niya. "Alright. Tatawagan ko ang mga presinto para malaman natin kung saan siya nakapiit. Pupunta agad ako diyan." Tumango si Mina kahit na hindi siya nakikita ng nasa kabilang linya. Nagpalakad-lakad siya sa maliit na ispasyo ng sitting room habang naghihintay. Napatakbo siya nang tumunog ang doorbell. Ni hindi niya naalalang tumutol nang yakapin siya ni Lyon pagkabukas ng pinto. Yumapos din siya rito na para bang kailangan niya ng proteksiyon nito. She had been a conscientious individual and a law-abiding citizen. Ni hindi siya natuksong mangupit sa kanyang mga kamag-anak noon, kahit na walang-wala na siyang panggastos. "Nagkaroon ng raid sa isang ilegal na pasugalan kanina. Nakasama sa mga nahuling nagsusugal si Sam," wika ni Lyon, bahagya siyang inilayo upang tunghayan. "N-nagsusugal--?" ulit ni Mina. "Ang sabi niya, huminto na siya," sa
"Salamat, Ate Mina. Maraming, maraming salamat." "Walang anuman, Sam. O, siya, maglinis ka na ng sarili mo. Tapos, magpahinga ka na." Sabay silang pumasok sa mga kuwarto nila. Kinabukasan, maaga siyang naghanda sa pagsisimula ng trabaho. Hindi na niya ginising ang kapatid. Nag-almusal siyang mag-isa habang hinihintay ang pagdating ng mga ka-appointment. Dakong tanghali nang matapos ang mabusising business interviews sa mga ahensiya na kukunin niyang gagawa sa bahay ni Lyon. "Good morning, ate," bati ni Sam sa kanya habang nag-iinat at naghihikab. "Mabuti't nagising ka na. May mainit na kape pa rito," wika niya habang kumukuha ng isa pang tasa. Isinalin niya ang natitirang laman ng porcelain kettle. "Um-order ka na ng almusal. Tapos, ibigay mo sa akin ang resulta ng mga nilakad mo kahapon." Nagkamot ng ulo ang binata. "Nakapagpahinga ka na ba nang husto niyan, ate? Pulos trabaho na naman ang nasa isip mo, a?" reklamo nito bago b