"SANDALI LANG MARS!" Aniya ko kay Salome bago matapos ang aming pagpupulong.
"O, bakit Mars?" Huminto si Salome noon sa pag-aayos ng kanyang mga gamit. Nagliligpit na rin noon ng mga gamit ang iba pa naming kasama para umuwi."Sigurado ka bang magpapadala ulit tayo kay Bb. Ansel ng liham? Baka 'di na niya babasahin iyon", kinakabahan na ko noon dahil nakita ko na ang itsura ng kapaitang katauhan ng aming gurong tagapayo habang nagbabasa siya ng mga project proposal at iba pang pormal na liham na tumutukoy sa mga gastusin at pangangailangan ng ARC.Hinawakan ako sa balikat nina Lenina at Salome. Kumindat si Lenina na tila nagpapatawa sa akin."Okey lang iyan", sagot ni Lenina. "Masanay na tayo sa kanya. Ngunit, ang pagsasanay na makita ang kanyang pag-uugali ay hindi maaaring susi sa kababaan ng mga prinsipyo ng ARC."Malalim ang kanyang tinuran. Makahulugan. Makabuluhan. Makatwiran."Tama siya," sabat ni R"SANA NAMAN APRUBADO na niya ang project proposal natin. Ang tagal na kasi iyon. Nakakaumay na ang pakikitungo niya sa atin!" Umaangal na noon si Ranilo habang nag-uusap kaming mga miyembro ng ARC sa group chat."Kalma lang p're! HAHAHAHAHA!" Natatawang tugon naman ni Guevarra dahil batid niyang hindi kayang kontrolin ni Ranilo ang galit sa kanyang katawan.Noong nakaraang taon, nainis si Ranilo sa isa niyang kamag-aaral na kumopya ng kanyang sanaysay. Magkaiba lamang ang mga pamagat ngunit iisa lamang ang nilalaman. Humingi naman ng pasensya ang taong iyon sa kanya at gumawa na lamang ito ng panibagong sanaysay.Sa halip na patawarin ni Ranilo ang kamag-aaral, ipinagkalat sa buong klase ang pagkakamaling nagawa nito sa kanya. Mula noon, hindi na pumasok ang kamag-aaral na iyon dahil sa sobrang hiyang naramdaman.Naalala pa namin iyon ni Guevarra kaya kailangang pigilang magalit si Ranilo. Maaaring ipagkalat din sa buong kolehiyo a
"MAGING AKO NGA hindi makapaniwala sa sinabi niya kanina!" Saad ko noon sa aming group chat.Binalita ko na sa mga kasama ko sa ARC ang isang hindi kapani-paniwalang maaliwalas na wangis ni Bb. Ansel. Hanggang ngayon, hawak ko pa rin ang puting kaluping binigay niya kanina habang may programa sa labas ng bahay nila Hugo. Hindi pa rin ako makapaniwala! Totoo ba talaga ang nakita ko kanina?"Miming..." Tawag ko noon sa alaga naming pusa na noo'y nagpapahinga sa tabi ng higaan ko. "Pakalmot sana ako baka panaginip lamang ang nakita ko kanina. Baka nakatulog na pala ako kanina at ang diwa ko ang dumalo sa programa ni Gng. Sebastian".Hindi ako pinapansin noon ni Miming. Inaantok na siya dahil napagod siyang tumakbo sa bubungan ng kapitbahay kanina."Himala! Paano siya pumayag?" Pagtataka ni Ranilo.Maging siya ay hindi naniniwala sa pinadala kong balita sa group chat kanina."Kalma ka na lang p're,
"TAYO NA NGA lang dito", napilitan si Ranilo na samahan si Guevarra sa Registration Booth na nasa tapat ng aming opisina."Ranilo!" Sigaw ni Betty mula sa kabilang gusali."Grabe p're!" Nakakaasar na tawa ni Guevarra sa kaibigan. "Tama lamang pala na dito ka ipatambay! Makikita ka lagi ni Betty, hahaha!"Hindi siya pinapansin ni Ranilo. Nakatuon siya sa bilang ng mag-aaral na magpaparehistro ngayong araw."Ranilo!" Tumatakbong papalapit na sa Registration Booth si Betty, kasama ang tatlo pang mag-aaral. "Magpaparehistro raw sila", turo ng kamay ng magandang binibini sa tatlong kasama.Tahimik na binigay ni Ranilo ang papel ng pagpapahistro at bolpen para makapagsulat ng personal na detalye ang mga lalahok."O ito", binigay niya kay Betty ang papel at bolpen.Nakangiti noon si Betty habang kinukuha ang binibigay sa kanya ni Ranilo."Ilista ninyo na rito ang mga pangalan ninyo
SA DINADAMI-DAMI NG taong makakarinig ng kwento ng kagitingan ko, si Hugo lang ang hindi naniniwala sa akin."Hmmp! Grabe ka naman sa akin!" Nakasimangot ako sa kanya noon.Patuloy pa rin ang kwentuhan nila Yamilet at Lenina habang papalapit na sa tarangkahan ng bungalow ng pamilya Perez."O siya bes, dito na ako", paalam ni Lenina sa kaibigan habang pababa ng sasakyan.Nag-aabang na ang kanyang ina. Inalalayan siya nito sa pamamagitan ng pagkuha ng kanyang mga bag."Salamat sa paghatid sa kanya Yamilet!" Natutuwang pasasalamat ni Gng. Perez.Kumaway muna ang kambal sa mag-ina bago tuluyang sinara ang pinto ng sasakyan. Kaming tatlo na lamang ang naiwan, kasama ang kanilang driver."May pinag-awayan na naman kayo ano?" Hula ni Yamilet sa amin.Kanina pa pala siya nagmamasid sa aming dalawa ni Hugo. Kapwa kami tahimik at walang maingay na kwentong maririnig."Wala a!" Sagot ng kanyang kapatid."Anong wala? Ay
