Share

6 Overprotective

Overprotective

HALOS hindi inalintana ni Andrei ang pagyakap sa kaniya ng malamig na simoy ng hangin. Alas otso ng gabi na kasi ay nasa kahabaan ng kalsada pa siya, nagbibisikleta habang suot ang helmet, ang paborito niyang pink sweatshirt at loose pants na ang haba ay tama lang upang makita ang suot niyang sneakers. 

Bagama't bahagyang giniginaw ay ramdam niya ang pagdaloy ng tila tubig na galing ng refrigerator sa kaniyang likod. Magkasabay na kasi ang pawis niya at ang malamig na hangin sa pagyakap sa kaniya. 

"Tsss!" inis niyang sambit nang tumunog ang cellphone niya sa loob ng bulsa. 

Hindi naman malayo sa village nila ang tinutumbok niyang arcade. Natatanaw na niya ito kaya't naging malikot ang mga mata niya.  Agad niyang tiningnan ang cellphone nang mai-park niya ang bisikleta sa isang tabi. 

It was Mon who messaged him, sending a picture of Angelie while in the middle of a group of young men. The location was inside the arcade. 

Nakakunot ang noong nagmamadaling pumasok ng arcade si Andrei. Gusto niyang makita agad ang babaing kaibigan.

"O, bro!" agad na napunit ang bibig ni Mon nang makita nito si Andrei. He immediately greeted him and patted him on the shoulder. "Sabi ko na nga ba, darating ka," at parang nanalo sa lotto na tuwang-tuwang sinenyasan nito ang mga kaklaseng naroon na sina Marc at Jebon, "I told you, guys!" 

"Oo nga!" sabay thumbs up ni Marc. Bumalik naman agad ang kaniyang atensyon sa mga dumaang babae. Nginitian niya ang mga ito.

Natatawa namang lumapit kay Andrei si Jebon. "Welcome, bro! Let's enjoy the night!" 

Nagtatakang lalong napakunot naman ang noo ni Andrei sa inabutang pangyayari. Hindi niya inasahang ganoon ang makikita niya. Narito siya dahil sinabi ni Mon na naririto si Angelie. Lumingon-lingon siya pero hindi niya makita ang dalaga. 

"O, relax, the night is young, we're gonna have some fun!" paakbay na iginiya siya ni Mon sa dako ng bilyaran. 

"Ayos, matagal-tagal na ring 'di ka namin nakakasama dito, bro!" and Marc gave Andrei the billiard cue. 

"But,..." hindi na siya umimik. Nagpatianod na lang muna siya sa mga kaklase. 

Jebon bad-mouthed on Andrei. Nahalata niya kasing napipilitan lang sa kanila ang binata. "Tagal mo na ngang 'di na tumotropa sa amin, 'di ka pa rin ba namin masosolo ngayon? Ano ba iyan, pare, ladies' drink na rin ba ang iniinom mo?" 

Nagtawanan ang tatlo, nakitawa na rin si Andrei. "Kayo talaga." He confronted Mon, "sabi mo, nandito si Angelie?" pilit ang ngiting sumilay sa kaniyang pisngi. 

"Ang plastic ng smile mo, bro!" natatawang itinuro ni Mon ang dulo ng pasilyo. "Nando'n siya, kasama ng mga boylet niya." 

Agad na binitiwan ni Andrei ang tako ng bilyaran. "I missed this game. I missed you, guys. But I have to go." Mabilis ang mga hakbang ngunit cool pa rin siyang tingnan habang tinutungo ang kinaroroonan ng dalaga. 

Happy atmosphere ang nabungaran niya sa dakong iyon. Maraming kabataang nag-i-enjoy sa arcade section na iyon. Humaba ang leeg ni Andrei para hanapin si Angelie. 

Pinagtinginan siya ng dumaang grupo ng mga bakla. "You want a company?" akmang aangkla sa bisig niya ang lumapit na bakla ngunit umismid nang maagap siyang umiwas. "Ay, snob si papa!" 

"Wampipti?" nagbibirong lumapit ang isang baklang kasama nito. 

"Sabi mo dati wampayb," at nakipag- friendship sign siya dito. Ka-vibes niya kasi ito. Matagal na niyang kaibigan si Michael, kababata niya ito. Bata pa sila ay isa siya sa  pinagtapatan nito ng sexual  preference nito. Nang magladlad ito ay binansagan nila Mon ng "Wampayb". 

"Free na nga sa 'yo, e, dahil iyan sa friendship natin," kunwari'y hinihimas niya ang abs ni Andrei na ikinamangha ng mga kasama nito. "Nasa canteen, napagod yata," siyang bulong nito. 

Agad niyang nakita si Angelie, bakas sa mukha nito ang kawalan ng kasiyahan kahit na nakangiti habang kausap nito ang tatlong lalaki sa mesa kung saan sila umiinom ng juice. Pinagmasdan niyang mabuti ang kaibigan. Kabisado na niya ang body language nito sa tuwing natutuwa ito habang nakikipag-usap. Ayon sa nakikita niya ay ito iyong isa sa mga pagkakataong gusto na ng dalaga na umalis pero ayaw nitong magmukhang bastos sa kausap. 

"Besh, sana lang talaga nandito ka! Will you come if I'll message you?" ang usal ng utak ng dalaga habang nakikinig sa mga kasama niyang really excited on what they were talking about. 

Parang may bumulong sa dalaga at bigla siyang napalingon sa kinatatayuan ni  Andre. Namilog ang mga mata niya nang makita ang kaibigan. Agad siyang tumayo para lapitan ito. 

"Masarap 'to," dinig niyang pagyayaya ni Norma kay Andrei habang hawak nito ang isang bagong brand ng juice. 

"S-sige, bibili ako." Ayaw niyang hiyain ang kaklase. Magiliw kasi ito sa kaniya mula pa noon.

"Samahan na kita." 

Sinundan ng tingin ni Angelie ang dalawa habang patungo ang mga ito say kinaroroonan ng refrigerator para mamili ng juice. Hindi niya inasahang makikita niya itong kasama si Norma, her number one basher. Naupo siyang muli. Ni hindi man lang siya nakita ng kaibigan. Nagtataka man sa ginawa niyang pagtayo at pag-upo ay nagpatuloy pa rin sa kuwentuhan ang tatlo niyang kasama. Naghihimutok ang kalooban niya sa isiping may ka-date pala ang best friend niya pero hindi man lang siya nito sinabihan. Inakala niyang napagod ito kaya hindi na niya niyaya sa arcade. 

Hindi naman maalis-alis ang ngiti sa labi ni Norma. “I thought you’d never come. Sabi nina Mon ay busy ka.” 

“I was busy.” 

Pasimpleng nilingon nito ang kinaroroonan ni Angelie matapos na kinuha ang juice sa refrigerator. 

Sinikap naman ni Angelie na hindi ma-out-of-place sa mga kakuwentuhan niya. Sa loob-loob niya ay sinisisi niya si Nannette dahil hindi ito sumipot sa usapan nilang maglalaro dito. 

“I thought I've seen your girlfriend,” sabi ni Norma sa lalaki habang tinititigan niya ang mukha nito, gusto niyang makita ng malapitan ang magiging reaction nito sa salitang girlfriend. 

Nagpatay-malisya naman si Andrei kahit na alam niya ang tinutukoy ng babae. Mga isang taon na rin kasi na napansin niyang lagi itong nakasimangot sa tuwing nakikita si Angelie. Somehow ay napansin niya rin na tila may gusto sa kaniya si Norma. Ilang beses na rin naman kasing nakikipag-unahan ito Kay Angelie sa pag-aabot sa kaniya ng mineral water sa tuwing may laro sila ng basketball at soccer. 

For awhile ay napatitig siya sa mukha ni Norma. Makinis ang morena nitong balat. Kitang-kitang mahilig ito sa good grooming because of her pony-tailed long silky hair, soft skin, unstained white teeth, and short, clean nails. Napangiti ang lalaki. 

Agad na napunit ang labi ni Norma, nahalata niya kasing naa-appreciate siya ng lalaki. Kung puwede lang ay huwag na silang lumayo sa may cashier upang hindi mapansin ni Andrei si Angelie. Gusto niya itong masolo ngayong gabi.  She felt that she could claim her, ilang cute gestures na lang at tuluyan na itong magkakagusto sa kaniya. 

“E-excuse me,” at nagpalinga-linga Ito, “I have to go.” 