"HINAHARAP", BINIGKAS NI Ranilo ang pamagat ng isa sa mga naipasang artwork sa aming tanggapan.Simple lamang ang pamagat na iyon ngunit may kahulugan ang mga bituing ipininta sa bawat sulok ng canvas. Kumikinang iyon at tila walang katapusan ang pagliliwanag ng mga ito sa dilim kapag minamasdan ng aking mga mata.Asul at itim ang nangingibabaw sa sining na iyon. Parehong tig kalahati ang kanilang bahagi. Maaaring dilim ang kahulugan ng itim na kulay na nasa ibaba samantalang pag-asa ang simbolo ng asul na kulay na nasa itaas. Nasa gitna naman ang mga bituin, ngunit mas maliwanag ang pagkakapinta nito sa asul na bahagi.Lahat tayo'y gumagapang o nangangapa sa dilim hindi dahil wala pa tayong nararating sa buhay ngunit ito ang oras ng paulit-ulit na pagluha, pagpapakasakit, kaba, alanganin at kawalan ng kumpiyansa sa sarili. Depende iyon sa napipili nating mga pasya sa buhay."P're! 'Wag mong hahawakan 'yan. Frame lang dapat ang hahawakan mo", babala ni Gu
KAHIT TATLONG LINGGO lang ginanap ang aming patimpalak, maraming mag-aaral ang lumahok at sumuporta. Nariyan ang mga mag-aaral ng ikaapat na antas ng kolehiyo na palaging nanghihikayat sa mga kaibigan sa paaralan na subukang sumali sa patimpalak, sa pamamagitan ng social media accounts. Ito ay sa kabila ng pagiging abala nila sa kanilang mga proyekto at pananaliksik."Our school president informed me that your request sa budget ay may pirma na!" Natutuwang ulat sa amin ni Bb. Ansel.Nasa tanggapan kami noon ng aming samahan nang inuulat niya ang magandang balita."Yeeeeeees!!!!" Sigaw ng iba pa naming kasama."Hindi ito isang panaginip!" Pagbibiro ni Guevarra. Tinatapik niya ang balikat ni Ranilo na tulala noon habang nagkikinig.Hawak ni Ranilo ang kanyang kwaderno kung saan nakasulat ang mga gastusin ng kasalukuyan naming proyekto. May tatak na iyon ng APPROVED, bukod pa sa nakaimprentang mga dokumento na pinasa namin sa kinauukulan.
"MAHIRAP ANG ATING pinagdadaanan sa buhay. Maykaya man tayo o mahirap, pareho pa rin ang tinatapakan nating landas. Pareho tayong dumadaan sa butas ng karayom. Pareho rin tayong nasisiyahan kapag nakakamit ang ating mga pangarap, ang ating mga mithiing matagal nating inaasam. Sana'y maging inspirasyon ang mensahe ng THE BRIGHTER FUTURE, ang sentro ng ating panuntunan, upang bumangon mula sa pagkalugmok sa nakaraan at taas-noong maipagmamalaki ang ating mga sarili sa hinaharap. Magtiwala kayo sa inyong mga sarili na makakapagtapos kayo ng pag-aaral at magsisikap muli sa mga panibagong hamon ng ating lipunan—na nasa labas lamang ng paaralang ito. Maging responsable kayo bilang mamamayan ng bansang ito at maging matalino sa mga pasyang inyong pinipili. Magdasal at magpasalamat din kayo sa Poong Maykapal na siyang gumagabay sa inyong buhay."Mahaba ang talumpati ni Gng. Chavez bilang pagsisimula ng aming programang pagbibigay ng parangal. Lahat kami ay masigab
"MAGLAKAD KA. HUWAG kang lumihis sa dinadaan mong landas sapagkat ang araw ay hindi titigil sa paghahanap ng iyong presensya habang ika'y nagkukubli", pagbabanta ng isang babae sa kanyang kausap.Halos maririnig na ang kanilang pag-aaway hanggang sa loob ng aming silid."E 'di magtatago ako para hanapin ako ng araw na sinasabi mo! Hindi na 'ko sa 'yo naniniwala Ate dahil traydor ka!" Galit na sambit ng kanyang kausap.Nagsabunutan na ang dalawang babae. Maririnig na ang mga basag na baso at plato habang nakikipagbuno sila sa isa't isa."Walang hiya ka! Wala kang utang na loob! Pinalaki kita, pinakain, pinagbihis ng magarang damit, pinag-aral kita tapos ito ang igaganti mo sa 'kin! Magbabayad ka!"Maririnig ang pagbagsak ng kanilang mga katawan sa sahig na gawa sa kahoy. Ayaw nilang maghiwalay dahil nais nilang masaktan ang isa't isa."Tumigil na k