Agad siyang tumayo para pigilan si Andrei ngunit hindi niya naabot ang kamay nito. Walang nagawa si Norma kundi ang sundan na lang ng tingin ang lalaki nang lumabas ito ng canteen. 

“H-hey!” 

Sinikap niyang maabutan ang grupo nang natanaw niya na inaabutan ng helmet ng isa sa tatlong lalaki ang kaibigan upang umangkas sa motorsiklo nito habang naghahanda namang sumakay sa isa pang motorsiklo ang dalawa. 

Nagulat na lumingon sa kaniya ang grupo, nakita nila ang panlalaki ng butas ng ilong nito dahil sa hingal. 

“Where are you going?” 

Hindi nakasagot si Angelie sa kaibigan. Lihim na nagpasalamat ang kalooban niya nang kinuha nito sa kaniya ang helmet at ibinalik sa may-ari. 

“Pasensiya na, guys, she can’t go with you.” Hindi niya itinago sa kaibigan ang pagkunot ng kaniyang noo. Gusto niyang ipaalam dito ang disappointment niyang nararamdaman. Tila naunawaan naman ito ng babae at yumuko na lang. 

“Are you her boyfriend?” 

“No, Ricky. Best friend ko siya.” Nakaramdam siya ng kaba dahil mukhang naiinis ang sana'y aangkasan niyang si Ricky. 

“E, best friend lang pala!” nanggigigil na itong naglipat-lipat ang tingin sa magkaibigan at sa mga kaibigan niya. “Bakla ba 'to?” 

“No!.. Look, I'm sorry, guys,” at itinulak niya palayo sa magkaibigan si Andrei, “we’re leaving.” 

“You’re not leaving!” napakagat-labi pa Ito dahil pinipigilan siya ng dalawang kasama. “Nag deal na tayo na ako ang maghahatid sa iyo!” 

“Sorry talaga, Ricky,.. Vin,… Enjie!” at tuluyan na niyang hinila sa braso ang kaibigan na tila gusto ring patulan ang galit na si Ricky. 

“P’re, 'wag kang magtago sa ilalim ng palda ng babae!” 

Ang mapang-asar na banat ni Ricky ang naging hudyat ng paghila ni Angelie sa braso nito. Natatakot siyange tuluyang magkagulo. 

“Hoy, bakla!” 

“Tinatawag mo bang bakla ang boyfriend ko?” 

Lahat sila ay napalingon kay Norma nang walang kaabug-abog nitong inihinto ang dalang pulange sports car malapit sa kanila. 

“Let’s go!” 

Nagpatianod naman kay Norma ang magkaibigan habang naiwang nakatunganga ang tatlo. 

MALAMIG ang gabi at malamig ang inuupuan nilang mahabang sementadong bench ngunit tila wala silang balak na magtabi-tabi. Nanatili silang nakaupo sa tig-isang bench, nakaharap sa dagat, sa boulevard na iilang tao na lang ang naroroon. 

“Well?...” 

Walang maapuhap na isagot si Angelie kay Norma. Hindi niya alam kung saan mag-uumpisa sa paghingi ng paumanhin kay Andrei na nasa gawing kaliwa ni Norma. 

“Can’t you at least thank me?!” namilog pa ang mga mata nito sa disappointment sa nakikitang akto ng magkaibigan. 

“Okay,” nakataas ang kilay na tumayo Ito, “I’m done here. Mag-hike kayo, malayo ang terminal ng jeep dito.” 

Pinigilan niya si Norma, “salamat.” Iisang salita ngunit puno ng damdamin niya iyong binigkas sa harap ng itinuring niyang kontrabida ng buhay niya. Malaki ang pagpapasalamat niya dito dahil hindi natuloy ang nakaambang suntukan kanina. 

“You owe me.” Tinitigan niya si Angelie ng head to toe at saka bumaling kay Andrei. “Boyfriend, stop being a nanny to this girl. Mapapahamak ka lang.” 

“Bye, Norma,” mahinang sagot niyang nakangiti sa babae, “you’re beautiful tonight.” 

“Yeah, right.” Ni hindi na niya nilingon ang dalawa. Ayaw niyang makakita ng dadagdag pa sa sama ng loob niya.

Naiwan ang dalawa. Wala silang maisip na sabihin sa isa't isa. Tahimik nilang pinanood ang bawat pagdating ng alon at paghampas nito sa malalaking bato. 

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status